|
| |
| |
| |
Vande derde Gheschiedenis, de derde uytcomst.
De Prins van Oraingnen, Lovvisa de Princesse.
De Prins comt uijt met de Princes hebbende haer kind op den arm.
HOe comet doch miin Vrou,miin Princes vveerd vercoren,
Dat d'aengesicht niet en staet alst vvel plagh te voren
Dat in u lieflijck vvas, en so heel vroliick scheen,
Nu als heel treurich siet, t'vvelck beduyt groot ghevveen,
Roosachtich vvas u verf, u ghesicht heel minnelijck,
Hoe ist so verkeert, ghy ziit my schier onkinnelijck,
Hoe valt nu uvven moed, en cloeckheyd heel en al?
Ick vveet niet hoe ick't heb, oft vvat ick segghen sal,
Als ick eens treurich vvas, pleeght ghy my te vermaken,
Altiids vond' ick u cloeck, jae oock in groote saken:
Ghy troostet my altiid, als ick mocht bezvvaert zijn,
En voorvvaer uvven troost, vvas my een medecijn,
u vvoorden, hebben veel miin bedroeft hert ghenesen,
Dus liefste schept doch moet, ghy en mooght so niet vvesen:
Seer vvonderliick heeft God my tot drij reys' bevvaert,
En al vvas den nood groot, ick vvas soo niet bezvvaert:
D'eerst vvas doen ick daer quam met miin Ruyters ghereden
Dvvaers door de vvijde Maes, en moest daer terstont treden,
Den vyand onder d'oogh, die met ziin groot ghevveld,
My heeft vervvacht seer fier, en dat int open veld.
Ick vreesden doen gheen dood, overvvinning' ick sochte,
Voor Bergen Henegou, ten tvveedemael ick brochte
Miin legher int veld, die den vyand cloeck bestiet,
| |
| |
Maer onvervvacht, my doen t'Fransch bystand heel verliet,
D'vvelc oorsaeck vvas dat ick met schande moeste vvijcken:
Ten derden mael vvaer vond men oyt noot desghelijcken,
Als ick gheschoten vvas t'Antvverpen op't Casteel,
Ick vvasser naer ghenoech, ick trooste my gheheel,
Dat ick daer vvas ghereed, de vvreede dood te lijden:
In den Crijchs-handel stell' ick allen sorgh bezijden:
Iae gheenen vyand vrees ick, maer vvel het verraet,
En oock het moorden quaet, dat daer nu veel omgaet,
Maer ick beveel my gants in de hand mijnes heeren:
Door sijn hulp, so hoop ick den vyand vvel te keeren,
Des vveest doch goets moeds, bid ick u mijn schoon vriendin.
O heer nochtans vrees ick, het quaetste valt my in,
Hoe soud' ick vreesen niet, die veel heb moeten proeven,
Dat my int herte steeckt, doet my te seer bedroeven,
Eet ick, drinck ick, vvat ist, ten smaeckt so niet alst plagh:
VVaer ick gaen, vvaer ick staen, ick doe al dat ick magh,
Een uer en kan ick niet des nachts met rust gheslapen,
Daer is ter vvereld niet daer ick vreught uyt kan rapen,
Ghevaer en angst is my, vvaer ick my keer ontrent
In d'oorlogh' en ziit ghy het vreesen niet ghevvent,
Hoe naer vreest ghy den peys?
Sulcx vvaer van my gheen vvonder,
En vvast den valschen peys niet, die snel als den donder,
Daer uyt den hemel viel, en my quam over t'hooft,
Ben ick niet door den peys van Vaer en Man berooft?
VVas daer oyt peys, daer elck op vaster mochte bouvven?
Als men Navarra sagh ons Conincx dochter trouvven?
| |
| |
Doet hy oock qualick dan die hem voor peys verveert,
Miin Vader die hem had so Ridderlijck vervveert,
En voor den vyand oock en vvilde geensins svvichten:
Leyt hy daer niet door peys, en moord die sy doen stichten,
En mijn man Tilingni, door den peys oock dood bleef,
Daer ick d'oprechte vvraeck nu miinen God af geef,
Och onder t'dexel van peys, men veel ghebeuren,, siet.
