[Wie bij de tijd is, leest van tijd tot tijd]
Wie bij de tijd is, leest van tijd tot tijd
Een fenomeen op literair gebied
Een periodiek van welverdiende faam
De eerste spitse - die bedoel ik niet:
Al is dat blad als gids nog wel bekwaam
Het gaat aan hoge leeftijd eens te gronde
Wat is het dan opwekkend, als je ziet
Temidden van ontreddering en zonde
Dat anderen volharden in de strijd -
Dat leesbaarheid nog steeds wordt nagestreefd
En in steeds breder kringen meebeleefd
In 1885 verschenen in Nederland zeven literaire tijdschriften, w.o. de Dietsche Warande. In Vlaanderen 17, w.o. Nederlandsche Dicht- en Kunsthalle, Rond den Heerd en De Vlaemsche School.
Vorig jaar had Nederland er 82 (zo niet meer), waaronder alleen De Gids na die eeuw was overgebleven, terwijl Vlaanderen kan bogen op de Dietsche Warande en Belfort plus 57 andere periodieken.
Wie Aarts' Letterkundige Almanak in huis heeft, weet zulke dingen en nog veel meer.
De Tweede Ronde, een kwartaaltijdschrift begonnen zomer 1980, legt zich toe op vertalingen van buitenlands werk (Engels, Russisch, Spaans, Arabisch enz.), hetgeen veel waardering verdient en ook oogst. Maar bovendien is het hoogstwaarschijnlijk het enige Nederlandstalige tijdschrift met een rubriek Light verse. Knappe plezierdichters kunnen zich hier manifesteren. Kees Stip maakte zijn luisterrijke come-back, nieuwe meesters als Simon Knepper debuteerden in De tweede Ronde. Dit blad is niet zomaar interessante lectuur, het is een document.
Auteursrechtelijk beschermd