[We zullen 't nimmer weten, door die pruik]
We zullen 't nimmer weten, door die pruik
Maar Mozart had misschien een bloemkooloor
Wat ons dan toch wel tegenvalt van hem
Ja, bij een bokser kan het er mee door
Maar bij een opera? Een requiem?
Enfin, een bloemkooloor is nog onschuldig
Maar ook - ik zeg het met gedempte stem -
Fêteerde hij wellustig en veelvuldig
De nederigste vruchten van de buik
Dat neemt niet weg, dat men nog steeds geniet
Van zijn welluidend, bloemrijk coloriet
Jan Starink wist me mee te delen dat Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) verdacht wordt van een bloemkooloor, misschien wel twee. Er schijnt geen portret te bestaan dat deze kwestie opheldert.
Zeker is - het blijkt uit zijn intieme brieven - dat hij behagen schepte in, laat ons zeggen het laatste hoofdstuk van de spijsvertering. In het toneelstuk Amadeus (later magnifiek verfilmd) vinden we verwijzingen naar deze hobby.
Bovengenoemde tidbits hebben stellig niets met muziek te maken, maar wel met Mozart. We hoeven de politieke neigingen van Richard Strauss niet te verzwijgen; slechts een geestelijk invalide figuur zou daaruit afleiden dat zijn muziek dus fascistisch, dus minderwaardig was.
Over de composities van Mozart ging de uitzending niet - overigens, wat zou ik op dat punt kunnen bijdragen? Vrijmetselaar was hij ook nog, maar de vermelding zou mijn elf regels hebben overbelast. Nog even dit: Ingmar Bergman's Zauberflöte is ook ravissant.
Auteursrechtelijk beschermd