|
| |
| |
[Folio ciijr]
[fol. ciijr]
| |
Vande tweede Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Eerste, Tvveede der Borgermeesteren, Eerste, Tvveede, Derde der Borgheren.
De Borgers comen uijt met haer gheweir.
DIt is de tvveede reys dat ons den nood aen comt,
Al is den moet vvat groot, t'hert nochtans somtijds schromt,
Des vyands vvreetheyd zijn vvy somtijds bedinckende,
En vrees voor honghers nood, is het hert seer crinckende,
En Vrouvven, Kinders oock, verstercken onsen rou,
Elck stelt het quaeste voor, en meesten deel mits nou
Hier ontrent onse stad de sterckten ziin verloren,
de Goudsche-sluys, de Schants, die d'Engelsch volc stont voren
Is in des vyands hand, tot Noordvvijck desghelijck,
De Knechten hebben oock by t'stad aen den Rhijn-Dijck,
vvel ghemeynt al vvat vreemds, schier verraet aen te richten.
vvat hoort men van haer, die daer buyten zijn al dichten,
Veel brieven soet, om ons te bringhen in den strick,
Sy dreyghen vyer en vlam, in eenen ooghenblick
Ist groote ghenaed', die sy ons vveer voor gaen stellen.
vvat doen sy anders dan dat sy haer selven quellen,
vvant sy en crijghen ons niet dan met groote cracht,
vvy vvillen lliever al daer vallen in Gods macht,
Dan inde vvreede hand des bloed-honds ons te gheven.
| |
[Folio ciijv]
[fol. ciijv]
| |
Tis vvaer dat den Prins van Orangnen heeft gheschreven,
Hy en verlaet ons niet, nu noch tot gheener tijd,
De Heeren Staten oock die vvenden haren vlijd,
Om ons in tijd des noots, het ontset te besorghen,
En God die t'vyands vvil en hert, niet is verborghen,
Sal ons behulpich ziin als hy meer heeft ghedaen,
Maer siet ons Overheyd, die comt hier juyst ghegaen,
Daer is gheen tvvijfel aen, of tis om drucx versoeten.
Twee Borgher-meersteren comen uijt.
Eerste der Borghermeesteren.
vvy zijn seer blij, dat vvy ons Borghers hier ontmoeten,
Om tot standvasticheyt, en tot een manlick hert
u te vermanen nu, en vreest noch nood, noch smert,
Al vvord ghy nu aensocht, door veel verscheyden brieven,
Sy fluyten soet, en ziin soo't schiint om u believen:
Maer het is verr' van daer, bedenckt u doch op als,
ghy kent haer boos ghemoed, en haer hert loos en vals,
vvelck op veel plaetsen is in onsen tijd ghebleken.
Tvveede der Borghermeesteren.
De stad van Mech'len vveet van tSpaensch bedrijf te spreken,
Daer Geestliick, VVeerliick oock, seer besorgt voor misval,
Duck Dalf int ghemoet ginck, met Cruys, en Vanen al,
Elck een bad om ghenaed', men brocht de sleutels teghen,
En Zutphen vveet oock vvel, vvat ghenaed' dat sy creghen,
Dat thien mael min misdaen oft misseyt had als vvy.
Eerste der Borghermeesteren.
Al vvast dat Narden bad om ghenaed', ginckt doch vrij?
Och! t'quam al om den hals, dat mannelick vvas bevonden,
Tvvas een bedroefde moord, ghy spaensche snoo bloethonden
u vvreetheyd is ghenoegh tot Haerlem oock gheproeft:
Sy hoopten vvel ghenaed' maer bleven heel bedroeft,
| |
| |
Soo menich Crijchs-knecht vroom moest tleven daer verliesen,
Den vvreeden spaenschen aert, doet tyranni verkiesen,
De vroomste Borghers meest ziin int verdriet ghebrocht.
Tvveede der borghermeesteren.
Maer Alcmaer in als cloeck heeft d'uytersten versocht,
T'heeft den Tyran seer vvreed daer vvederstaen vrijmoedich
Dus laet ons oock als sy, te samen vvesen spoedich,
En voor het ghemeyn-best, haer in als volghen naer,
Iae liever al ghevvaeght, lijf en goet, nood en vaer,
Dan vvillens nu te zijn haer Dienaers en arm slaven.
Eerste der Borghermeesteren.
Noyt voeren sy doch vvel, die hem tot haer op gaven,
vvat sy beloven doch, en houden gants gheen vvoort,
Voortbringhen souden sy een vvreetheyd noyt ghehoort,
Dat sy met macht oft list ons quamen eens te boven,
Het jonckst onnosel kind en soud't hem niet beloven,
vvy hebben haer vervvacht, en van ons stad ghekeert,
Des dobbel is den haed, haer vvreedheyt is vermeert,
Ons te vermoorden al, is het best dat sy vvenschen.
Tvvaer ons te groote schand, en laster voor de menschen,
Dat vvy min deden als Alcmaer, ons naebuer stad,
Eer en trou, gaet al verr' te boven, tgoet en schat,
Veel liever sterven al, dan onsen eed vergheten,
Ist niet soo lieve Broers?
Tvveede en Derden der Borgheren.
Tvveede der Borgermeesteren.
Tis goet dat vvy't vveten,
Dat ghy Ghemeynte voor Stads best soo zijt ghesint,
Dat ghy u, en ons eer, en s'Lands vvelstand bemint,
| |
| |
Tis voorvvaer voor ons al een groote verblijdinghe,
Eerste der Borghermeesteren.
