Callewaert's groot Nederlandsch-Fransch en Fransch-Nederlandsch woordenboek inhoudende de woorden der gewone spreektaal

G

G, m. G, f.

Gaban, m. v. Caban.

Gabare, f. Lichter, m., gabaar, f. || (Pêch.) Groote zegen, f., schakelnet, n.

Gabari, v. Gabarit. - Gabariage, m. Het mallen. || Scheepmodel, n. Gabarier, v.a. Naar een mal bouwen; mallen.

Gabarier, m. Lichterschipper, losser, m.

Gabarieur, m. Scheepsmodelmaker, m. Gabarit, m. Mal, m., scheepsmodel, n. || Premier g-, eerste rib, f. G- de l'avant, voorspant, f.

Gabarot, m., -te, f. Kleine lichter, m.

Gabatine, f. Donner la g- à q., iemand om den tuin leiden.

Gabegie, f. List, kneep, f., bedrog, n.

Gabelage, m. Ligtijd m. van het zout. || Tolmerk. n. Gabeler, v.a. Zout te drogen leggen. Gabeleur, m. Zoutkommies, m. Gabelle, f. Zoutbelasting, f. || Zoutzolder, m. || Frauder la g-, zich van eene verplichting ontslaan. Gabelou, m. Tolbediende, kommies, m.

Gabet, m. v. Girouette.

Gabiage, m. Dienst m. van den marsgast. Gabie, f. Mars, f. Gabier, m. Marsgast, m. || Zwaar matroos, m. Gabion, m. Schanskorf, m. Gabionnade, f., gabionnage, m. Verschansing f. met schanskorven. Gabionner, v.a. Met schanskorven dekken. Gabionneur, m. Schanskorfvlechter, m.

Gabord, m. (Mar.) Kielgang, m.

Gaburon, m. Mastklamp, m., rakslee, f.

Gâche, f. Schootplaat, f. || Houvast, m.

Gâche, f. Roerstok, m. || Kalkhaak, kalkkloet, m. Gâcher, v.a. Beslaan, mengen. || (fig.) Knoeien, verbroddelen.

Gâchet, m. (H.n.) Zeezwaluw, f.

Gâchette, f. Stang, veer, f. || Sluithaakje, n.

Gâcheur, m. Kalkmenger. m. || Knoeier, broddelaar, m. Gâcheuse, f. Broddelaarster, f. Gâcheux, euse, adj. Modderig. Gâchis, m. Vuiligheid, modder, f. || Lastige zaak, f., verwarde boel, m. Gâchoir, m. Roerkist, f.

Gade, m. (H.n.) Schelvisch, weekvisch, m.

Gadouard, m. Beerruimer, nachtwerker, m. Gadoue, f. Beer, mest, m.

Gaëlique, m. Het Gaëlisch, n.

Gaffe, f. Bootshaak, visschershaak. m. || (pop.) Domme streek, m. Gaffeau, m. Bootshaakje, n. Gaffer, v.a. Met den bootshaak aanhaken. || -, v.n. (fam.) Eenen bok schieten,

● Il a le vin gai, de wijn maakt hem vroolijk.

een dommen streek begaan. Gaffeur, m., euse, f. Hij, zij die domme streken begaat.

Gaga, m. Gek, m.

Gagate, f. Git, n., zwarte barnsteen, m.

Gage, m. Pand, onderpand, n. Demeurer pour les g-s, als pand achterblijven; (fig.) het gelag moeten betalen. Mettre en g-, verpanden. || (fig.) Verzekering, f. || (Waar)borg, m., blijk, bewijs, n. || (Jeu) Pand, n., inleg, m. Jouer au g- touché, het pandspel spelen. || G-s, loon, n. Témoin à g-s, een voor geld aangeworven getuige, m. Casser aux g-s, afdanken. Gager, v.a. Loonen, bezoldigen, huur geven. || Wedden, verwedden. Gagerie, f. Gerechtelijke verpanding, f., beslag, n. Gageur, euse, m. et f. Wedder, m.; wedster, f. Gageure, f. Wedding, weddingschap, f. || (fig.) Il soutient la g-, hij blijft in zijn voornemen volharden. || Wedprijs, m., weddingschap, f. Gagiste, m. Loontrekker, bezoldigde, m. || Muzikant, m.

Gagnable, adj. 2 g. Winbaar. Gagnage, m. Weiland, n. || G-s, veldvruchten, f. pl. Gagnant, m., e, f. Winner, m., winster, f. || -, adj. Winnend. Gagné, m. Gewonnen spel, n. Gagne-denier, m. Daglooner, m. Gagnepain, m. Broodwinning, f. Gagne-petit, m. Slijper, m. Gagner, v.n. Vorderen, toenemen, zich uitbreiden, veld winnen. Il gagne à être connu, hij valt bij de kennismaking mee. G- en influence, meer en meer invloed verkrijgen. G- sur q., iemand inhalen. || -, v.a. Winnen. G- sa vie, zijn brood winnen. G- des témoins, getuigen omkoopen. || Verkrijgen, verwerven. G- le prix, den prijs behalen. G- qc. sur soi, iets van zich zelven verkrijgen. G- une maladie, eene ziekte krijgen. || Bereiken, geraken (aan). G- la porte, zich de deur uitmaken. La nuit nous gagne, de nacht overvalt ons. La peur me gagne, de angst bekruipt mij. || (Mar.) G- le vent, de loef afwinnen. || (fig.) G- le dessus, de bovenhand verkrijgen. Le cheval vous gagne, gij zijt uw paard niet meer meester. || Se g-, gewonnen worden. || Maladie qui se gagne, ziekte f. die men krijgt. Gagneur, m., euse, f. Winner, m., winster, f.

Gai, e, adj. Vroolijk, blijgeestig, opgeruimd. || Helder. || (Blas.) Cheval g-, paard zonder zadel of tuig. || Los. || -, adv. Lustig.

Gaïac, gayac, m. (Bot.) Pokhout, n. Gaïacol, gayacol, m. Pokhoutolie, f.

[p. 372]

Gaiement, adv. Vroolijk, lustig, blij. || Gaarne. Gaieté, f. Vroolijkheid, lustigheid, blijgeestigheid, f. De g- de coeur, met opzet, moedwillig. || Moedwil, m., scherts, f.

Gaillard, e, adj., gaillardement, adv. Lustig, vroolijk, dartel. || Lichtzinnig. || Half dronken. || Wupsch, vrijpostig. || Gezond, frisch. || Stout, vermetel. || Vent g-, koele wind, m. || -, m. (Mar.) Plecht, f. G- d'avant, voorplecht, f., bak, m. || Vroolijke snaak, kerel, m. || -, f. Lichtzinnige vrouw, f. || Vroolijke dans, m. || (Impr.) Galjard, f. Gaillardise, f. Dartelheid, f. || Wulpschheid, f. G-s, wulpsche taal, f.

Gaillet, m. (Bot.) Walstroo, n.

Gailleteries, f. pl. Geklopte stukken n. pl. kool. Gailleteux, adj. m. Met stukken kool van middelgrootte. Gailletin, m. Stukje kool, neutje, n. Gaillette, f. Middelgroote kool, f.

Gaîment, adv. v. Gaiement.

Gain, m. Winst, f., gewin, n. || Voordeel, n. Avoir g- de cause, zijn proces winnen.

Gaine, f. Koker, m., schee(de), f., foedraal, n. || (Mar.) G-(de voile), zoom, m. G-(de pavillon), broeking, f. || (Anat.) Scheede, f., vlies, n. || Pijp, buis, f. || (Archit.) Voetstuk, n. Gainer, v.a. Zoomen. Gainerie, f. Scheedemakerij, f. Gainier, m. Kokermaker, scheedemaker, m. || (Bot.) Judasboom, m.

Gaîté, f. v. Gaieté.

Gala, m. Gala, hoffeest, n. || Prachtig gastmaal, n. || Habit de g-, staatsiekleed, n.

Galactagogue, adj. 2 g. Melkverwekkend. Galactique, adj. 2 g. Acide g-, melkzuur, n. Galactite, f. Melksteen, m. || (Bot.) Melkdistel, f. Galactographie, f. Melkbeschrijving, f. Galactomètre, m. Melkmeter, m. Galactophage, adj. 2 g. Van melk levend. Galactophore, adj. 2 g. Melkverwekkend. || (Anat.) Melkvoerend. Galactoposie, f. Melkkuur, f. Galactoscope, m. Melkmeter, m. Galactose, f. Melkvorming, f.

Galamment, adv. Hoffelijk, hupsch. || Zwierig, smaakvol. || Behendig. || Van harte.

Galandage, m. Muur m. van op kant gezette steenen.

Galane, f. (Bot.) Schildbloem, f.

Galanga, m. (Bot.) Galgant, m.

Galant, e, adj. Wakker, beleefd, beschaafd, gezellig. || Voorkomend jegens vrouwen, verliefd. Homme g-, vrouwen behager, m. Lettre g-e, minnebrief, m. || Fraai, bevallig. || -, m. Verliefde, m. Galanterie, f. Hoffelijkheid, voorkomendheid, f. || Bevalligheid, zwierigheid, f. || Vleierij, f. || Geschenkje, n. || Liefdehandel, m., vrijerij, f. || (fam.) Scherts, f. Galantin, m. Belachelijke vrijer, m.

Galantine, f. (Cuis.) Galantine, f.

Galaxie, f. (Astron.) Melkweg, m.

Galban(um), m. Moedergom, f., moederhars, f. || Moederharskruid, n. || (fig.) Donner du g-, met schoone beloften paaien.

Galbe, m. Sierlijke ronding, afronding, f., omtrek, m. Galbé, ée, adj Afgerond.

Galbule, f. (Bot.) Cypresnoot, f.

Gale, f. (Méd.) Schurft, f. et n., krauwage, f. || (fig.) Il n'a pas la g- aux dents, hij kan goed binnenspelen. || (Bot.) Kanker, krinkel, m. || (Tiss.) Ruigte, ongelijkheid, f. || (fig.) Pest, f.

● Donner gain de cause à quelqu'un, in iemands voordeel uitspraak doen.

Galé, m. (Bot.) Gagel, m.

Galéace, galéasse, f. (Mar.) Galjas, f. Galée, f. (Impr.) Galei, f., zetplankje, n.

Galéga, f. (Bot.) Geitenruit, f.

Galène, f. (Min.) Zwavellood, n.

Galénique, adj. 2 g. (Méd.) Galenisch. Galénisme, m. Leer f. van Galenus.

Galéode, m. (H.n.) Schorpioenspin, f. Galéopithèque, m. (H.n.) Vliegende kat, f. Galéopsis, m. (Bot.) Kempnetel, f.

Galer, v.a. Krabben. || Staan.

Galère, f. Galei, f. || (Jur.) G-s, galei, galeistraf, f. || Vogue la g-! het ga zoo het wil! || (fig.) Slavenleven, n. || (H.n.) Haft, n. || (Mac.) Kar, f. || Rijschaaf, f.

Galerie, f. Galerij, f. || Kunstgalerij, kunstverzameling, f. || Overdekte gang, doorgang, m. || Toeschouwers, m. pl. Faire g-, toezien. || (Théât.) Galerij, f., engelenbak, m. || Randlijst, f. || (Mar.) Uitstek n. aan het achterschip. || Onderaardsche gang, mijngang, m. Galérien, m. Roeislaaf, galeiboef, m. || (fig.) Slaaf, m.

Galerne, f. Koude noordwestenwind, m.

Galet, m. Keizel, kittelsteen, m. || Schijf, f.

Galetas, m. Vliering, f. || Dakkamertje, n., armoedige woning, f.

Galette, f. Platte koek, m., vlade, f. || (Mar.) Scheepsbeschuit, f. || Hoedvorm, m. || (pop.) Geld, n. Galettier, m. Vladebakker, m.

Galeux, euse, adj. Schurft(acht)ig. || (Prov.) Qui se sent g- se gratte, wien de schoen past, trekke hem aan. || (Bot.) Met kanker behept. || -, m. et f. Schurftige, m. et f.

Galhauban, m. (Mar.) Pardoen, n.

Galice, f. (Géogr.) Galicië, n.

Galiléen, ne, adj. Galileesch. || -, m. et f. Galileër, m., Galileesche vrouw, f.

Galimafrée, f. Opstoofsel n. van kliekjes.

Galimatias, m. Onzin, m., wartaal, f.

Galion, m. (Mar.) Galjoen, n. Galiote, f. (Mar.) Galjoot, f. || Merker, m. || (H.n.) Huishagedis, f. || (Bot.) Nagelkruid, n.

Galipot, m. Pijnhars, f. || (Mar.) Harpuis, n. Galipoter, v.a. Harpuizen.

Gallate, m. Galnotenzuur zout, n. Galle, f. Gal, f. Noix de g-, galnoot, f. Mouche de g-, galwesp, f.

Galles (pays de), m. (Géogr.) Wallis, n. Gallican, e, adj. Gallikaansch, Fransch. Église g-e, Fransch-katholieke kerk, f. Gallicisme, m. Fransche taaleigenheid, f.

Gallicoles, m. pl. (H.n.) Galwespen, f. pl. Gallifère, adj. 2 g. Galnoten dragend.

Gallinacés, m. pl. Hoendervogels, m. pl. Gallinasse, m. Mexikaansche gier, m. Galline, adj. f. Espèce g-, hoendergeslacht, n. || -, f. (H.n.) Knorhaan, m.

Gallinsectes, m. pl. Galinsecten, n. pl.

Gallinule, f. (H.n.) Waterhoen, n.

Gallique, adj. m. Acide g-, galnotenzuur, n.

Gallisme, m. Schedelleer f. van Gall.

Gallois, e, adj. Van Wallis. || -, m. et f. Walliser. m., Wallische vrouw, f. Gallomane, adj. 2 g. Franschgezind. || -, m. et f. Overdreven Franschgezinde, m. et f. Gallomanie, f. Overdreven Franschgezindheid, f.

Gallon, m. (Comm.) Gallon, m.

Gallophile, m. Vriend m. der Franschen.

[p. 373]

Gallophobe, m. Vijand m. der Franschen.

Galoche, f. Overschoen, m. || Schoen met houten zool. || Menton de g-, spitskin, f. || (Mar.) Luikgat, n. || Kinnebaksblok, n. Galochier, m. Overschoenfabrikant, m.

Galon, m. Boordsel, belegsel, galon, n., tres, f. || Zeilnaadbelegsel, n. Galonner, v.a. Met galon beleggen (of) omzoomen. Galonnier, m. Galonwever, galonmaker, m.

Galop, m. Ren, galop, m. Au g-, in ren. G- de course, gestrekte galop. Prendre le g-, beginnen te galoppeeren. || (fig.) Au g-, overhaastig. S'en aller le grand g-, zijn einde naderen. || Standje, n. || Springdans, galop, m. Galopade, f. Galop, m., het rennen, n. || Rijschoolgalop, m., ren, loop, m. Galoper, v.a. Doen galoppeeren. G- q., iemand op de hielen zitten (of) overal opzoeken. || -, v.n. Rennen, galoppeeren. || (fig.) Rondloopen. || Zich geweldig haasten. Galopin, m. Loopjongen, m. || Koksjongen, m. || Straatjongen, m.

Galoubet, m. Fluitje n. met drie gaten. || (fig.) Stem, f.

Galuchat, m. Zeehondevel, n.

Galvanique, adj. 2 g., -ment, adv. Galvanisch. Galvanisation, f. Galvaniseering, f. Galvaniser, v.a. Galvaniseeren. || Kunstmatig tot het leven heropwekken. || Overzinken. Galvanisme, m. Galvanismus, n., dierlijke electriciteit, f. Galvanomètre, m. Galvanometer, m. Galvanoplastie, f. Galvanoplastiek, f. Galvanoplastique, adj. 2 g. Galvanoplastisch.

Galvauder, v.a. Uitschelden. || Verbroddelen. || Onteeren. Galvaudeux, euse, m. et f. Straatslijper, m., leegloopster, f.

Gambade, f. Bokkesprong, m. Gambader, v.n. Kromme sprongen (of) luchtsprongen maken. Gambadeur, m., euse, f. Luchtspringer, m., -springster, f. Gambe, f. Viole de g-, knieviool, f. Gambette, f. (H.n.) Roodbeentje, n. Gambier, m. IJzeren stang, f. Gambiller, v.n. Spartelbeenen. || (Mar.) Doorkaaien. Gambit, m. (Jeu) Gambietzet, m.

Gamelle, f. Etensbak, m. Être à la g-, op soldatenkost staan. Chef de g-, baksmeester, m. Gamelon, m. Emmertje, n.

Gamin, m. Straatjongen, m. Gamine, f. Straatmeisje, n. Gaminer, v.n. Den straatjongen uithangen. Gaminerie, f. Guiterij, f.

Gamme, f. Toonschaal, klankladder, f. || (fig.) Chanter sa g- à q., iemand de les lezen. Ceci passe sa g-, dat gaat boven zijn bereik. Changer de g-, anders spreken (of) handelen.

Gamopétale, adj. 2 g. Met vergroeide bloembladeren. Gamosépale, adj. 2 g. Met samenhangende kelkbladeren.

Ganache, f. Onderste kakebeen, n. Chargé de g-, met dikke onderkinnebakken. || (pop.) Domkop, m.

Gand, m. (Géogr.) Gent, n. Gandin, m. Modejonker, m. Gandinerie, f. Fattigheid, modegekheid, f.

Ganer, v.n. (Jeu) Den slag laten gaan.

Gange, m. (Géogr.) Ganges, m. Gangétique, adj. 2 g. Van den Ganges.

Gangliforme, adj. 2 g. Peesknoopvormig. Ganglion, m. Peesknoop, zenuwknoop, m. ||

● Je m'en vais lui chanter sa gamme, ik zal hem even den tekst lezen.

Overbeen, n. Ganglionnaire, adj. 2 g. Van de peesknoopen.

Gangrène, f. Koudvuur, n., versterving, f. || (fig.) Kanker, m. Gangrener (se), v réfl. Door koudvuur aangetast zijn. || (fig.) Inkankeren, invreten. || -, v.a. Koudvuur veroorzaken, doen versterven. Gangreneux, euse, adj. Koudvuurachtig.

Gangue, f. (Min.) Gangsteen, m.

Ganivet, m. Mesje, n.

Gano, m. (Jeu) Je demande g-, laat mij gaan.

Ganse, f. Liskoord, n., lis, lus, f. || (Mar.) Strop, m., haarsnoer, n. || Knoopsgat, n. Ganser, v.a. Omlussen. Gansette, f. Lusje, n.

Gant, m. Handschoen, m. G- fourré, met bont gevoerde handschoen. || (fig.) Jeter le g-, uitdagen. Mettre des g-s, voorzichtig te werk gaan. Aller comme un g-, als gegoten gaan. Vous n'en avez pas les g-s, gij zijt deeerste niet, die dat zegt. Gante, f. Opgezette boordplank, f. Ganté, ée, part. p. de Ganter. Gehandschoend. Gantelée, f. (Bot.) Klokjeskruid, n. Gantelet, m. Strijdhandschoen, m. || Handleder, n. || (Chir.) Handverband, n. Ganter, v.a. Handschoenen aandoen. || -, v.n. Passen. || Se g-, zijne handschoenen aantrekken. Ganterie, f. Het handschoenmaken, n., -fabriek, f., -winkel, m. Gantier, ère, m. et f. Handschoenmaker, -verkooper, m.; -verkoopster, -maakster, f. Gant-jaune, m. Modepop, f.

Gantois, e, adj. Gentsch. || -, m. et f. Gentenaar, m., Gentsche (vrouw), f.

Garage, m. Het binnenloopen n. in een haven (of) station. Voie de g-, zijspoor n. naar de wagenloods. || Loods f. voor rijwielen.

Garançage, m. Het krappen. Garance, f. Meekrap, f. Racine de g-, krapwortel, m. || Kraprood, n. || -, adj. 2 g. Kraprood. Garancer, v.a. Met meekrap verven. Garanceur, m. Krapverver, m. Garancière, f. Meekrapveld, n. Garancine, f. Krapwortelstof, f.

Garant, e, m. et f. Borg, waarborg, m. Se rendre g-, borg blijven, instaan (voor). || -, m. (Mar.) Looper, m. Garanti, e, m. et f. Gewaarborgde, m. et f. Garantie, f. Borgstelling, borg, vrijwaring, f. || Bescherming, f. Garantir, v.a. Instaan, borg blijven (voor), vrijwaren (tegen), garandeeren. || Verzekeren. || Beschermen. Se g- de, zich vrijwaren (of) beschutten (tegen). Garantisseur, v. Garant.

Garbin, m. Zuidwestenwind, m.

Garbon, m. (H.n.) Patrijshaan, m.

Garbure, f. Koolsoep, f., hutsepot, m.

Garce, f. Slet, f. Garcette, f. (Mar.) Seizing, f., raband, m. Garçon, m. Jongen, knaap, zoon, m. || Jongman, m. Beau g-, knappe jongman. || Vrijgezel, vrijer, m. || Gast, knecht, m. G- boucher, slagersknecht. || Koffiehuisknecht, Jan, m. Garçonner, v.n. Met jongens spelen. Garçonnet, m. Jongetje, n. Garçonnière, f. Meisje n. dat gaarne met jongens speelt. || Jongmanskamer, f.

Gardable, adj. 2 g. Bewaarbaar. Garde, f. Wacht, bewaring, f., toezicht, n. Être de bonne g-, zich lang laten bewaren; een goed waker zijn. || Wacht, f., wachttijd, m. Monter la g-, de wacht betrekken. G- civique, burgerwacht. Être de g-, de wacht hebben. Corps de g-,

[p. 374]

wachthuis, n. || Lijfwacht, f. || Bescherming, bewaking, hoede, f. || (Prov.) S'en donner jusqu'aux q-s, uitspatten, buiten het spoor loopen. || Beugel m. (eens degens). || (fig.) Monter une q- à q., iemand bitter verwijten. || (Chass.) Sporen, f. pl. || (Impr.) Perkamentbandjes, n. pl. || Schutblad, n. || (Jeu) Bijkaart, f. Avoir toujours g- à carreau, op alles een antwoord weten. || Gedekte stelling f. (bij 't schermen). En g-! opgepast! Se mettre en g-, zich dekken, zich in postuur stellen; (fig.) oppassen. Prendre g-, oppassen, toezien. G- à vous! geef acht! N'avoir g-, zich wel wachten. || G-s, werk n. aan sloten; groef, f. || -, m. Wachter, wacht, m. || Waker, bewaker, m. G- de nuit, klepperman, m. G- des sceaux, grootzegelbewaarder, m. G- champêtre, veldwachter, m. G- du corps, lijfwachter. G- forestier, houtvester, m. || -, f. Oppasster, f. || Baker, f. Garde-barrière, m. Baanwachter, m. Garde-bois, m. Boschwachter, m. Garde-boutique, m. Ligger, winkelwachter, m. Garde-cendre, m. Haardscherm, n. Gardechasse, m. Jachtwachter, m. Gardechiourme, m. Opzichter m. der galeislaven. Garde-corps, m. Leuning, balie, f. Garde-côte, m. Kustwachter, uitligger, m. Garde-crotte, m. Spatleder, n. Garde-écluse, m. Sluiswachter, m. Garde-feu, m. Vuurscherm, n. Garde-fou, m. Leuning, balie, f. Garde-frein, m. Remwachter, m. Garde-magasin, m. Magazijn bewaarder, m. || v. Garde-boutique. - Garde-main, m. Dekblad, n., handlegger, m. Garde-malade, m. et f. Ziekenoppasser, m.; ziekendienster, f. Garde-manche, m. Overmouw, f. Garde-manger, m. Spijskamer, f. || Schapraai, spinde, f. Garde-ménagerie, m. Pluimgraaf, m. Garde-meuble, m. Meubelkamer, f || Meubelopzichter, m. Garde-pêche, m. Toezichter m. over de visscherij. Garde-porte, m. Deurwachter, m. Garder, v.a. Bewaren, behouden. || G- la chambre, op zijn kamer blijven, de kamer houden. G- un secret, een geheim bewaren. G- le silence, zwijgen. G- un habit, een kleed aanhouden. G- son sérieux, ernstig blijven. || La g- à q., op iemand gebeten zijn. En donner à g- à q., iemand iets op de mouw spelden. || Overhouden. || Bewaken, beschutten, beschermen, beveiligen. G- les moutons, de schapen hoeden. G- un malade, eenen zieke oppassen. || (Prov.) G- le mulet, lang staan wachten. || Se g-, zich wachten (van). || Ce fruit se garde, dit fruit blijft goed. || Se g- à carreau, op zijne hoede zijn. Garde-robe, f. Kleerkamer, f. || Kleederen, n. pl. || Kleederkast, f. || Gemak. n. Aller à la g-, stoelgang (of) ontlasting hebben, afgaan. || (Bot.) Cipreskruid, n. || -, m. Voorschoot, n. Gardeur, euse, m. et f. Hoeder, bewaarder, m.; hoedster, bewaarster, f. Garde-vaisselle, m. Bewaarder m. van het zilverwerk. Garde-vente, m. Opzichter m. over den houtverkoop. Garde-vue, m. Oogscherm, lichtscherm, n. Gardien, enne, m. et f. Bewaarder, hoeder, m.; bewaakster, f. G- de la paix, agent van politie. || -, m. Gardiaan, m. || (Mar.) Wachter, kabelgast, m. || -, adj. Ange g-, engelbewaarder, beschermengel, m. École g-ne, bewaarschool, f.

● Garder à vue, niet uit het oog verliezen, streng bewaken.

Gardiennage, m. (Mar.) Oppassersambt, n. || Toezicht, n. Gardiennat, m. Gardiaanschap, n. Gardiennerie, f. Konstabelskamer, f.

Gardon, m. (H.n.) Voorn, voren, m.

Gare, interj. Uit den weg! Ruim baan! Pas op! Gare, f. (Mar.) Baai, wijkplaats, f. || Rivierhaven, f. || Statie, f., station, n.

Garenne, f. Konijnenperk, n. Lapin de g-, wild konijn, n. Garennier, m. Konijnenwachter, m.

Garer, v.a. In eene baai brengen. || Op een wisselspoor brengen. || Se g-, plaats maken, uitwijken. || Se g-, zich mijden.

Gargamelle, f. (fam.) Keel, f.

Gargariser (se), v. réfl. Gorgelen. Gargarisme, m. Gorgelwater, n. || Gorgeling, f.

Gargotage, m. Vuile spijsbereiding, f. || Poespas, m. Gargote, f. Spijskroeg, onzindelijke gaarkeuken, f. Gargoter, v.n. In gemeene eethuizen loopen. || Smodderig eten. Gargotier, ère, m. et f. Gaarkok, m.; gaarkeukenwaardin, f. || Onzindelijke kok m. (of) keukenmeid, f.

Gargouille, f. Bek, spuwer, m., waterpijp, f. || Ring m. aan het gebit. Gargouillée, f. Waterstorting, f. Gargouillement, m. Gegorgel, gerommel, n. Gargouiller, v.n. (pop.) Ploeteren, plassen. || Rommelen. Gargouillette, f. Waterkruik, koel kan, f. || (fam.) Mond, m. Gargouillis, m. Geplas, gebobbel, n. || Gerommel, n. Gargoulette, f. Koelkan, f.

Gargousse, f. Kardoes, stukpatroon. f. Gargoussier, m. Kardoesdrager, patroonkoker, m. Gargoussière, f. Kardoeszak, m.

Garigue, f. Heide, dorre landstreek, f.

Garite, f. (Mar.) Schampeljoen, m.

Garnement, m. Deugniet, schelm, m. Garni, e, adj. Voorzien, bezet. Chambre g-e, gestoffeerde kamer, f. || -, m. Gestoffeerde kamer, f. Garnir, v.a. Voorzien. G- une place de guerre, eene vesting in staat van verdediging stellen. G- une chambre, een kamer stoffeeren. || Vullen, bezetten. || Versieren, opschikken. G- une robe, een kleed garneeren (of) beleggen. || G- un vaisseau, een schip optakelen, uitrusten. Se g-, zich voorzien, zich beschutten. || Se g-, zich vullen. Garnisaire, m. Kluiver, m. Garnison, f. Garnizoen, n., bezetting, f. || Garnizoensplaats, f. || Kluivers, m. pl., dwanginlegering, f. Garnissage, m. Stoffeering, bezetting, etc., f. Garnisseur, m., euse, f. Stoffeerder, garneerder, m., stoffeerster, garneerster, f. Garniture, f. Stoffeering, f., belegsel, n., garnituur, f. || Volledig stel, n., sorteering, f. G- de dentelles, kantengarnituur, f. || Toebehooren, n. G- de mât, takelwerk, n. || (Impr.) Formaatwit, n. G- à jour, holwit, n.

Garou, m. (Bot.) Miserieboompje, n.

Garou, m. Loup g-, weerwolf, m. Garouage, m. (pop.) Aller en g-, liederlijk leven.

Garrot, m. Schoft, f. || (fig.) Blessé sur le g-, in kwaden reuk. || Zadelboog, m.

Garrot, m. (H.n.) Klappereend, f.

Garrot, m. Spanstok, knevel, m. Garrotte, f. Worging f. door middel van een knevel.

Garrotté, ée, adj. Aan de schoft gekwetst.

Garrotter, v.a. Knevelen, boeien.

[p. 375]

Garrulité, f. Babbelzucht, praatzucht, f.

Gars, m. Jongen, knaap, m.

Garus, m. Garus, m., maagelixir, n.

Garzette, f. (H.n.) Zilverreiger, m.

Gascogne, f. (Géogr.) Gasconje, n. Gascon, ne, adj. Gascognisch. || -, m. et f. Gasconjer, m.; Gascognische (vrouw), f. || -, m. (fam.) Zwetser, snoever, windbuil, blaaskaak, m. Gasconisme, m. Gascognische spreekwijze, f. Gasconnade, f. Zwetserij, windbrekerij, grootspraak, f. Gasconner, v.n. Op zijn Gascognisch spreken. || Zwetsen.

Gaspillage, m. Verkwisting, f. || Slecht beheer, n. Gaspiller, v.a. Verkwisten, verspillen. || Bederven, verwaarloozen, verknoeien. Gaspilleur, euse, m. et f. Verkwister, doorbrenger, m.; verspilster, f.

Gaster, m. Buik, m. || Maag, f. Gastéropodes, m. pl. Buikkruipers, m. pl. Gastéroptérygiens, m. pl. Buikvinnigen, m. pl. Gastralgie, f. Maagkramp, f. Gastralgique, adj. 2 g. Maagkrampachtig. Gastrique, adj. 2 g. Tot de maag behoorend. Suc g-, maagsap, n. || -, f. Maagslagader, f. Gastrite, f. Maagontsteking, f. Gastrocèle, f. Maagbreuk, f. Gastro-conjonctivite, f. (Vétér.) Maag- en bandvliesontsteking, f. Gastrodynie, f. Maagpijn, maagkramp, f. Gastro-entérite, f. Maag- en darmontsteking, f. Gastro-intestinal, e, adj. Maag en ingewanden betreffend. Gastrolâtre, m. Buikdienaar, lekkerbek, m. Gastrologie, f. Kookkunst, f. Gastro-néphrite, f. Maagen nierontsteking, f. Gastronome, m. Fijnproever, lekkerbek, m. Gastronomie, f. Lekkerbekkerij, fijnproeverij, f. Gastronomique, adj. 2 g. Gastronomisch, fijnproevend. Gastroraphie, f. Buiknaad, m. Gastrotomie, f. Buikopening, f.

Gâteau, m. Koek, m. G- de miel, honigraat, f. || (Phys.) Harskoek, m. || Metaalkoek, m. || (Fond.) Stopwas, n. || (Prov.) Trouver la fève au g-, vinden wat men zoekt. Avoir part au g-, zijn aandeel in de winst hebben.

Gâte-bois, m. (H.n.) Houtvreter, m. || Houtbederver, m. Gâte-enfant, m. et f. Kinderbederver, m.; -bederfster, f. Gâte-métier, m. Loonbederver, knoeier, m. Gâte-papier, m. Prulschrijver, m. Gâte-pâte, m. Deegbederver, m. || Knoeier, m. Gâter, v.a. Bederven, beschadigen. G- le métier, knoeien, onder den prijs werken. Cela ne gâte rien, dat kan nooit kwaad. || Bevlekken, bemorsen. || Se g-, bederven, verergeren. Gâterie, f. Vertroeteling, f. Gâte-sauce, m. et f. Sausbederver, m., slechte keukenmeid, f. Gâteur, m., euse, f. Bederver, m., bederfster, f. Gâteux, euse, adj. Zieke m. et f. die zich bevuilt. || -, adj. Kindsch, krankzinnig.

Gaton, m. Draaistok, m.

Gattilier, m. (Bot.) Kuischboom, m.

Gauche, adj. 2 g. Link, linksch, linker, slink(s). Main g-, linkerhand, f. || (fig.) Onhandig, lomp. || Scheef, verkeerd. || (fig.) Verlegen, stijf. || -, f. Linkerhand, linkerzijde, f. Prendre la g-, links gaan. À g-, links. Gauchement, adv. Onhandig, lomp, stijf. Gaucher, ère, adj. Linksch, slinksch. || -, m. et f. Linkerd,

● Cela se gâte, de zaken nemen een leelijke wending, dat wordt bedenkelijk.

m., slinksche, m. et f. || Lid n. der linkerzijde. Gaucherie, f. Plompheid, linkschheid, onbeholpenheid, f., domme streek, m. Gauchir, v.n. Wijken, ontwijken. || Krom (of) scheef worden. || (fig.) Schipperen. Gauchissement, m. Het scheef (of) kromtrekken.

Gaudage, m. Het verven met wouw, n. Gaude, f. (Bot.) Wouw, f. || (Cuis.) Maïspap, f. Gauder, v.a. Met wouw verven, wouwen.

Gaudriole, f. Snakerij, vrije scherts, f.

Gaufrage, m. Het wateren. Gaufre, f. Honigraat, f. || (Cuis.) Wafel, f. || (fig.) Être la g-, in de klem zitten. || Persing, f. Gaufrer, v.a. Figuren met ijzers opdrukken, stoffen wateren. Gaufrette, f. Wafeltje, n. Gaufreur, m. Stofwateraar, m. Gaufrier, m. Wafelijzer, n. Gaufroir, m. Waterijzer, n. Gaufrure, f. Watering, f. || Ingeperste figuur, f.

Gaulage, m. Het afslaan met stokken.

Gaule, f. (Géogr.) Gallië, n.

Gaule, f. Lange stok, staak, m., roede, f. || Karwats, f. Gauler, v.a. Met lange stokken afslaan. Gaulette, f. Stokje, roedje, n. Gaulis, m. Takjes, n. pl.

Gaulois, e, adj. Gallisch. || (fig.) Ouderwetsch, ruw. || Degelijk. || Vrij. Franchise g-e, groote openhartigheid, f. || -, m. et f. Galliër, m.; Gallische (vrouw), f. || -, m. (fam.) Un vrai G-, een eerlijk man. || Het Gallisch, n. Gauloiserie, f. Vrije scherts, losse boert, f.

Gaupe, f. Morsig wijf, n.

Gausse, f. Scherts, grap, f. Gausser (se), v. réfl. Voor het lapje houden, foppen. || -, v.a. Bespotten. Gausserie, f. Spotterij, fopperij, f. Gausseur, euse, m. et f. Spotter, topper, m.; fopster, f. || -, adj. Spotachtig.

Gavache, m. Ellendeling, lafaard, m.

Gaver, v.a. Volproppen, mesten. || Se g-, zich volproppen, zich dik eten.

Gavette, f. Goudstof, f.

Gavial, m. Krokodil met langen snuit, m.

Gavion, m. (pop.) Keel, f., strot, m.

Gavotte, f. (Mus.) Gavot, f.

Gavroche, m. Straatjongen, m.

Gayette, f. Stukje zeep. n. || Gajet, f.

Gaz, m. Gas, n. || (Med.) Wind, m. Gazage, m. Zenging f. door een gasvlam.

Gaze, f. Gaas, n. De g-, gazen. || Floers, n.

Gazéifiable, adj. 2 g. Veranderbaar in gas. Gazéification, f. Verandering f. in gas. Gazéifier, v.a. In gas doen overgaan. || Se g-, in gas veranderen. Gazéiforme, adj. 2 g. Gasvormig. Gazéité, f. Gasvormigheid, f.

Gazelle, f. (H.n.) Hertegeit, gazelle, f.

Gazer, v.a. In de gasvlam glad zengen.

Gazer, v.a. Met gaas bedekken. || Verbloemen, bewimpelen, omsluieren.

Gazetier, m. Dagbladschrijver, m. || Nieuwtjeskramer, m. Gazette, f. Nieuwsblad, n., gazet, krant, courant, f. || (fig.) Nieuwtjeskramer, m., -kraamster, f.

Gazeur, m. Verbloemer, bewimpelaar, m. Gazeuse, f. Kantbloemenmaakster, f.

Gazeux, euse, adj. Gasachtig, gasvormig, || Gashoudend, koolzuurhoudend. Eau g-se, spuitwater, n. Poudre g-se, bruispoeder, n.

Gazier, ière, m. et f. Gaaswever, m., -weefster, f.

[p. 376]

Gazier, m. Gaswerker, gasfitter, m. Gazifère, m. Tot gasbereiding dienend. || -, m. Gaszuiveringstoestel, n. Gazogène, adj. 2 g. Gasvormend. Gazomètre, m. Gasmeter, m.

Gazon, m. (Gras)zode, f., groes, m., gras, n. || Grasperk, grasplein, n. Gazonnant, e, adj. Zodenvormend. Gazonnement, m. Bezoding, bekleeding f. met zoden. Gazonner, v.a. Bezoden, met zoden beleggen. Gazonneux, euse, adj. Zodenvormend.

Gazouillant, e, adj. Murmelend. || Kweelend. Gazouillement, m. Gekweel, gekwinkeleer, n., wildzang, m. || Gemurmel, ruischen, n. Gazouiller, v.n. Kweelen, kwinkeleeren. || Ruischen, murmelen. || Stamelen, tateren. Gazouillis, m. Gekweel, gemurmel, n.

Geai, m. (H.n.) Meerkol, f., roetaard, m. G- de bataille, kernbijter, m.

Géant, e, m. et f. Reus, m.; reuzin, f. Pas de g-, reuzenschreden. || -, adj. Reusachtig.

Géhenne, f. Hel, f. || (fig.) Foltering, f.

Geignant, e, adj. Kermend. Geindre, v.n. Jammeren, grijnen, kermen.

Geindre, m. Deegkneder, pijnder, m.

Gelable, adj. 2 g. Bevriesbaar. Gélatine, f. Gelei, f. || Geleistof, f. Gélatineux, euse, adj. Gelei(stof)achtig, lilachtig. Gélatinifier, v.a. In geleistof omzetten. Gélatinisation, f. Verandering f. in gelei. Gelé, ée, adj. Bevroren. Être g-, groote koude hebben. || (fig.) Avoir le bec g-, weinig spreken. Gelée, f. (Cuis.) Gelei, f., lil, n. || Vruchtensap, n. || (Phys.) Vorst, f. G- blanche, rijp, rijm, m. Geler, v.a. Bevriezen, doen bevriezen. || (fig.) IJskoud maken, ijskoud behandelen. || -, v.n., impers, et réfl. Vriezen, toevriezen. Il gèle à pierre fendre, het vriest dat het kraakt. Gélif, ive, adj. Door koude geborsten.

Gélinotte, f. (H.n.) Vet hoentje (of) kieken, n. G- des bois, hazelhoen, korhoen, n.

Gélissure, gélivure, f. IJskloof (of) -spleet, f. Gélivité, f. Gespletenheid, f.

Gémeaux, m. pl. (Astron.) Tweelingen, m. pl. Gémelle, f. (Mar.) Mastklamp, m. Gémelliflore, adj. 2 g. Met gepaarde bloemen. Gémellipare, adj. Tweelingbarend. Gémination, f. Paarsgewijze stand, m. Géminé, ée, adj. Verdubbeld. || (Bot.) Dubbel, gepaard.

Gémir, v.n. Zuchten, kermen, stenen. || Knarsen. || Kirren. Gémissant, e, adj. Zuchtend, kermend, stenend. Gémissement, m. Gezucht, gekerm, gejammer, n., weeklacht, f. || Gekir, n. || Gekraak, geknars, n.

Gemmacé, ée, adj. Knopvormig. Gemmal, e, adj. Van den knop. Gemmation, f. Uitbotting, uitlooping f. der knoppen. || Knoppenstand, m. Gemme, adj. 2 g. Sel g-, rotszout, klipzout, n. Pierres g-s, edelsteenen, m. pl. || -, f. (Bot.) Uitbottende knop, m. || Oostersche edelsteen, m. Gemmifère, adj. 2 g. Knoppendragend. Gemmiforme, adj. 2 g. Knopvormig. Gemmipare, adj. 2 g. Uitbottend. uitspruitend. Gemmule, f. Knopje, n.

Gémonies, f. pl. Gemonieën, f. pl. Traîner aux g-, geenen hoon sparen.

Génal, e, adj. Van de wangen.

Gênant, e, adj. Lastig, hinderlijk.

Gencive, f. Tandvleesch, n.

● Ne vous gênez pas! geene plichtplegingen! doe alsof ge thuis waart!

Gendarme, m. Gendarme, m. || (fig.) Groote sterke vrouw, f., dragonder, m. || G-s, spranken, vonken, f. pl. || G-s, oogvlekjes, n. pl. Gendarmer (se), v. réfl. Opvliegen, opstuiven. || In opstand komen. Gendarmerie, f. Gendarmerie, f. || Gendarmeriekazerne, f. Gendarmeux, euse. adj. Vlekkig.

Gendre, m. Schoonzoon, m.

Gêne, f. Knelling, belemmering, prang, benauwdheid, f. Être sans g-, zich geenen dwang aandoen, ongegeneerd zijn. || (Jur.) Pijnbank, foltering, f. Se donner la g-, zich het hoofd breken. Être à la g- dans ses souliers, te nauwe schoenen dragen. || Belet, n., hinder, overlast, m. || Geldverlegenheid, f.

Généalogie, f. Geslachtsrekening, geslachtslijst, f. Arbre de gén-, stamboom, m. Généalogique, adj. 2 g. Geslachtsrekenkundig. Table g-, geslachtstafel, f. Généalogiste, m. Geslachtskundige, genealoog, m.

Génépi, m. Bijvoet, Alpische alsem, m.

Gêner, v.a. Knellen, drukken, prangen. || (fig.) Belemmeren, hinderen, in verlegenheid brengen. || Se gên-, zich bedwingen, zich geneeren; zich in geldverlegenheid brengen.

Général, e, adj. Algemeen. États-généraux, Staten-Generaal, m. pl. || Algemeen, onbepaald. En gén-, in het algemeen. || -, m. Generaal, m. || Veldheer, m. || (Log.) Het algemeen, n. Généralat, m. Generaalschap, n. Générale, f. Generaal-marsch, m. || Generaalsvrouw, f. Généralement, adv. Algemeen, over (of) in het algemeen. Généralisable, adj. 2 g. Voor algemeener toepassing vatbaar. Généralisateur, trice, adj. Generaliseerend. Généralisation, f. Algemeenmaking, algemeene toepassing, f. Généraliser, v.a. Algemeen maken, algemeen toepassen. || Se gén-, algemeen worden. Généralissime, m. Oppergeneraal, m. Généralité, f. Algemeenheid, f. || (Géogr.) Generaliteitslanden, n. pl. || G-s, algemeene begrippen, n. pl. Générateur, trice, adj. Voortbrengend. Principe gén-, hoofdbeginsel, n. || -, m. Stoomketel, m. Génératif, ive, adj. Voortbrengend. Génération, f. Voortbrenging, voortplanting, f. || Geslacht, n. || Nakomelingschap, f. G-s futures, komende geslachten. || Menschenleeftijd. m., geslacht, n. || Vorming, f., ontstaan, n. Généreusement, adv., généreux, euse, adj. Grootmoedig, edelaardig. || Mild. || Moedig, dapper. || Vin gén-, edele, krachtige wijn, m. Terre gén-se, vruchtbare grond, m. Générique, adj. 2 g. Tot het geslacht behoorend. Nom gén-, soortnaam, m. Générosité, f. Edelmoedigheid, grootmoedigheid, f. || Mildheid, f. || G-s, weldaden, f. pl.

Gênes, f. (Géogr.) Genua, n.

Genèse, f. (Bib.) Genesis, f. || (fig.) Wordingsgeschiedenis, f. Génésiaque, adj. 2 g. De Genesis betreffend. Génésique, adj. 2 g. De teling betreffende.

Genestrol(l)e, f. Verversbrem, f. Genêt, m. Brem, ginst, f. G- sauvage, helm, m.

Genet, m. Klein Spaansch paard, n.

Généthliaque, m. Planeetlezer, horoscooptrekker, m. || -, adj. 2 g. Poème gén-, geboortedicht, n.

[p. 377]

Genêtière, f. Bremveld, n.

Génétique, adj. v. Génésique.

Genette, f. (H.n.) Genetkat, f. || À la g-, op zijn Spaansch, met korte stijgbeugels.

Gêneur, m. Hinderlijk (of) lastig man, m.

Genève, f. (Géogr.) Geneve, n. Genevois, e, adj. Geneefsch. || -, m. et f. Genevenaar, m.; Geneefsche (vrouw), f.

Genévrette, f. Jeneverbessendrank, m. Genévrier, m. Jeneverboom, m. Genévrière, f. (H.n.) Jeneverlijster, f.

Génial, e, adj., génialement, adv. Vernuftig, vol genie. Génialité, f. Vernuft, n., vindingrijkheid, f.

Géniculation, f. Knievormige buiging, f. Géniculé, ée, adj. Knievormig.

Génie, m. Genie, n. geleigeest, m. Gén- tutélaire, beschermgeest. || Vernuft, genie, n. Gétroil, bekrompen verstand, n. || Geest, m., karakter, wezen, n. Le gén- d'une langue, de eigenaardige geest eener taal. || Scheppend vernuft. || Neiging, geschiktheid, f., aanleg, m. || (Mil.) Vestingbouw, m., krijgsbouwkunst, f. || Geniekorps, n. École du g- civil, school voor civiele ingenieurs. || (Peint.) Gén-s, vleugelgeesten, m. pl.

Génien, enne, adj. Van den kin.

Genièvre, m. Jeneverboom, m., -bes, f. || Jenever, m. Genièvrerie, f. Jeneverstokerij, f.

Génioglosse, adj. Van kaakbeen en tong.

Génisse, f. (H.n.) Vaars, f.

Genistelle, f. (Bot.) Pijlvormige brem, f.

Génital, e, adj. Tot de voortteeling behoorend. Organes génitaux, geslachtsdeelen, n. pl. Génitif, m. Tweede naamval, genitief, m. Génito-urinaire, adj. 2 g. Organes g-s, geslachtsdeelen en watervaten, n. pl.

Génois, e, adj. Genueesch. || -, m. et f. Genuees. m.; Genueesche (vrouw), f.

Genou, m. Knie, f. Se mettre à gen-x, knielen. || (fig.) Fléchir le g-, zich vernederen. || Kaal hoofd, n. || Bolscharnier, n. || (Mar.) Kniehout, n. || (Bot.) Lid, n., geleding, f. Genouillé, ée, adj. (Bot.) Geleed. Genouillère, f. Kniestuk, knieleder, n. Genouilleux, euse, adj. Geleed.

Génovéfain, m. St-Genoveva-kanunnik, m.

Genre, m. Geslacht, slag, n., soort, f. || Manier, wijze, f. G- de vie, levenswijze. G- d'écrire, schrijfstijl, m. || Vak, n. G- descriptif, beschrijvende stijl. || Geslacht, n. G- masculin, mannelijk geslacht. || Smaak, m., mode, f. Bon g-, fijne smaak, goede toon, m. || Grand g-, voorname smaak. || Kunstvak, n. Peintre de g-, binnenhuisschilder, m. Gens, m. pl. avant l'adj. et f. après. Lieden, m. pl. Jeunes g-s, jongelieden. G- d'épée, krijgslieden. G- de robe, rechtsgeleerden, m. pl. G- de lettres, letterkundigen, m. pl. G- d'église, geestelijken, m. pl. G- de bien, eerlijke lieden. || Dienstboden, bedienden, m. et f. pl. || Droit des gens, volkenrecht, n. Gent, f. Volk, n., natie, f. || Geslacht, ras, n. Gent, e, adj. Aardig, lief.

Gentiane, f. (Bot.) Maldergeer, gentiaan, f. Gentianelle, f. (Bot.) Bitterblad, n.

Gentil, adj. m. Heidensch. || G-s, heidenen, m. pl. Gentil, ille, adj. Aardig, aanvallig,

● Il se donne un genre, hij doet voornaam.

bevallig, lief. || Aangenaam, net. Gentilhomme, m. Edelman, m. G- de la chambre, kamerheer, m. Gentilhommerie, f. (fam.) Adel(dom), m. || Adelstand, m. Gentilhommière, f. Klein adellijk landgoed, n. Gentilité, f. Heidendom, n., heidensche volkeren, n. pl. Gentillâtre, m. Kale edelman, m. Gentillesse, f. Aanvalligheid, bevalligheid, liefheid, aardigheid, f. || G-s, aardigheden, f. pl., geestige invallen, n. pl. Gentiment, adv. Aardig, aanvallig, bevallig, liefelijk. Gentleman, m. Fatsoenlijk man, m.

Génuflexion, f. Kniebuiging, f.

Gèocentrique, adj. 2 g. Aardmiddelpuntig. Géocyclique, adj. 2 g. De omwenteling der aarde voorstellend. Géode, f. Arendsteen, m. || IJzernier, f. Géodésie, f. Aardmeting, landmeetkunde, f. Géodésien, m. Landmeter, geodeet, m. Géodésigraphe, m. Landmetingswerktuig, n. Géodésique, adj. 2 g. Landmeetkundig. Géogénie, f. Leer f. van het ontstaan der aarde. Géognosie, f. v. Géologie. - Géognoste, m. Aardlagenkenner, m. Géognostique, adj. 2 g. De studie der aardkorst betreffend. Géogonie, v. Géogénie. - Géographe, m. Aardrijkskundige, m. Ingénieur géogr-, landkaartenmaker, m. Géographie, f. Aardrijkskunde, f. Géographique, adj. 2 g., -ment, adv. Aardrijkskundig. Carte géogr-, landkaart, f. Géohydrographie, f. Land- en waterbeschrijving, f.

Geôlage, m. Cipiersgeld, n. Geôle, f. Gevangenis, f., kerker, m. || Cipierswoning, f. Geôlier, m., ière, f. Cipier, gevangenbewaarder, stokwaarder, m.; cipiersvrouw, f.

Géologie, f. Aardkunde, aardvormingsleer, f. Géologique, adj. 2 g. Aardkundig. Géologue, m. Aardkenner, aardkundige, m. Géométral, e, adj., géométralement, adv. Meetkundig. Plan géom-, grondteekening, f. Géomètre, m. Meetkundige, landmeter, m. Géométrie, f. Meetkunde, f. Géométrique, adj. 2 g., -ment, adv. Meetkundig, meetkunstig. || (fig.) Met wiskunstige strengheid te werk gaande. Géophage, adj. 2 g. Aardetend. || -, m. Aardeter, m. Géophagie, f. Het aardeten. Géoponie, f. Veldbouw, m. Géoponique, adj. 2 g. Landbouwkundig. Géorama, m. Aardtafereel, n. Géorgiques, f. pl. Landgedichten, velddichten, n. pl. Géoscopie, f. Aardbeschouwing, f. Géostatique, f. Aardevenwichtsleer, f. Géothermie, f. Aardwarmte, aardverwarming, f. Géothermique, adj. 2 g. De aardwarmte betreffende. Géotrope, adj. Naar de aarde toegekeerd. Géotrupe, f. (H.n.) Mestkever, m.

Gérance, f. Zaakvoerderschap, n., zaakvoering, f.

Géranium, m. (Bot.) Ooievaarsbek, m.

Gérant, m., -e, f. Beheerder, zaakvoerder, verantwoordelijk uitgever, m., beheerster, f.

Gerbage, m. Het schoven binden. Gerbe, f. Schoof, garf, f. || (fig.) G- d'eau, waterstraal, m. Gerbée, f. Voederstroo, n. Gerber, v.a. Tot schoven binden. || Vaten stapelen. || -, v.n. Veel schoven opleveren. Gerbier, m. Schovenstapel, m. Gerbière, f. Graanwagen, m.

[p. 378]

Gerbiforme, adj. 2 g. Schoofvormig. Gerbillon, m. Schoofje, garfje, n.

Gerbo, m., gerboise, f. Springhaas, m.

Gerce, f. (H.n.) Schietworm, m. || Kleedermot, f. || Barst, m., spleet, f. Gerce, ée, adj. Opengesprongen. Gercement, m. Het openspringen. Gercer, v.n., se gercer, v. réfl. Barsten, springen. || -, v.a. Doen bersten, klooven. Gerçure, f. Kloof, scheur, f., barst, m.

Gérer, v.a. Beheeren, besturen, leiden.

Gerfaut, m. (H.n.) Giervalk, m.

Germain, e, adj. Vol, lijfelijk. Cousin g-, volle neef, rechtzweer, m.

Germain, m. (Hist.) Germaan, m.

Germandrée, f. Manderkruid, n. G- aquatigue, waterlook, n.

Germanie, f. (Géogr.) Germanje, n. Germanique, adj. 2 g. Germaansch. Germaniser, v.a. Verduitschen. Germanisme, m. Hoogduitsche wending, f. Germaniste, m. Germanist, beoefenaar der Germaansche taalwetenschap, m.

Germe, m. Kiem. spruit, f. G- de l'oeuf, hanetred, m. || (fig.) Beginsel, n., bron, f. Germer, v.n. Ontkiemen, spruiten, schieten. || (fig.) Zich ontwikkelen, wortel schieten. Germinal, m. Spruitmaand, f. || -, e, adj. Van de kiem. Germinateur, trice, germinatif, ive, adj. Vatbaar voor ontkieming. Faculté g-e, kiemkracht, f. Germination, f. Ontkieming, f. Germoir, m. Mouterij, f.

Géromé, m. Kaas m. uit de Vogezen.

Gérondif, m. Doelwoord, gerondium, n.

Géronte, m. Zwakke grijsaard, oude sul, m. Gérontocratie, f. Grijsaardsheerschappij, f.; (iron.) ondepruikenboel, m.

Gerseau, m. (Mar.) Katrolstrop, f.

Gersée, f. (Méd.) Aronswortelsap, n.

Gerzeau, m. Narduszaad, n. v. Nielle.

Gésier, m. Eigenlijke maag f. der zaadetende vogels.

Gésir, v.n. Liggen, rusten, v. Gît.

Gesse, f. Wik(ke), platte erwt, f.

Gestation, f. Dracht, f. Gestatoire, adj. 2 g. Chaise g-, draagstoel, m. Geste, m. Gebaar, n. || G-s, heldendaden, f. pl. Chanson de g-, heldendicht, n. || (fam.) Les faits et les g-s, de handel en wandel. Gesticulateur, m., trice, f. Gebarenmaker, m., -maakster, f. Gesticulation, f. Gebarenspel, n. Gesticuler, v.n. Veel gebaren maken. Gestion, f. Beheer, bestuur, n., zaakvoering, f.

Geyser, m. Heete springbron, f.

Ghetto, m. Jodenwijk, f., jodenhoek, m.

Giaour, m. Christenhond, ongeloovige, m.

Gibbar, m. (H.n.) Vinvisch, m.

Gibbeux, euse, gibbifère, adj. Bultig, knobbelig. Gibbie, f. Bultkever, m.

Gibbon, m. (H.n.) Langarm, m. (aap).

Gibbosité, f. Bultigheid, f. || Bult, m.

Gibecier, m. Weitaschmaker, m. Gibecière, f. Weitasch, jagerstasch, f. || Goocheltasch, f. Tours de g-, goochelkunstjes, n. pl.

Gibelet, m. Zwikboor, f. || Avoir un coup de gib-, eenen slag van den molen hebben.

