Ghedenck-boeck

[fol. **ivr]

Tot den selfden.

Nu vind' ick vvaer te zijn, en niet by hem gheloghen
Die vvel ons eertijds heeft met fabulen bedroghen,

Dat Leuven niet alleen gheleerde mannen heeft,

Maer oock veel vvapentuers en dapper helden geeft.

Siet Jonckheer Duym, siet een, die cloeck'lick heeft ghestreden
End' al vvat lijdlick vvas voor 't vrij ghemoed gheleden.

Maer nu de sneeuvv opt hooft en baert seer dicke leyt

En niet soo als hy plagh ten oorloch is bereyt,

Soo groeyt hy even vvel in liefd', en kan niet rusten

Ons brengend aen den dagh nieuvv spelen menichfout,

Daer't Nederland seer veel, maer Spaingien niet of hout.

O ijvert doch soo voort, en schrijft niet dan met lusten,

O dubbel rijcke man, als hier te lande gheen.

vvant daer tvvee moy me zijn, dat hebt ghy Duym alleen.

P.S.