|
| |
Vande eerste Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Eerste, Tvveede, Derde, Vierde der Borgheren.
Drij Borgheren comen uijt sonder geweir.
O VVreeden spaenschen raed, vol nijds, en bitterheden,
Hoe qualick moghen de vreedsame zijn met vreden:
Ghy baert noch over al, den fellen Iudas aert,
Gods leden vvorden van u nerghens niet ghespaert,
Ten is u niet ghenoegh dat ghy ons quaemt bedroeven
Gheleden maenden ses, ghy vvilt nu noch eens proeven:
Oft u ghelucken vvoud, en ons vervvinnen kost.
In't bloed-vergieten heeft hy sonderlinghen lost,
Hy en vveet anders niet, hy hevet al ter deghen,
Nu dat Graeff Lod'vvijck van hem, eylaes, is ghesleghen,
Hem denckt hy hevet Land, van nu in sijn ghevveld,
| |
| |
Om dat hy meynt heel te zijn meester van het veld,
Hy acht dat elck hem sal de sleutels teghen bringhen.
Sy meynen ons als d'Indianen te bedvvinghen,
vvy zijn soo niet vervaert, vvy hopen in den Heer,
vvy achtent kleyn al ist dat sy sterck zijn opt Meer
Van Amsterdam gheseylt, om naer dees stad te komen.
Al zijn sy groot ghetal, sulcx en doet ons niet schromen,
Laet haer aencomen vrij, van Zuyd, VVest, Noord, oft Oost,
vvy hebben eenen God, die is den hoogsten troost,
Siin Princelijcke G'naed', en s'Lands ghemeyne Staten:
En sullen ons claer niet in onsen nood verlaten,
Regeerders hebben vvy die vroom, vvijs, ende vroed zijn,
Die't Land in als voorstaen met een recht ghemoet sijn,
En ons alle gaer oock in rechter trou beminnen.
Maer onsen vyand naest, vvy hebben gheen volck binnen,
Cleyn voorraet hebben vvy, ons stad is oock seer svvack,
Den hongher als hy comt is een al te svvaer pack,
Sy sullen doch terstont ons stroomen heel besluyten.
uyt al dat ghy hier seght, en mach gants gheen vrees spruyten
Veel liever in Gods hand, dan in ons vyands macht,
Al ons gelt en goet, ick voorvvaer heel luttel acht,
vvy moeten voor Gods eer oock leven en vrij sterven.
vvy souden claer al te groot een oneer vervverven,
Dat vvy vergaten ons beloofde trou, en eed,
Voor Gods vvoord, en de stad, ben ick te sterven reed,
| |
| |
Ick seght vrijmoedich uyt, tsal metter daed noch blijcken.
Den vierden der Borgheren.
Goe mannen ghy en moeght niet langher hier staen kijcken
den vyand comt te nae, hy is tot Leyderdorp,
Hier buyten des stads poort, juyst ontrent eenen vvorp,
Light Capiteyn Andries, die uyt stad vvas ghesonden,
Hy leyt daer al steen dood, hy heeft het liif vol vvonden,
den Spaengnaert die heeft hem daer stil by nacht gheleyt.
Laet haer aen comen vrij, het vechten my vvel greyt,
Nu gae ick naer tvverck, ick sal my naer t'vechten stellen,
Den vyand hoop ick noch so dapperliick te quellen,
Om prijs en eer, sal ick my quiiten als een man.
En ick dal daer oock vrij toe doen al dat ick kan,
Miin lijf vvil ick voor t'Land en de Stad te pand' setten,
Ick sal miin zvvaert noch so op spaingnaerts huyd doen vvetten
Maer treckt den vyand niet naer tSoutervvousch ghevvest?
Ba, jae ghy kont hem vvel sien trecken van stads vest,
langs door de VVeypoort naer het dorp van Soetervvoude,
den Borgher om sulcx niet, so ick sagh, en verfloude,
Elck een is vvel ghetroost door sijns Genaden brieff,
de Heeren maken vast tot stads, en ons gherieff,
Seer veel fraye vvetten goet, daer elck hem moet nae richten.
dat ick hoor, is al goet, t'hert soeckt niet dan te vichten,
Alst met den Spaengnaert is, so ben ick haest gherust.
Voor vvijf en kinders vvil ick strijden cloeck met lust,
| |
| |
Want de bloed-honden boos die soudent al vernielen.
Sy quamen hier te Land' als arm beroyde fielen,
Maer elck ghelijckt nu schier een heer, en grooten dom.
Groot ghevveld en moetvvil gaet onder haer nu om,
Sy soecken ons met cracht arm slaven naer te maken.
Dat is haer trachten al, tis daer naer dat sy haken,
Maer liever vecht ick tot de letste druppel bloets.
Al heb ick niet veel ghelts, al heb ick niet veel goets,
Noch vvil ick als een held daer miine craegh aen vvaghen.
Ick en vvil nerghens aff veel pochen noch roem draghen,
Ick prijs de daed, alst comt, dat is het recht beduyt.
Daerwort een cloecxken gheluijd en gaen al in.
Hoort, luystert al vvel toe, my dunckt dat tclocxken luyt,
Gaen vvy, t'hert begint my int lijf te verquicken,, blij,
Tis tijd dat elck hem in de vvapen gaet schicken,, vrij.
|
|
Auteursrechtvrij