Ick bid o Liefste, doch al dit svvaer ghetreuren,, vliet,
Staeckt al u droefheyd vrij, vviist haer al verr' van kant,
vvy ziin hier God hebs loff, in een vast en sterck Lant,
Men kan den vyand hier seer lichtelijck uyt sluyten.
Iaet, binnen en oock buyten,
Maer tis nu verr' van daer, hy isser nu heel af.
Nu Heer en vveerde Man, ick seg God nam en gaf:
Als ghy vvel gherust ziit, vvil ick de sorgh vvat stillen,
Laet ons in dit schoon Kind ons hert nu vvat verprillen,
Aen siet doch dees schoon spruyt, den Vader heel ghelijck,
Hy heeft des Vaders mond, van voorhooft oock seer rijck
En t'Vaders ooghen oock, die s'menschen hert doorstralen,
Van my heeft hy oock vvat, hem en kan niet ghefalen:
Gheluckigh so ick hoop te ziin, dvvelck ick vvel vvou,
Maer nochtans is het hert niet sonder grooten rou,
Als ick bedinck vvat hem, noch vvel mocht overcomen,
vvant de tyranni en t'vals bedriif doet my schromen,
Dat daer nu heden daeghs al om veel vvord ghepleeght.
| |
| |
De Princes gheeft het kind over.
Gheeft hem my dan eens hier, miin hert int liif bevveeght
Als ick u mach aensien, die my met hoop kond troosten,
vvat my oyt is gheschiet, tsy van Zuyd, VVest, oft Oosten:
Hoop ick ghy vvreken sult, al ist dat ghy ziit cleyn,
u leden ziin noch teer, nochtans so ick vvel meyn,
Sy sullen haer best doen om desen ban te vvreken,
Die Coninck Phlips noch derf so teghen my uytspreken?
Hy meynt ons aen te doen een schand' der schanden groot,
vvat hy ghedaen heeft, vveet elck deser Landen bloot:
En nu, en t'aller tiid, salt hem op den hals vallen,
Ick hoop niet alleen ghy, maer oock miin kinders allen:
Die sullent in haer hert onthouden oock vvel vast,
En vvel ghedencken aen den aengheboden last,
Van my te dooden, en so leeliick te vermoorden:
Tis schand' voor sijn groot huys, en voor al diet oyt hoorden
Dit sal u Broeder oock, en ghy mijn lieve Kind,
Noch vvreken metter tijd, so ghy my yet bemind:
vvilt doch op Adolff u oud-vader altijd peysen,
Diemen voor vyand noyt en sagh te rugghe deysen,
En die hem ziin ghevolght, sy toonden t'cloeck ghemoet:
Als Renè de Chalon, u oud Oom, een Prins goet,
En ander meer, die haer daer hebben vvel ghedraghen
vvilt voor Gods vvoord, en tLand, als Helden stoulijc vvagen
u edel bloed, en goet, als ick vvel heb ghedaen.
Volght miin voetstappen naer, vvilt doch met trou omgaen
Staet doch dees landen voor, vvilt haer gheensins verlaten,
Volght den raed van al de moghende Heeren Staten:
Maer boven al Gods eer, en sijn vvoord gaed' slaet vvel,
En al ist dat ghy Kind dit niet en verstaet snel,
Ick hoop't u vvel so vast in u hert te doen prenten,
Dat ghy't bevvaren sult als uvve beste renten:
| |
| |
En s'lands, en uvve eer, sal ziin u meeste vreught,
Och miin soet liefste Kind, ghy maeckt miin hert verheucht,
Maer legghet in sijn vviegh, en latet vvat rusten,, oock,
En gaen vvy, tis hoogh tijd vvat eten met lusten,, oock.
De Prins geeft het kind over.
en gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij