|
| |
Van de derde Gheschiedenis, de eerste uytcomst.
Eenen Bode, Baldeso, Alonso, Carion, Eenen Boer.
De Bode comt op d'een sijde uijt ende Baldeso op de ander sijde.
TOt tvvee reys toe ben ick nu in stad ghevveest,, hier,
Maer niet veel uytghericht, en voorvvaer ick vreest,, schier,
Als ick de cloeckheydt sie, van Borghers en de Heeren,
Baldeso roemt hem seer, maer mach nae huys keeren,
vvant vvat hy doet, tis voor een doofmans deur gheclopt,
Hy schrijft al vvat hy vvil, elck een zijn ooren stopt,
Sy blijven even hert, sy nievers nae en vraghen,
verscheyden brieven heb ick van Baldeus ghedraghen
van die sijn vrienden zijn, beminders van tSpaensch hof,
voorvvaer sy achten haer veel minder dan licht stof,
Oft eenen slechten vvind, tsal hem te seer verdrieten
De Bode comt wat naerder.
vvel Bode hoe salt zijn, vvat vvillen sy ghenieten,
Ghenaed, oft moet ick nu het hartsten bestaen,, snel.
Heer Overst' ick heb claer mijn besten ghedaen,, vvel.
Maer het is een hart volck, sy vvillen gants niet hooren.
| |
| |
VVat ist oft ghy veel schrijft, tis niet dan moeyt verloren,
Sy blijven doch in als seer hertneckigh en stijf.
Maer vvat antvvoorden sy? vvat is doch haer bedrijf?
En vvilden sy u niet een letter gheschrifts gheven?
Hij langt eenen brief.
Sy hebben aen u Heer, oock desen Brieff gheschreven,
Het is seer veel pampiers, maer met seer cleyn bescheet.
Hij ontsluijt twee oft drij reijsen eer hij schrift vind.
Sy segghen daer met Heer, soo elck seer soet hoort fluyten
Den Voghelaer om het ghedierte in het net
Te crijghen, en daer naer alst vvel minst daer op let,
Als de Cat met de Muys bedriegh'lick om te springhen,
So meynt den Spaengnaert oock, dats tlied dat sy nu singhen,
En sy verfoyen seer met laster, schand, en smaed',
Haer die met schrijven daer, aen bieden veel ghenaed',
En haer nochtans int claer te stellen leelick schamen,
Tsy haer handteecken, oft haer oude Duytsche namen,
Dit leyt haer al int hooft, hier met zijn sy ghequelt.
Nu Leyden ick sie vvel, ghy vervvacht ons ghevvelt,
Maer u hooghmoedich hert, dat salt naer noch bequelen,
T'gheen u aenstaende is, can ick niet langher helen,
VVant Narden en is noyt sulck een groot leed gheschiet,
Als u ghebeuren sal, noch al veel meer verdriet,
Als d'Indiaensche oyt in haer groot Land ghebeurden,
Zutphen, en Haerlem oock, soo deirlick noyt en treuden
Als ghy o Leyden sult, en dat in corter tijt.
| |
[Folio diijr]
[fol. diijr]
| |
Ick raed' eerst hebben Heer, en doen dan allen spijt,
Niet goet en ist, de huyd van den Beyr te vercoopen
Eer hy ghevanghen is, dat anders sal afloopen,
Is vvel haer meyning' claer, sy en zijn niet verbaest.
Ick gheloof dat het volck sot is, oft dat het raest,
VVat vvillen sy haer macht doch teghen s'Conincx setten,
VVilt al te samen vrij vvel op mijn vvoorden letten,
Ick zvveer dat Son oft Maen, sal gheven gheenen schijn,
Oft Leyden de schoon Stad, sal haest verloren zijn,
Ick zvveer by hals en bloed, en alle dierbaer panden
Dat de Stad eer yet lang' sal zijn in s'Conincx handen,
Cray sal gheen voghel zijn, oft sy crijght haest haer deel.
Als Ierusalem vvoud' ick haer vernielen heel,
Niet eenen steen vvoud' ick op malcander laten.
