|
| |
Vande vierde Gheschiedenis, de eerste uytcomst.
Eerste. Tvveede, Derde der Crijchslieden, eenen Jonghen.
Eerste ende Tweede comen uijt als edellieden gecleet.
Eerste. der Crijchslieden.
VVel Cameraed', ist nu met ons niet vvel verkeert?
Hoe ontsiet ons elc een, hoe vvorden vvy gheeert,
VVy hebben 'tsvverelts vvensch, vvy moghent al ghebruijcken,
Schoon Vrouvven, maeghden oock, het moet voor ons al duijcken
vvy criighen alom ghelt, so veel alst ons belieft.
VVy vvorden deur ghevveld, en sonder cost, gherieft,
vvy vveten ons stuck vrij al heel vvel t'overlegghen.
| |
[Folio Eiijv]
[fol. Eiijv]
| |
VVy hebbent goet doen, daer derf niemand tegen segghen
Elck soud haest van ons ziin als Ketters quaet ghestraft.
Het is, hoe dattet is, daer vvord vvel raed gheschaft,
Dat sy al naer ons pijp voor en naer moeten danssen.
VVat isser volcx vermoort in Steden, en in Schanssen,
Haer comt niet beters toe, dat Ketters vuyl ghespuys.
T'vvas ons al toegheseyt, haef, en erf, hof en huys,
Noyt vvas daer beter Crijch, mocht hy soo blijven duren.
Den hertoch van Alf sal al ons saeck vvel uyt vuren,
Hy achtet voorvvaer cleyn, al vvord het Land berooft.
Elck een doet dat hy vvilt, elck heeft de hand opt hooft,
VVy moghen vvel op hem ons vast betrouvven setten.
Dat de Maeght niet ontset en vvord, staet vvel te letten,
VVant ick hoor' daer af vrij al een seer groot gherucht.
Dat is claer vvel het minst, daer ick voor ben beducht,
Die sulcx soud vvillen doen, die moest ons den beck breken.
Een edel Heer seer cloeck comt, haer met d'Ouders spreken
Ick denk 'tmach haer lief zijn, ick sie dat hy haer kust.
Iae, jae, laet hem vrij doen, ick binner in gherust,
| |
| |
Hy alleen en kan ons int minst gants niet vervaren.
Wy sullen haer van veers al soetelijck bevvaren,
Des gaen vvy op ons vvacht, en toonen ons fier,, schier,
So yemand ons op vvilt, het vergaet hem dier,, hier.
Dees twee gaen in.
Den Derden, comt uyt costelijck ghecleed met eenen Ionghen achter hem.
Dit is den schoonen Steven hem selven besiende.
Niet isser dat my let, verheught ziin al mijn sinnen,
Oft ick oock vveer t'huys quam, soud my vvel yemand kinnen,
Als ickt vvel overdenck, ick soud' vvel meynen neen:
VVant ick ben nu een heer, hoogh gheacht in veel vviiken,
Als eenen Pau soo fier, gae ick langs straten kijken,
Elck een dan op my siet, om dat ick soo fray pronck,
Is daer dan een schoon vrou, seer fray ick haer belonck,
Staet sy my dan vvel aen, so gae ick naer haer talen.
VVilt eenen spieghel halen,
En dien groot, op dat ick my selfs mach besien.
De jongen comt uijt met eenen grooten spieghel.
Hier is hy heer, is hy niet sot, ba, ou goe lien.
Gaet ghy daer op sijd', en blijft nu so stil staende,
VVie mach ick nu doch best ghelijcken alsoo gaende,
| |
| |
VVel Steven, vvat man ziit ghy, fray van lijf en le,
Ick ghelijck eenen Don Idalgos com el re,
T'volck moet voor my alom ter deegh genoegh bestellen,
Ick moet de vverelt doch castijden en seer quellen,
Castigador heet ick, ick castijd' al den hoop,
Tis meer dan tijd dat ick eens naer miin Vrijdster loop,
En besie oft ick haer vvel ter deegh behaghen,, kan,
Steven is een schoon man, dat alle de lien saghen,, dan.
Gaet in.
|
|
Auteursrechtvrij