|
| |
| |
| |
Vande eerste Gheschiedenis, de eerste uytcomst.
Den Prins van Oraengnien alleen.
DE goede God die d'Aerd' en hemel oock regeert,
die allen saken recht, naer sijn begeerte keert,
die elck het leven gheeft, en ygelick stelt vvetten,
die oock den donckeren nacht so haest can over setten,
den held'ren claren dagh, vveer doet schoon comen aen,
die in sijn ghevveld heeft de clare Son en Maen,
die al de vvreede boos, brengt daghelicx ter schanden:
Iae aller menschen hert heeft altiit in sijn handen,
der vromen Princen sin, al meest tot deughden stiert,
Hy ist die ons huys, en ons afcomst heeft verciert,
Met so veel Princen goet, vroom van hert en ghemoed,
Iae van Vorstliicken stam, van Keyserliicken bloede:
Sy hebben claer betoont den Princelicken aert,
Sy hebben haer Ghemeynt met trou en liefd' bevvaert:
Sulcx hoop ick en sal oock aen my gants niet ghebreken:
Miin hert en mach van gheen Tyrannen hooren spreken,
Den Spaenschen Coninck heeft daerom op my den haet,
Al dat hy my vvenscht is het alder meeste quaet,
Tgheen ick niet heb verdient, al staet hy naer miin leven,
Al miin voorsaten goet, als Princen seer verheven,
En hebben d'Oostrijcx huys, sulcx gheensins niet betoont,
De vergelding' is cleyn, t'vvord qualick ons gheloont,
Om dat ick t'Nederland van quaet soeck te bevrijden,
Om dat miin ghemoed, gheen tyranni can gheliiden,
Is oorsaeck dat sy nu den ouden quaden grond
| |
| |
Hier laten blijcken fel, die sy tot aller stond
Noch draghen om het Land, van vrijheyd te berooven,
Veel liever vvilden sy t'Cardinaels raed ghelooven,
Dan het vertoonen cloeck, van so veel Princen goet:
Als ick daer noch om denck, t'hert my versuchten moet:
Dat sulck een trou versoeck gants niet en mochte helpen.
Den fellen Bloetdorst groot, die soecken sy te stelpen,
En d'Inquisici boos, vvord daer ghebrocht int Land:
Van Berghen de Marquis, nam de saeck by der hand,
Met miin Heer Montingni, haer daet die vvas cloecmoedich,
Naer Spaengnen trocken sy, om aldaer seer oodmoedich
Den Coninck heel int lang t'ontsluyten haren boeck,
Sy baden voor het land, ghenaed' vvas haer versoeck:
Dat hem beliefden doch, de vvreede svvaer Placaten
Wat te versoeten, en in meerder vriiheyt laten:
die daeg'licx vvorden scharp vervolght om haer gheloof,
Den Coninck en vvoud niet, hy gheliet hem heel doof:
Iae hy deed' tegens recht, de heeren beyd' ontlijven,
Doen saghmen terstont claer den Spaenschen haet verstijven,
Duck dalf die vvorden haest met eenen Spaenschen hoop
Int land gheschickt, elck een hem maeckte op den loop,
die t'land vvou voorstaen yet, moest sonder verdrach vluchten
Iae menich Edelman, en burgher moesten suchten,
En buyghen onder t'svvaert, al sonder schuld den hals,
Stond in de macht al, van den bloed-Raed boos en vals:
Ick ontvlood oock seer haest, ick vreesden haer handen,, fel,
Graeff Egmond, Horen oock die raeckten in banden,, fel:
En vvorden sonder recht vervvesen haest ter dood,
Miin Soon vvort vvech gevuert, ons huys van haef ontblood,
De Previlegen s'lands, die vvaren al benomen,
Och Nederland, vvaer toe vvaert ghy alsdoen ghecomen!
Ghy hebt den Spaenschen aert doen ter tijd vvel gheproeft,
| |
[Folio Biijr]
[fol. Biijr]
| |
En den bloetdorst had u vervaerliick vvel bedroeft.
Al vvast dat ghy raed socht, t'vvas meer dan recht en reden.