Gibelins, m. pl. Gibellijnen, m. pl.

Gibelot, m. Knietje n. aan het galjoen.

Gibelotte, f. Konijnenstoofsel, n.

● Il a plus d'un tour dans sa gibecière, hij steekt vol listen en knepen.

Giberne, f. Patroontasch, f. Enfant de g-, soldatenkind, n.

Gibet, m. Galg, f. || (Prov.) Le gib- n'est que pour les malheureux, kleine dieven hangt men op, groote vallen door den strop.

Gibier, m. Wild, n. Gros g-, grof wild. G- à poil, haar, n. || (fig.) G- de potence, galgenaas, n. Ce n'est pas de son g-, dat is geen spek voor zijnen bek.

Giboulée, f. Bui, vlaag, f., slagregen, m.

Giboyer, v.n. Jagen. Giboyeur, m. Hartstochtelijk jager, m. || Wildopkooper, m. Giboyeux, euse, adj. Wildrijk.

Gibus, m. Klaphoed, m.

Gicler, v.n. Spatten.

Gifle, f. Klap, m., klets, f. Gifler, v.a. Klappen geven.

Gigantesque, adj. 2 g., -ment, adv. Reusachtig. || -, m. Het reusachtige, n. Gigantomachie, f. Reuzen- en godenstrijd, m.

Gigogne, f. (Bot.) Sleutelbloem, f. || Mère g-, moeder f. met veel kinderen.

Gigot, m. Hamelbout, schapebout, m. || G-s (d'un cheval), achterschenkels, m. pl. || (fam.) Been, n. || Manche g-, pofmouw, f. Gigoté, ée, adj. Wel gebeend, met kloeke schenkels. Gigoter, v.n. Spartelen, scharrelen. || Dansen. Gigue, f. (pop.) Been, n. Longue g-, magere en opgeschoten meid, f. || (Cuis.) Reebout, m.

Gigue, f. (Mus.) Giga, f.

Giguer, v.n. Huppelen, dansen.

Gilet, m. Vest, n. || Borstrok, m. Gileter, v.a. Een vest aantrekken. Giletier, ére, m. et f. Vestmaker, m., -maakster, f. Gille, m. Sul, hansworst, m. Faire g-, de plaat poetsen.

Gimblette, f. (Cuis.) Ringgebakje, n.

Gin, m. Jenever, f., gin, m.

Gindre, m. v. Geindre.

Gingembre, m. (Bot.) Gember, f.

Gingival, e, adj. Van het tandvleesch. Gingivite, f. Tandvleeschontsteking, f.

Ginglyme, m. (Anat.) Scharniergewricht, n.

Ginguer, v.n. Met de beenen slaan, spartelen. Ginguet, ette, adj. Zwak, van weinig waarde, gering. || Zuur. || -, m. Spoelwijn, m.

Giorno (à), loc. adv. Als in vollen dag.

Gipon, m. Smeerborstel, kwast, m.

Girafe, f. (H.n.) Kameelpardel, m. || (fig.) Lange en magere vrouw, f.

Girande, f. Waterschoot, f. || Vuurschoof, f., vuurrad, n. Girandole, f. Armkandelaar, armblaker, m. || v. Girande. || Diamanten oorhangers, m. pl. Girasol, m. (Bot.) Zonnebloem, f. || (Min.) Sterresteen. m. Giration, f. Kringvormige beweging, f. Giratoire, adj. 2 g. Draaiend, omwentelend.

Giraumon(t), m. Eetbare pompoen, f.

Girel, m. v. Cabestan.

Girie, f. Gejammer, n. || Gehuichel, n.

Girofle, m. Clou de gir-, kruidnagel, m. Giroflée, f. Giroffelbloem, nagelbloem, f. || (fig.) G- à cinq feuilles, flinke oorveeg, f. Giroflier, m. Kruidnagelboom, violierboom, m.

Giron, m. Schoot, m. || (Archit.) Tredbreedte, f. || (Blas.) Geer, f. Gironné, ée, adj. (Blas.) Gegeerd. || Marches g-ées, wenteltraptreden, m. pl. Gironner, v.a. Afronden.

Girouette, f. Windhaan, weerhaan, m. ||

[p. 379]

(fig.) Weerhaan, m. || (Mar.) Vleugel, topstander, windwijzer, m. Girouetterie, f. (fig.) Onstandvastigheid, f.

Gisant, e, adj. Liggend. || Meule g-e, ligger, m. Fenêtre g-e, dwarsvenster, n. || Uitgestrekt. Gisement, m. Ligging, f. || Laag, bedding, f. Gît, 3^e pers. du prés. de l'ind. de Gésir. || Cî- gît, hier ligt (begraven). || (Prov.) C'est là que gît le lièvre, daar ligt de knoop; daar is het kalf gebonden. Gîtage, m. Ligging f. der ribben, roostering, f.

Gitanos, m. pl. Heidens, bohemers, m. pl.

Gîte, m. Verblijfplaats, f. || Nachtverblijf, n. || (Chass.) Leger, n. || Onderste molensteen, m. || (Min.) Ertslaag, f. || (Archit.) Rib, f., ligger, rooster, m. Gîter, v.n. Wonen. || Overnachten. || -, v.a. De ribben leggen.

Givre, f. Serpent, n. Givré, ée, adj. (Blas.) Met een slangekop.

Givre, m. Rijp, rijm. m. Givré, ée, adj. Berijpt. Givreux, euse, adj. Gebarsten. Givrure, f. Witte vlek, f.

Glabre, adj. 2 g. Glad, haarloos, kaal. Glabréité, f. Gladheid, onbehaardheid, kaalheid, f. Glabrier, m. Gladhout, n.

Glaçage, m. Glaceering, f. Glaçant, e, adj. IJskoud. || (fig.) Koel, terugstootend. Glace, f. IJs, n. Ferré à gl-, ten ijs beslagen. || Vriespunt, n. (op thermometers). || Gl- à la crème, roomijs. || (Cuis.) Suiker f. met eiwit, || Spiegel, m. || Spiegelglas, n. || Koetsraam, n. || Vlek f. in diamant. || (fig.) Koelheid, gevoelloosheid, f. Glacé, ée, adj. Bevroren, toegevroren. || Geglansd, geglaceerd. || IJskoud. || (fig.) Ongevoelig, onverschillig. || -, m. Glans, m. Glacée, f. (Bot.) IJskruid, n. Glacer, v.n., se glacer, v. réfl. Bevriezen. || Verstijven. || -, v.a. Doen bevriezen (of) verstijven. || (fig.) Ontstellen, verschrikken, doen rillen. || Vervelen. || (Cuis.) Oversuikeren. || Glanzen, glimmend maken. || (Peint.) Glanzen, glaceeren. Glacerie, f. Spiegelmakerij, f. || (Cuis.) IJsbereiding, f. Glaceur, m. Glanzer, m. Glaceux, euse, adj. Wolkig. Glaciaire, adj. 2 g. Période gl-, gletscherstijdvak, n. Glacial, e, adj. IJskoud. Mer gl-e, IJszee, f. || (fig.) Zeer koel, stug. Glaciale, f. (Bot.) IJsplant, f. Glacier, m. IJsveld, n., gletscher, m. || IJskoopman, m. || Spiegelmaker, m. Glacière, f. IJskelder, m.. ijskast, f. || Zeer koude plaats, f. Glacis, m. Zachte helling, f. || (Mil.) Veldborstwering, f., glacis, n. || (Peint.) Sapverf, f., glazuur, n. || Doorschijnende kleur, f. Glaçon, m. IJsschol, ijsschots, f. || (fig.) Ongevoelig mensch, m. Glaçure, f. Glazuur, n.

Gladiateur, m. Zwaardvechter, m. || (fig.) Voorvechter, m. Gladié, ée, adj. (Bot.) Zwaardvormig.

Glageon, m. Marmersoort, f.

Glai, m. (Bot.) Waterzwaardlelie, f. Glaïeul, m. Lischbloem, zwaardlelie, f.

Glairage, m. Het bestrijken met eiwit. Glaire, f. Slijm, n. || Eiwit, n. || Wolk, f. Glairer, v.a. Met eiwit bestrijken. Glaireux, euse, adj. Slijm(acht)ig, slijmerig. Glairure, f. Eiwitlaag, f.

Glaise, f. Potaarde, klei, f., kleem, leem, n. Glaiser, v.a. Met klei bestrijken (of) mes-

● Il en fait gloire, hij stelt er een eer in. Coeur de glace, harteloos mensch.

ten. Glaiseux, euse, adj. Kleiachtig, leemachtig. Glaisière, f. Kleigroef, f., leemput, n.

Glaiteron, m. (Bot.) Klein kliskruid, m.

Glaive, m. Zwaard, n. || (fig.) Macht, f., geweld, n. || (H.n.) Zwaardvisch, m.

Glama, m. v. Lama.

Glanage, m. Nalezing, f.

Gland, m. Eikel, aker, m. || Eikelvormig sieraad, n., troetel, kwast, m. Glandage, m. Eikeloogst, m. Glande, f. Klier, f. Glandé, ée, adj. (Vétér.) Met kliergezwellen. || (Blas.) Met eikels van een andere kleur. Glandée, f. Eikeloogst, m. Glandiforme, adj. 2 g. Eikelvormig, kliervormig. Glandulaire, adj. 2 g. Klierachtig. Glandule, f. Kliertje, n. Glanduleux, euse, adj. Klierachtig, klierig.

Glane, f. Handvol f. aren, naoogst, m. || Bos, tros, m., rist, f. Glaner, v.a. Naoogsten, nalezen. Glaneur, euse, m. et f. Nalezer, m.; naleesster, f. Glanure, f. Nalezing, f.

Glapir, v.n. Keffen. || (fig.) Schetteren. Glapissant, e, adj. Keffend, schetterend. Glapissement, m. Gekef, gejank, n. || (fig.) Schettering, krijsching, f.

Glaréole, f. (H.n.) Zandhoen, n.

Glas, m. Doodklokgelui, n. Sonner le gl-, de doodklok luiden. || Artilleriesalvo, n.

Glatir, v.n. Krijschen. v. Glapir.

Glaucescence, f. Zeegroene kleur, f. Glaucome, m. (Méd.) Groene staar, f. Glauconi(t)e, f. (Min.) Groenzand, n. Glauque, adj. 2 g. Zeegroen.

Glèbe, f. Grond, m., land, n. || Aardkluit, f.

Gléchome, m. Kruipende hondsdraf, f.

Glène, f. Gewrichtspan, f. || Vischkorf. m.

Glène, f. (Mar.) Opgeschoten tros, m. Gléner, v.a. (Mar.) Opschieten.

Glénoïdal, e, glénoïde, adj. Vlak uitgehold. als eene pan.

Glette, f. (Chim.) Glit, schuim, n.

Gleucomètre, m. Mostmeter, m.

Gline, f. Bedekte vischkorf, m.

Glissade, f. Het uitglippen, n. Faire une gl-, uitglijden. || Glijbaan, f. || (fig.) Misstap, m. Glissant, e, adj. Glad, glibberig. || (fig.) Netelig. Glissé, m. Sleeppas, m. (dans). Glissement, m. Glijding, f. Glisser, v.n. Glijden, glippen, slibberen, uitschuiven. || (fig.) Licht over iets heenstappen, even aanroeren. || Weinig indruk maken. || -, v.a. Inschuiven. Gl- à l'oreille, in het oor fluisteren. || Zachtjes verspreiden. || Se gl-, sluipen. Glisseur, euse, m. et f. Glijder, m.; glijdster, f. Glissière, f. Glijstang, f., glijraam, n. Glissoir, m. Glijbaan, f. Glissoire, f. Glijbaan, ijsbaan, f.

Globaire, adj. 2 g. Kogelvormig. Global, e, adj. Een geheel vormend. Globalement, adv. In het geheel. Globe, m. Bol, kloot, m. || Klok, stolp, f. || Aardbol, m. Globiforme, adj. 2 g. Bolvormig. Globo (in), loc. adv. In het geheel. Globulaire, adj. 2 g. Bolvormig. || -, f. Kogelbloem, f. Globule, m. Bolletje, n. Globuleux, euse, adj. Uit bolletjes samengesteld. || Bolvormig.

Gloire, f. Roem. lof, m., eer, f. hoogmoed, m., ijdelheid, f. || Luister, m., heerlijkheid, f. || (Peint.) Opene hemel, m. || Straalkrans, m.

Glomér(ul)é, ée, adj. (Bot.) Opeenliggend.

[p. 380]

Gloria, m. Gloria, m. || Lofzang, m. Gloriette, f. Zomerhuisje, priëel, n. Glorieusement, adv., glorieux, euse, adj. Roemrijk, roemwaardig. || Gelukzalig. || Roemzuchtig, trotsch, opgeblazen, || -, m. et f. Hoovaardige, m. et f. Glorifiable, adj. 2 g. Verheerlijkenswaardig. Glorificateur, m. Verheerlijker, m. Glorification, f. Verheerlijking, f. Glorifier, v.a. Verheerlijken, prijzen. || Se gl- de, roem dragen (op). Gloriole, f. IJdele roem, m.

Glose, f. Uitlegging, verklaring, f. || Aanmerking, f. || Berisping, f. || (Poét.) Glosse, f. Gloser, v.a. Uitleggen, verklaren. || -, v.n. Bedillen, afkeuren, ten kwade uitleggen. Gloseur, euse, m. et f. Vitter, m.; vitster, f. Glossaire, m. Verklarende woordenlijst, f. Glossateur, m. Uitlegger, verklaarder, m. Glossien, enne, glossique, adj. De tong betreffend. Glossite, f. Tongontsteking, f. Glossocatoche, m. Tonghouder, m. Glossocèle, f. Het uithangen der tong. Glossographe, m. Verklaarder m. van duistere woorden. Glossographie, f. Verklaring f. van duistere woorden. Glossoïde, adj. 2 g. Tongvormig. Glossologie, f. Taalwetenschap, f. Glossopètre, m. Versteende vischtand, m. Glossopharyngien, ne, adj. Tong en keel betreffend. || -, m. Tongkeelspier, f. Glossotomie, f. Tongsnijding, f. Glotte, f. Stemspleet, luchtpijpspleet, f. Glottite, f. Stemspleetontsteking, f.

Glottorer, v.n. Klepperen.

Glouglou, m. Klokklok, geklok, n. Glouglouter, v.n. Klokkelen, klokken.

Gloussement, m. Geklok, gekakel, n. Glousser, v.n. Klokken, kakelen.

Glouteron, m. Kliskruid, kleefkruid, n.

Glouton, onne, adj., gloutonnement, adv. Gulzig, vratig. || -, m. et f. Slokop, m. et f.. gulzigaard, m. || (H.n.) Veelvraat, m. Gloutonnerie, f. Gulzigheid, vraatzucht, f.

Glouze, f. Gleuf, diepte, f.

Glu, f. Vogelteer, n., vogellijm, f. || (Bot.) Glu de chêne, leverzwam, f. Gluant, e, adj. Lijm(acht)ig, klevig. Gluau, m. Lijmroede, lijmstang, f.

Glucose, f. Druivensuiker, tepelsuiker, f.

Gluer, v.a. Kleverig maken. || Beteeren, belijmen, met teer (of) vogellijm bestrijken.

Glui, m. Dakstroo, n.

Glume, f. Bloemhulsel, n. Glumelle, f. Binnenhulsel, n.

Gluten, m. Bindstof, f. || Kleefstof, plantenlijm, lijmstof, f. Glutier, m. (Bot.) Wolfsmelk, f. Glutinatif, ive, adj. Kleverig, samenklevend. Glutineux, euse, adj. Lijmig, kleverig. Glutinosité, f. Kleverigheid, f.

Glycérine, f. Oliezoet, n. Glycériner, v.a. Met oliesuiker bestrijken. Glycérolé, m. Middel n. tegen het springen der handen. Glycine, f. (Bot.) Zoethoutstruik, m. Glycocolle, f. Lijmsuiker, f. Glycogène, adj. 2 g. Suikervormend.

Glyconien, glyconique, adj. m. Glyconisch.

Glycose, v. Glucose. - Glycosurie, f. (Méd.) Suikerpisvloed, m.

● Il gobe les mouches, hij laat zich alles wijsmaken.

Glyphe, m. Groef, f. Glyptique, f. Steensnijkunst, f. Glyptographie, f. Beschrijving f. der gesneden steenen. Glyptologie, f. Verhandeling f. over gesneden steenen. Glyptothèque, f. Verzameling f. gesneden steenen (of) antieke kunstschatten.

Gnangnan, m. et f. Klagende man m. (of) vrouw, f. || -, adj. Jammerend.

Gnaphalium, m. Wolgras, roerkruid, n.

Gnathoplégie, f. Wangverlamming, f. Gnathospasme, m. Wangkramp, f.

Gnognotte, f. (pop.) Bocht, m.

Gnome, m. Aardgeest, berggeest, kabouter, m. Gnomide, f. Aardwijfje, n. Gnomique, adj. 2 g. Kernspreukig, spreukrijk. Gnomon, m. Zonnewijzer, m. Gnomonique, f. Kunst f. om zonnewijzers te maken. || -, adj. Colonne gn-, uurzuil, f. Gnose, f. Diepere kennis f. der godsdienstleer. Gnosticisme, m. Leer f. der gnostieken. Gnostique, adj. 2 g. Gnostisch. || -, m. Godswijze, m.

Gnou, m. Hertepaard, n.

Go (tout de), loc. adv. Vrijelijk, rechtuit. Gob(b)e, f. Giftbrok, m. || Mestprop, m. || (Vétér.) Haarbal, m.

Gobelet, m. Beker, kroes, kop, m. || Spijsmeesters, botteliers, m. pl. || Goochelbeker, m. Joueur de g-s, goochelaar, m. Tour de g-s, goochelkunstje, n. || (Bot.) G- d'eau, waternavelkruid, n. Gobeleterie, f. Bekermakerij, f., bekerhandel, m., glaswaren, f. pl. Gobeletier, m. Bekermaker, glaswarenverkooper, m. Gobelot(t)er, v.n. (pop.) Pimpelen, nippen. Gobelotteur, euse, m. et f. Pimpelaar, m., -ster, f.

Gobe-mouches, m. (H.n. et Bot.) Vliegenvanger, m. || (fig.) Sul, lichtgeloovige, jaknikker, m. Gober, v.a. Inslikken, opslokken, binnenslaan. || (fig.) Voor goede munt aannemen, gelooven. G- l'hameçon, in den strik vallen. G- q., hoog met iemand loopen. || Vatten. || Se g-, met zich zelven ingenomen zijn.

Goberge, f. (H.n.) Grootste kabeljauw, m.

Goberge, f. Klemhaak, m. || Dwarsplank, f.

Goberger (se), v. réfl. Spotten (met). || Zich vermaken. || Zijn gemak nemen.