En dan Gods vvoord, vvaer aff dat vvy doen belijdinghe,
Moet ons ter herten gaen, meer dan het tijdlijck goet,
Dvvelck nu een oorsaeck is dat Spaensch volck soo vervvoet,
Naer ons lijf, en goet raest, met ghevveld oft met listen.
Tvveede der borgermeesteren.
Sy achtens' even goet, tsy Geusen, oft Papisten,
Als sy haer Tyranni doen eenich vvederstand,
t'Heeft in Granaten, en in't Indiaensche land,
En die van Trinita alom vvel ghebleken daer,
Al vvistmen oock van gheen Religi te spreken daer:
Ziin sy niet gheraeckt noch int alder svvaerts' verdriet,
Ziin daer ter vverelt vvel meer moorden oyt gheschiet?
D'onnoosel menschen al die moestent seer bequelen.
Eerste der borgermeesteren.
Den Spaengnaert dat hy cond' soud' ons al tselfde spelen.
O vrome Borghers sulcx al vast int herte prent,
u Dochters, Vrouvven oock die bleven al gheschent,
vvaer ons aenstaende leed vvel eens t'overdincken.
Het meest dat ons den moed als nu ter tijd doet sincken,
Is op de Moker-hey, den seer bedroefden slagh,
Graeff Lodvvijcx verlies groot, smert ons noch al den dagh,
vvie dat van ons vvas, in sijn ontset elck een hoopten,
Hy vvas rasch byder hand, als de saeck voor t'Land noopten,
Des zijn vvy noch bedroeft, om sulck een vromen held.
Eerste der borgermeesteren.
Mijn lieve Borghers, vveest daer om soo niet ontsteld,
vvy hebben God voor ons, laet ons hem al aenhanghen,
vvy hebben vanden Prins oock tijding' goet ontfanghen.
| |
| |
Hy heeft ons vvel ghetroost met eenen trouvven brief.
Daer en vvaer voor ons niet soo aenghenaem en lief,
Als hem te hooren eens int openbaer te lesen,
Het soud' ons herten al verquicken en ghenesen,
Veel souden onder ons int hooren scheppen vreucht.
Tvveede der Borghermeesteren.
Nu, vvel aen dan, om dat elck van u sy verheucht,
Sult ghy hem moghen nu hier al aensien en hooren,
En luystert al vvel toe, met goed verstand en ooren.
Hier leest hy den Brieff.
Erntfest', VVijse, seer Voordachte Heeren, Schout,
Borgmeesters ende Raed, oock Hoplie cloeck en stout,
Gheen tvvijfel en heb ick van u seer goed' ghesintheyt,
Ick vveet dat d'ooghen u verlicht zijn van d'oud blindheyt,
Ghelijck ghy over ses maend leden hebt ghetoont
En die volstandich blijft (soo ghy vveet) vvord ghecroont,
Ick heb ghevonden goet u ernstlick te versoecken,
Dat ghy tot vvelvaerts s'Lands, en u self Stads vercloecken,
Terstont vertrecken doet, elck een die u vreemd sy,
Maeckt u van Bedelaers, onnutte menschen vry,
Doet alle crancken die onvveerbaer zijn, vertrecken,
Soeckt boven al doch raed, dat d'eetbaer vvaer mach strecken,
Op dat ghy't houden moeght, voor eenen cleynen tijt
Van maer drij maenden lanck, vvy sullen onsen blijt
En ons best doen, om u daer ontrent te ontsetten,
De Heeren Staten s'Lands van nu op middel letten,
Om u haest by te staen, in uvven meesten nood,
| |
| |
Betrout haer vvel vast toe, dat sy tot in den dood
u gheensins sullen nu, noch nimmermeer verlaten,
Denckt op u eer, en eed, vvilt trou ter herten vaten,
Daer ghy met haer nu zijt vast onderling' verplicht,
Van d'Enghels volck ben ick van nu al onderricht,
Maer en vvilt daer om doch int minsten niet verflouvven,
VVilt cloecklick u selfs Stad, en t'heele Land behouvven,
Ghy crijght voorvvaer hier door den alder grootsten naem,
u cloeckheyt is bekend, noch meerder vvord u faem,
Soo ghy u manlick draeght, en volbringt ons begeeren,
Eer ghy sout te niet gaen, vvil liever claer ontbeeren
De leste druppel bloeds, die ick voor u en t'Land
Te storten ghereed ben, en tot u onderstand:
Dat kenne Godt die u een Leeus hert geeft seer crachtich
Gheschreven uyt stad Dort, by my u vrind vvarachtich,
Des neemt al tgheen dat ick vermach, int goede,, soet,
Den Heer der Heeren neem u in sijn hoede,, goet.
Die brieven zijn voorvvaer vvel het aenhooren vvaerdich,
De Heeren dancken vvy, die t'onsen dienst zijt vaerdich,
Om die te toonen ons, en haer te laten sien.
T'hert is nu heel verquickt, een man is nu vvel thien,
Nu vvy vast vveten dat vvy sullen troost vervverven.
Elck een sal voor de Stad seer gheeren ist nood sterven,
Ons Overheyt in als tot den dood zijn ghetrou,
VVel vast versekert dat den Spaengnaert ons al sou
vernielen gheheel, cond hy ons slechts eens vernesten.
Tvveede der Borghermeesteren.
VVy hebben gants gheen nood als beyvaert zijn ons vesten,
| |
| |
Neemt Godt altijd tot hulp in al het Crijchs gherucht,
Hy is doch onsen schilt, en in nood ons toevlucht,
Des gaen vvy nu voorstaen de Stad, Vrou, en ons Kinderen,
Is onsen Godt met ons, vvie can ons doch hinderen.
Gaen al in.
|
|
Auteursrechtvrij