Ick vvas van elcken een versocht en seer ghebeden:
Om dat ick vvreeken soud' tSpaens hert dat ick vvel kin,
Ick vvas daer toe ghesint, mits miin ghemoet en sin,
In als te vvreeken socht, den haet die sy my draghen,
En oock haer vvreede daed, die seer vvas te beclaghen:
Ghebeden vvorden ick, tot onderstand versocht,
Ick dede haest int land met Crijchsvolck eenen tocht,
Maer met seer cleyn profijt, vvel tot ons groot leedvvesen,
den thienden penninck svvaer, is haestich op gheresen,
die sy met groot ghevveld, en cracht stelden int vverck,
t'Ghemeynt deed' vvel sijn best, hy vvord ghevveygert sterck
En tusschen beyd' vverd den Briel van ons volck ghecregen,
En Vlissing' oock deed' vvel sijn best, in als ter deghen:
Iae gheheel Holland, vvierp van hem het Spaensche jock,
Al dat Spaens vvas ghesint, dat keerden haest den rock,
Ick vvas met grooten vlijd van alle man ontboden,
Naer Holland quamen meest, die vvaren vvech ghevloden.
duck dalf die vertreckt haest, don Loys die sterft saen:
des heeft schier het gheheel land d'oogen op ghedaen,
Men sagh het Godliick vvoord van seer veel volcx invuren,
d'Invvoonders des lands meest, die hebben t'allen uren,
Haer teghen den Spaengiaert seer vromelick ghestelt,
En sochten haer te doen vertrecken met ghevveld:
Maer vvilden nochtans niet van haren Coninck vvijken,
En dat nood vvaer ons trou soud' oock noch claerlick blijcken,
VVant ons hoop vvas altiit dat Coninck Phlips int lest,
Hem laten raden soud', en schicken als ten best:
En om de vvelvaert sijns erf-vaderlands soud' dincken,
Maer tvvas verr' van daer, hy socht haer heel te crincken,
de previlegen, eer, goet, bloed, tvvas al verbeurt,
| |
[Folio Biijv]
[fol. Biijv]
| |
Gheen begeert vvord tot peys, maer vvel bedroch ghespeurt,
Hartneckich, loos in als, is sijnen Raed bevonden:
Dvvelck oorsaeck vvas dat t'land aen ander Princen sonden,
En sochten haer van't Spaens jock eens te maken quijt,
Dit is nu al miin schult, hier af heb ick t'vervvijt:
Dan ick beroep my sterck op God en alle menschen,
De Coninck soud' op trou ghenomen hebben acht,
En den eedt die hy (tLand ghesvvoren had, betracht:
Den Spaenschen Raed die ons vvas teghen, laten varen,
Maer liever vvilde hy sijn Rijcken al besvvaren,
Dan hy niet soecken soud' ons schaed', en groot bederf:
Tis hem seer vvel vertoont, ghevvaerschout menichvverf,
Maer hy vvilt claer altijt by sijn voornemen blijven:
En al sijn gramschap groot op my te laten drijven.
Op my heeft hy den haet, alst bliickt by sijnen ban,
En hy meynt als hy my vvech had, dat hy alsdan
Al sijnen hooghmoet groot vvel comen sou te boven,
Met vvapens can hy niet, daer ick God om moet loven:
Nu soeckt hy my met list, jae met een valsche moort,
Te brenghen om den hals, tsy dat hy sulcx stelt voort,
Van moordenaers maeckt hy nu heeren, Edel lieden,
VVaer sagh ter vvereld mensch oyt booser stuck gheschieden,
En dit is al te doen, om mijn ontschuldich bloed,
Is dit een Conincx hert, oft ist een Crijchs ghemoed,
Verradeliick meynt hy my met moort om te bringhen,
God sy sulcx nu gheclaeght, die my so sonderlinghen
Heeft tot Antvverpen so gheschoten zijnd, bevvaert.
Ainnastro vvracht de daed, door sijnen Iudas aert,
God vveet vvat ick als doen door den scheut heb gheleden:
Maer vvaert daer met gedaen, en vvaer ick voorts met vreden,
Maer neen ick voorvvaer niet, sy blijven even heet,
Door haren valschen Ban, t'moordadich valsch bescheet,
| |
| |
maer ick hoop aen den Heer, tsal haer eer lang berouvven
Nochtans hoe dat is, ick en derf my niet betrouvven
In stad Antvverpen, of daer so veel volcx verkeert:
Ainnastros boose daed heeft my den schrick vermeert,
Des hoop ick hier met al s'Lands Staten raed te schaffen,
Dat vvy den Spaengnaert noch eer yet lang sullen straffen,
En al sijn boosheyd groot vervvinnen met ons deught:
Och mocht ick t'heel Land in rust sien, dat vvaer een vreught,
Ick hoop met gods hulp, noch in vriiheyt t'Land te setten,
En dat sy sullen in als volghen godes vvetten.
|
|
Auteursrechtvrij