[Mijn moeders vader reisde eens per trein]
Mijn moeders vader reisde eens per trein
Van Rusland naar de rand van 't continent
Een odysee van minstens veertien dagen
En als je kind van zo'n verkenner bent
Dan wil je wel naar avonturen vragen
‘Wat at u? Zag u wolven? Was het koud?’
Het enige waarvan hij kon gewagen
Was woud en nogeens woud, alleen maar woud
(O ja, en ook weleens een spoorwegsein)
U zult begrijpen, na dit referaat
Dat mij die spoorlijn transsiberisch laat
Graaf Witte, een energiek en vooruitziend man - helaas slechts minister en dus niet absolute machthebber in Rusland - liet in 1891 de aanleg van de Transsiberische Spoorweg beginnen. In 1917 was de verbinding tussen Sint Petersburg en Wladiwostok compleet; reizigers deden er enige weken over. Een van hen was mijn grootvader die mij er nooit over verteld heeft (ik was nog maar een kleuter tijdens ons laatste onderhoud) maar wel zijn dochter, wier inlichtingen ik hierbij doorgeef.
De trein loopt nu op electriciteit en is een week onderweg. Geen salonrijtuig meer, noch bibliotheek of kapel, maar het landschap zal nog wel overeenkomen met het keizerlijke destijds. Natuurlijk is het geen doorlopende bomenmassa: afgezien van de stopplaatsen passeert men bergen, moerassen, steppen... vermoedelijk ook een stuk of wat Kirgiezen, een streng bewaakt terrein, wie weet zelfs nu en dan een omelettenbakkerij. Voor echt romantische trajecten moet u in het Noorden van India zijn, ook in Mexico en niet te vergeten de Andes.
Auteursrechtelijk beschermd