Gobet, m. Brok, m. et f., bete, f. || Prendre au g-, onvoorziens op het lijf vallen. || (Hort.) Groote kers, f. || Lichtgeloovige sul, m. Gobeter, v.a. De voegen met kalk vullen, berapen, bepleisteren. Gobetis, m. Pleisterkalk, m.

Gobeur, m. Slokop, slokker, m. || Scheepslosser, m. || G- de mouches, vliegenvanger, m.; lichtgeloovige ziel, f.

Gobie, m. (H.n.) Zeegrondel, m.

Gobillard, m. Duighout, n.

Gobille, f. Knikker, m.

Godaille, f. (pop.) Dronkenschap, f. || Slechte wijn, m. Godailler, v.n. Zuipen. Godailleur, m. Zuiper, zwelger, m.

Godant, m. Bedrog, n., bluf, m.

Godelureau, m. Pronker, m., modepop, f.

Godenot, m. Goochelaarspopje, n. || Dwerg, m.

Goder, v.n. Valsche plooien hebben.

Godet, m. Drinkschaaltje n. zonder voet noch oor. || Putemmer, tuimelaar, m. || (Bot.) Bloemkelk, nap, m. || Schaaltje, n. || Gootpijp, f. || Pijpekop, m. || (Taill.) Valsche plooi, f.

[p. 381]

Godiche, adj. 2 g. (pop.) Onhandig, lomp. || -, m. et f. Lomperd, m., domme gans, f.

Godille, f. Wrikriem, m. Godiller, v.a. Wrikken. Godilleur, m. Wrikker, roeier, m. Godillot, m. (pop.) Schoen, m.

Godiveau, m. Kalfspastel, f.

Godron, m. Ronde plooi, f. || Eivormig randsieraad, n. || Eierlijst, f. Godronner, v.a. In ronde plooien leggen. || Eivormige randsieraden aanbrengen. Godronneur, m., euse, f. Hij die eivormige randversieringen maakt; plooister, f. Godronnoir, m. Holbeitel, m.

Goéland, m. (H.n.) Zeemeeuw, f.

Goélette, f. Goelet, f. || Zeezwaluw, f.

Goémon, m. Wier, zeewier, n.

Goétie, f. Aanroeping f. van booze geesten.

Gogaille, f. Smulpartij, f. Faire g-, smullen.

Gogo, m. Lichtgeloovige sul, m.

Gogo (à), loc. adv. Volop, in overvloed.

Goguenard, e, adj. Spotziek. || -, m. et f. Spotvogel, m., spotster, f. Goguenarder, v.n. Spotten, gekscheren. Goguenarderie, f. Platte scherts, f. Goguette, f. Kwinkslag, m., lachpraatjes, n. pl. Être en g-, pret maken, aan de rol zijn. Chanter g- à q., uitschelden.

Goinfrade, f. Smulpartij, brasserij, f. Goinfre, m. Vraat, gulzigaard, slokop, m. Goinfrer, v.n. Smullen, vreten, slokken, schransen. Goinfrerie, f. Gulzigheid, brasserij, zwelgerij, f.

Goitre, m. Krop, m., kropgezwel, n. Goitreux, euse, adj. Kropgezwelachtig. || Kropziek. || -, m. Kropmensch, m.

Golfe, m. Golf, f., zeeboezem, m.

Gommage, m. Gomming, f. Gomme, f. Gom, f. || Hars, f. et n. G- molle, maagdenhars,

Gomme-gutte, f. Gittegom, guttegom, f. Gommer, v.a. Gommen. Gomme-résine, f. Gomhars, f. et n. Gommeur, m. Gommer, m. Gommeux, euse, adj. Gombevattend. || Gomachtig. || -, m. Pronkheertje. n. Gommier, m. Gomboom, m. Gommifère, adj. 2 g. Gomgevend. Gommoir, m. Gombak, m.

Gomphose, f. (Anat.) Onbeweeglijke gewrichtsvereeniging, f.

Gonagre, f. Kniejicht, f. Gonalgie, f. Kniepijn, f.

Gond, m. Duim, m., har(re), f. || (fig.) Faire sortir hors des g-s, buiten zich zelven brengen. || (Anat.) Eerste halswervel, m. Gonder, v.a. Met harren voorzien.

Gondole, f. Gondel, f. || Drinkschaaltje, n. Gondolé, ée, adj. Gondelvormig. Gondoler, v.n. Kromtrekken. || (fam.) Se g-, zich te barsten lachen. Gondolier, m. Gondelier, m.

Gonfalon, m. Wapenvaan, f. || Kerkvaan, f. Gonfalonier, m. Vaandrager, baanderheer, m. Gonfanon, etc. v. Gonfalon, etc.

Gonflé, ée, adj. Gezwollen, opgeblazen. Gonflement, m. Opzwelling, opzetting, uitzetting, f. Gonfler, v.a. Opblazen, doen zwellen. || (fig.) G- d'orgueil, hoogmoedig maken. || -, v.n. et réfl. Zwellen, zich uitzetten.

Gongrone, f. Rond stamuitwas, n.

Gongyle, m. Kiemkorrel, m.

Gonichon, m. Kap f. op suikerbrood.

Gonidie, f. (Bot.) Broedcel, f.

● Un rire qui ne passe pas la gorge, een gedwongen lach.

Gonin, m. Maître g-, looze schelm, m.

Goniogène, adj. 2 g. Hoeken vormend. Goniomètre, m. Hoekmeter, m. Goniométrie, f. Hoekmeetkunde, f.

Gonne, f. Teerton, f.

Gord, m. (Pêch.) Vischweer, f.

Gordien, adj. m. Gordiaansch.

Goret, m. Varkentje, n., bigge, f. || (Mar.) Hog, schrobber, m. || (fig.) Morsig kind, n. Goreter, v.a. Hoggen, schrobben.

Gorfou, m. (H.n.) Vetgans, f.

Gorge, f. Keel, f., strot, gorgel, m. || Boezem, m. || Halsboordsel, n. || Hals, m. || Bergengte, f., pas, m. || Rendre g-, braken; (fig.) teruggeven. || (fig.) Se couper la g- avec q., met iemand vechten. Faire une g- chaude de qc., zich aan iets te goed doen. Faire des g-s chaudes de qc., met iets den spot drijven. || Rolstok, m. || Ronding f. van eene schoot. || (Archit.) Groef, vore, f. || (Artill.) Holle band, m. Gorgé, ée, adj. Opgepropt, overladen. || Gezwollen. || (Blas.) G- d'une couronne, met eene kroon om den hals. Gorge-de-pigeon, adj. invar. Duivenhalskleurig. || -, m. Duivenhalskleur, f. Gorgée, f. Dronk, slok, m. Gorge-fouillée, f. Kraalschaaf, f. Gorger, v.a. Opproppen, volstoppen. || Overladen. || (Chass.) Spijzen. || Se g-, zich opproppen. Gorgère, f. (Mar.) Schegge, f. Gorgeret, m. (Chir.) Wegwijzer, m. Gorgerette, f. Vrouwenhalskraag, m. Gorgerin, m. Halsstuk, n. || (Archit.) Hals, m. Gorget, m. Kraalschaaf, f. || Groefje, n.

Gorille, m. Gorilla, m.

Gosier, m. Keel, f., gorgel, strot, m. À plein g-, luidkeels. || (fig.) Avoir le g- sec, eene droge lever hebben. || Longpijp, f. || (fig.) Stem, f. Gosiller, v.n. Overgaan. || (pop.) Braken.

Gossampin, m. (Bot.) Kaasboom, m.

Gosse, f. IJzeren ring, m.

Gosse, m. (pop.) Jongetje, n.

Gothenbourg, m. (Géogr.) Gothenburg, n. Gothie, f. Gothland, n. Gothique, adj. 2 g. Gotisch. || Ouderwetsch. || -, m. Gotisch, n.; gotische stijl, m. Goths, m. pl. Gothen, m. pl.

Goton, m. (Mar.) Helmstokring, m.

Gouache, f. Waterverfschildering, f., waterverfschilderij, f. et n.

Gouailler, v.a. Bespotten. Gouaillerie, f. Spot, m., bespotting, f. Gouailleur, m., -euse, f. Spotvogel, m., spotster, f. || -, adj. Spottend, hoonend.

Gouapeur, m. Straatlooper, landlooper, m

Goudron, m. Teer, n. Goudronnage, m. Het beteeren, n. Goudronner, v.a. Teeren, met teer bestrijken. Goudronnerie, f. Teerkokerij, f. Goudronneur, m. Teerder, m. Goudronneux, euse, adj. Teerachtig. Goudronnier, m. Teerkoker, m.

Gouet, m. Snoeimes, n. || (Bot.) Kalfspoot, m.

Gouffre, m. Kolk, f., maalstroom, afgrond, m.

Gouge, f. Guts, f. Gouger, v.a. Gutsen, met de guts uitsteken. Gougette, f. Gutsje, n.

Gouin, m. Vuil matroos, m. Gouine, f. Slet, f. Goujat, m. Trosknecht, m. || Metserdiener, m. || Vlegel, grove kerel, m.

Goujon, m. Grondel(ing), m. || Faire avaler le g-, iets op de mouw spelden.

[p. 382]

Goujon, m. Scharnierpin, f., bout, m. || Naaibout, m. Goujonner, v.a. Vastbouten.

Goujure, f. (Mar.) Groef, keep, f.

Goule, f. Vronwelijke vampier, m.

Goule, f. (pop.) Keel, f. Goulée, f. Groote mondvol, hap, m. || (Prov.) Brebis qui bêle perd sa g-, met praten gaat de tijd verloren; de lepel staat als de klepel gaat. Goulet, m. (Mar.) Nauwe invaart, f. Goulette, f. v. Goulotte. - Gouliafre, m. Slokker, slokop, m. Goulot, m. Hals, m. Goulotte, f. Goot, sleuf, f. Goulu, e, adj., goulument, adv. Gulzig, vratig. || -, m. et f. Gulzigaard, vraat, m. et f. || (H.n.) Veelvraat, m. || Zeeraaf, f.

Goumier, m. Arabische ruiter, m.

Goupille, f. Metalen spietje, n. Goupiller, v.a. Met spietjes voorzien (of) opsluiten.

Goupillon, m. Wijwaterkwast, kwispel, m. || Kannewasscher, glasborstel, m. Goupillonner, v.a. Met eenen kannewasscher schoonmaken.

Gourbet, m. (Bot.) Bies, f., helmkruid, n.

Gourbi, m. Arabische hut, f.; dorp, n.

Gourbillage, m. Uitronding f. van een nastelgat. Gourbiller, v.a. Uitronden.

Gourd, e, adj. Verkleumd, verstijfd.

Gourde, f. Kalbas, kalbasflesch, f. || Turksche zilvermunt, f.

Gourdin, m. Kluppel, knuppel, m.

Goure, f. Vervaischte drogerij, f. || (fig.) Strik, m., poets, f. Gourer, v.a. Vervalschen, bedriegen. Goureur, m., euse, f. Bedrieger, m., bedriegster, f. || Vervalscher, m.

Gourgandine, f. Slet, straatloopster, f.

Gourgane, f. (Bot.) Paardeboon, f.

Gourmade, f. Vuistslag, stomp, m.

Gourmand, e, adj. Gulzig. || Lekkerbekkig, G- de, verlekkerd op. || Branche g-e, waterscheut, m. Pois g-s, peultjes, n. pl. Arbre g-, boom m. die te veel in de takken schiet. || -, m. et f. Gulzigaard, m., lekkerbek, m. et f. Gourmander, v.a. Beknorren, bekijven, uitschelden. || Beteugelen. G- (la bouche d'un cheval), een paard sterk in den teugel houden. || (Cuis.) Doorspekken. Gourmandise, f. Gulzigheid, lekkerbekkerij, f.

Gourme, f. (Vetér.) Droes, m. || (Méd.) Huiduitslag, m., melkkorst, f. || (fig.) Jeter sa g-, uitrazen, malle kuren uitrichten.

Gourmé, ée, adj. Stijf en deftig.

Gourmer, v.a. Den kinketting aandoen. || Stompen geven. || Se g-, elkander stompen.

Gourmet, m. Wijnkenner, lekkerbek, m.

Gourmette, f. Kinketting, f. Rompre sa g-, zijne driften botvieren.

Gournable, m. Eikenhouten pin, f. Gournabler, v.a. Keernagelen. Gournablier, m. Nagelmaker, m.

Goussaut, m. Spekhals, m. || Kort ineengedrongen hond, m. || Lomperd, m. Gousse, f. Bast, dop, m., schil, huls, peul, f. || (Pêch.) G- de plomb, looden netring, m. Gousset, m. Vestzakje, horlogezakje, n. Avoir le g- bien garni, veel geld op zak hebben. || Okselholte, f. || Okselstank. m. || (Taill.) Geer, f., okselstuk, n. || (Charp.) Kardoes, f., draagklamp, m. || (Mar.) Helmstokring, m.

Goût, m. Smaak, m. Haut g-, sterk ge-

● Lâcher la gourmette à quelqu'un, iemand meer vrijheid gunnen.

kruide smaak. || Eetlust, trek, m. Entrer en g-, weer eetlust krijgen. || Reuk, geur, m. || (fig.) Goede smaak, kunstsmaak, m., schoonheidsgevoel, n. || Zin, lust, m., neiging, f. || Smaak, trant, stijl, aard, m. || Sierlijkheid, keurigheid, f. || Gevoelen, n. Dire son g-, zijn gevoelen zeggen. Goûté, ée, adj. Gezocht. Goûter, v.a. Smaken, proeven. || Goedkeuren. || Smaak vinden (in iets), genieten. || -, v.n. Proeven. || (fig.) De proef (van iets) nemen. || -, m. Namiddagboterham, m. et f., vesperbrood, n.

Goutte, f. (Méd.) Jicht, f., flerecijn, n. G- aux mains, handjicht, f., handeuvel, n. G- sereine, zwarte staar, f. || Druppel, droppel, drop, m. || Mère g-, voorloop, m. || Borrel, m. || N'y voir g-, volstrekt niets zien. || G- à g-, druppelings; (fig.) allengskens. Gouttelette, f. Druppeltje, n. Goutter, v.n. Druppelen. Goutteux, euse, adj. Jichtig, flerecijnachtig. || -, m. et f. Jichtlijder, m., -es, f. Gouttière, f. Dakgoot, f. || (Rel.) Holle snede, f. || Groef, f. || (Mar.) Watergang, m., spiegat, n.

Gouvernable, adj. 2 g. Bestuurbaar, regeerbaar. Gouvernail, m. Roer, n. G- de fortune, noodroer. || (fig.) Molenstaart, m. Gouvernant, e, adj. Regeerend, besturend. || -, m. Regeerder, m. Gouvernante, f. Huishoudster, f. || Huisopvoedster, huisonderwijzeres, f. || Landvoogdes, f. Gouverne, f. Leiddraad, gedragsregel, m., aanwijzing, f. || Aviron de g-, stuurroer, n. Gouvernement, m. Bestuur, beheer, bewind, n. || G- d'une maison, huisbeheer, huishouden. n. || Regeering, f., staatsbestuur, n. || Regeeringsvorm, m. || Stadhoudershuis, gouvernement, n. || Stadhouderschap, n. Gouvernemental, e, adj. Tot de regeering behoorend. Gouverner, v.a. Besturen, richten. G- un vaisseau, een schip sturen. || (fig.) G- bien sa barque, een oog in het zeil houden. || Beheeren, besturen, regeeren. || Beheerschen. G - ses passions, zijne hartstochten beteugelen. Comment le gouvernez-vous? hoe staat ge met hem? G- un enfant, de opvoeding van een kind leiden. || Verzorgen, oppassen. G- des animaux, dieren opbrengen. || (Gramm.) Regeeren, beheerschen. || -, v.n. Heerschen, besturen. || (Mar.) Zich laten sturen. || Se g-, zich beheerschen. || Se g-, zich gedragen. Gouverneur, m. Landvoogd, stadhouder, gouverneur, m. || Bestuurder, m. || Huisopvoeder, huisleer a, m.

Gouvion, m. IJzeren bout, m.

Goyave, f. Indiaansche peer, f. Goyavier, m. Indiaansche pereboom, m.

Goyer, m. (Géogr.) Juk, n.

Grabat, m. Slecht bed, n. || Ziekbed, n. || (fig.) Sur le gr-, in diepe ellende. Grabataire, adj. 2 g. Bedlegerig. || -, m. et f. Die den doop tot op het sterfbed uitstelde.

Grabeau, m. Ziftsel, uitschot, n. Grabelage, m. Zifting, f. Grabeler, v.a. Ziften. || Uitpluizen, nauwkeurig onderzoeken.

Grabuge, m. Twist, m., gekijf, krakeel, n.

Grâce, f. Gunst, welwillendheid, genade, f. Jours de gr-, uitsteldagen, respijtdagen, m. pl. Être en gr-, in iemands gunst staan. De gr-! eilieve! ik bid u! Coup de gr-, doodslag, m.

[p. 383]

Bonnes gr-s, gunst, vriendschap, f. || (fig.) Zijgordijnen, f. pl. || Genade, vergiffenis, kwijtschelding, f. Faire gr- à q. de qc., iemand iets kwijtschelden. Gr- actuelle, dadelijke genade. Gr- sanctifiante, heiligmakende genade. Avoir la gr-, bekeerd zijn. || Gr-s, dankzegging, f., dankgebed, n. Rendre gr-, danken, dankzeggen. || An de gr-, jaar n. onzes Heeren. || Bevalligheid, aanvalligheid, lieftalligheid, f. Mauvaise gr-, stijfheid, onbevalligheid, f. Il a mauvaise gr- de faire cela, het betaamt hem niet zulks te doen. De bonne gr-, gewillig, gaarne. De mauvaise gr-, ongaarne, zijns ondanks. || (Myth.) Bevalligheid, gratië, f. Graciable, adj. 2 g. Vergeeflijk. Gracier, v.a. Genade schenken. Gracieusement, adv. Vriendelijk, aanvallig. Gracieuser, v.a. Vriendelijk bejegenen. Gracieuseté, f. Vriendelijkheid, beleefdheid, f. || Geschenkje, n. Gracieux, euse, adj. Bevallig, aanvallig, minzaam, bekoorlijk. À titre gr-, vrijwillig; kosteloos.

Gracilité, f. Fijnheid, tengerheid, f.

Gradation, f. Trapswijze klimming (of) toeneming, f. || (Rhét.) Klimming, gradatie, f., climax, m. || (Peint.) Kleurenversmelting, f., overgang, m. || Par gr-, trapsgewijze, langzamerhand. Grade, m. Graad, rang, m., waardigheid, f. Gradé, adj. m. Gegraduëerd, || -, m. Onderofficier, m. Grader, v.a. Eenen graad (of) rang geven. Gradin, m. Trapje, bankje, n. Gr-s, trapbanken, f. pl. Gradine, f. Tandbeitel, m., gradeerijzer, n. Gradiner, v.a. Met het gradeerijzer bewerken. Graduat, m. Toelatingsexamen n. tot de hoogeschool. Graduation, f. Gradueering, f. || (Chim.) Verdamping, gradeering, f. Gradué, m. Gegraduëerde, m. Gradué, ée, adj. Chambre gr-ée, uitdampingskamer, f. Graduel, elle, adj. Gradueel, trapsgewijze opklimmend. Graduel, m. Trapzang, m. || Koorboek, graduaal, n. Graduellement, adv. Trapswijze, allengs. Graduer, v.a. In graden verdeelen. || Gradueeren. || Allengskens vermeerderen. Gradus, m. Poëtisch woordenboek, n.

Grage, f. Maniokrasp, f. Grageoir, m. Zontstamper, m. Grager, v.a. Maniok raspen.

Graille, f. (H.n.) Kraai, f. Graillement, m. Gekras, schor geluid, n., schorre stem, f. Grailler, v.n. Krassen. || (Chass.) De honden terugroepen. Graillon, m. Fluim, f.

Graillon, m. Reuk m. van aangebrand vet. Marie Gr-, totebel, f. || Kliekjes, n. pl., afval, m. || Marmerbrok, m. Graillonner, v.n. Naar aangebrand vet rieken.

Graillonner, v.n. Rochelen, fluimen. Graillonneur, m., euse, f. Rochelpot, m.

Grain, m. Graan, koren, n. Gros gr-s, winterkoren. Menus gr-s, zomergraan. || Korrel, bezie, f. Gr- de raisin, druivenpit, f. Gr- de poivre, peperkorrel, f. Gr- de genièvre, jeneverbes, f. || Gr- de chapelet, paternosterboiletje, n. (of) -kraal, f. || (Comm.) Grein, aas, n. || (fam.) Beetje, greintje, n. || (Prov.) Je te mangerais avec un gr- de sel, met u zou ik wel klaar komen. || (fig.) Avoir un gr-, eenen slag van den molen hebben. || Gr- (du cuir), nerf, f. Gros gr-, sterke zijdestof, f. Étoffe d'un beau gr-, fraai gekeperde stof, f. Marbre d'un beau gr-, marmer

● Il n'a pas la goutte aux pieds, hij is vlug te been. Mauvaise graine, kwaad gebroed.

n. dat fraai van korrel is. || (Charp.) Gr- d'orge, steekbeitel, m., kraalschaaf, f. || (Méd.) Gr-s de petite vérole, pokpuisten, f. pl. || (Mar.) Bui, f. Gr- de vent, windvlaag, f., wervelwind, m. || (fig.) Veiller au gr-, een oog in 't zeil houden. Grainaille, f., etc. v. Grenaille. - Graine, f. Zaad, n., zaadkorrel, pit, kern, f. Monter en gr-, in 't zaad schieten; (fig.) een oude vrijster worden. || Ei n. van zijdewormen. || (Mil.) Gr-s d'épinard, troetels. || (Comm.) Gr-s, zaadsoorten, f. pl. Grainer, etc. v. Grener, etc. - Grainier, ère, m. et f. Zaadverkooper, m.; -verkoopster, f. || -, m. Zadenkabinet, n.

Graissage, m. Het insmeren, n. Graisse, f. Vet, smeer, n. || Taaiheid, f. || (Agric.) Vettigheid, f. || (fig.) Faire de la gr-, lang slapen. Graisser, v.a. Smeren, insmeren, vetten. || (fig.) Gr- le marteau, den portier geld in de hand steken. Gr- les épaules, afrossen. Gr-les pattes, omkoopen. Gr- ses bottes, zich gereed maken om te vertrekken. || Besmeren, vettig maken, met vet bevuilen. || -, v.n. Taai worden, lijperen. || Se gr-, zich smerig maken. Graisserie, f. Vettewarierswinkel, m.

Graisset, m. (H.n.) Loofvorsch, m.

Graisseur, m., euse f. Smeerder, m., smeerster, f. Graisseux, euse, adj. Vettig, smerig. Graissler, ère, m. et f. Vettewarier, m.; vettewarierster, f. Graissin, m. Kuitschuim. n. Graissoir, m. Vetbak, m.

Gralles, m. pl. Steltloopers, m. pl.

Gramen, m. Gras, n. Graminée, adj. f. Plante gr-, grasplant, f.

Grammaire, f. Spraakleer, spraakkunst, f. Grammairien, m. Spraakkunstenaar, taalleeraar, m. Grammatical, e, adj.. grammaticalement, adv. Spraakkunstig. Grammatiste, m. Taalleeraar, m. || Woordenkluiver, m. Gramme, m. Gram, f., wichtje, n.

Grammont, m. (Géogr.) Geer(aar)dsbergen, n. Grammontois, e, adj. Geerdshergensch. || -, m. et f. Geerdsbergenaar, m.; Geerdsbergsche (vrouw), f.

Grand, e, adj. Hoog, groot, lang, wijd, breed. Un homme gr-, een lange man, m. Gr- cri, luide kreet, m. Gr-e personne, volwassen mensch, m. Gr-âge, hooge ouderdom, m. Gr-s amis, dikke vrienden. || Beroemd. Gr- homme, groot man. || Belangrijk, gewichtig. Gr-e nouvelle, belangrijk nieuws, n. Gr- point, hoofdpunt, n. Gr- seigneur, voornaam heer, m. Gr- chambellan, opperkamerling, m. || Edel, edelmoedig. De gr- coeur, van harte gaarne. Gr- coeur, edel hart, n. || À grand' peine, met groote moeite. De gr- matin, 's morgens vroeg. Gr- jour, klare dag, m. Grand' chose, veel. || -, adv. Gr- ouvert, wijd open. || -, m. Groote, m. Trancher du gr-, den grooten heer uithangen. || Het grootsche, verhevene, n. Du petit au gr-, om klein met groot te vergelijken. || (Peint.) En gr-, levensgroot (ou) op grooten voet. Grand-beau, m. Onechte parel, f. Grand-croix, m. Grootkruis, n. Grand-duc, m. Groothertog, m. Grand-ducal, e, adj. Groothertoglijk. Grand-duché, m. Groothertogdom, n. Grandelet, ette, adj. Tamelijkgroot, opgeschoten. Grandement, adv. Verheven, grootsch. || Zeer veel, grootelijks. Grandesse,

[p. 384]

f. Grandeschap, n. Grandeur, f. Grootheid, grootte, f. || (Math.) Grootheid, f. || Macht, f. || Luister, glans, m. || Waardigheid, heerlijkheid, f. || Verhevenheid, hoogheid, f. || Hoogwaardigheid, f. || Moeilijkheid, f., gewicht, n. || (fam.) Regarder q. du haut de sa gr-, op iemand met minachting neerzien. Grand-frais, m. (Mar.) Stijve koelte, f. Grand-garde, f. Hoofdwacht, f. Grandiflore, adj. 2 g. Met groote bloemen. Grandiloquent, e, adj. Opgeschroefd, hoogdravend. Grandiloquence, f. Opgeschroefdheid, opgeschroefde taal, f. Grandiose, adj. 2 g. Indrukmakend, grootsch. || -, m. Het grootsche, n. Grandir, v.n. Groot (of) grooter worden, groeien, toenemen. || Se gr-, zich grooter maken; grooter willen schijnen. Grandirostre, m. Grootsnavel, m. Grandissime, adj. 2 g. Zeer groot, allergrootst. Grand-livre, m. Grootboek, n. Grand-maître, m. Grootmeester, m. Grand-maman, grand-mère, f. Grootmoeder, f., grootje, n. Grand-messe, f. Hoogmis, f. Grand-oncle, m. Oudoom, grootoom, m. Grand-papa, grand-père, m. Grootvader, m. Grand-prêtre, m. Hoogepriester, m. Grand-tante, f. Oudmoei, grootmoei, f.

Grange, f. Schuur, f. Battre en gr-, dorschen. Grangée, f. Schuurvol, f. Granifère, adj. 2 g. Zaaddragend. Graniforme, adj. 2 g. Graanvormig. Granit, m. Graniet, n. Granitelle, m. Klein graniet, n. Graniter, v.a. Als graniet schilderen. Graniteux, euse, adj. Granietachtig. Granitier, m. Granietwerker, m. Granitique, adj. 2 g. Uit graniet bestaand. Granivore, adj. 2 g. Zaadetend. Granulaire, adj. 2 g. Korrelig. Granulation, f. Korreling, f. || (Méd.) Korrelachtig gezwel, n. Granule, m. Korreltje, n. Granuler, v.a. Korrelen. Granuleux, euse, adj. Korrelig. Granuliforme, adj. 2 g. Korrelachtig.

Grapelle, f. (Bot.) Klit, f.

Graphie, f. Afteekening, f. Graphique, adj. 2 g., -ment, adv. Beschrijvend, teekenend, beeldelijk. Pierre gr-, figuursteen. lettersteen, m. || -, m. Teekening, f. Graphite, m. Potlooderts, n. Graphologie, f. Studie f. van het karakter uit het schrift. Graphomètre, m. Hoekmeter, m.

Grapin, m. v. Grappin. - Grappe, f. Tros, m., rist, f. Gr- de raisins, druiventros. || Gr- marine, zeedruif, f. || (fig.) Mordre à la gr-, zich laten beetnemen. || (Vétér.) Trosvormige uitslag, m.

Grappe, f. Gr- (de Hollande), meekrap, f.

Grappeler, v.a. Tot trossen vormen.

Grapper, v.a. De meekrap maken.

Grappillage, m. Nalezing, naplukking, f. || (fig.) Zaakje, winstje, n. Grappiller, v.n. Nalezen. || (fig.) Geheime winstjes doen. || -, v.a. Bijeenschrapen. Grappilleur, euse, m. et f. Nalezer, m.; naleesster, f. || (fig.) Schraper, m.; schraapster, f. Grappillon, m. Trosje, n. Grap(p)in, m. Dreg(ge), ankerdreg, f. Gr- d'abordage, enterhaak, m. || (fig.) Jeter le gr- sur q., zich van iemand meester maken. || Klimspoor, f. Grappiner, v.a. Enteren. || Glas afschuimen. Grappineur, m.

● À titre gratuit, kosteloos. Délire des grandeurs, grootheidswaanzin.

Glasafschuimer, m. Grappu, e, adj. Vol trossen.

Gras, grasse, adj. Vet. Gros et gr-, dik en vet. Jour gr-, vleeschdag, m. Mardi gr-, vastenavond, m. || Vet, smerig. || (Peint.) Mollig. || Taai, drabbig. Encre gr-se, dikke inkt, m. || Oneerbaar, onkiesch. || (fig.) Dormir la gr-se matinée, een gat in den dag slapen. Faire ses choux gr- de qc., ergens wel bij varen. || -, m. Vet, n. Gr- de la jambe, kuit, braai, f. Faire gr-, vleesch eten. || -, adv. Parler gr-, brouwen, brijen. Gras-double, m. Vetdarm, m. Gras-fondu, m., gras-fondure, f. (Vétér.) Vetsmelting, f. Grassement, adv. (fam.) Vivre gr-, weelderig leven. Payer gr-, rijkelijk betalen. Grasset, ette, adj. (fam.) Vetachtig. || -, m. Knieboog, m. || Lies, f. || (Bot.) Vetkruid. n. Grasseyement, m. Lisping, brijing, f. Grasseyer, v.n. Lispen, brouwen. Grasseyeur, euse, m. et f. Lisper, m.; brijster, f. Grassouillet, ette, adj. Poezelig, mollig.

Gratellier, m. (Bot.) Jeukboom, m.

Grateron, m. Kliskruid, kleefkruid, n.

Graticulation, f. v. Craticulation. - Graticuler, v.a. v. Craticuler.

Gratification, f. Toelage, fooi, vergoeding, f. Gratifier, v.a. Schenken, begunstigen.

Gratin, m. Aanbaksel, n. || Geraspte broodkorst, f. Gratiner, v.n. Aanbakken. || Zich met eene korst bedekken.

Gratiole, f. Godsgenadekruid, n. Gratis, adv. Kosteloos. || -, m. Vrijstelling f. van kosten. Gratitude, f. Dankbaarheid, erkentelijkheid, f., dank, m.

Grattage, m. Het afkrabben, n. Gratte, f. Krabber, m. || Overschot, n. Gratteau, m. Krabijzer, n. Gratte-bo(ë)sse, f. Krasborstel, m. Gratte-bo(ë)sser, v.a. Krassen. Gratte-cul, m. Haagbezie, f. Gratte-langue, m. Tongschraper, m. Gratteler, v.a. Zachtjes krabben. Gratteleux, euse, adj. Schurftig. || -, m. et f. Schurftlijder, m., -es, f. Grattelle, f. (Méd.) Kleine krauwage, droge schurft, f. Gratte-papier, m. (iron.) Pennelikker, m. || Broodschrijver, m. Gratter, v.a. Krabben, afschrabben, afschrappen. || Krauwen, klauwen. || Opkrabben. || (fig.) Gr- le papier, met afschrijven zijn brood verdienen. Gr- q. où il lui démange, iemand naarden mond praten. || Se gr-, zich krabben. || (Prov.) Qui naît poule aime à gr-, het wil al muizen dat van katten komt. || -, v.n. Gr- (à la porte), zachtjes kloppen. || (fam.) Winstjes bejagen. Gratteur, m. Krabber, krasser, m. Gr- de papier, pennelikker, m. Grattoir, m. Krabber, schrapper, m. || Schrapijzer, n. || Schrapmesje, n. Gratture, f. Afschraapsel, n.

Gratuit, e, adj. Kosteloos, vrijwillig. || Ongegrond, moedwillig. Gratuité, f. Kosteloosheid, vrijwilligheid, f. || Onverdiende gunst, f. Gratuitement, adv. Kosteloos. || Vrijwillig. || Zonder reden.

Gravatier, m. Karreman, gruisvoerder, m.

Gravatif, ive, adj. (Méd.) Bezwarend.

Gravats, m. pl. v. Gravois.

Grave, adj. 2 g. Zwaar. || Ernstig, bedachtzaam. || Belangrijk, gewichtig. || Bedenkelijk, gevaarlijk. || (Mus.) Diep, laag. Accent gr-,

[p. 385]

zwaar klankteeken, n. || -, m. Het ernstige, n. || Diepe toon, m.

Gravé, ée, adj. Gesneden, gegraveerd. || Gr- de petite vérole, pokdalig.

Gravelage, m. Bestrooiing f. met kiezel. Gravelée, adj. f. Cendre gr-, asch van wijndroesem, f. Graveler, v.a. Met kiezel bestrooien. Graveleux, euse, adj. Kiezelig, gruisachtig. || (Méd.) Graveelig. || Met graveel behept. || (fig.) Aanstootelijk, onkuisch, vuil. || -, m. et f. Graveelzieke, m. et f.

Gravelines, f. (Géogr.) Grevelingen, n.

Gravelle, f. (Méd.) Nierwee, graveel, n. || Wijnmoer, f. Gravelure, f. Vuile taal, f.

Gravement, adv. Ernstig, statig. || Gevaarlijk. || (Mus.) Deftig, langzaam, diep.

Graver, v.a. Snijden, uitsteken, griffen, graveeren. Gr- sur bois, in hout snijden. Gr- à l'eau-forte, etsen. || (fig.) (In)prenten. Graveur, m. Plaatsnijder, graveerder, m. Gr- en caractères, lettersteker, m. Gr- à l'eau-forte, etser, m. Gr- en taille douce, plaatsnijder, m. Gr- en bois, houtsnijder, m.

Gravier, m. Kiezelzand, gruis, grint, n. || Graveel, n. Gravière, f. Kiezelgroef, f.

Gravimètre, m. (Phys.) Zwaartemeter, m.

Gravir, v.n. et v.a. Met moeite (op iets) klimmen (of) klauteren; beklimmen.

Gravitant, e, adj. Aan de zwaartekracht onderworpen. Gravitation, f. Zwaartekracht, f. Gravité, f. (Phys.) Zwaarte, f. Centre de gr-, zwaartepunt, n. || (fig.) Ernst, m., statigheid, f. || Gewicht, n., belangrijkheid, f. || Gevaarlijkheid, f. || (Mus.) Diepte, f. Graviter, v.n. Naar een ander lichaam hellen.

Gravoir, m. Groefijzer, n. || Steekbeitel, m.

Gravois, m. Pleistergruis, n. || Puin, n.

Gravure, f. Plaatsnijkunst, graveerkunst, etskunst, f. Gr- en bois, het houtsnijden, n. || Snijwerk, graveerwerk, n. || Prent, plaat, f. Gr- sur bois, houtsnede, f.

Gré, m. Wil, zin, m., luim, f., believen, welgevallen, n. Bon gré mal gré, willens of onwillens, tegen heug en meug. De gré, goedwillig. À mon gré, naar wensch. De plein gré, met volle toestemming. De gré à gré, in der minne; uit de hand. Errer au gré du vent, een speelbal des winds zijn. || Smaak, zin, m., meening, denkwijze, f. À mon gré, naar mijn smaak (of) oordeel. || Dank, m. Savoir gré, dank weten. || Prendre en gré, geduldig lijden.

Gréage, m. Optakeling, f.

Grèbe, m. (H.n.) Zilverduiker, m.

Grec, grecque, adj. Grieksch. || Renvoyer aux calendes grecques, tot Sint-Jutmis uitstellen, op de lange baan schuiven. || Behendig, bedreven. Il n'est pas grand gr-, het is geen overvlieger. || -, m. et f. Griek, m.; Grieksche (vrouw), f. || -, m. Het Grieksch, n. || (fig.) C'est du gr- pour moi, daar heb ik geen benul van. || -, m. Valsche speler, boerenbedrieger, m. Grèce, f. (Géogr.) Griekenland, n. Gréciser, v.a. Vergriekschen. Grécité, f. Het Grieksche, Grieksch. Gréco-latin, e, adj. Grieksch-latijnsch. Grecque, f. Rechthoekig gebroken lijn, f. || (Rel.) Keep, groeve, f.; zaagje, n. || Pain à la gr-, suikerbrood, n. Grecquer, v.a. Groeven inzagen.

● Attacher le grelot, de kat de bel aanbinden; den eersten stap wagen.

Gredin, e, m. et f. Schobbejak, m., slet, f.

Gredin, e, m. et f. (H.n.) Patrijshondje, n.

Gredinerie, f. Gemeene daad, f.

Gréement, m. Tuig, n. || Het optuigen, n. Gréer, v.a. Optuigen, optakelen. Gréeur, m. Optuiger, takelaar, m.

Greffe, m. Griffie, f. || Griffierechten, n. pl. || Griffierschap, n. Greffe, f. Ent(e), griffel, f. || Het enten, n., griffeling, f. Gr- par scions, spleetgriffeling. Greffer, v.a. Enten, griffelen. || Se gr-, geënt worden. Greffeur, m. Enter, m. Greffier, m. Gerechtsschrijver, griffier, m. Greffoir, m. Entmes, n. Greffon, m. Griffel, f.

