| |
| |
[Folio Fiijv]
[fol. Fiijv]
| |
Vande vijfde Gheschiedenis, de eerste uytcomst.
Eerste, Tvveede, Derde der Crijchslieden.
De twee eerste comen te samen uijt.
Eerste. der Crijchslieden.
Wy moghen claer vvel gaen,
Heel leck is onse schuyt,
vvy moghen claer vvel gaen,
vvy maecktent veel te grof, ten conde niet bestaen,
Den Crijch heeft nu een gat, het sal ten lesten vuylen,
Neen, noch niet heel en al, vvy sullen erghens schuylen,
Ist alom niet, soo ist in een groot deel van't Landt.
Ons rijck dat is meest uyt, nu den draeck is van kant,
En het eynd' dat sal naer noch moeten den last draghen.
| |
| |
In plaets van moetvvil, so vervvacht elck een vrij slaghen,
Tis aen den Zeekant uyt, vvy moeten vanden dijck.
Miin hert tuyght my, dat ick seer noode van hier vvijck.
Maer als het nu soo is, vvy moeten noch raed soecken.
Dees Perseus comst hier, mach elck nu vvel vervloecken,
Hy sal ons hier uyt sien, en dat claer eer yet langh,
Svvijgt doch ghy hoeren soon, ghy maect my nu heel bang
Hoe legghent vvy nu aen, vvat sullen vvy aenrechten.
VVeet ghy vvel vvat sal zijn, men salder moeten vechten,
Het rooven, stelen oock, vvas ick al meer ghevvoon.
Al crijghen vvy vvat op, tis onsen rechten loon,
Het beste voor ons is, dat vvy uyt dit Land trecken.
Met het gheld en den buyt, en laet vrij niet seer gecken,
Ick svveer dat ick vvech cost, ick en bleef niet een uer.
VVant Perseus sal ons noch aendoen veel ghetruer,
En deur hem sullen vvy al d'oude vreught hier staken.
VVy moghen ons dan vvel al ons best naer huys maken,
Maer vvie comt ginder doch gheladen als een paert.
| |
| |
Den Derden comt uijt ghecleedt als eenen Duijts.
Nu mannen dat is vveer den ganck al naer huys vvaert,
Ick ben des Crijghes sat, ick vvil hem laten varen:
Nu den draeck vvech is, sal haer de saeck openbaren,
Es geet niet vol recht zu, nu ich wolt balt daer van,
T'begint nu eerst, men sal nu comen aen den man,
Nu de Heer help haer dan, ick vvil vant boos volc scheyden:
Stil-svvijghens gae ick heen, ick vvil niet langher beyden,
Daer en ziin nu doch niet dan slaghen voor de door.
vvel Hans, vvaer vvilt ghy heen? vvaer sorght ghy nu doch voor?
vvilt ghy ons dan als nu hier inden nood verlaten.
Ick ben des Crijghs al moed', ick vvil heen miinder straten,
Al naer een ander Heer, daer nieu ghelt is int vat.
Hans die slacht ons, hy maeckt den poot niet gheeren nat,
hy sorght dat vvel mocht, by den vvaterkant ghedijen.
Niet gheeren vvater en drinck ick, ick moet belijen,
Ben liever int Land, daer den besten vvijn veel vvast.
Ick sie vvel dat hy op sijn saeck te seer veel past.
En costen vvy oock vvegh, vvy souden niet lang toeven.
Dat vvy verr' van huys ziin, doet ons veel verdriets proeven
VVant t'loopen naer ons Land, is ons seer onghereet.
Nu vvel ick scheyd' daer van, al eer het my doet leet,
| |
| |
Hij geeft haer de hand, ende gaet in.
Veel ghelucks zu ihr beijd', vvilt u oock vvel beraden,
Ick vvil al soetlijck voort, vvant ick ben vvel gheladen.
Het comt al op ons aen, vvy blijven inden nood,
Elck een van't Land, sal nu seer roepen naer ons dood,
Maer vvy doen al het quaet dat vvy eenichsins cunnen
VVy vveten voor al vvel, dat sy ons niet goets gunnen:
Maer vvie vveet hoe dat noch hier naer eens lucken,, sal,
VVy vvillen om den crans noch lustich plucken,, al.
Gaen in.
|
|