Als haer den nood hart dringt, salt bidden haer niet baten,
O Leyden, Leyden, ghy hebt het mes op de keel,
Ghy en hebt schier noch broot, noch graen, noch eenich meel
En noch dorst ghy soo stout en soo vermeetlick spreken,
Tis met u al ghedaen, ghy blijfter nu opt lest:
Sa mijn Hoplieden cloeck, elck een doe nu zijn best,
En naerdert de Stad met Loop-graven en met Schanssen.
En doet de Boeren oock, al naer u pijpe danssen.
Doet haer u bringhen aen veel zoyen, aerd', en rijs.
Heer Overst', my dunckt naer mijn verstand en advijs,
Datmen tot Lammen moet een stercke Schans doen maken,
Om soo de Borghers al d'uytloopen te doen staken.
| |
[Folio diijv]
[fol. diijv]
| |
En te beletten haer vaert, van den Delfsche stroom,
En ander plaetsen meer, dat daer niet in en coom,
Als aen de Merbrug, en de Poelbrug, en meer steden.
Ick bevind sulcx seer goet, en tis oock meer dan reden,
Tot Lammen gheef ick u Alonso Lopes last,
Maeckt daer een cloecke Schants, die vvel sterck is en vast,
En Carion, ghy moet om de Stad heel te dvvinghen,
Aen de Boshuysche Sluys, soo veel te vveghe bringhen,
Dat ghy een cleyn Schants maeckt, die vvel bevvaren doet,
Elck een doe vrij sijn best, vvilt oock niet sparen t'bloet
Van al dees Ketters boos, ten zijn maer trotsche boeven,
Ick sal haer op veel meer ghevvesten gaen beproeven,
Besluyten haer vvel nau, en doen al dat ick can.
Baldeso en de Bode gaen in.
Ghy moet vvel toesien, elck is binnen een cloeck man,
Sy sullent haer vrij niet in haer hand laten steken.
Sy moeten voort, oft tsal my aen mijn macht ontbreken,
Maeckt ghy u Schantschen dan, ick gae eens nae den Haegh,
En niemand en zy doch in t'Conincx dienst te traegh,
Tis onsen Coninck claer, die vvy ons trou zijn schuldich,
Hy verlaet hem op ons, en den dienst menichfuldich,
Doch vvat ghy voor hem doet, t'vvord u vergouvven,, snel,
Dus den ghegheven last, vvilt al onthouvven,, vvel.
De Boeren moet ick nu te hals, en ter deegh straffen,
Sy moeten tot de Schants raed soecken, en ghelt schaffen,
Oft cluppel soud' troef zijn, sy moeten haest int vverck,
De Schants moet ick vvel vast gaen maken, en vvel sterck,
Op dat die van der Stad daer gants niet aen en hebben,
| |
| |
Ick vved die my comt aen boort, crijght vvat op sijn rebben,
Het zy te vvater, oft te land, ick seght ghevvis.
Hij gaet in.
Aen mijnen cant leyd de roed' oock al in de pis,
VVy sullen vrij noch eens d'een d'ander dapper groeten,
Ick hoop haer eens op den Dijck met mijn volc t'ontmoeten,
Maer tis vrij al cloeck volck, die vvel verstaen haer stuck,
Die stoute, soo men seyt, die crijghen meest t'gheluck,
Dat daer af com' dat vvil, ick salt gaen cloecklick vvaghen,
De Boeren moeten nu al de ghereedschap draghen,
vvant door hulp van veel, gaet dvverc vvel voort int gemeyn,
En die den Boer spaert, doet sy selven meest te cleyn.
Gaet in.
Dees plaets is seer bequaem, daer dees tvvee stroomen scheyden
Het besteck maeckt sy selfs, vvat vvillen vvy lang beyden,
Laet ons daer vallen aen, ghy Crijchslie hebt vvel acht
Op het uytcomen, vvant ick beveel u de vvacht,
VVy sullen hier ter vvijl, het vverck seer lustich claren,
Sa, sa, ghy mannen, vvilt u leden gheen sins sparen,
Oft desen cluppel zvvaer, crijght ghy om uvven hals,
Sa, bringht vvel zoyen by, haelt rijs, aerd', en van las,
VVel schelm, blijft ghy daer, so heel luy en leegh staen kijcken
Flucx, maeckt u terstont voort, en ghy van desghelijcken,
Sa, bringht ons van als, haelt ghereetschap meer aen boort,
Voorvvaer dat gaet vvel toe, ey dit vverck gaet vvel voort,
Sij heffen de geschilderde Schants op.