Grégaire, adj. 2 g. Troepsgewijs levend.

Grège, adj. f. Soie gr-, ruwe zijde, f.

Grégeois, adj. m. Feu gr-, Grieksch vuur, n.

Grégorien, enne, adj. Gregoriaansch.

Grègue, f. Broek, f. Tirer ses gr-s, het hazenpad kiezen. Il en a dans les gr-s, het is hem leelijk tegengevallen.

Grêle, adj. 2 g. Spichtig, rank, slank, schraal, tenger. Intestin gr-, dunne darm, m.

Grêle, f. Hagel, m. || (fig.) Gr- (de coups), hagelbui, f. || (Méd.) Hagelgezwel, n. Grêlé, ée, adj. Verhageld. || (fig.) Ellendig, pokdalig. Grêler, v.a. Verhagelen. || (fig.) Gr- sur le persil, den bullebak spelen. || -, v. impers. Hagelen.

Grêler, v.a. Was tot strooken vormen. || Kamtanden uitschaven.

Grelet, m. Metsershamer, breekhamer, m.

Grêlette, f. Vijl, rasp, f.

Grêleux, euse, adj. Hagelachtig, korrelig.

Grelin, m. (Mar.) Greling, m.

Grêloir, m., -e, f. Korrelzeef, f.

Grêlon, m. Hagelsteen, m.

Grelot, m. Belletje, schelletje, n. Trembler le gr-, klappertanden. || Ratel, m. Grelotter, v.n. Klappertanden, rillen.

Grêlouer, v.a. Was tot strooken vormen.

Grément, m. v. Gréement.

Grémial, m. Kniedoek, m.

Grémil, m. Parelkruid, steenkruid, n.

Grenade, f. (Bot.) Granaatappel, m., granaat, f. Fleur de gr-, granaatbloem, f. || (Mil.) Granaatkogel, m. Grenadier, m. (Bot.) Granaatboom, m. || (Mil.) Grenadier, m. || (fam.) Keukendragonder, m. Grenadière, f. Granaattasch, f. || Riembeugel, m. Mettre à la gr-, over den schouder hangen. || (Pêch.) Garnaalnet, n. Grenadille, f. Passiebloem, f. Grenadin, m. v. Fricandeau. || (H.n.) Granaatvink, m. Grenadine, f. Granaatzijde, f. || Sirop de gr-, granaatappelsiroop, f. Grenage, m. Korreling, f. Grenaille, f. Hagel, m. || Zaaduitschot, n. Grenailler, v.a. Korrelen, klein stooten. Grenailleur, m. Korrelaar, kleinmaker, m. Grenasse, f. (Mar.) Zeng, f. Grenat, m. Granaatsteen, m. || Granaatkleur, f. || -, adj. Granaatkleurig.

Grenaut, m. (H.n.) Knorhaan, dikkop, m.

Grené, m. (Peint.) Gestippel, n. Greneler, v.a. Nerven, greineeren. Grener, v.a. Korrelen. || (Peint.) Stippelen. || Greineeren. || -, v.n. Zaad schieten. Greneter, v.a. v. Greneler. - Grèneterie, f. Zaadhandel, m. Grènetier, ére, m. et f. Zaadhandelaar, m.;

[p. 386]

zaadverkoopster, f. Grènetis, m. (Monn.) Kartelrand, m. || Randstempel, m. Grenettes, f. pl. Gele verfkorrels, m. pl. Greneur, m. Teler m. van zijdewormeieren. Grenier, m. Graanzolder, m. || (Mar.) Charger en gr-, los verschepen. || Zolder, m. || (fig.) Voorraadschuur, f. Grenoir, m. Buskruitzift, f.

Grenouillard, m. (H.n.) Kikkervalk, m. Grenouille, f. Kikvorsch, kikker, puit, m. || (Impr.) Pan, f. || (fig.) Manger la gr-, met de kas wegloopen. Grenouiller, v.n. (pop.) Zuipen. Grenouillère, f. Kikvorschenpoel, m. || (fig.) Vochtige plaats, f. Grenouillet, m. (Bot.) Salomonszegel, n. Grenouillette, f. (Bot.) Wilde ranonkel, f. || (Méd.) Kikvorschgezwel, n.

Grenu, e, adj. Graanrijk. || Gekorreld, generfd. || (H.n.) Gekorreld. Grenure, f. Stippeling, nerving, f.

Grès, m. Zandsteen, biksteen, m. || Zandsteengruis, n. || Keulsch aardewerk, n. Grésier, m. Zandsteengraver, m. Grésière, f. Zandsteengroeve, f. Grésiforme, adj. 2 g. Zandsteenachtig. Grésil, m. (Phys.) Stofhagel, m. || Glasgruis, n. Grésillement, m. Het stofhagelen, n.

Grésillement, m. Verschrompeling, f. Grésiller, v.a. Doen verschrompelen.

Grésiller, v.a. Glas afbreken. || -, v. impers. Stofhagelen. Grésillin, m. Stofhagel, m. Grésillon, m. Glasgruis, n. || Gruismeel, n. Grésillonner, v.n. Piepen. Grésoir, m. Gruisijzertje, n. Gresserie, f. Zandsteengroef, f. || Zandsteen, m. || Aardewerk, n.

Gresset, m. (H.n.) Loofkikvorsch, m.

Grève, f. Zandoever, m., zandig strand, n. || Werkstaking, f. Faire gr-, het werk staken.

Grever, v.a. Belasten, bezwaren.

Gréviste, m. Werkstaker, m.

Grez, m. (Géogr.) Grave, n.

Grianneau, m. (H.n.) Jonge korhaan, m.

Griblette, f. In spek gewikkeld en geroost vleeschsneetje, n.

Gribouillage, m. Kladderij, f., knoeiwerk, n. || Gekribbel, n. Gribouiller, v.a. (fam.) Kladden. Gribouillette, f. Grabbelspel, n. Jeter à la gr-, te grabbelen gooien. Gribouilleur, m., euse, f. Kladder, knoeier, m., kladster, f. Gribouillis, m. Kladwerk, n.

Grièche, adj. 2 g. Stekelig. Ortie gr-, brandnetel, f. Pie gr-, grauwe ekster, m.

Grief, iève, adj. Erg, grof, zwaar. || -, m. Schade, verongelijking, f,, nadeel, n. || Klacht, grief, f., bezwaar, n. Grièvement, adv. Zwaar. || Gevaarlijk. Grièveté, f. Grootheid, f.

Griffade, f. Krauw, f. Griffard, m. (H.n.) Grijparend, m. Griffe, f. Klauw, m. || (pop.) Jouer de la gr-, stelen. || Naamstempel, m. || Gestempelde naamteekening, f. || (Bot.) Bolletje, n., vezel, f. Griffer, v.a. Met de klauwen grijpen. || Krabben.

Griffon, m. (H.n.) Lammergier, grijpgier, m. || Ruige hond, m. || (Myth.) Griffoen, m.

Griffon, m. Bron, f.

Griffon, onne, m. et f. Kladder, m., kladster, f. Griffon, m. (Pêch.) Snoekhaak, m. || Platte vijl, f. Griffonnage, m. Gekrabbel, n., hanepooten, m. pl. Griffonnement, m. Ruw

● Je suis sur le gril, ik zit (of) sta op heete kolen.

ontwerp, n., krabbel, m. Griffonner, v.a. Kribbelen, hanepooten maken. || Vluchtig teekenen (of) opstellen. Griffonneur, m., euse, f. Krabbelaar, knoeier, m., krabbelaarster, f. Griffonnis, m. Penneschets, f. Griffu, e, adj. Geklauwd.

Grignard, m. Gekristalliseerd gips, n. Grigne, f. Oneffenheid, f. || Kloof, f. Grigner, v. Goder. Grignon, m. Broodkorst, f. || Scheepsbeschuit, f. Grignoter, v.n. Knabbelen, peuzelen. || (fig.) Een winstje doen. || Schreeuwen als een aap. || -, v.a. Punteeren. Grignotis, m. Stippeling, f., punteerwerk, n.

Grigou, m. Schooier, m. || Vrek, m.

Gri-gri, m. Karibische palmboom, m.

Gril, m. Rooster, m. || (Mar.) Scheepswerf, kielsbedding, f. Grillade, f. Geroost vleesch, n. || Roosting, f. Grillage, m. Tralie, f., traliehek, roosterwerk, n. || (Archit.) Rooster, m. || Tralieraam, n. Grillager, v.a. Met traliewerk voorzien. Grillageur, m. Traliefabrikant, m. Grille, f. Traliewerk, n. || Rooster, m. || Traliehek, n. || Spreektralie, spreekkamer, f. Épouser une gr-, in het klooster gaan. Griller, v.a. Roosten, op den rooster braden. || Zengen, verschroeien. || (fam.) En gr- une, een sigaartje opsteken. || -, v.n. Op den rooster braden. || Vergaan van ongeduld, branden. || Se gr-, geroosterd worden, zich schroeien. Griller, v.a. Betraliën, met traliën afsluiten. Grillet, m. Brandblaar, f.

Grillet, m., -te, f. Belletje, klokje, n. Grilleté, ée, adj. Met belletjes.

Grilloir, m. Zengoven, m. Grillon, m. Steunpaal, m.

Grillon, m. Krekel, m. Grillon-taupe, m. Molkrekel, aardkrekel, m.

Grilloter, v.n. Sjirpen. || Rinkelen.

Grimaçant, e, adj. Grijnzend. || (Taill.) Met valsche plooien. Grimace, f. Gezichtsvertrekking, grijns, grimas, f., scheef gezicht, n. || (fig.) Faire la gr- à q., iemand stuursch ontvangen. || Valsche plooi, f. || Veinzerij, geveinsdheid, f. || Ouweldoosje, n. Grimacer, v.n. Grijnzen, scheeve gezichten trekken. || Valsche plooien werpen. Grimacerie, f. Grijnzing, f. Grimacier, ère, adj. Grijnzend, gezichten trekkend. || Huichelend, geveinsd. || -, m. et f. Gezichtentrekker, m.; -trekster, f. || (fig.) Huichelaar, m., -ster, f.

Grimaud, m. Jonge scholier, m. || Knoeier, m. || Pedant, m. || -, e, adj. Knorrig. || -, m. et f. Knorrepot, m. et f. Grime, m. Schooljongetje, n.

Grime, m. (Théât.) Oude gek, m. Grimer, v.a. Door rimpels oud doen schijnen.

Grimoire, m. Tooverboek, n. || (fig.) Brabbeling, wartaal, f. || Gekrabbel, n. || Savoir le gr-, de knepen kennen.

Grimpant, e, adj. Klimmend, klauterend. Plante gr-e, slingerplant, f. Grimper, v.n. Opklimmen, klauteren. || (Bot.) Zich opwerken (of) slingeren. Grimpereau, m. (H.n.) Boomkruiper, m., pimpelmees, f. Gr- de muraille, muurspecht, m. Grimpeur, m., euse, f. Klimmer, m., klimster, f. || (H.n.) Gr-s, boomloopers, m. pl.

Grincement, m. Geknars, n., knarsing, f.

[p. 387]

Grincer, v.a. et v.n. Knarsen. Gr- des dents, knarsetanden. || Knerpen, kraken.

Grincher, v.n. Van de korst afgaan.

Grincheux, euse, adj. Knorrig. || -, m. et f. Knorrepot, m. et f.

Grinchir, v.a. Bestelen. || -, v.n. Stelen.

Gringalet, m. (pop.) Schraal mensch, m.

Gringole, f. (Blas.) Slangekop, m. Gringolé, ée, adj. Met eenen slangekop.

Gringotter, v.n. Kwetteren. || Neuriën.

Gringuenaude, f. Vuiligheid, f., drek, m. || (Cuis.) Overschot, n.

Griot, m. (Bot.) Brem, f. || Zemelmeel, n.

Griotte, f. Morel, f. || Bood en bruin gevlekt marmer, n. Griottier, m. Morelleboom, m.

Grippage, m. Het vastklemmen. Grippe, f. Gril, f. || Vooroordeel, n. Prendre q. en gr-, eenen afkeer tegen iemand opvatten. || (Med.) Aanstekende verkoudheid, griep, f. Grippé, ée, adj. Verschrompeld. || Door zinkingkoorts aangetast, zwaar verkouden. Grippe-chair, grippe-coquin, m. Diender, politieagent, m. Grippeler (se), v. réfl. Schrompelen. Grippement, m. Rimpeling, f. Gripper, v.a. Kapen, pakken. || Stelen, kabassen, rollen. || Vastgrijpen, aanhouden. || -, v.n. Zich vastklemmen. || Se gr-, ineenkronkelen, rimpelen. || Se gr-, zich grillen in 't hoofd halen. Grippesou, m. (fam.) Schacheraar, m. Grippure, f. Weggesleten plaats, f.

Gris, e, adj. Grauw, grijs. Gr- perle, parelgrijs. Temps gr-, betrokkene lucht, f. Vin gr-, bleekerd, m. Lettre gr-e, versierde beginletter, f. Patrouille gr-e, nachtwacht, f. || Faire gr-e mine, zuur aanzien. J'en ai vu des gr-es, ik heb zware beproevingen doorstaan. || Half dronken. || -, m. Het grauw, het grijs, n. Gr- de lin, appelbloesem, m. Gr- bai, vaalgrijs, n. Grisaille, f. (Peint.) Peindre en gr-, grauw in grauw schilderen. || Eentonig gekleurde schets, f. || (Bot.) Witte populier, m. || Grijs en witte pruik, f. || (H.n.) Grauwtje, n. Grisailler, v.a. Grauw in grauw schilderen. || Grauw verven. || -, v.n. Grijs worden. Grisard, m. (H.n.) Zeemeeuw, f. || Das, m. Grisâtre, adj. 2 g. Grauwachtig. Grise-bonne, f. Grauwe kalebaspeer, f. Griselette, f. (H.n.) Zeezwaluw, f. Griser, v.a. Half dronken maken. || Se gr-, zich eenen roes drinken. Griserie, f. Lichte dronkenschap, f., bedwelming, f. Griset, m. Jonge distelvink, m. Grisette, f. Grauwe stof, f. || Naaistertje, n.

Gris-gris, m. Negeramulet, f.

Grisoir, m. Gruisijzertje, n.

Grisol(l)ement, m. Het zingen, slaan. Grisoller, v.n. Zingen (als een leeuwerik).

Grison, onne, adj. Grijs wordend, grauw. || -, m. Grijsbaard, m. || Grijs gekleede lakei, m. || (H.n.) Ezel, m., grauwtje, n. || Schimmel, m. || Gr-s, Grauwbunderlanders, m. pl. Grisons (pays des), m. (Géogr.) Grauwbunderland, n. Grisonnant, e, adj. Grijzend. Grisonnement, m. Het grijs worden. Grisonner, v.n. Grijs worden.

Grisou, m. Grauwvuur, n. Feu gr-, mijnvuur, n. Grisouteux, euse, adj. Grauwvuurbevattend.

Grive, f. (H.n.) Lijster, f. || (fam.) Soûl

● Il lui en a fait voir de grises, hij heeft er hem leelijk laten inloopen.

comme une gr-, stomdronken. Grivelé, ée, adj. Grijs en wit gespikkeld. || -, f. Ongeoorloofde winst, f. Griveler, v.n. Ongeoorloofde winsten doen. Grivelure, f. Bruin en grijze kleur, f. Grivette, f. (H.n.) Lijstertje, n.

Grivois, e, adj. Dartel, los. || Ontuchtig. || -, m. et f. Wakkere vent, m.; lustige vrouw, f.

Grognard, e, adj. Knorrig, gemelijk. || -, m. et f. Knorrepot, m. et f., pruttelaarster, f. || (Mil.) Snorrebaard, m. Grognement, m. Geknor, n. || Gemor, n. Grogner, v.n. Knorren. || Morren, brommen, mompelen. Grognerie, v. Grognement. - Grogneur, euse, grognon, adj. et m. et f. v. Grognard. - Grognonner, v Grogner. - Grognonnerie, f. Aanhoudend geknor (of) gepruttel, n. Groin, m. Varkenssnuit, m. || (fig.) Muil, m.

Groiser, v. Gréser. - Groisil, etc. v. Grésil, etc. - Groison, m. Krijtmeel, n.

Grole, f. (H.n.) Kauw, f.

Grommeler, v.n. Mompelen, pruttelen.

Grondable, adj. 2 g. Bekijvenswaardig. Grondant, e, adj. Knorrig, grimmig. Tonnerre gr-, rollende donder, m. Grondement, m. Gebrom, gerommel, gedommel, n. Gronder, v.a. Bekijven, beknorren. || -, v.n. Knorren, brommen, pruttelen. Le tonnerre gronde, de donder rommelt. Gronderie, f. Kijverij, f., gebrom, n. Grondeur, euse, adj. Knorrig, gemelijk, kijfachtig. || -, m. et f. Knorrepot, m. et f. Grondin, m. (H.n.) Zeehaan, m.

Groningue, f. (Géogr.) Groningen, n.

Groom, m. Rijknecht, m. || Lakei, m.

Gros, grosse, adj. Dik. Gr- drap, grof laken, n. || Groot, zwaar. Gr-se voix, zware stem, f. Gr- rire, schaterlach, m. Gr-se cavalerie, zware ruiterij, f. || Zwanger, bevrucht. || (fig.) Gr- bonnet, aanzienlijke man, m. Gr- bourgeois, rijk burger, m. || Gr- temps, onstuimig weder, n. Avoir le coeur gr-, verdriet hebben. Gr- mots, grofheden, f. pl. || La gr-se faim, de geeuwhonger, m. || -, m. Het grootste, zwaarste, n. || Het voornaamste, n. || Grootste menigte, f., gros, n. || (Comm.) Groothandel, m. Maison de gr-, groothandelshuis, n. || Gr- de Naples, zijde(stof), f. || (Call.) Dikke letters, f. pl. || -, adv. Veel. Perdre gr-, veel verliezen. || En gr-, in het groot. Tout en gr-, ten hoogste. Gros-bec, m. (H.n.) Dikbek, kernbijter, m.

Groseille, f. Aalbezie, wijnbes, f. Gr- verte, kruisbezie, stekelbezie, f. Groseillier, m. Aalbeziestruik, m. Gr- épineux, stekelbeziestruik, kruisbezieboom, m.

Gros-Jean, m. (Prov.) Être Gr- comme devant, zoo ver zijn als in het begin. C'est Gr- qui en veut remontrer à son curé, het ei wil wijzer zijn dan de hen. Gros-parangon, m. Dubbele dessendiaan, m. Grosse, f. (Comm.) Gros, n. || Grosse, f., afschrift, n. || (Call,) Groot schrift, n. || Bodemerij, f. Grossement, adv. In 't geheel genomen. Grosserie, f. Grove ijzerwaren, f. pl. || Groothandel, m. Grossesse, f. Zwangerheid, f. Grosset, te, adj. Nogal dik. Grosseur, f. Dikte, grootte, zwaarte, f. || Gezwel, n. Grossier, ère, adj., grossièrement, adv. Dik, grof. || Ruw. || Onbeschaafd, onbeleefd, lomp, grof. ||

[p. 388]

Aanstootelijk. || -, m. et f. Lomperd, m.; lomp wijf, n. Grossièreté, f. Dikte, grotheid, f. || (fig.) Lompheid, grofheid, onbeleefdheid, f. || Domheid, onbehendigheid, f. Grossir, v.a. Dikker (of) zwaarder maken. Gr- sa voix, zijne stem verzwaren (of) vergroven. || Doen zwellen. || Grooter doen schijnen, vergrooten. || Overdrijven. || -, v.n. et v. réfl. Dikker (of) zwaarder worden. || Toenemen, aangroeien, zwellen. Grossissant, e, adj. Aangroeiend, zwellend, toenemend. || Vergrootend. Grossissement, m. Vergrooting, f. Grossomodo, loc. adv. Oppervlakkig. Grossoyer, v.a. Een afschrift maken.

Grotesque, adj. 2 g., -ment, adv. Koddig, onnatuurlijk. || Buitensporig, belachelijk. || -, m. Kluchtdanser, clown, m. || Het koddige, n. || -, f. Vreemdsoortige figuur, f. Grotte, f. Spelonk, grot, f.

Grouillant, e, adj. Wemelend. Grouillement, m. Wriemeling, f. || Gerommel, n. Grouiller, v.n. Zich bewegen. La tête lui grouille, hij schuddebolt. || Wriemelen, krielen. || Rommelen.

Group, m. (Fin.) Verzegelde geldzak, m. Groupe, m. Groep, f., hoop. m. Groupement, m. Groepeering, f. Grouper, v.a. Groepeeren, vereenigen. || -, v. réfl. Eene groep vormen, zich groepsgewijze vereenigen.

Gru, m. Meelpap, f. Gruau, m. Grut, gort, f. || Fijnste tarwemeel, n. || Gortebrij, f.

Gruau, m. (H.n.) Jonge kraanvogel, m. || Kleine kraan, f., lichter, m. Grue, f. Kraan, f., kraanvogel, m. || (fig.) Faire le pied de gr-, platvoeten. || (fig.) Uilskieken, n., sul, m. || Kraan, f.

Gruer, v.a. Tot grut malen.

Gruerie, f. Boschgerecht, n.

Gruger, v.a. Kraken. || Knabbelen, eten, opknappen. || Bikken. || (fig.) Gr- q., iemand uitzuigen, iemands vermogen verspillen. Grugeur, m., euse, f. Uitzuiger, m., uiteetster, f.

Grume, f. Bois en gr-, hout met de schors, n.

Grumeau, m. Klont, f., klonter, m.

Grumeler, v.n. Knorren.

Grumeler (se), v. réfl. Klonteren. Grumeleux, euse, adj. Klonterig. || Knobbelig. Grumelure, f. Gaatje, n. || (Chass.) Kleine kentel, m. Grumillon, m. Hamerslag, n.

Gruyer, m. Boschmeester, m. || -, adj. m. Seigneur gr-, woudleenheer, m.

Gruyer, ère, adj. Faucon gr-, kraanvalk, m.

Gruyère, m. (Cuis.) Grierkaas, m. et f.

Grypose, f. (Méd.) Nagelkromming, f.

Guano, m. Vogelmest, m.

Gué, m. Wed, n., waadbare plaats, ondiepte, f. || (fig.) Sonder le gué, iemand polsen. Guéable, adj. 2 g. Waadbaar, doorwaadbaar.

Guèbres, m. pl. v. Gaures.

Guède, f. Weede, f. Guéder, v.a. Met weede verven. || Volstoppen.

Guéer, v.a. Spoelen. || Baden. || Doorwaden.

Gueldre, f. (Géogr.) Gelderland, n. Gueldrois, e, adj. Geldersch. || -, m. et f. Gelderschman, m.; Geldersche (vrouw), f.

Guenille, f. Lomp, vod(de), f. || (fig.) Trousser ses g-s, zijne biezen pakken. Guenilleux, euse, adj. In lompen gehuld, ellendig. Guenillon, m. Vodje, lapje, lorretje, n.

● Il fait la guerre aux mots, hij is een woordenzifter.

Guenipe, f. Morsig wijf, n., slet, f.

Guenon, f. Apin, meerkat, f. || Staartaap, m. || (fig.) Leelijk wijf, n. Guenuche, f. Meerkatje, n. || (fig.) Leelijk vrouwtje, n.

Guépard, m. (H.n.) Jachttijger, m.

Guêpe, f. Wesp, f. || Taille de g-, slanke leest, f. Guêpier, m. Wespennest, n. || (H.n.) Wespeneter, m.

Guère(s), adv. Veel. Il ne tardera g-, hij zal niet lang uitblijven. || Je ne vois g- que lui, ik zie niemand buiten hem. || Bijna niet. Je ne me porte g- bien, ik vaar hoegenaamd niet wel.

Guéret, m. Braakland, n. || (Poét.) G-s, landouwen, f. pl., velden, n. pl., akkers, m. pl.

Guéridon, m. Lichttafeltje, n., stommeknecht, m. || (Mar.) Hoosvat, n.

Guérir, v.a. Herstellen, genezen, heelen. || -, v.n. et réfl. Genezen. Guérison, f. Herstelling, genezing, heeling, f. Guérissable, adj. 2 g. Geneesbaar. Guérisseur, m. Heeler, genezer, m. || Kwakzalver, m. Guérite, f. Schilderhuis, n. G- de garde, baanwachtershuisje, n. || (fig.) Gagner la g-, zijne matten oprollen. || Kijktorentje, wachttorentje, n., uitkijk, m. || (Mar.) Boegband, marsrand, m.

Guerlande, f. (Mar.) Kropwang, f.

Guerre, f. Oorlog, krijg, m. Faire la g-, oorlogen. Petite g-, spiegelgevecht, n. C'est de bonne g-, dat is eerlijk oorlogsgebruik. Place de g-, vesting, f. || (fig.) Nom de g-, bijnaam, aangenomen naam, m. Faire la g- à q., iemand ferm berispen. || (Prov.) G- et pitié ne s'accordent pas ensemble, water en vuur dienen niet bij elkander. || Krijgskunst, f. Foudre de g-, geduchte krijgsman, m. || Krakeel, geschil, n., twist, m. || (Prov.) Qui terre a g- a, veel koeien veel moeien. Guerrier, ère, adj. Van den oorlog. Exploits g-s, oorlogsdaden, f. pl. || Oorlogzuchtig, krijgsgezind. || -, m. Krijgsman, m. Guerroyer, v.n. Oorlogen. Guerroyeur, m. Krijgzuchtige, m.

Guet, m. Wacht, f., loer, m. Avoir l'oeil au g-, op de loer staan, een oog in 't zeil houden. || (Mil.) Nachtwacht, f. Mot du g-, wachtwoord, parool, n. Guet-apens, m. Hinderlaag, f. De g-, met voordacht, verraderlijk, geleiderlage. Dresser un g-, eenen strik spannen.

Guêtre, f. Overkous, slobkous, wag(ge), f. || (fig.) Y laisser ses g-s, er het hachje bij inschieten. Tirer ses g-s, de plaat poetsen. Guêtrer, v.a. Slobkousen aantrekken. || Se g-, zijne waggen aandoen. Guêtrier, m. Slobkousenmaker, m. Guêtron, m. Slobkousje, n.

Guetter, v.a. Bespieden, beloeren. Guetteur, m. Bespieder, m. || (Mar.) Torenwachter, kustwachter, m.

Guettron, m. Schoorbalkje, n.

Gueulard, e, m. et f. (pop.) Schreeuwer, m.; schreeuwster, f. || -, m. Ovenmond, m. || v. Glouton, ne. - Gueule, f. Muil, m. || (pop.) Muil, smoel, m. Être fort en g-, niet op zijn mond gevallen zijn. G- fraîche, flinke eter, m. || (fig.) Mond, m., opening, f. || (Bot.) G- de loup, wolfsmuil, m. Gueulée, f. Mondvol, m. || G-s, gemeene woorden, n. pl. Gueuler, v.a. (Chass.) Aanpakken. || -, v.n. Schreeuwen.

Gueules, m. (Blas.) Keel, rood, n.

Gueuleton, m. (pop.) Smulpartij, f. Gueu-

[p. 389]

letonner, v.n. Smullen. Gueulette, f. Ovenmond, m.

Gueusaille, f. (pop.) Janhagel, gespuis, n. Gueusailler, v.a. Bedelen, schooien. Gueusant, e, adj. Bedelend. Gueusard, m. (fam.) Schelm, schoft, m. || Bedelaar, m.

Gueuse, f. Geus, gieteling, m. || (Mar.) Ballastijzer, n.

Gueuser, v.n. et v.a. Bedelen, schooien. Gueuserie, f. Schooierij, f. || Vodderij, f.

Gueuset, m. Kleine geus (of) gieteling, m.

Gueusette, f. Verfpotje, n. Gueux, euse, adj. Bedelend, kaal, ellendig, arm. || -, m. et f. Bedelaar, schooier, m., bedelaarster, f. || (Hist.) Geus, m. G- de bois, boschgeus, m. G- de mer, watergeus. || Gemeene kerel m. (of) vrouw, f.

Gui, m. (Bot.) Marentak, m.

Gui, m. (Mar.) Gijp, gijk, giek, f.

Guibole, f. (fam.) Been, n.

Guichet, m. Winket, klinket, schuifdeurtje, n., klinkdeur, f. || Être pris au g-, gevat worden als men wil vluchten. || Luik, n. Guichetier, m. Cipiersknecht, winketsluiter, portier, m.

Guide, m. Gids, m. et f., geleider, wegwijzer, m.; leidster, leidsvrouw, f. || (Mar.) Baak, ton, f. || (Mil.) Gids, m.; vleugelman, richtman, m. || Richthout, n. || (fig.) Gids, leiddraad, m. || -, f. Leireep, m., leizeel, n. || (fig.) Mener la vie à grandes g-s, zijne gezondheid te gronde richten, (of) zijn vermogen doorbrengen. Guide-âne, m. Lijnenblad, n. || Ezelsbrug, f. Guideau, m. Stroomleider, m. Guidemain, m. (Mus.) Handleider, m. Guider, v.a. Geleiden, den weg wijzen. || Besturen, tot richtsnoer dienen. || Se g-, zich richten. Guidon, m. (Mil.) Vaantje, n. || Vaandrig, kornet, m. || (Mar.) Standaard, m. || G- d'un fusil, vizierkorrel, f. || (Mus.) Aanwijzing, f. || G- de renvoi, verwijzingsteeken, n. || Stuurstang, f. || (Jeu) Merkteeken, n. Guidonner, v.a. Merken.

Guifette, f. Gevlekte zeezwaluw, f.

Guignard, m. (H.n.) Citroenvogeltje, n.

Guigne, f. (Hort.) Spaansche kers, f.

Guigne, f. v. Guignon. - Guigneau, m. Steekbalk, m. Guigner, v.n. (fam.) Mikoogen, zijwaartsche blikken werpen. || -, v.a. Belonken, beloeren, het oog hebben (op). Guignette, f. Zeeleeuwerik, f.

Guignier, m. Spaansche-kerseboom, m.

Guignon, m. Ongeluk, n., tegenspoed, m. Guignonnant, e, adj. Ergerlijk.

Guignol, m. Hansworst, m. || Poppenspel, n.

Guignole, f. Weegschaaldrager, m.

Guignolet, m. Kersenlikeur, f.

Guilde, f. Gilde, f., gild, n.

Guildive, f. Suikerbrandewijn, m. Guildiverie, f. Rumstokerij, f.

Guilée, f. Regenbui, f.

Guillage, m. Gisting f. van 't versch bier.

Guillaume, m. Sponningschaaf, boorschaaf, f. || Kruitzeef, schrootzeef, f.

Guilledin, m. Pasganger, m.

Guilledou, m. Courir le g-, gemeene kroegen bezoeken.

Guillemet, m. Aanhalingsteeken, n. Guillemeter, v.a. Aanhalingsteekens zetten.

Guillemot, m. (H.n.) Lom, m.

Guiller, v.n. Gisten (van het bier).

● Avoir l'esprit de guingois, een slag van den molen hebben.

Guiller, v.a. Bedriegen. Guilleret, ette, adj. Vroolijk, opgeruimd. || Los, wulpsch.

Guilleri, m. Getjilp, n.

Guillochage, m. Versiering f. met dooreengewerkte trekken. Guillocher, v.a. Kruiselings dooreenvlechten, met een lijnennet versieren. Guillocheur, m. Guillocheerder, m. Guillochis, m., guillochure, f. Kettingtrekken, m. pl.

Guilloire, f. Gistkuip, f.

Guillotine, f. Valbijl, f. Fenêtre à g-, schuifraam, n. Guillotiner, v.a. Guillotineeren.

Guimauve, f. Witte maluwe, f., heemstwortel, m., kaasjeskruid, n.

Guimbarde, f. Pakwagen, m. || Mondtromp, f. || (fam.) Raderkast, f. || Slechte gitaar, f. || (pop.) Oud wijf, n. || Grondschaaf, f.

Guimpe, f. Borstsluier, m. || Boezemdoek, m. Guimper, v.a. (fam.) Non maken. || Se g-, non worden. Guimperie, f. Galondraad, m. || Sluierweverij, f. Guimpier, m. Galondraadmaker, m.

Guinche, f. Likhout, n.

Guindage, m. Hijsching, opwinding, f. || Hijschtoestel, n. || Hijschhoogte, f. Guindal, m. Windas, n. Guindant, m. (Mar.) Vlaghoogte, strenghoogte, f. || Broeking, f. Guindas, v. Guindal et Guinde. - Guinde, f. Kleine glanspers, f. Guindé, ée, adj. (fig.) Opgeschroefd, gezwollen. || Stijf, gemaakt. Guindeau, m. v. Guindal. - Guinder, v.a. Ophijschen, opwinden. || (fig.) Overspannen. || (fig.) Se g-, zich opwinden, hoogdravend spreken. Guinderesse, f. Hijschtouw, n. Guindoule, f. Scheepskraan, f. Guindre, m. Tweernhaspel, m.

Guinée, f. (Monn.) Guinje, f. || Indisch neteldoek, n. Guinée, f. (Géogr.) Guinea, n.

Guingan, m. (Comm.) Gingang, n.

Guingois, m. Scheefheid, verdraaidheid, f. De g-, scheef, verkeerd, averechts.

Guinguette, f. Buitenherberg, f. || Lusthuisje. optrekje, n.

Guiorer, v.n. Piepen.

Guiper, v.a. Met zijde overspinnen. || Met gouddraad bestikken. Guipoir, m. Doorhaalhaakje, n.

Guipon, m. Teerkwast, m. || Kalkkwast, m.

Guipure, f. Doorvlochten kantwerk, n.

Guirlande, f. Bloemenkrans, rozenhoed, m. || Krans m. edelsteenen. || (Mar.) Band, m.

Guise, f. Wijze, manier, f., trant, m. En g- de, bij wijze van, bij manier van, gelijk als.

Guitare, f. Gitaar, citer, f. || (fam.) C'est toujours la même g-, 't is altijd hetzelfde liedje (of) koekoek eenzang. || Krom timmerwerk, n. Guitariste, m. et f. Gitaarspeler, m.; -speelster, f. Guiterne, f. Mastkraanstut, m.

Guitran, m. (Mar.) Scheepsteer, f.

Guivre, f. v. Givre.

Gumène, f. Ankertouw, n.

Gustatif, adj. m. Nerf g-, smaakzenuw, f. Gustation, f. Smaak, m. || Het proeven.

Gutte, f. v. Gomme-gutte. - Guttier, m. Gomboom, gutteboom, m. Guttifère, adj. 2 g. Gomharsvoortbrengend.

Guttural, e, adj. Tot de keel behoorend.

[p. 390]

Artère g-e, keelslagader, f. || Uit de keel komend. || -, f. Keelletter, f.

Guyane, f. (Géogr.) Guiana, n.

Gymnandre, adj. Met naakte helmdraden. Gymnase, m. Lichaamsoefenschool, f. || Turnzaal, f., gymnasium, n. Gymnasiarque, m. Bestuurder m. eener lichaamsoefenschool. || Turnleeraar, m. Gymnaste, m. Voorturner, m. || Turner, m. Gymnastique, adj. 2 g. Gymnastisch. Exercices g-s, lichaams- (of) turnoefeningen, f. pl. || -, f. Lichaamsoefenkunst, gymnastiek, f. || Het turnen, n. || Turnzaal, f. Gymnique, f. Worstelkunst, f. || -, adj. 2 g. Jeux g-s, worstelspelen, n. pl. Gymnocarpe, adj. 2 g. (Bot.) Met naakte vruchten. Gymnocéphale, adj. 2 g. Kaalhoofdig. Gymnoderm(at)e, adj. 2 g. Naakthuidig. Gymnoptères, m. pl. Naaktvleugeligen, m. pl. Gymnosophiste, m. Naakt gaande wijsgeer, m. Gymnosperme, adj. 2 g. Naaktzadig. Gymnospermie, f. Klas f. der naaktzadige planten. Gymnote, m. Naaktrug, sidderaal, m.

Gynandr(iqu)e, adj. 2 g. Dubbelslachtig. Gynandrie, f. Helmstijligen, f. pl. Gynécée, m. (Hist.) Vrouwenvertrek, n. || (Bot.) Vrouwelijke geslachtsdeelen, n. pl. Gynécocratie, f. Vrouwenheerschappij, f. Gynécocratique, adj. 2 g. Tot de vrouwenregeering behoorend. Gynécologie, f. Leer f. der vrouwenziekten. Gynécologique, adj. 2 g. Vrouwenziektekundig. Gynécologiste, m. Vrouwenarts, m. Gynophore, m. (Bot.) Stamperdrager, m.

Gypaète, m. (H.n.) Lammergier, m.

Gypse, m. Pleister, gips, n. Gypsé, ée, adj. Vol gips. Gypser, v.a. Gipsen. Gypseux, euse, adj. Gipsachtig. Gypsière, f. Gipskuil, m. Gypsifère, adj. 2 g. Gipshoudend. Gypsophile, f. Gipskruid, n.

Gyrin, m. Draaikever, m. Gyrine, adj. f. Grenouille g-, jonge kikvorsch, m., puitshoofd, n. Gyroselle, f. Virginische godenbloem, f. Gyroscope, m. Toestel n. tot bewijs van de aswenteling der aarde. Gyrovague, m. Zwervende bedelmonnik, m.