|
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de tweede uytcomst.
Andromeda, Cassiope, Cepheus, Perseus.
De gordijn gaet op.
O Iuppiter, die Aerd' en Hemel al bestiert,
die s'menschen verstant, en al sijn cracht oock maniert
Na uvven vvil al schict dat hier gebeurt op aerden,
Getrouvven God, vvilt nu miin saeck doch eens aenvaerden
Stiert doch een manlijck hert, in desen vromen Held,
Dat hy my voorstaen magh voor deses Draecks ghevveld,
die mijn teer en ionck lijf soeckt deerlick te verscheuren:
Och laet sulck een straf aen u dienst Maeght niet gebeuren:
Mijn Moeder heeft misdaen, ick en vveet nieuvvers af,
Laet dees gheleden schand, ghenoech zijn tot een straf,
Ick ken my selven doch in alles heel ontschuldich,
En ick heb tot noch toe gheleden dit verduldich,
Dus laet het ghenoegh zijn, de straf nu voorts op schorst,
| |
| |
Gheeft desen Ridder cracht, die daer so hittich dorst
Naer de verlossing' mijn, hy vvilt den Draeck bestrijden,
So haest als hy my sagh, ontstack hy door med lijden,
En vvas terstont bereet te vechten totter dood,
des keert u tot my, ick bid aensiet mynen nood,
VVilt my verhooren doch, laet u van my vermanen,
hebt oock med'lijden nu met al mijn bitter tranen,
Ghebruyckt doch nu ghenaed' met my bedroefde Maeght.
Cassiope en Cepheus die comen uijt van veers.
Ick en tvvijfel niet en mijn dochter roept en claeght,
vvant den Draeck en soect niet dan sijn vvreetheyt te toonen
des o ghy Goden al, vvilt doch haers eens verschoonen,
Staet doch den Ridder by, met u Godliicke cracht.
Dat hy in Draecx ghevveld niet en val onbedacht,
Spaert hem voor den bloed dorst, en des Draecx vvreede beten,
So daer yet is misdaen, vvilt sulcx o God vergheten,
VVy roepen u nu aen met hert sin en mont.
O Perseus, vvaer bliift ghy nu, comt doch terstont,
Eer den Draeck my vernielt, en verscheurt onghenadich,
Comt en verblijdt haer nu, die in u hoopt ghestadich,
Comt en bevriid haer, die tot u heel is ghesint.
Perseus sittende in de locht opt paert.
O Iuppiter, die 'tgoet en dat recht is bemint,
En sulcx oock voorstaen vvilt, laet my bystand vervverven
door uvven stercken arm, ick ben bereet te sterven:
Voor dees schoon jonge Maeght, ziit ghy daer met gerieft,
Ick bid met ootmoed dat u Majesteyt belieft,
V vaderlick bystand, met sterckt, en cracht te gheven.
Dat desen fellen draeck mach nu voor mijn hand beven,
| |
| |
Die al de vverld door, een Tyrant is vermaert:
Hoort, hoort doch, hoe hy roept, hoort hoe hy tiert en baert
Sa, Sa, ick hoop ick sal hem t'roepen haest verleeren,
O ghy fenijnich Beest, ick sal my tot u keeren,
V vvreetheyt groot sal nu vergaen op staenden voet,
V onghenadich hert elck een bekennen moet,
Ghy oud Alfachtich dier, ghy sult miin macht nu proeven
De Goden ziin met my, u naeckt niet dan bedroeven,
Veel argher dan een Turck ziit ghy alom befaemt,
T'sal u berouvven haest, dat ghy hier int Land quaemt,
Sa, sa, sa, vveert u nu, ey dat is u gheschoncken,
Moordadich boos Serpent, die ziit vol bloets doordroncken
Ghy blijfter nu dats claer, sa, sa, doet nu u best,
Ick hoop dat ghy nu vvord ghejaeght uyt dit ghevvest,
Van miin hand sterft ghy nu, ghy sullet niet ontspringhen.
Hij schiet eenen schicht na den Draeck en treckt sijn swaert uijt. Den Draec spout vier.
O Perseus mijn lief, draecht sorgh voor alle dinghen,
Dat hy u niet en dood' met sijn fenijnich vier,
T'hert verschrickt my int liif, als ick hoor sijn ghetier,
Lief houd u manlijck doch, ick salt aen u verdienen.
Als ick de stem aenhoor, al vvaert ghy uvver thienen,
Soo vveet ick raed met u, doet vrij vvat ghy cont,, noch.
O Iuppiter ick bid u, ghenaed' ons jont,, doch,
Aensiet ons t'samen aen barmhertich met u ooghen.
Ons elend en bederf, vvilt nimmermeer ghedooghen,
Sterckt desen vromen held, dat hy ons doch ontset,
Brengt den Draeck inde val, dat hy nu vvord verplet
Laet ons o grootste God, door hem nu troost ghenieten.
| |
| |
Den Draec spout water.
Nu hy met vyer niet can, so meynt hy my begieten
En met veel vvaters my te maken moed' en mat,
vvat vvonder is doch dit, de vleughels vvorden nat
Van dit miin vliegend' paert, och ick moet daer afscheyden:
Ick moet verlaten 'tpaert, en my terstont bereyden,
Om aen den Zeekant hem te bieden den strijd fel,
Luckt het ten eersten niet, 'tluckt noch metter tijd vvel.
Gaet met den paerde in.
Och help vvat salt nu zijn, ick moet hier nu claer blijven,
Nu sal den fellen Draeck my arme Maeght ontlijven,
Nu Perseus vvech is, nu ist met my ghedaen,
Siet hoe vvreed comt hy voort, ick moeter nu claer aen,
Nu seg' ick, vaert vvel Lief, miin Moeder, met miin Vader.
Perseus die comt aenden oever vander zee. Hij slaet den Draeck met sijn swaert.
Sa, ghy bloed-dorstich Beest, u com ick nu vvat nader,
Sa, sa, eer yet lang moet ghy sterven van miin hand:
Andromeda schoon Lief vervvacht noch onderstand,
Tot den dood toe, soeck ick u schoon Bruyd te believen,
Sa felle Beest, ick sal u het hooft nu gaen clieven.
Sa, sa, ghy moetter aen, vveert u vrij so ghy vvilt.
Den Draeck die vvord bevreest, den hoogmoet hem vvat stilt,
Ick hoop tsal noch vvel ziin, ick begin moet te crijghen.
t'Beest dat vvord heel vertzaeght, hy begint heel te svvijgen,
Mijn hoop die vvord nu goet, vreught ons ghenaken,, sal,
O ghy invvoonders s'Lands, vvilt den druck staken,, al,
Tis met den Draeck ghedaen, hy begint claer te svvichten.
| |
| |
Den Draec begint te steunen ende alleijnskens te vertrecken en het hooft te laten hangen.
Hy heeftet al ghenoegh, hy can hem niet gherichten,
Hoort toch hoe dat hy steunt, hoort hoe dat hy sucht,
hy treckt claer sijn clinck in, hy maeckt hem op de vlucht:
Andromeda mijn lief, vvilt u in als vercloecken,
Ick com u seer haest by, ick sal u haest besoecken,
Als een verlosser sult ghy my bevinden,, schier,
En ick hoop, dat ick u haest sal ontbinden,, hier.
Gaen in.
|
|
Auteursrechtvrij