Dit vvord een cloecke Schants, die de Stad sal benouvven,
Laet comen nu die vvil, ick hoop haer vvel te houvven,
Comt al te vvater vrij, comt vrij oock al te land,
Die my nu yet doen vvil, salt doch bestaen met schand',
Tis vvel naer mijnen sin, tis oock al vvel ter deghen,
Comt trect ghy nu daer in, houd vvacht als Crijchslie plegen
| |
| |
De soldaten trecken in de Schans.
Schuylt daer yet, maeckt alarm, ick sal met een ghedruys
u comen haest te hulp, ghy Boeren treckt naer huys,
Als ick u van doen heb, sal ick u vveer doen halen.
En sal ons niemand Heer, van dit groot vverck betalen,
En sullens vvy arm Lien niet hebben gants te bat.
VVat soud' ghy hebben doch, neemt eenen voet int gat,
ghy schelm, dorst ghy een vvoord noch kicken oft noch roeren.
Spreeckt teghen sij selven.
De droes moet alsulck volck vvech in de locht haest voeren,
Sy laten ons doch niet, tis ons ontnomen al,
VVy hebben schier noch Paert, noch Koey op onsen stal,
En vvat sy ons al doen, vvy moeten noch stil zvvijghen,
VVy bidden Godt, dat sy haest haren loon al crijghen.
De Boeren gaen in.
Nu Crijchslie, ick gae vveer naer mijn Kerck t'Soetervvou,
En nemen vvat miin rust, de vvacht ick u betrou,
Siet doch cloeck in den vvind, in als doch uvven vliit vvend,
Die onsen Coninck dient, den loon naer metter tiid kend.
Gaet in.
Comt uyt met Boeren en Soldaten.
Tis meer dan tiid, dat ick miin vverck oock haest beginne,
Dit is de plaets', de brug die ick bequaemste kinne,
Aen de Boshuysche Sluys, soo ick creegh het bevel:
Sa, comt met reedschap by, elck een spoey hem doch snel,
VVant de Schants moet hier nu met grooter haest ghemaeckt,, ziin,
En niemant scheyder af, d'vverck en mach niet ghestaeckt,, ziin,
vverckt doch al stil en dier, dat niemand vvord ghevvaer,
Tsal binnen een uer oft tvvee al heel vvesen claer,
Ick vved, die van der stad die criighen langhe neusen.
| |
| |
Sa mannen vveest doch cloeck, houd u int vverck als Reusen,
Sij heffen de geschilderde Schants op.
T'behaeght my al seer vvel, tsal oock haest zijn ghedaen,
De Stad sal door dees Schants seer qualick ziin daer aen,
Haer beesten sullen claer seer grooten nood nu lijden,
Hy, dats cloeck volck, ghy doet miin hert int lijf verblijden,
Tsal nu voorvvaer vvel ziin, d'vverck is naer minnen sin,
Sa Crijchslie, een deel van u trecken daer nu in,
De soldaten trecken in de Schants
Op de VVaddinghen schants sult ghy my altiid vinden,
Soo u yet over comt, vvy staen u by als vrinden,
gheensins en sal ick u verlaten inden nood,
Laet ons den Coninck doch ghetrou ziin totter dood,
Houd u als mannen cloeck, als Crijchslie hoogh van vvaerden
En ghy huys-volck, gaet ghy oock tsamen uvver vaerden,
Dat ghy te doen hebt, is voor desen tijd volbrocht.
Heer Hopman, nu elck een soo vliitigh heeft ghevvrocht,
En sullen vvy gants niet voor al ons vvercken hebben.
vvat begheert ghy, segt doch, jae den stock op u rebben,
Dus pact u ras van hier, oft ick com' u te keer.
Hij gaet in.
Tis al van t'selfde volck, ick bid ons lieven Heer,
Dat daer niet af com, maer vergaen al met schanden,
Al souden sy op't land, ons huys, en hoff af branden.
Gaen al in.
|
|
Auteursrechtvrij