|
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Lovvisa Princesse, de Gravin van Zvvartsenburch.
Comen 'te samen uijt.
OCh lieve Suster miin, miin teer hert dat verschrict,, my,
Ick en vveet vvat my is, het bloed int lijf verstict,, my,
Ick sorgh dat my vvat vreemds, jae haest hangt over t'hooft,
En ick gaen schier oft ick van sinnen vvaer berooft,
het hooft drayt my schier om, en t'hert is my vol svvaerheyt
| |
| |
En ick neem verdriet int aenschouvven des daeghs claerheyt,
Het hert leyt my gheperst, den moet is heel te niet,
My is doch al te bang, ick ben in svvaer verdriet:
Och God ick vvoud' dat ick vvist vvat my is nakende.
Beminde Suster vveest dit kermen doch stakende,
Ist moegh'liick, so bid ick sett sulcx uyt uvven sin,
En schept doch eenen moet, treckt toch u tranen in:
Ghy en hebt doch gheen nood van eenichsins te claghen,
Ghy hebt een heer en Man, die is naer u behaghen,
Die u vvel so lief heeft, als het hert in sijn lijf.
Mocht ick hem houden dan, maer ick elendich vvijf
Sorgh' voor verraderi, oft voor het boos vvreed moorden.
Och liefste Suster miin, maeckt daer af nu gheen vvoorden,
Al is u sulcx misschiet, laet bid ick doch dat daer,
Van dat gheleden is, t'vergheten is goed vvaer:
Toont in als een cloeck hert, als een Princes van vveerden.
Noyt en kond ick dat doen, hoe seer dat ick't begheerden:
Dat my eens ghebeurt is, versterckt altijd den rou.
Maer vvat is d'oorsaeck doch dat ghy u bedroeft nou,
Ick vveet ter vvereld niet vvaer in ghy u moeght quellen.
Tis meestendeel den droom die ick u moet vertellen:
Ick lagh voorleden nacht, juyst ontrent de klock een
In miinen eersten slaep, besvvaert met groot ghevveen,
| |
| |
In het gheen dat ick sagh, soo my bedroefde dochte,
Miin man die quam by my gheloopen, so hy mochte,
En sagh gheheel verstoort, jae bebloed en verbaest,
En seyde: Lieve vrou het scheyden is ons naest,
Ick vloogh hem om den hals, en hy vvoud van my vlieden,
Ick sprack: heer, vvat ist doch? vvat staet ons te gheschieden?
Heb ick ter vverelt yet u misseyt oft misdaen?
Hy sagh my deerlijck aen, en seyde laet my gaen,
Maer onsen jonghen Soon moet ick u nu bevelen,
vvant miinen tijd is hier, den dood moet ick bequelen.
Vaert vvel miin liefste Vrou, vaert vvel miin liefste Kint,
Denckt hoe ick te moed' vvas, denckt hoe ick vvas ghesint:
Als ick my vvacker vond, ick lagh in grooter floutheyd,
Och thert verschrickt my noch denckend' om de benoutheyt
Is dit niet reden om bedroeft te ziin in als.
Och suster, ghy vveet dat droom bedroch is en vals:
Ick bid doch schaemt u vvat, vlied alsuck achterdincken,
Ghy die een Princes ziit, sal uvven moet soo sincken:
Fy eenen droom sal hy u stellen in onrust,
En uvven Man is noch vvel te pas vveest ghesust,
Peyst doch om gheenen droom, ten ziin maer beuselinghen.
Hy beduyt nochtans vvat, ick kan my niet bedvvinghen,
Miin tranen bersten uyt, miin hert dat maeckt gheklagh,
Hier is een Borgoingnon die ick noyt gheeren sagh,
Ick sorgh hy heeft vvat voor, och vvaer hy slechts van hier nu.
Ontstelt u in hem niet, och Suster liefste dier nu,
vvat soud' hy doen, hy is maer een onnoosel bloed.
| |
| |
Och vvaer hy uyten Land, sulcx vvaer voor ons seer goet,
Ick en mach hem niet sien, hy is my doch heel teghen.
Och stelt sulcx uyt den sin, en gaen vvy als vvy pleghen,
Ons nu met u lief Kind int Hoff vermaken,, dan,
Hy is vviis die in tijds den hertsvveer staken,, can.
Gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij