Callewaert's groot Nederlandsch-Fransch en Fransch-Nederlandsch woordenboek inhoudende de woorden der gewone spreektaal

K

K, f. Onzième lettre de l'alphabet. K, m. K.G., kilogram, n. Kilogramme, m. K.G.V., kleinste gemeen veelvoud, n. Plus petit multiple, m. K.M., keizerlijke, koninklijke Majesteit, f. Majesté impériale (ou) royale, f.

Ka, f. v. Kade.

Kaafijzer, n. Fermoir, m.

Kaag, f. (Mar.) Cague, f. Kaagje, n. Petite cague, f. Kaagman, kaagschipper, m. Bâtelier, maître (ou) patron d'une cague, m.

Kaai, f. Quai, m. || Digue, chaussée, f. Kaaiboef, m. Crocheteur, debardeur, portefaix, m. Kaaidraai, f., etc. v. Kadraai, etc. Kaaien, v.a. Hutter. Kaaigeld, n. Quaiage, m. Kaaihelling, f. Cale de quai, f., talus, m. Kaailooper, m. Ouvrier de quai, m. Kaaiman, m. (H.n.) Caïman, m. Kaaimeester, m. Garde-quai, m. Kaairing, m. Boucle de quai, f., organeau, m.

Kaak, f. Mâchoire, f. || (fig.) Met stijve kaken, hardiment, effrontément. || Ouïe f. (de poissons). || Joue, f. Met beschaamde kaken, tout honteux, confus, honteusement.

Kaak, f. Bisquit m. de mer.

Kaak, f. Pilori, carcan, m. || (pop.) Hij is kaak, il est pris, il est confisqué. || (Mar.) Grain de vent, m., rafale, f. Kaakje, n. Petite joue, f. || Petit biscuit, m. || (Cuis.) Espèce de tarte, f. Kaakklier, f. Glande maxillaire, f. Kaakkramp, f. Spasme de la bouche, m. Kaakmes, n. Couteau d'encaqueur, m. Kaakscharen, f. pl. Pieds mâchoires, m. pl. Kaaksbeen, n. v. Kakebeen. - Kaakslag, m. Soufflet, m. Kaakspier, f. (Anat.) Buccinateur, m. Kaakvormig, adj. Mandibuliforme. Kaakzenuw, f. Nerf maxillaire, m.

Kaal, adj. Chauve, pelé, dégarni de cheveux (ou) de poils, dépourvu de plumes. K- maken, dépiler, déplumer. || Nu, denudé, dépouillé de feuilles. Kale muur, mur nu. || Usé. Kaal kleed, habit usé, râpé. || Kaal schip, vaisseau dégréé. Kale reede, rade sans vaisseaux. Kale steng, mât sans hune. || Kale keuken, pauvre cuisine. Kale maaltijd, maigre chère. || Sans verdure, stérile. Kale plaats in een bosch, clairière, f. Kale streek, pays stérile, uniforme (ou) mort. || Hij is zoo kaal als een luis, il est gueux comme un rat d'église. || (Prov.) Kale jonkers, groote pronkers, plus on est pauvre, plus on est vain. Iemand kaal maken, appauvrir, ruiner, plumer q. Kaal maar knap, pauvre, mais soigné (ou) propre. || Nu, uni. || Frivole, fade, insignifiant, mauvais. Kale uitvlucht, défaite, excuse frivole, f. || Hij is er kaal afgekomen, il y a laissé de ses plumes. Kaalaard, m. Homme de rien, m., personne f. insolvable. Kaalachtig, adj. Un peu chauve, un peu nu. v. Kaal. - Kaalheid, f. Chauveté, calvitie,

● Alles door de kaken jagen, dépenser tout à boire et à manger.

absence de poils, f. || Nudité, f. || Pauvreté, f., dénuement, m., indigence, f. || Insignifiance, f. Kaalhoofdig, adj. Chauve. || (H.n.) Gymnocéphale. Kaalhoofdigheid, f. Chauveté, calvitie, f. Kaalkin, m. Homme imberbe, m. Kaalkop, m. Tête-chauve, f. Kaalkoppig, adj. v. Kaalhoofdig. - Kaalmakend, adj. Dépilant. Kaalpoot, m. Pigeon sans plumes aux pieds, m. || (fig.) Pauvre hère, m.

Kaam, f. Fleurs (sur la bière, etc.), f. pl., moisissure, f. Kaamachtig, adj. Qui commence à moisir. Kaamsel, n. v. Kaam.

Kaan, f. Nacelle, barque, f., esquif, canot, m.

Kaan, f. Creton, m. Kaankoek, m. Pain de cretons, m.

Kaanvormig, adj. Naviculaire.

Kaap, f. Cap, promontoire, m., pointe, f. || (Mar.) Eene k- omzeilen, doubler un cap.

Kaap, f. Course, action d'écumer les mers (ou) d'aller en course, f. Ter k- varen, aller en course, écumer les mers. Ter k- uitgerust zijn, être armé en course. v. Kapen.

Kaapsch, adj. Qui vient du cap de Bonne-Espérance. K-e ezel, zèbre, m. Kaapschip, n. Corsaire, m. Kaapstander, m. Phare, fanal, m. || Cabestan, m. Kaapvaarder, m. Celui qui va en course, pirate, m. || Celui qui navigue au cap. Kaapvaart, f. Course, f. Ter k- uitrusten, armer en course. || Navigation au cap de Bonne-Espérance, f. Kaapvaren, v.n. Aller en course.

Kaar, f. Réservoir, banneton, m.

Kaarde, f. Chardon, m. || Carde, f. Kaardebol, m. Tête de chardon à carder, f. Kaarden, v.a. Carder. || -, n. Cardage, m. Kaardendistel, f. (Bot.) Chardon à foulon, cardiaire, m. Kaardenmaker, m. Cardier, m. Kaardenmakerij, f. Carderie, f. Kaardensteker, m., -steekster, f. Ouvrier, m., ouvrière, f. qui nettoie les cardes. Kaarder, m. Cardeur, m. Kaarderij, f. Carderie, f. Kaardetand, m. Dent d'une carde, f. K-en inzetten, rebouter. Kaardsel, n. Cardée, f. Kaardster, f. Cardeuse, f. Kaardwol, f. Laveton, m.

Kaars, f. Chandelle, bougie, f., flambeau, m. (Wassen) k-, cierge, m. Dief aan de k-, flammèche, f., moucheron, larron, m. || (Prov.) Uitgaan als eene k-, mourir (ou) s'éteindre doucement. Zijne k- brandt in de pijp, la vie s'éteint en lui. Kaarsdrager, m. Porte-flambeau, m. Kaarsedief, m. Mouche qui vole autour de la chandelle, f. Kaarsenbak, m. Boîte à chandelles, f. Kaarsenboom, m. Myrica cérifère, m. Kaarsenhandel, m. Chandellerie, f., commerce de cierges, m. Kaarsenkatoen, n. Fil à mèche, m. Kaarsenkist, f. Évente, f. || Boîte à chandelles, f. Kaarsenmaker, m. Chandelier, ciergier, cirier, m. Kaarsenmakerij,

[p. 307]

f. Métier de chandelier (ou) de ciergier, m. || Fabrique de chandelles, f., atelier de chandelier, m. Kaarsenmakersjongen, m. Apprenti-cirier, m. Kaarsenmakerswinkel, m. Chandellerie, f. Kaarsenverkooper, m. Chandelier, m. Kaarsepannetje, n. Bougeoir, m. Kaarsesteker, m. Pigou, m. Kaarsevorm, m. Moule à chandelles, m. Kaarsje, n. Petite chandelle, f. Kaarskruid, n. Molène, f. Kaarslemmet, n. Mèche, f. Kaarslicht, n. Lumière d'une chandelle, f. Kaarsmooi, adj. Beau à la lumière des chandelles. Kaarsongel, f. Suif, m. Kaarspit, f. Lumignon, m. Kaarsrecht, adj. Droit comme un jonc. Kaarsroet, kaarssmeer, n. Suif, m. Kaarssnuiter, m. Mouchettes, f. pl. || Moucheur (de chandelles), m. Kaarssnuitsel, n. Mouchure, f. Kaarsvet, n. Suif, m. Kaarswerk, n. Ouvrage fait à la chandelle, m. || Ouvrage m. péniblement fait, élucubration, f.

Kaart, f. Carte, carte à jouer, f. || (Prov.) De gekken krijgen de k-, à fou fortune. || Met de k-en spelen, jouer aux cartes. De k-en afnemen, couper les cartes. De k-en vergeven, mal distribuer les cartes. De k-en wasschen, mêler les cartes. In iemands k-en zien, voir le jeu de q. In iemands k-en spelen, faire le jeu de q. || Carte (d'entrée), f., billet, m. || Afgezette k-en, cartes enluminées. Kaarten, v.n. Jouer aux cartes. Kaarten, adj. De carte, fait de cartes. Kaartenblad, n. Carte, f. || Carton, m. Kaartenboek, n. Atlas, m. Kaartenet, n. Carte avec les méridiens, les parallèles et les côtes, f. Kaartenfabrikant, m. Cartier, m. Kaartengeld, n. Argent pour les cartes, m. Kaartenhuisje, n. Château de cartes, m. Kaartenkijker, m. Cartomancien, m. Kaartenkijkkunst, f. Cartomancie, f. Kaartenmaker, m. Cartier, m. Kaartenpapier, n. Carton fin, m. Kaartenwinkel, m. Boutique de cartes, f. Kaartgeven, n. Action de donner les cartes, donne, f. Kaartgever, m. Celui qui donne les cartes. Kaartje, n. Petite carte, f., billet, bon, m. || Coupon, ticket, m. || Carte de visite. Kaartlegger, m. Cartomancien, m. Kaartleggerij, f. Cartomancie, f. Kaartlegster, f. Cartomancienne, f. Kaartpasser, m. Compas de carte, m. Kaartspeelster, f. Joueuse de cartes, f. Kaartspel, n. Jeu de cartes, m., cartes, f. pl. Kaartspeler, m. Joueur de (ou) aux cartes, m.

Kaas, f. Fromage, m., matière caséeuse, f. || (Hist.) Kaas- en broodvolk, gens de pain et de fromage. || (fig.) K- eten met (of) bij iemand, s'allier à q., faire cause commune avec q. Hij snijdt de k-, c'est un petit-maître. Hij heeft er geene k- van gegeten, il n'en sait rien; il n'est pas du secret. Hij verkoopt k-, c'est un hâbleur. || (Prov.) Der kat de k- bevelen, donner les brebis à garder au loup. || Verandering der melk in kaas, caséation, f. Kaasachtig, adj. Caséeux, fromageux, caséiforme. Kaasboer, m. Paysan fromager, marchand de fromage, m. Kaasboerin, f. Fromagère, f. Kaasboom, m. Fromager, m. Kaasbord, n. Plat à fromage, m. Kaasdeeltjes, n. pl. Parties caséeuses, f. pl. Kaashandel, m. Commerce de fromage, m., fromagerie, f. Kaashorde, f. Clisse, f.,

● Met open kaart spelen, jouer cartes sur table, ne rien dissimuler.

clayon, m. Kaashuis, n. Fromagerie, f. || Châlet où se fait le fromage, buron, m., markarie, f. Kaashut, f. Châlet, m. Kaasjager, m. Voiturier qui transporte du fromage au marché, m. Kaasje, n. Petit fromage, m. Kaasjeskruid, n. (Bot.) Guimauve, f. Kaaskamer, f. Fromagerie, soute au fromage, f. Kaaskoek, m. Talmouse, f. Kaaskooper, m. Marchand de fromage, m. Kaaskoopster, f. Fromagère, f. Kaaskorf, m. Clayon, m. Kaasleb(be), f. Présure, f. Kaaslucht, f. Odeur de fromage, f. Kaasmade, f. Ver de fromage, m. Kaasmaakster, f. Fromagière, f. Kaasmagazijn, n. Fromagerie, f. Kaasmaker, m. Fromager, m. Kaasmakerij, f. Fromagerie, f. Kaasmarkt, f. Marché au fromage, m. Kaasmat, f. Caserette, eclisse, f. Kaasmes, n. Couteau à fromage, m. Kaasnap, m. Fromager, m., jatte à fromage, f. v. Kaasmat. - Kaaspers, f. Pressoir au fromage, m. Kaasreuk, m. Odeur f. de fromage. Kaasrunsel, n. Présure, f. Kaassteen, m. Tyromorphite, f. Kaasstof, f. Caséum, m. Kaastaartje, n. Talmouse, f. Kaasvat, n. Vase à fromage, m. Kaasverkooper, m. Fromager, m. Kaasverkoopster, f. Fromagère, f. Kaasvlieg, f. Téphrite, f. Kaasvorm, m. Moule à fromage, m. v. Kaasmat. - Kaasvormig, adj. Caseiforme. Kaaswei, f. Petit-lait, m. Kaaswinkel, m. Boutique de fromage, f. Kaasworm, m. Acarus, m. Kaaswrongel, m. Caillé, m., caillebotte, f. Kaaszuur, n. Acide caséique, m.

Kaatje, n. Cathérine, f. || Hollandsch K-, fille (ou) femme hollandaise. || Het is gedaan met K-, c'en est fait. || Als K- verjaart, jamais.

Kaats, f. Chasse, f. || (fig.) Hij weet de k- wel te teekenen, il sait très bien faire son compte. Teeken die k-! retiens cela! Kaatsbaan, f. Jeu de paume, m. Besloten k-, courtebaume, f. Open k-, longue-paume, f. Kaatsbaanhouder, m. Paumier, m. Kaatsbaanknecht, m. Valet de paume, m. Kaatsbal, m. Balle, f., éteuf, m. Kaatsdak, n. Toit m. d'un jeu de paume. Kaatsen, v.a. et v.n. Jouer à la paume. || (fig.) Wie kaatst, moet den bal verwachten, le railleur doit entendre raillerie. Kaatser, m. Joueur de paume, m. Kaatsing, f. Action f. de jouer à la paume. Kaatsmeester, m. Paumier, m. Kaatsnet, n. Raquette, f. Kaatsplankje, n. Palette, f. Kaatsspel, n. Jeu de paume, m. Kaatszeef, f. Tambour, m., raquette, f.

Kabaai, f. Long habit d'homme, m., robe de chambre, f.

Kabas, m. et f. Cabas, m. Kabassen, v.a. Escamoter, filouter. || (pop.) Se promener bras dessus dessous.

Kabbelen, v.n. Battre (contre), s'agiter, murmurer. || Se cailler. Kabbelend, adj. Qui s'agite, agité. Kabbeling, f. Agitation (de l'eau), f., murmure, m. || Caillement (du lait), m. Kabbelstroom, m. Rivière agitée, f.

Kabel, m. Câble, m. Den k- insteken, talinguer (ou) étalinguer le câble. Den k- vieren, filer le câble. Den k- kleeden, fourrer le câble. Den k- kappen, couper le câble. Den k- opschieten, rouer le câble. Den k- losmaken, débosser

[p. 308]

le câble. Den k- vastmaken, bosser le câble. Bij den k- staan, veiller le câble. De k- komt op en neder, le câble apique. || (fig.) Er is eene kink in den k-, il y a quelque fer qui loche. Dat is een k- op zolder, c'est un remède, qu'il faut aller chercher bien loin. Hij kapt van den k-, il entame son capital. Er is k- op zolder, il y en a beaucoup. Kabelaring, f. Tournevire, f. Kabelen, v.a. Attacher à des câbles, câbler. Kabelgaren, n. Fil de câble, toron, m. Kabelgast, m. Gardien de la fosse aux lions, m. Kabelgat, n. Fosse aux câbles, f.

Kabeljauw, m. (H.n.) Cabiliau, cabillaud, m. (Prov.) Eenen spiering uitwerpen om eenen k- te vangen, donner un oeuf pour avoir un boeuf. Kabeljauwsche, m. et f. (Hist.) Adversaire m. et f. des Hoekschen, v. ce mot. Kabeljauwkuit, f. Raves, rogues, f. pl. Kabeljauwvaart, -vangst, -visscherij, f. Pêche du cabillaud, f. Kabeljauwtje, n. Petit cabillaud, m.

Kabelketting, f. Gros câble de fer, m. Kabelkleed, n. Fourrure de câble, f. Kabelknoop, m. Croupiat, m. Kabelkot, n. Fosse aux câbles, f. Kabelkruis, n. Croix câblée, f. Kabelmerk, n. Contremarc, m. Kabelnet, n. Réseau des câbles, m. Kabelrand, m. Crénelage, m. Kabelslag, m. Cordage en grelins, m. Kabelslengte, f. Encâblure, f. Kabelspoorweg, m. Chemin de fer funiculaire, m. Kabelstrik, m. Croupiat, m. Kabeltouw, n. Câble, m.

Kabinet, n. Buffet, cabinet, m. || Cabinet, m. Kabinetsbevel, n. Ordre du cabinet, m. Kabinetsbrief, m. Lettre de jussion, f. Kabinetskoerier, m. Courrier de cabinet, m. Kabinetsraad, m. Conseiller du cabinet, m. Kabinetstuk, n. Pièce excellente, f. || Beau tableau, tableau de salon, m. Kabinetwerker, m. Menuisier, ébéniste, m.

Kabouter, m. Lutin, m. || Petit garçon, petit drôle, m. Kaboutermannetje, n. Lutin, farfadet, gnome, m.

Kabuis, f. Fougon, m. v. Kombuis. - Kabuiskool, f. Chou cabus, m.

Kachel, f. Poêle, m. Kacheldamp, m. Vapeur (ou) fumée du poêle, f. Kachelfabrikant, m. Poêlier, m. Kachelgruis, n. Gaillettes, f. pl. Kachelhout, n. Bois pour le poêle, m. Kachelkamer, f. Poêle, m. Kachelkolen, f. pl. Houille, f. Kachelmaker, m. Poêlier, m. Kacheloven, m. Fourneau de poêle, poêle en forme de fourneau, m. Kachelpijp, f. Tuyau de poêle, m. Kachelschuif, f. Clef de poêle, f. Kachelsmid, m. Poêlier, m. Kachelvuur, n. Feu du poêle, m. Kachelwerk, n. Poêlerie, f.

Kade, f. Quai, m. Kadegraaf, m. Surintendant des quais, m. v. aussi Kaai.

Kadet, m. Cadet, m. || -, f. Petit pain, m.

Kadijk, m. Petite digue f. d'un quai.

Kadraai, f. Chaloupe de vivandier, f. Kadraaien, v.n. Aller en chaloupe pour vendre des denrées (aux marins). Kadraaier, m. Vivandier sur mer, m.

Kadul, adj. Zijne tong slaat k-, il bafouille pour avoir trop bu.

Kaf, n. Balle, f., balles, f. pl. || (Prov.) Onder

● Hij heeft zijne kachelpijp op, il a mis son chapeau buse.

alle koren is kaf, il y a toujours de l'ivraie parmi le blé. Dat is kaf gedorscht, c'est un travail inutile. || Déchet de coton, m. Kafbed, n. Lit de balles, m. Kaffen, adj. De balles.

Kaffa, n. Moquette, f.

Kaffer, m. Cafre, m. Kafferkust, f., Kafferland, n. Cafrerie, f.

Kafkussen, n. Coussin de balles, m.

Kaft, n. Couverture d'un livre, f. Kaften, v.a. Mettre une couverture à un livre.

Kafzak, m. Lit de balles, m.

Kajaputboom, m. Cajeput, m. Kajaputolie, f. Huile de cajeput, f.

Kajuit, f. Cabane, cahute, chambre du capitaine, f. Kajuitsjongen, kajuitswachter, m. Mousse, m. Kajuitspoort, f. Sabord, m. Kajuitsraam, n. Croisée de la cahute, f. Door de k-en aan boord komen, prendre le commandement sans avoir servi dans les grades inférieurs.

Kak, m. Selle, envie de décharger son ventre, f. Kak hebben, devoir aller à la selle. || Caca, m., matière fécale, f. || (fig.) Hij heeft veel k- op zijn lijf, il fait beaucoup d'embarras.

Kakebeen, n. Mâchoire, f., os molaire, m.

Kakelaar, m., -ster, f. Babillard, bavard, m., babillarde, jaseuse, f. K-s zijn geene vechters, chien qui aboie ne mord pas. Kakelachtig, adj. Babillard, bavard. Kakelarij, f. Bavardage, caquet, m., jaserie, f. Kakelbont, adj. Bigarré, bariolé. Kakelen, v.n. Caqueter. || (fig.) Bavarder, caqueter. || -, n. Action de caqueter, f., gloussement, m. || Caquet, m.

Kakement, n. (fam.) Bouche, f. Houd je k-, tais-toi.

Kaken, v.a. Caquer, encaquer. || -, n. Caquage, m. Kaker, m. Caqueur, m.

Kakerd, m. Dernier éclos, culot (d'une couvée), m., dernier né, m.

Kakhiel, m. Engelure, mule, f. || (fig. et pop.) Homme négligent, m. Kakhuis, n. Privé, m. Kakhuisbril, m. Siège du cabinet, m. Kakhuisveger, m. Vidangeur, m.

Kaking, f. Caquage, m.

Kakje, n. (H.n.) Petite blatte, f. || Excuse miserable, f., faux-fuyant, m. || v. Kak. - Kakkebed, m. Enfant qui salit son lit, m. || Gâteux, m., gâteuse, f. Kakkedoor, m. Chaise percée, f. Kakken, v.a. Chier. || -, v.n. Chier, décharger son ventre. || (fig.) Ik kak er in, je m'en fiche. Kakker, m. Chieur, m. Kakkerij, f. Diarrhée, f.

Kakkerlak, m. Kakerlake, m. (nègre blanc). || Blatte, f. (insecte). Kakkerlakje, n. Petit kakerlake, m., petite kakerlake, f. || (fig.) Excuse frivole, défaite, f.

Kakkernestje, n. Dernier né, m. v. Kakerd.

Kak(k)etoe, m. (H.n.) Kakatoes, m.

Kakmaker, m. Fanfaron, m. Kakschool, f. École des petits enfants, f. Kaksel, n. Caca, m. Kakstille, f., kakstoel, m., kaksulle, f. Chaise percée, f.

Kalamijn, m. Calamine, f. Kalamijnachtig, adj. Calaminaire. Kalamijnplaaster, f. Diacadmias, m. Kalamijnsteen, m. Cadmie, calamine, f.

[p. 309]

Kal(a)mink, n. Calmande, f. Kal(a)minken, adj. De calmande.

Kalander, f. (H.n.) Charançon, m. || Lustre, m. || Calandre, f. Kalanderaar, m., -ster, f. Calandreur, m., calandreuse, f. Kalanderen, v.a. Calandrer, lustrer. Kalandergeld, n. Calandrage, m. Kalanderij, f. Lieu où l'on calandre, m. || Lustre, m. Kalanderleeuwerik, m. Alouette calandre, f. Kalandermolen, m. Calandre, f. Kalanderrol, f. Cylindre à calandrer, m. Kalandersteen, m. et f. Calandrine, f. Kalandertafel, f. Table à calandrer, f.

Kalderstok, m. Barre du gouvernail, f.

Kal(e)bas, f. (Bot.) Calebasse, courge, f. Kalebasboom, m. Calebassier, m. Kalebasflesch, f. Calebasse, f.

Kal(e)faathamer, m. Calfat, maillet de radoub, m. Kal(e)faatijzer, n. Coin à calfat, fer à calfat, m. Kal(e)faatwerk, n. Calfatage, m. Kal(e)fateraar, m. Calfat, calfateur, m. Kal(e)fateren, v.a. Calfater, calfeutrer, radouber. || (fig.) Hij heeft dat wel gekalefaterd, il a bien arrangé cela. Kal(e)fatering, f. Calfatage, calfeutrage, radoub, m. Kal(e)faterplaats, f. Carénage, m. Kal(e)fatersjongen, m. Calfatin, m. Kal(e)faterskistje, n. Escarbit, m.

Kalegezichten, v.n. Rabûcher, grogner.

Kalen, v.a. Dégréer.

Kalender, m. Calendrier, m.

Kales, f. Calèche, f. || Coiffure de femme, f.

Kales, n. (Géogr.) Calais, m. Kalesch, Kalezer, adj. De Calais, calaisien.

Kalf, n. Veau, m. || (Prov.) Als de kalvers op het ijs dansen, aux calendes grecques. Als het k- verdronken is, den put dempen, fermer l'écurie quand les chevaux sont dehors. || Imbécile, blanc-bec, m. Hij is een goed k-, c'est une bonne pâte d'homme. || (Charp.) Linteau, m., traverse, f. || (Impr.) Sommier, m. || (Artill.) Entretoise, f.

Kalfaathamer, m. Calfat, m., etc. v. Kalefaathamer, etc.

Kalfje, n. Petit veau, m. Kalfkoe, f. Vache pleine, f. Kalfsborst, f. Poitrine de veau, f. Kalfsbout, m. Quartier de veau, m. Kalfsdril, f. Gelée de veau, f. Kalfsgebraad, n. Rôti de veau, m. Kalfsgehakt, n. Godiveau, m. Kalfshuid, f. Peau de veau, f. Kalfskop, m. Tête de veau, f. Kalfskruid, n. Pied-de-veau, m. Kalfslap, m. Tranche de veau, f. Kalfsle(d)er, n. Veau, cuir de veau, m. Kalfsle(d)eren, adj. De veau, en (cuir de) veau. K- band, reliure en veau. Kalfslever, f. Foie de veau, m. || Fraise de veau, f. Kalfslong, f. Mou de veau, m. Kalfsmaag, f. Ventricule de veau, m. Kalfsmuil, m. Museau de veau, m. || (Bot.) OEil-de-chat, m. Kalfsnat, n. Bouillon de veau, m. Kalfsnier, f. Rognon de veau, m. Kalfsnierstuk, n. Longe de veau, f. Kalfsomloop, m. Fraise de veau, f. Kalfsoogen, n. pl. Yeux de veau, m. pl. || (fig.) Grands yeux, m. pl. || OEufs au miroir, épinards aux oeufs, m. pl. Kalfspoot, m. Pied de veau, m. Kalfsrib, f. Côte de veau, f. || Collet de veau, m. Kalfsribbetje, n. Côtelette de veau, f. Kalfs-

● Hij wordt zoo rood als een kalkoensche haan, il se fâche tout rouge.

schenkel, m. Jarret de veau, m. Kalfsschijf, f. Rouelle de veau, f. Kalfssnuit, m. Mufle de veau, m. Kalfssoep, f. Bouillon de veau, m. Kalfstand, m. Dent de veau, f. || (Archit.) Denticule, f. Kalfstong, f. Langue de veau, f. Kalfsvel, n. Peau de veau, f. || (fig.) Tambour, m. Het k- volgen, se faire soldat. Kalfsvet, n. Graisse de veau, f. Kalfsvleesch, n. Veau, m., viande de veau, f. Kalfsvoet, m. Pied de veau, m. || (Bot.) Gouet tacheté, m. Kalfsworst, f. Andouille (de veau), f. Kalfszwezerik, f. Ris de veau, m.

Kaliberboor, f. Alésoir, m. Kaliberijzer, n., kaliberstang, f. Fer à calibrer, m.

Kaligheid, f. v. Kaalheid.

Kalis, Kales, n. (Géogr.) Calais, m.

Kalis, m. Pauvre diable, misérable, m.

Kalissiedrop, -sap, n. Jus de réglisse, m. Kalissiehout, n. Bois de réglisse, m.

Kalk, f. Chaux, f. Ongebluschte k-, chaux vive. Gebluschte k-, chaux éteinte. Met k- bestrooien, chauler. (Tot) k- branden, calciner. K- beslaan, délayer de la chaux. || (Pleister)k-, plâtre, m. || (Water)k-, ciment, m. || (Chim.) Koolzure k-, carbonate de chaux, m. Zwavelzure k-, sulfate de chaux, m. In k- veranderen, calcifier. || (Agric.) Calcaire, m. Kalkaarde, f. Terre calcaire, chaux, f. Met k- doordringen, calcifier. Kalkachtig, adj. Calcaire. Kalkbak, m. Auge (de maçon), f., baquet à chaux, m. Kalkblusschen, n. Extinction de la chaux, f. Kalkbouwen, n. Action de raboter la chaux, f. Kalkbranden, n. Cuite de la chaux, f. Kalkbrander, m. Chaufournier, m. Kalkbranderij, f. Cuite de la chaux, f. || Chaufour, m. Kalkbrok, n. Plâtras, m. Kalken, v.a. Enduire de chaux, crépir, mettre en chaux. || Blanchir en chaux. || (Agric.) Chauler. || De huiden k-, enchaussener les peaux. Kalkgebergte, n. Roche calcaire, f. Kalkgroef, f. Carrière de pierre à chaux, f. Kalkgrond, m. Terrain calcaire, m. Kalkgruis, n. Plâtras, m. Kalkhaak, m. Bouloir, m. Kalkhoudend, adj. Calcifère. Kalkhouw, f. Batte, f. Kalkinvoeger, m. Ficheur, m. Kalkkies, n. Gravier calcaire, m. Kalkkiezel, n. Silex calcaire, m. Kalkkloet, m. Batte, f., bouloir, m. Kalkkokerworm, m. Serpule, f. Kalkkuip, f. Plain, m. Kalklicht, n. Lumière drummond, f. Kalkloods, f. Hangar à chaux, m. Kalkloog, f. Lessive d'eau de chaux, f. Kalkmaking, f. Calcination, f. Kalkmeel, n. Chaux éteinte en poudre, f. Kalkmelk, f. Lait calcaire, m. Kalkmergel, f. Marne, f. Kalkmetaal, n. Calcium, m.

Kalkoen, m. Dindon, coq d'Inde, m., dinde, m. et f., poule d'Inde, f. Gestoofde k-, dindonnade, f. || Éponge, f., crampon, m. (pour fer à cheval). Kalkoenebout, m. Cuisse de dindon, f. Kalkoenenei, n. OEuf de dindon, m. Kalkoenenhoeder, m. -hoedster, f. Dindonnier, m., dindonnière, f. Kalkoenenhouder, m., -houdster, f., -kweeker, m., -kweekster, f., -melker, m., -melkster, f., -mester, m., mestster, f. Celui, celle qui élève des dindons. Kalkoenennest, n. Nid de dindon, m. Kalkoe-

[p. 310]

ne(n)vet, n. Graisse de dindon, f. Kalkoene(n)vleesch, n. Chair de dindon, f. Kalkoenpokken, f. pl. Dindonnade, f. Kalkoensch, adj. De dindon. K-e haan, coq d'Inde, m. K-e hen, poule d'Inde, f. Kalkoentje, n. Dindonneau, m. || Grand verre plat, m. contenant un quart de bouteille. Kalkoenziekte, f. Dindonnade, f.

Kalkoven, m. Chaufour, m. Kalkpot, m. Pot à chaux, m. Kalkpuin, n. Gravois, m. Kalkput, m. Fosse à chaux, f. Kalkrijk, adj. Calcareux. Kalkroom, m. Crême de chaux, f., carbonate calcaire, m. Kalkspaath, n. Spath calcaire, m. Kalksteen, m. Pierre à chaux, pierre calcaire, f. Kalkstof, f. Matière calcaire, f. Kalktobbe, f. Cuve à mortier, f. Kalkton, f., kalkvat, n. Baquet à chaux, en chaux, m. Kalkvorming, f. Formation calcaire, f. Kalkwater, n. Eau de chaux, f. Kalkwording, f. Calcination, f. Kalkzandig, adj. Calcaréo-sablonneux. Kalkzouten, n. pl. Sels calciques, m. pl. Kalkzwavelzuur, n. Sulfate de chaux, m., sélénite, f. Kalkzwavelzuurachtig, adj. Séléniteux.

Kallemoer, f. Babillarde, jaseuse, f. Kallen, v.n. Jaser, bavarder, caqueter, causer. Kaller, kallevaar, m. Bavard, babillard, jaseur, m. Kalling, f. Babil, m., causerie, jaserie, f.

Kalm, adj. Calme. || (fig.) Calme, tranquille. || -, adv. Tranquillement.

Kalmei, f. (Chim.) Calamine, f.

Kalmink, n. Calmande, f.

Kalmpjes, adv. Avec calme, tranquillement. Kalmte, f. Calme, m. || (fig.) Tranquillité, f., sangfroid, flegme, m.

Kalmus, m. (Bot.) Iris, acore, calamus, m. Kalmuswortel, m. Acore, m.

Kalot, f. Calotte, perruque, f. Kalottenmaakster, f. Calottière, f. Kalottenmaker, m. Calottier, m.

Kalster, f. Bavarde, causeuse, f.

Kalven, v.n. Vêler. || Vomir; (pop.) dégobiller. Kalverachtig, adj. Folâtre. || Niais, sot. || -, adv. D'une manière folâtre (ou) sotte. Kalverachtigheid, f. Folâtrerie, niaiserie, f. Kalveren, v.n. (pop.) Dégobiller. Kalverknieën, f. pl. Genoux tournés en dedans, m. pl. Kalverliefde, f. Premiers feux de l'amour, m. pl., naïf amour, m.

Kalvijn, f. (Bot.) Calville, f.

Kalvijn, m. Calvin, m. Kalvijnsch, adj. Calviniste, de Calvin. Kalvinist, m. et f. Calviniste, m. et f. Kalvinismus, Kalvinistendom, n. Calvinisme, m. Kalvinistisch, adj. Calviniste.

Kam, m. Crête, f. Den k- opsteken, lever la crête; (fig.) lever la tête, montrer son courage. Iemand in den k- zitten, donner sur la crête à q. || Dents, f. pl. || Carde, f. || Peigne, m. (fig.) Over éénen k- scheren, traiter de la même manière, n'avoir qu'un poids et qu'une mesure. || Chevalet m. (d'un violon). || (Tiss.) Râtelet, m., lame, f. || (Mar.) Frise de l'éperon, f. Kamblad, n. (Tiss.) Râtelier, peigne de pliage, m. Kamborstel, m. Brosse à peigne, f. Kamdoek, m. Peignoir, m. Kamdoublet, f.

● Hij is zoo veeg als eene luis op den kam, il est perdu.

(H.n.) Pinne, f. Kamdragend, adj. Pectinifère. Kamduiker, m. (H.n.) Morillon, m.

Kameel, m. Chameau, m. Indische k-, caméleopard, m. || -, n. (Mar.) Allège, f., câble, chameau, m. Kameeldrijver, m. Chamelier, m. Kameelengeslacht, n. Chameaux, caméliens, m. pl. Kameelgeit, f. Alpaca, m. Kameelhoeder, m. Chamelier, m. Kameelhooi, n. Andropogon, m. Kameelin, f. Chamelle, f. Kameelpanter, kameelpardel, m. Caméléopard, m., girafe, f. Kameelshaar, n. Poil de chameau, poil de chèvre, turcain, m. Kameelsharen, adj. De poil de chameau. Kameelsmaag, f. Estomac de chameau, m. Kameelsrug, m. Bosse de chameau, f. Kameelschip, n. Chameau, m. Kameelvormig, adj. Caméliforme.

Kameleon, n. Caméléon, m. || (fig.) Girouette, f., caméléon, homme faux, m.

Kamelot, n. Camelot, m. Kamelotachtig, adj. Camelote. Kamelotten, adj. De camelot. || -, v.a. Fabriquer du camelot.

Kamen, v.n. Se moisir.

Kamenier, f. Femme de chambre, camerière, soubrette, f. Kamenieren, v.a. Parer, ajuster. Kameniersdienst, m. Condition (ou) place de femme de chambre, f. Kamenierswerk, n. Besogne de camerière, f.

Kamer, f. Chambre, f. Beste k-, commodités, f. pl., lieux d'aisance, m. pl. Gestoffeerde k-, chambre garnie, f., garni, m. De k- doen, faire (ou) nettoyer la chambre. Zijne k- houden, garder la chambre. || K- der volksvertegenwoordigers, Chambre des représentants. || (Anat.) Chambre, f., ventricule, m. || K- (eens kanons), culasse, f. K- (eens steenstuks), boîte, f. K- (eens mortiers), chambre, f. Kameraad, m. et f. Camarade, m., compagnon, m., compagne, f. Kameraadschap, n. Camaraderie, f. Kameraadschappelijk, adj. Amical, en bon camarade. || -, adv. Amicalement, fraternellement. Kameraadsche, f. Amie, f. Kameraar, m. Camérier, m. Kamerband, m. Astragale de lumière, f., listel de la plate-bande de culasse, m Kamerbehanger, m. Tapissier, m. Kamerbewaarder, m. Huissier, garçon de salle, m. Kamerbezem, m. Bâlai de chambre, houssoir, m. Kamerdienaar, m. Valet de chambre, m. Kamerdoek, n. Toile de Cambrai, batiste, f. Kamerdoeksch, adj. De toile de Cambrai, de batiste. Kameren (ter), n. (Géogr.) La Cambre, f. Kameren, v.a. Enfermer, tenir dans une chambre. Kamergang, m. Selle, f. Kamergeleerde, m. Homme de cabinet, m. Kamergenooten, m. pl. Chambrée, f., compagnons de chambre, m. pl. Kamergerecht, n. Chambre de justice, f. || (Hist.) Chambre impériale, f. Kamergewaad, n. Négligé, déshabillé, m. Kamerheer, m. Chambellan, m. Kamerheerschap, n. Chambellanie, f. Kamerhuur, f. Loyer d'une chambre, m. Kamerijk, n. (Géogr.) Cambrai, m. Kamerijksch, adj. De Cambrai. Kamerjager, m. Chasseur de rats (ou) de souris, m. Kamerjapon, f. Robe de chambre, f. Kamerjuffer, f. Femme (ou) fille de chambre, camériste, f. Kamerkat, f. Femme de chambre, femme en chambre, f. Ka-

[p. 311]

merknecht, m. Valet de chambre, m. Kamerkruid, n. Reine des prés, f. Kamerlid, n. Membre de la Chambre, m. Kamerling, m. Camérier, chambellan, m. Kardinaal-k-, camerlingue, m. Ambt van kardinaal-k-, camerlingat, m. Kamermaagd, f. Camériste, femme (ou) fille de chambre, soubrette, f. Kamermuil, f. Pantoufle, babouche, f. Kamermuziek, f. Musique de chambre, f. Kameroversten, m. pl. Officiers de la chambre du roi, m. pl. Kamerplant, f. Plante de salon, f. Kamerpot, m. Vase de nuit, m. Kamerpresident, m. Président de la Chambre, m. Kamerrok, m. Robe de chambre, f. Kamersleutel, m. Clef de la chambre, f. Kamerspel, n. Pièce pour rhétoriciens, f. Kamerspeler, m. Acteur (ou) musicien qui ne joue pas en public, m. || Rhétoricien, m. Kamerspinnen, f. pl. Caméritèles, f. pl. Kamerstoel, m. Chaise percée, f. Kamerstuk, n. (Artill.) Pierrier, m. || (Peint.) Intérieur, m. Kamertje, n. Petite chambre, chambrette, f. || (Bot.) Camérule, f. Kamervergadering, f. Réunion de la Chambre, f. Kamerverhuurder, m., -verhuurster, f. Logeur, m., logeuse, f. Kamerverslag, n. Compte rendu d'une séance de la Chambre, m. Kamervogel, m. Oiseau d'appartement, m. Kamerwacht, m. Homme chargé de la propreté de la chambrée, m. Kamerzanger, m., -es, f. Chanteur, m., cantatrice, f. de la chambre royale. Kamerzitting, f. Séance de la Chambre, f.

Kamfer, f. Camphre, m. Kamferachtig, adj. De camphre, camphorique. Kamferboom, m. Camphrier, m. Kamferbrandewijn, m. Eau-de-vie camphrée, f. Kamferen, v.a. Camphrer. Kamferhoudend, adj. Camphré. Kamferkruid, n. Camphrée, f. Kamferlucht, f. Odeur de camphre, f. Kamferolie, f. Huile camphrée, f. Kamferopleverend, adj. Camphorifère. Kamferplant, f. (Bot.) Camphrée, f. Kamferpleister, f. Emplâtre camphré, m. Kamferpoeder, n. Camphre pulvérisé, m. Kamferreuk, m. v. Kamferlucht. - Kamferstof, f. Camphène, camphogène, m. Kamferzout, n. Camphorate, m. Kamferzuur, n. Acide camphorique, m.

Kamgier, m. Condor, m. Kamgras, n. Crételle, f. Kamhaar, n. Peignures, f. pl. Kamhagedis, f. (H.n.) Iguane, m. Kamhout, n. Frise, f. Kamhuisken, kamkokertje, n. Étui à peigne, m.

Kamig, adj. Moisi.

Kamille, f. Camomille, f. Kamillebloem, f. Fleur de camomille, f. Kamillenaftreksel, n. Infusion de camomille, f. Kamillenolie, f. Essence de camomille, f. Kamillethee, f. Infusion de fleurs de camomille, f.

Kamizool, n. Camisole, f. Kamizoolsmouw, f. Manche de camisole, f. Kamizoolsvoering, f. Doublure de camisole, f. Kamizoolszak, m. Poche de la camisole, f.

Kamkever, m. Scarabée, m. Kamkleed, n. Peignoir, m. Kamkwal, f. Cténophore, m. Kamlat, f. Râteau de vergue, m. Kamma-

● De kan aanspreken, caresser la dive bouteille.

chine, f. Machine à carder, f. Kammeling, f. Bourre de laine, f. Kammen, v.a. Peigner, carder. Kammenmaken, n. Métier de peignier, m. || (Tiss.) Métier de lamier, m. Kammenmaker, m. Peignier, m. || Lamier, m. Kammenverkooper, m. Marchand de peignes, peignier, m. || Lamier, m. Kammer, m. Peigneur, cardeur, m. Kammossel, f. Came, f. Kammosseldier, n. Pectinier, m.

Kamoesle(d)er, n. Cuir bronzé, m. Kamoesle(d)eren, adj. De cuir bronzé. Kamoezen, v.a. Bronzer (le cuir).

Kamp, m. Champ, m. || Combat, m. || -, n. Camp, campement, m. || Quartier oriental, m. || -, adv. K- op, quitte à quitte. K- zijn, être quitte. || Dat is k- op, à bon chat bon rat. K- geven, donner gagné. Kampanje, f. (Mar.) Dunette, f. || (Mil.) Campagne, f. Kampeering, f. Campement, m. Kampen, v.n. Combattre, lutter. || (fig.) Lutter, concourir, rivaliser, joûter. || -, v.a. Faire payer. Kamper, m. Combattant, m. || Concurrent, champion, m.

Kamperfoelie, f. Chèvre-feuille, m. Kamperfoelieachtig, adj. Caprifoliacé.

Kampernoelie, f. Champignon, m. Kampernoeliesteen, m. Fongite, f.

Kampersteur, m. OEufs à la moutarde, m. pl.

Kampgericht, n. Combat judiciaire, jugement de Dieu, m. Kampgevecht, n. Combat en champ clos, duel, combat singulier, m. Kamphaan, m. Coq de joûte, coq dressé au combat, m. Kamping, f. Combat, m. || (fig.) Concours, m. Kampioen, m. Champion, m. Kampioenschap, n. Championnat, m. Kamplustig, adj. Ardent au combat. Kampop, adv. Quitte à quitte, but à but.

Kampoliep, f. Cristatelle, f.

Kampplaats, f. Champ clos, lieu de combat, m., lice, f. Kamprechter, m. Juge du combat, juge du camp, m. Kampspel, n. Jeu gymnastique, tournoi, m. Kampster, f. Concurrente, f. Kampstrijd, m. Concours, m. Kampvechten, n. Combat en champ clos, m. Kampvechter, m. Champion, combattant, m. || (fig.) Champion, défenseur, m.

Kamrad, n. Hérisson, m., roue dentelée, f. Kamschelp, f. v. Kammossel. - Kamsel, n. Peignures, f. pl. Kamslager, m. Cardier, m. || Lamier, rotier, m. Kamspier, f. (Anat.) Pectiné, m. Kamster, f. Peigneuse, f. Kamtand, m. Dent de peigne, f. Kamtang, f. Tire-dents m. (des cardeurs).

Kamuis, adj. Camus. Kamuisachtig, adj. Camuset. Kamuisle(d)er, etc. v. Kamoesleer, etc. Kamuisneus, m. Nez camus, m. || Personne f. qui a le nez camus.

Kamvijl, f. Grêle, f. Kamvormig, adj. Pectiné. Kamwiel, n. v. Kamrad. - Kamwol, f. Peignons, m. pl., étaim, m.

Kan, f. Canette, f., pot, m., cruche, f., litron, m. Te diep in de k- kijken, boire trop. Als de wijn is in den man, is de wijsheid in de kan, le vin entre, la raison sort.

Kanaal, n. Canal, m. || Détroit, m. || De zeeëngte tusschen Frankrijk en Engeland, Pas de Calais, m., la Manche, f. || (fig.) Source, f.

[p. 312]

Ik heb het uit een goed k-, je le tiens de bonne source. || Débouché, m. Kanaalbrug, f. Pont sur le canal, m. Kanaalsluis, f. Écluse dans un canal, f. Kanaalvisscher, m. Houci, m.

Kanalje, f. Canaille, f. Kanaljeachtig, adj. Bas, commun. || -, adv. Bassement.

Kanarie, m. Canari, serin, m. Kanarieboom, m. Canari, m. Kanariegras, n. Phalaride, f. Kanariekooi, f. Cage de canari, f. Kanariemusch, f. Canarin, m. Kanariën, f. pl. (Géogr.) Canaries, îles Canaries, f. pl. Kanariesek, f. Vin des Canaries, m. Kanariesuiker, f. Sucre des Canaries, m. Kanarievlucht, f. Volière de canaris, f. Kanarievogel, m. Canari, serin, m. Kanariewijn, m. Vin des Canaries, m. Kanariezaad, n. Graine de canarie, f., alpiste, m.

Kanasser, kanaster, m. Canasse, m.

Kandeel, f. Chaudeau, m. Kandeelmaal, n. Festin d'accouchée, m. Kandeelkom, f. Terrine à chaudeau, f. Kandeelpot, m. Pot à chaudeau, m. Kandeelwijn, m. Chaudeau, m.

Kandelaar, m. Chandelier, m. (Prov.) Het licht staat op den k-, la vérité éclate. Kandelaarsdopje, -hoedje, n., kandelaarspijp, f. Bobèche, f. Kandelaren, v.a. Couper les branches, étêtir, tronquer.

Kandeliseeren, v.n. Cristalliser. Kandij, f. Sucre candi, m. Kandijpot, m. Pot au sucre candi, m. Kandijstroop, f. Sirop blanc, m. Kandijsuiker, f. Sucre candi, m.

Kaneel, f. Cannelle, f. Eene pijp k-, un bâton de cannelle. Kaneelappel, m. Corossol réticulé, m. Kaneelamandelen, m. pl. Cannelas, m. Kaneelbast, f. Écorce du cannelier, f. Kaneelbeetje, n. Cannelade, f. Kaneelbloem, f. Fleur de cannelle, f. Kaneelboom, m. Cannelier, m. Kaneelbruin, adj. Bruncannelle. Kaneelframboos, f. Framboise cannelle, f. Kaneelgeest, m. Essence de cannelle, f. Kaneelgeur, m. Odeur de cannelle, f. Kaneelgom, f. Alouchi, m. Kaneelhout, n. Bois de cannelier, m. Kaneelhouten, adj. De (bois de) cannelier. Kaneelig, adj. Comme la cannelle. Kaneelkleur, f. Couleur de cannelle, f. Kaneelkleurig, adj. De couleur de cannelle, cannellé. Kaneelkoekje, n. Tablette à cannelle, f. Kaneelkost, m. Cannelude, f. Kaneellaurier, m. Laurier-casse, m. Kaneelolie, f. Huile à cannelle, f. Kaneelpijp, f. Bâton (ou) bâtonnet de cannelle, m. Kaneelreuk, m. v. Kaneelgeur. - Kaneelroos, f. Rose à odeur de cannelle, f. Kaneelsiroop, f. Sirop de cannelle, m. Kaneelsmaak, m. Goût de cannelle, m. Kaneelstok, m. v. Kaneelpijp. - Kaneelsuiker, f. Cannelas, m., canneline, f. Kaneelvoer, n. v. Kaneelkost. - Kaneelwafel, f. Gaufre à la cannelle, f. Kaneelwater, n. Eau de cannelle, f. Kaneelwijn, m. Hypocras, m.

Kanefas, n. Canevas, bougron, basin, m.

Kanenbrood, n. Pain de cretons, m.

Kanguroo, m. Kangourou, m.

Kanis, f. Gline, glène, f. || (pop.) Corps, m., carcasse, f.

Kanjir, m. Quelque chose de grand dans

● Brusselsche kant, point de Bruxelles. Van den kant in de sloot, de mal en pis.

son genre, f. Een k- van een appel, une grosse pomme, v. Kokker.

Kanker, m. Cancer, m., gangrène, f., chancre, m. || (fig.) Gangrène, f., mal enraciné, m. Kankerachtig, adj. Cancéreux, gangreneux, chancreux. K- gezwel, cancroïde, f. Kankerbloem, f. Pissenlit, m. || Coquelicot, m. Kankeren, v.n. S'enraciner, s'étendre. Kankergezweer, -gezwel, n. Ulcère cancéreux, m. Kankerkruid, n. Chenillette, f. Kankerlijder, m. Cancéreux, m.

Kanneberg, f. Canneberge, f.

Kannegeluk, n. Fond du pot (ou) de la bouteille, m. Kannekenskruid, n. Népenthe, f. Kannelid, n. Couvercle du pot, m. Kannengieter, m. Discoureur, politicien de cabaret, m. Kannetje, n. Cannette, f., cruchon, m. Kannewasscher, m. Goupillon, m. || (Bot.) Massette, f., typha, m.

Kanoetvogel, m. Canut, m.

Kanon, n. Canon, m., pièce de canon, bouche à feu, f. Lang k-, canon de siège. Kort k-, canon de bataille. || Artillerie, f., canons, m. pl. || (Mus.) Canon, m. Kanonboor, f. Alésoir, m. Kanonborerij, f. Forerie, f. Kanonfries, f. Bourrelet, m. Kanongebulder, n. Bruit, grondement du canon, m. Kanonkelder, m. Casemate, f. Kanonmetaal, n. Bronze à canon, m. Kanonmeter, m. Verge de calibre, f. v. Kaliberijzer. - Kanonneerboot, f. Canonnière, f. Kanonnenkoorts, f. Fièvre que donne la peur du canon, f. Kanonnier, m. Canonnier, artilleur, m. Kanonnierskazerne, f. Caserne des canonniers, f. Kanonnierskunst, f. Artillerie, f. Kanonreep, m. Combleau, m. Kanonsbal, m. Boulet de canon, m. Kanonschot, n. Coup de canon, m. Kanonskogel, m. Boulet de canon, boulet, m. Kanonspijs, f. Airain, bronze, m. Kanonvuur, n. Canonnade, f. Kanonwagen, m. Porte-corps, m., triqueballe, f., etc. v. Geschut et ses composés.

Kans, f. Chance, fortune, f., hasard, sort, m. De k- waarnemen, saisir l'occasion. Ik zie er geene k- toe, je ne vois pas de moyen.

Kansel, m. Chaire, f. || Prêtrise, f.

Kanselarij, f. Chancellerie, f. Kanselarijstijl, m. Style de chancellerie, m. Kanselier, m. Chancelier, m. Kanselierschap, n. Dignité de chancelier, f. Kanseliersvrouw, f. Chancelière, f.

Kanselrede, f. Sermon, m. Kanselredenaar, m. Prédicateur, m. Kanselstijl, m. Style de la chaire, m. Kanselwelsprekendheid, f. Éloquence de la chaire, f.

Kansspel, n. Jeu de hasard, m. Kansspeler, m. Celui qui joue au jeu de hasard.

Kant, m. Côté, bord, m., carne, f. Iets op zijnen k- zetten, mettre une chose sur le côté. K- brood, morceau, gros morceau de pain, lopin, guignon, m. || Bord, rebord, m., bordure, f. K- eens boeks, marge, f. K- van een bosch, lisière, f. || Bord, rivage, m., côte, f. || (fig.) Dat raakt k- noch wal, cela n'a ni rime ni raison. Een glas op zijn k- zetten, vider le verre. Het is een stuivertje op zijn k-, c'est un pur hasard. Hij zet de schijven op zijn k-, il amasse de l'argent. Aan k- zetten, mettre de côté. Langs den

[p. 313]

k- varen, côtoyer. || Côté, endroit, quartier, m. Hij woont aan onzen k-, il demeure dans nos environs. Iemand van k- helpen, tuer q. Van k- raken, périr. Zich van k- maken, se retirer, se sauver. || (fig.) Se suicider. || Van beide k-en, de part et d'autre. Van weersk-en, des deux côtés, mutuellement. Te allen k-, partout.

Kant, adj. Gentil, beau, régulier, équarri. K- vertrek, chambre régulière. Alles is k- en klaar, tout est prêt, tout est en ordre. || Die wijn is k-, ce vin sent le tonneau, a un goût de tonneau. || -, adv. Het zeil k- zetten, poser la voile de biais, dresser la voile. Zich k- zetten, se mettre en posture pour soutenir un choc.

Kant, f. Dentelle, f. K- werken, faire de la dentelle. Genaaide k-, point, m. Kantboordsel, n. Bord de dentelle, m. Kantdoos, f. Boîte à dentelle, f.

Kanteel, m. Créneau, m., dentelure, f. || Pierre angulaire, f. Kanteelen, v.a. Créneler. Kanteelig, adj. En forme de créneau. Kanteeling, f. v. Kanteel.

Kantelen, v.a. Renverser, mettre sur la carne (ou) sur le côté. || -, v.n. Se tourner, se renverser, tourner. Kanteling, f. Action de tourner, f. || Action de se renverser, f.

Kanteloep, f. (Bot.) Cantaloupe, f.

Kanten, v.a. Équarrir. || Zich tegen iets k-, s'opposer à qc.

Kanten, adj. De dentelle. Kantengaren, n. Fil m. à dentelle. Kantenstopster, f. Remplisseuse, f.

Kanterkaas, f. Fromage au cumin, m.

Kanterstok, m. Barre de gouvernail, f.

Kanthout, n. Équarrissage, m. || (Bot.) Lagetta, m. Kanthouwen, v.a. Équarrir. Kanthouwer, m. Ouvrier qui équarrit, m. Kantig, adj. Angulaire, à angles, etc. K- karakter, caractère anguleux, m. || v. Kant, adj. - Kantigheid, f. Qualité de ce qui est anguleux, etc., f. Kantje, n. Petit bord, m. Men moet van zijn k- blijven, il faut qu'on le laisse tranquille. Hij kan zijn k- keeren, il est à la hauteur de sa besogne. Daar is een k- van aan, il y a du vrai là-dedans. || Petite dentelle, f. || Petit baril de harengs, m. Kantjes, adv. Proprement, gentiment. Kantklopper, m., -klopster, f. v. Kantwerker, kantwerkster. - Kantkooper, m., -koopster, f. Marchand, m., marchande, f. de dentelle. Kantkussen, n. Carreau de dentellière m. Kantnaald, f. Épingle à dentelle, f.

Kantongerecht, n. Justice de paix, f. Kantonnaal, adj. Cantonal. Kantonrechter, m. Juge de paix, m.

Kantoor, n. Comptoir, bureau, m. || Maison (de commerce), f. || Factorerie, f. || (fig.) Hij is daar op zijn k-, il est là dans son élément. Hij is aan het verkeerde k-, il se trompe d'adresse. Kantoorbediende, m. Commis, commis de bureau, m. Kantoorbehoeften, f. pl. Fournitures de bureau, f. pl. Kantoorhand, f. (Call.) Belle main, f. Kantoorinkt, m. Encre double, f. Kantoorklerk, m. v. Kantoorbediende. - Kantoorknecht, m. Garçon de bureau, m. Kantoorlessenaar, m. Pupitre de bureau, m. Kantoorpen, f. Grosse plume, f. Kantoorschrijver, m. Commis

● Dit raakt kant noch wol, cela n'a pas de sens commun.

(de bureau), m. Kantoorwerk, n. Ouvrage de comptoir, m., besogne de bureau, f.

Kantrechten, v.a. Tailler d'équerre, équarrir. Kantshaak, m. Grappin, m. Iemand bij zijn k-en grijpen, prendre q. au collet. Kantsteek, m. Point de dentelle, m. Kantsteen, m. (Maç.) Pierre d'attente, f. || K-en, tablettes, f. pl., parements, m. pl. Kantstoppen, n. Remplissage de dentelle, m. Kantstopster, f. Remplisseuse, f. Kantteekening, f. Note, note marginale, apostille, f. Kantverstellen, n. etc. v. Kantstoppen. - Kantvisscherij, f. Pêche d'été le long des côtes, f. Kantvrucht, f. (Bot.) Miroir de Vénus, m., tétragonolobe, m. Kantwerk, n. Dentelle, f. Kantwerken, n. Métier de dentellière, m. Kantwerker, m. Fabricant de dentelle, m. Kantwerkster, f. Dentellière, f. Kantzaad, n. Astragale, m. Kantzuil, f. Prisme, m. Kantzuilvormig, adj. Prismatique. Kantzuilvrucht, f. v. Kantvrucht.

Kanunnik, m., -es, f. Chanoine, m., chanoinesse, f. Kanunnikdij, f. Canonicat, m. Kanunnikenbank, -plaats, f. Banc m. (ou) place f. des chanoines.

Kap, f. Comble, sommet, pignon, faîte, couronnement, toit, m. K- (eens schoorsteens), mitre, f. K- (eens muurs), chaperon, m. K- (eens schoens), pâton, m. K- (eens preekstoels), abatvoix, m. K- (eens kleeds), chaperon, capuchon, m. || Chape, cape, f. || Froc, capuchon, m. De k- over de haag smijten, jeter le froc aux orties. || Bonnet, m., coiffe, calotte, f. De k- vullen, tromper. Hij zal op zijne k- hebben, il en attrapera. De k- trekken, jouer un tour. In de k- gaan, se marier.

Kap, m. Coup, m., entaille, f. Kapbeitel, m. Ébauchoir, m. Kapblok, n. Billot, hachoir, m. Kapbord, n. Hachoir, m.

Kapdoos, f. Boîte de toilette, f.

Kapel, f. Chapelle, f. || (fig. et pop.) Chapelle, f., cabaret, m. || (H.n.) Papillon, m. || (Chim.) Chapiteau, m. || (Artill.) Chapiteau, m. Kapelaan, m. Chapelain, m. || (H.n.) Caplan, m. Kapelaanschap, n. Chapellenie, f. Kapelletje, n. Petite chapelle, f., etc. v. Kapel. - Kapelmeester, m. Maître de chapelle, m. Kapelmeesterschap, n. Maîtrise, f., emploi de chef d'orchestre, m. Kapelmuziek, f. Musique sacrée, f.

Kapen, v.a. Pirater. || (fig.) Escamoter. Kaper, m. Corsaire, pirate, m. || -, f. Coiffe, f., bonnet, m. Kaperbrief, m. Lettre de marque, f. Kaperkapitein, m. Capitaine d'un corsaire, m. Kaperschip, n. Corsaire, m.

Kapgans, f. Céréopsis, m. Kapgebint, n. Faîtage, comble, m.

Kaphamer, m. v. Bikhamer.

Kapitaalbezitter, m. Capitaliste, m. Kapitaalbezitster, f. Capitaliste, f.

Kapiteel, n. Chapiteau, m.

Kapitein, m. Capitaine, m. || Patron, maître, m. || Chef, capitaine, m. Kapitein-generaal, m. Capitaine-général, m. Kapitein-geweldiger, m. Prévôt militaire, m. Kapitein-kwartiermeester, m. Capitaine-quartier-maître, m. Kapitein-luitenant, m. Capitaine-lieutenant, m. Kapiteinschap, n.

[p. 314]

Capitainerie, f., grade de capitaine, m. Kapiteinsgalei, f. Galère capitane, f. Kapiteinsplaats, f. Charge de capitaine, f. Kapiteinsrang, m. Grade de capitaine, m.

Kapitool, n. Capitole, m.

Kapitorie, n. Couverture, f. v. Kaft.

Kapittel, n. Chapitre, m. || (fig.) Réprimande, f. Iemand het k- voorlezen, réprimander q. || Van het k-, capitulaire, chapitral. Kapitteldag, m. Jour de chapitre, m. Kapittelen, v.a. Reprimander, tancer, chapitrer. Kapittelheer, m. Chanoine, capitulant, m. Kapittelsgewijze, adv. Par chapitres, capitulairement. Kapittelstok, m. Bâton de sucre, m. || Signet, m. || Balustre, m. || Rouleau de charpie, m.

Kapje, n. Petit chaperon, m., petite chape, f. || Petit bonnet, m. || (Gramm.) Accent circonflexe, m. Kapkamer, f. v. Kleedkamer. - Kaplaken, n. (Mar.) Gratification, f. || Drap de chausses, m. Kapluifel, f. Appentis, m. Kapmantel, m. Manteau à capuchon, m.

Kapmes, n. Couperet, m.

Kapoen, m. Chapon, m. Jonge k-, chaponneau, m. || (fig.) Capon, coquin, m. Kapoenen, v.a. Chaponner.

Kapoeres, adj. Perdu, fichu, usé.

Kapoets(muts), f. v. Kapuitsmuts.

Kapot, adj. et adv. En pièces, cassé, brisé, en morceaux. || Usé, troué, déchiré. || (fig.) Mort. || K- slaan, casser, briser, mettre en pièces. K- maken, briser, tuer. K- gaan, mourir. || || (Jeu) Capot. K- spelen, faire capot.

Kapot, f. Capote, f. Kapotjas, f. Capote, f. Kapotje, n. Petite capote, f.

Kapotteeren, v.a. Tuer, massacrer.

Kappelen, v.n. Se cailler. Kappeling, f. Action de se cailler, f.

Kappelingen, f. pl. Copeaux, éclats de bois, m. pl. Kappen, v.a. Couper, v. Hakken. || (Mar.) Het anker k-, couper le câble. || Hacher. || Boomen k-, ébrancher, élaguer des arbres. Bargoensch k-, baragouiner.

Kappen, v.a. Coiffer, couvrir. Eene valk k-, chaperonner le faucon. Laarzen k-, mettre des genouillères aux bottes. Kappenmaakster, f. Coiffeuse, f. Kapper, m. Coiffeur, m.

Kapper, m. Coupeur, m. v. Kakker.

Kapper, f. (Bot.) Câpre, f. || K- bier, chope, f. Kapperboom, m. Câprier, m. Kapperkool, f. Chou cabus, m. Kappertje, n. Petit coiffeur, m. || (H.n.) Pigeon huppé, m. Kappertjeskool, f. Chou cabus, m. Kapping, f. Action de couper, de tailler, coupe, taille, f. || Coiffure, f. Kapraaf, f. (Charp.) Chevron de toit, m. Kaproen, f. Chaperon, m. || (Prov.) Twee hoofden onder ééne k-, deux têtes dans un bonnet. || K- voor paarden, caveçon, m.

Kapseizen, v.n. (Mar.) Se renverser, chavirer, sombrer.

Kapsel, n. Coiffure, f. || (Cuis.) Hachis, m.

Kapsjees, f. Chaise roulante à soufflet, f. Kapspant, n. Faîtage, m.

Kapspiegel, m. Miroir de toilette, m.

Kapstander, m. Tête à perruque, f. Kapstok, m. Porte-manteau, m.

Kaptafel, f. Toilette, f.

Kapucijn, m. Capucin, m. Kapucijne-

● Gelijke monniken, gelijk kappen, il ne faut pas faire de distinction.

bloem, f. Herbe de capucine, f. Kapucijnekleur, f. Couleur capucine, f. Kapucijnenklooster, n. Couvent de capucins, m. Kapucijnenkommeken, n. Capucine, f. Kapucijnermonnik, m. Capucin, m. Kapucijnernon, f. Capucine, f. Kapucijnerorde, f. Ordre des capucins, m. Kapucijnkers, f. Capucine, f. Kapucijnkever, m. Capucin, m.

Kapuin, etc. v. Kapoen, etc. - Kapuinschotel, m. Chaponnière, f.

Kapuitsmuts, f. Bonnet fourré, tapabor, m.

Kapvormig, adj. Capuchonné. Kapwagen, m. Chariot couvert, m. Kapzetster, f. Coiffeuse, f.

Kar, f. Charrette, f. || (Impr.) Coffre, m. || (fig.) Zijne k- keeren, se retourner en partie; changer d'avis.

Karaak, f. Caraque, f.

Karabijn, f. Carabine, f. Karabijnhaak, m. Porte-mousqueton, m. Karabijnschoen, m. Porte-crosse, m. Karabijnschot, n. Coup de carabine, m. Karabinier, m. Carabinier, m.

Karaf, f. Carafe, f. Karafje, n. Carafon, m.

Karakter, n. Caractère, m. Karakterkunde, f. Connaissance (ou) étude des caractères, f. Karakterloos, adj. Sans caractère. Karakterloosheid, f. Manque de caractère, m., faiblesse, f. Karaktermatig, adj. Qui montre le caractère, suivant le caractère. Karakterschets, f. Esquisse caractéristique (ou) du caractère, f. Karakterschildering, f. Peinture du (ou) de caractère, f. || Comédie de caractère, f. Karakterstuk, n. Pièce visant surtout la peinture des caractères, f. Karaktertrek, m. Trait caractéristique, trait du caractère, m.

Karateeren, v.a. Allier, mélanger des métaux précieux. Karateering, f. Carature, f.

Karavaan, f. Caravane, f. Karavaanschip, n. Caravaneur, m. Karavanenherberg, f. Caravansérail, m.

Karbats, f. Fouet de cuir, m., cravache, f.

Karbeel, m. Corbeau, m. Karbeelsteen, m. Modillon, m.

Karbonade, f. Carbon(n)ade, f.

Karbonkel, m. et n. Escarboucle, f. || (Méd.) Furoncle, m. Karbonkelneus, m. Nez rouge, m. Karbonkelsteen, m. Escarboucle, f.

Karbouw, m. Buffle des Indes, m.

Kardeel, n. (Mar.) Drisse, f. || Tonneau, m. Kardeelblok, n. Bloc m. de la drisse.

Kardemom, f. (Bot.) Cardamome, m.

Kardinaal, m. Cardinal, m. Kardinaalkamerling, m. Camerlingue, m. Kardinaalkamerlingschap, n. Camerlingat, m. Kardinaalschap, n. Cardinalat, m. Kardinaalsmuts, f. Barette, f. || (Bot.) Bonnet de prêtre, fusain, m. Kardinaalsvogel, m. Cardinal, m.

Kardoen, m. (Bot.) Cynarée, f.

Kardoes, m. Chien de canard, barbet, m.

Kardoes, f. Cartouche, f. || (Artill.) Gargousse, f. || (Charp.) Gousset, m. Kardoesdoos, f. Cartouchière, f. Kardoesdrager, m. Gargoussier, m. Kardoesgaren, n. Fil à

[p. 315]

gargousses, m. Kardoeskist, f. Caisson à cartouches (ou) à gargousses, m. Kardoesklopper, m. Maillet à gargousses, m. Kardoeskoker, m. Porte-gargousse, garde-feu, m. Kardoeskrop, f. Bout d'une cartouche, m. Kardoesscherp, kardoesschroot, n. Mitraille, f. Kardoesstok, m. Forme à cartouche, f., mandrin, m. Kardoestasch, f. Giberne, f., étui à cartouches, m. Kardoeszak, m. Gargoussière, f.

Kareel, m. Brique, f. Kareelbakker, m. Briquetier, m. Kareelbakkerij, f. Briqueterie, f. Kareeloven, m. Four à briques, m. Kareelsteen, etc. v. Kareel, etc.

Karetschildpad, f. Caret, m. || -, n. Caret, m.

Karig, adj. Avare, chiche, sordide, mesquin. || -, adv. Avarement, chichement, mesquinement. Karigheid, f. Avarice, mesquinerie, ladrerie, f.

Karkant, m. Carcan, collier, m.

Karkas, f. Carcasse, f.

Karkiet, m. Moineau des roseaux, m.

Karlijntje, n. Espèce de coiffe, f.

Karmeliet, m. Carme, m. Karmelietenklooster, n. Couvent des carmes, m. Karmelietermonnik, m. Carme, m. Karmelieternon, karmelietes, f. Carmélite, f.

Karmijn, n. Carmin, m. Karmijnen, v.a. Carminer. Karmijninkt, m. Encre carminée, f. Karmijnrood, n. Carmin, m. || -, adj. De carmin. Karmijnstof, n. Carmine, f.

Karmozijn, n. Cramoisi, m. Karmozijnen, adj. De cramoisi, cramoisi. Karmozijnpeer, f. Cramoisine, f. Karmozijnrood, n. Cramoisi, m. || -, adj. Cramoisi. Karmozijnverf, f. Cramoisi, m. Karmozijnvervig, adj. Cramoisi.

Karn, f. Baratte, f.

Karnaattouw, n. (Mar.) Cartahu, m.

Karnemelk, f. Lait de beurre, babeurre, lait battu, m. || (Prov.) Mijn bloed wordt k-, mon sang bout (de colère), m. Karnemelksbrij, -pap, f. Bouillie au babeurre, f. Karnen, v.a. et v.n. Baratter. || -, n. Barattage, m. Karnhond, m. Chien qui tourne la baratte, m. Karnhuis, n. Lieu où se fait le barattage, m. Karnmolen, m. Machine à battre le beurre, baratte, f.

Karnoffelen, v.a. Rosser, étriller.

Karnpols, karnstok, m. Batte à beurre, f. Karnrad, n. Roue qui fait aller la baratte, f. Karnschijf, f. Ménole, f. Karnton, f., karnvat, n. Baratte, f. Karntril, m. Batte à beurre, f.

Karolijntje, n. v. Karlijntje.

Karonje, f. Charogne, f.

Karos, f. Carrosse, m. Karossengeld, n. Impôt sur les carrosses, m.

Karot, f. Betterave, f. || Carotte, f. Karottenfabriek, f. Fabrique de carottes, f. Karottentouw, n. Corde de carottes, f. Karottentrekker, m. Celui qui fait des carottes. || (fam.) Escroc, m. Karottentrekkerij, f. Fabrique de carottes, f. || (fam.) Escroquerie, f.

Karper, m. Carpe, f. Karpergehakt, n. Carpie, f. Karpergeslacht, n. Cyprinoïdes, m. pl. Karpersleven, n. Vie heureuse, f.

● Wij zijn gauw naar hier gekard, nous sommes accourus bien vite.

Karperkaar, f. Carpière, f. Karpersoep, f. Soupe aux carpes, f. Karpersprong, m. Saut de carpe, saut à plat ventre, m. Karpertje, n. Carpillon, carpeau, m. Karpervijver, m. Carpier, m.

Karpet, n. Carpette, f. Karpethoek, m. Pièce de métal cousue aux coins des carpettes pour les maintenir horizontales, f. Karpetschuier, f. Brosse à carpette, f.

Karpoets(muts), f. v. Kapuitsmuts.

Karre, f. v. Kar. - Karreband, m. Espèce de cercle (ou) de cerceau, f. Karreboom, m. Timon, m. Karredrijver, m. Charretier, roulier, m. Karreknecht, m. Charretier, m.

Karrel, m. Congre, m., anguille de mer, f.

Karrelichter, m. Dossière, f.

Karreldoek, n. Noyale, f.

Karreman, m. Charretier, m. Karren, v.a. Transporter dans une charrette, charrier. Karrepaard, n. Cheval de charrette, m. Karreschuur, f. Remise pour les charrettes, f. Karrespoor, n. Ornière, f. Karretje, n. Charrette, carriole, f. || (fig.) Zijn k- rijdt op een zandweg, tout lui va à souhait. Karrevracht, f. Charretée, f. Karreweg, m. Voie charretière, f.

Karsaai, n. Creseau, carisel, m. Karsaaien, adj. De creseau, de carisel.

Karsteling, m. (Cuis.) Échaudé, m.

Kartel, m. Entaille, entaillure, f. Karteldarm, m. Colon, m. Kartelen, v.a. Entailler, faire des entaillures à. || -, v.n. Se cailler. || S'accrocher. || S'entortiller. Kartelig, adj. Entaillé. || Caillé. Karteligheid, f. Qualité d'être caillé, etc. Karteling, f. Action d'entailler. || Action de se cailler. Kartelrand, m. Grenetis, m.

Kartets, f. Cartouche de mitraille, f. Kartetskogel, m. Balle de mitraille, f. Kartetsvuur, n. Mitraille, f.

Karton, n. Carton, m. In k- binden, cartonner. Het binden in k-, le cartonnage, m. Fijn k-, cartonnage, m. Kartonhandelaar, m. Cantonnier, m. Kartonleder, n. Cartoncuir, m. Kartonmaken, n. Cartonnerie, f. Kartonmaker, m. Cantonnier, m. Kartonmakerij, f. Cartonnerie, f. Kartonnen, adj. De carton. Kartonnenmaakster, f. Cartonnière, f. Kartonnenmaker, m. Cantonnier, colleur, m. Kartonneerder, m. Cartonneur, m. Kartonneering, f. Cartonnage, m. Kartonpap, f. Pâte de carton, f. Kartonwesp, f. Cartonnière, f.

Kartouw, f. Canon gros et court, m., cartouche, f. || (fig.) Dat is eene k- in zijne beurs, c'est une grande perte pour lui. Dronken als een k-, ivre comme toute la Pologne. Vloeken als een k-, jurer comme un païen.

Kartuizer, m. Chartreux, m. Kartuizerin, f. Chartreuse, f. Kartuizermonnik, m. Chartreux, m. Kartuizernon, f. Chartreuse, f. Kartuizerklooster, n. Chartreuse, f., couvent de chartreux, m.

Karveel, n. Carvelle, f. Karveelswerk, n. Bondage en carvelle (ou) en louvette, m.

Karviel, n. Poulie d'étague du grand hunier, f. Karvielblok, n. et m. Entretoise, f.

[p. 316]

Karvielhout, n. Arc-boutant, m. Karvielnagel, m. Cabillot, chevillot, m.

Karwats, f. Cravache, f.

Karwei, f. Ouvrage, m. || Ouvrage extraordinaire, m., corvée, f. || Ouvrage pénible, m., corvée, f. || Entrailles, f. pl., tripaille, fressure, f. Karweidienst, m. Corvée, f. Karweier, m. Corvéieur, m. Karweiman, m. Homme de corvée, m. Karweitje, n. Petite besogne, f.

Karwij, f. (Bot.) Carvi, m. Karwijzaad, n. Graine de carvi, f.

Kas, f. Armoire, caisse, f. Zij hangen in de k-, leur mariage est officiellement annoncé. (Winkel)k-, vitrine, f. || (Bril)k-, étui, m. || Boîte, f. || Caisse, f., buffet, m. || Alvéole, f. || Caisse, f., argent, m., fonds, m. pl., espèces, f. pl. Niet bij k- zijn, n'avoir pas d'argent, ne pas être en fonds. De k- sluit (of) stemt, l'encaisse est en règle. De k- opmaken, faire la caisse. || (fig.) Prison, f. Hij zit in de k-, il est en prison. || (fig.) Eene k- aanhebben, être dans les brindes (ou) brindezingues v. aussi Kast. - Kasboek, n. Livre de caisse, m. Kasgeld, n. Argent de caisse, m. Kashouder, m. Caissier, m. Kasje, n. Petite caisse, f.

Kaskenade, f. Gasconnade, f. Veel k- maken, faire beaucoup d'embarras.

Kaskien, kaskijn, m. Casaquin, m.

Kaspapier, n. Papier de rebut, m.

Kasrekening, f. Compte de caisse, m. Kassa, f. (Comm.) Caisse, f.

Kassei, m. Caillou, pavé, m. Kasseien, v.a. et v.n. Paver (avec des cailloux). || -, n. Pavage, pavement, m. Kasseier, kasseilegger, m. Paveur, m. Kasseistamper, m. Ouvrier qui enfonce (ou) hie les pavés, m. || Demoiselle, hie, f. Kasseisteen, m. Pavé, m. Kasseiweg, m. Pavé, m., chaussée, f. Kasseiwerk, n. Pavage, cailloutage, m.

Kassen, v.a. Encaisser. || Enchâsser.

Kassie, f. (Bot.) Casse, f. Kassieboom, m. Cassier, m., casse, f.

Kassier, m. Caissier, m. Kassieren, v.n. Faire le métier de caissier. Kassiersboek, n. Livre de caissier, m. Kassiersbriefje, n. Billet sur une caisse, m. Kassierskantoor, n. Comptoir, bureau de caissier, m. Kassiersknecht, m. Garçon de caisse, m. Kassierspapier, n. v. Kassiersbriefje. - Kassiersrekening, f. Compte de caissier, m. || (Math.) Règle de caissier, f.

Kassig, adj. Déchiré. Dit papier is vrij k-, il y a beaucoup de rebut dans ce papier.

Kast, f. Armoire, f., placard, m. Zij is uit de k-, elle est sur son trente et un. || Boîte, f., étui, m., etc. v. Kas. || Bâtiment délabré, m., vieille voiture, f. Wanneer breekt men die oude k- af? Quand démolira-t-on cette vieille baraque? || Chambre, f. (en argot d'étudiant). || Prison, f.

Kastanje, f. Châtaigne, f. Groote k-, marron, m. Kastanjebolster, m. Bogue, f. Kastanjeboom, m. Châtaignier, marronnier, m. Kastanjeboomgaard, m., kastanjebosch, n. Châtaigneraie, f. Kastanjebruin, adj. Châtain, bai, marron. || -, n. Châtain, m. Kastanjekleur, f. Châtain, m.

● Zoo ziek als eene kat, malade comme un chien.

Kastanjekleurig, adj. Châtain, bai. Kastanjelaar, m. Châtaignier, marronnier, m. Kastanjepan, f. Poêle à rôtir les marrons, f. Kastanjeschil, f. Coque de châtaigne, f. Kastanjetang, f. Déboiradour, m. Kastanjevervig, adj. Châtain, bai.

Kaste, f. Caste, tribut, f.

Kasteel, n. Château, m., citadelle, f. || (Prov.) K-en in de lucht bouwen, faire (ou) bâtir des châteaux en Espagne. || Château, m. || (Mar.) Château, m. (Voor)k-, château d'avant. (Achter)k-, château d'arrière. Kasteelplein, n. Esplanade, f. Kasteeltje, n. Châtelet, m. Kastelein, m., -es, f. Châtelain, m., châtelaine, f. || Concierge, m. et f. || Hôte, aubergiste, m., patronne, f. Kasteleinen, v.n. Faire le métier d'aubergiste (ou) de geôlier. Kasteleinschap, n. Châtellenie, f. Kasteleinsrekening, f. Mémoire d'aubergiste, m. || (fig.) Note de laquelle il y a beaucoup à rabattre, f. Kastelenij, f. Châtellenie, f.

Kastenmaken, n. Menuiserie, ébénisterie, f. Kastenmaker, m. Menuisier, m. Kastenmakersleerling, m. Apprenti menuisier, m.

Kastijdbaar, adj. Punissable. Kastijden, v.a. Châtier, punir, mater, macérer. Zijn vleesch k-, se mortifier. Kastijder, m. Celui qui châtie, etc., correcteur, m. Kastijding, f. Châtiment, m., correction, f. || Mortification, f. Kastijdster, f. Correctrice, f.

Kastoor, n. Castor, m. Kastoor(hoed), m. Castor, m. Kastoren, adj. De castor.

Kastrol, f. Casserole, f.

Kasvol, n. Cassetée, f.

Kat, f. (H.n.) Chat, m., chatte, f. Hij gaat met hem om, als de k- met de muis, il est sans pitié pour lui. Dat is voor de k-, cela est perdu. Een vogel, die vroeg zingt, wordt des avonds van de k- gegeten, tel qui rit vendredi, dimanche pleurera; une joie prématurée ne dure pas longtemps. Zijne k- sturen, ne pas venir. Eene k- in den zak koopen, acheter chat en poche. De k- uit den boom kijken, attendre les événements. De kat de bel aanbinden, attacher le grelot. De k- in den kelder metselen, enfermer le loup dans la bergerie. De k- in het donker knijpen, faire le saint au jour et le diable en cachette. Staan kijken als eene k- in een vreemd pakhuis, être fort étonné, ouvrir de grands yeux. || (Artill.) Cavalier, m. || (Mar.) Empenelle, f. || Pieu pour attacher les câbles, m. || (Prov.) Het anker achter de k- werpen, dire adieu à la vie de marin. || Fouet, m. Katachtig, adj. Félin, de la nature des chats. Kataal, m. Petite anguille, f. Kataas, n. Amorce pour les chats, f. || (fig. et pop.) Vaurien, garnement, mauvais sujet, m. Katanker, n. Empenelle, f. Katblok, n. Poulie de capon, f. Kater, m. Matou, chat mâle, m. || Petit fermier, closier, m.

Katern, f. et n. Cahier, m.

Katerplaats, katerstede, f. Closerie, petite ferme, f.

Kathaak, m. Croc de capon, m. Kathalzen, v.n. Peiner, travailler inutilement.

Katheder, f. Chaire, f.

Katijvig, adj. Misérable, chétif, malingre. || (pop.) Frileux. || -, adv. Misérablement, ché-

[p. 317]

tivement. Katijvigheid, f. Misère, f., malheur, m. || Frilosité, f.

Katje, n. Chat, minet, m., minette, f. || (Prov.) Het k- van de baan zijn, être le coq du village. Dat is geen k- om zonder handschoenen aan te pakken, c'est une affaire périlleuse (ou) grosse de périls; c'est quelqu'un qui a bec et ongles. || (Bot.) Chaton, iule, m. || Boîte de plomb, f. Katjesdragend, adj. Amentacé. Katjesspel, n. v. Katte(n)spel.

Katlooper, m. Palan de capon, m.

Katoen, n. Coton, m. || Toile de coton, cotonnade, f. Katoenachtig, adj. Cotonneux. Katoenbaal, f. Balle de coton, f. Katoenbatist, n. Percale, f. Katoenbereiderij, f. Cotonnerie, f. Katoenboom, m. Cotonnier, m. Katoendoek, n. Cotonnade, f. Katoendraad, m. Fil de coton, m. Katoendrukker, m. Imprimeur de toiles de coton, m. Katoendrukkerij, f. Fabrique (ou) manufacture de toiles imprimées, f. || Métier d'imprimeur de toiles de coton, m. Katoenen, adj. De coton. Katoenfluweel, n. Velours de coton, m. Katoengaren, n. Fil de coton, m. Katoengras, n. Linaigrette, herbe à coton, f. Katoenhandel, m. Commerce de coton, m. Katoenhandelaar, m. Marchand de coton (ou) de cotonnades, m. Katoenkruid, n. Cotonnière, f. Katoenplanterij, f. Cotonnerie, f. Katoenspinner, m. Fileur de coton, m. Katoenspinnerij, f. Filature de coton, f. Katoenspinster, f. Fileuse de coton, f. Katoenstruik, m. Cotonnier, m. Katoentje, n. Pièce de coton, f. Mooie k-s, de jolis cotons, de jolies indiennes. || Mêche de lampe, f. Katoenverver, m. Teinturier sur coton, m. Katoenververij, f. Teinturerie sur coton, f. Katoenwever, m. Tisserand en coton, m. Katoenweverij, f. Manufacture de coton, f. Katoenwinkel, m. Boutique de coton (ou) de toiles peintes, f. Katoenwol, f. Coton, m.

Katoog, n. OEil de chat, m. || (Min.) Astérie, chatoyante, f. Katpardel, m. Serval, m.

Katrol, f. Poulie, f. Katrolblok, n. Moufle, f. Katrolkoord, f. Corde de poulie, f. Katrolletje, n. Pouliot, m. Katrolmaker, m. Poulieur, m. Katrolschijf, f. Rouet de poulie, m. Katroltouw, n. Corde de poulie, f. Katrolverkooper, m. Poulieur, m.

Katschip, n. Chat, m. || Chatte, allège, f. Kattebak, m. Mangeoire de chats, f. || Siège du valet derrière la voiture, m. Kattebelletje, n. Billet insignifiant, m. Katteblok, n. Poulie coupée, f. Kattedarm, m. Boyau de chat, m. Kattegat, n. Chatière, f. Katteken, n. Petit chat, m. v. Katje. - Katteklauw, f. Griffe de chat, f. || (Bot.) Glouteron, gratteron, m. Kattekop, m. Tête de chat, f. || (fig. et pop.) Imbécile, m. || Petit pain, m. || Barre de bois qu'on passe dans les trous d'un vindas, f. || Petit obusier, m. Kattekwaad, n. Espièglerie, f. Kattemof, f. Manchon de peau de chat, m. Katten, v.n. (Mar.) Couler une empenelle le long du câble. || Chatter. || (Comm.) Refuser des marchandises. Kattengebroed, n. Jeunes chats, m. pl. Kattengerol, -gelol, n. Cris de chats en folie, m. pl. Kattengemauw, n. Miaulement de chats, m.

● Een kattepootje zout, une pincée de sel. Kattenzilver, mica blanc.

Kattengeslacht, n. Race féline, f. Kattengespin, n. Ronron, m. || (Prov.) Het eerste gewin is k-, premier profit ne compte guère. Kattengoud, n. Mica jaune, m. Kattenhaai, m. Chagrin, m., roussette, f. Kattenhaar, n. Poil de chat, m. Kattenkruid, n. Cataire, f. Kattenmuziek, f. (fig.) Musique de chats, f., charivari, m. Katte(n)spel, n. Jeu de chats, m., querelle, noise, f., jeu de mains, m. Katterig, adj. Ayant mal aux cheveux, indisposé. Katterigheid, f. Mal aux cheveux, m., migraine, f. Kattestaart, m. Queue de chat, f. Katteval, f. Chatière, f. Kattevel, n. Peau de chat, f. Kattig, adj. Faux comme un chat. Kattin, f. Chatte, f. Katting, f. Empenellage, m. Katuil, m. Chat huant, duc, m. Katuit, f. Dernier jour de la kermesse, m. Katvisch, m. Fretin, m. Katzwijm, f. (pop.) Pâmoison, f. || (Mar.) In k- liggen, être en bapaume.

Kauscher, adj. Permis. || Pur.

Kauw, f. Choucas, freux, m. || Chique, f.

Kauwen, v.a. Mâcher, broyer avec les dents. || (fig.) Iets k-, réfléchir à (ou) sur qc. || -, n. Mastication, f. Kauwer, m. Mâcheur, m. Kauwgebit, n. Mastigadour, m. Kauwing, f. Mastication, f. Kauwmiddel, n. Mâchicatoire, masticatoire, m.

Kauwoerdappel, m. Coloquinte, f. Kauwoerde, f. Courge, citrouille, calebasse, f. Kauwoerdenboom, m. Calebassier, m. Kauwoerdensoep, f. Potage à la citrouille, m.

Kauwsel, n. Ce qu'on a mâché, morceau mâché, m. Kauwspier, f. Muscle masticateur, m. Kauwster, f. Mâcheuse, f. Kauwtanden, m. pl. Dents mâchelières, f. pl. Kauwtje, n. Morceau mâché, m.

Kavalje, f. Vieille rosse, haridelle, f. || Chose vieille, usée (ou) gâtée, f.

Kavel, m. Lot, sort, m. v. Kaveling. - Kavelen, v.a. Partager au sort, lotir, partager par lots. || Diviser, partager. || Calculer. || (fig.) Tijd en tij k-, se conformer au temps, prendre bien son temps. || Acquérir, obtenir. || -, v.n. Tirer au sort. Kaveling, f. Partage au sort, lotissement, m. || Partie, parcelle, f., lot, m.

Kaviaar, f. Caviar (oeufs d'esturgeon salés). m. || Ressure, f.

Kawaan, f. Kahouanne (tortue), f.

Kazak, m. Casaque, f. || (fig.) K- keeren, changer d'opinion, trahir son parti.

Kazemat, f. Casemate, f. || (fig. et pop.) In de kazematten zitten, se porter mal. Kazematten, v.a. Garnir de casemates, casemater.

Kazen, v.n. Se cailler. || Préparer des fromages.

Kazerne, f. Caserne, f. Kazerneering, f. Casernement, m.

Kazuaris, m. Casoar, m.

Kazuifel, f. Chasuble, f. Kazuifelmaker, m. Chasublier, m.

Ked(de), f. Petit cheval, bidet, m.

Keel, f. (Charp.) Pièce longue et étroite d'une planche, f. || (Archit.) Noue, gorge, cannelure, f. || -, n. (Blas.) Gueules, f. pl.

Keel, f. Gorge, f., gosier, m. Eene zeer k-

[p. 318]

hebben, avoir l'esquinancie, avoir mal à la gorge. || (fig.) Iemand de k- toewringen, ôter le pain de la bouche à q. Dat hangt mij de k- uit, j'en ai plein le dos. || Voix, f. Eene groote k- opzetten, crier à haute voix (ou) à tue-tête. Keelader, f. (Anat.) Veine jugulaire, f. Keelband, m. Bride, mentonnière, f. Keeldroes, m. (Vétér.) Avives, f. pl. Keelgat, n. Gosier, pharynx, m. Keelgeluid, n. Son guttural, m. Keelgezwel, n. Esquinancie, angine, f., mal de gorge, m. Keelklank, m. Son guttural, m. || (Gramm.) Gutturale, f. Keelklier, f. (Anat.) Amygdale, f. Keelknobbel, keelknoop, m. (Anat.) Pomme d'Adam, f., noeud de la gorge, m. Keelkruid, n. (Bot.) Troène, m. Keellel, f. Épiglotte, f. Keelletter, f. (Gramm.) Lettre gutturale, f. Keellijst, f. Talon, m., cimaise, f. Keellinie, f. Demi-gorge, f. Keelontsteking, f. Inflammation de la gorge, angine, f. Keelpijn, f. Mal de gorge, m. Keelriem, m. Sous-gorge, f. Keelsnijder, m. Pharyngotome, m. Keelspiegel, m. Laryngoscope, m. Keelspier, f. Muscle thyroïde, m Keelstoot, m. (Archit.) Talon, m. Keeltering, f. Phtisie laryngée, f. Keeltje, n. Petit gosier, m. Keelvinnigen, m. pl. Jugulaires, m. pl. Keelziekte, f. Esquinancie, f., mal de gorge, m., inflammation du larynx, f.

Keen, f. Gerçure, crevasse, f. || Germe, m.

Keep, f. Entaille, coche, entaillure, f. || (fig.) K- houden, se tenir à ce qu'on a avancé.

Keep, m. Montain, rousselan, m.

Keepmes, n. Cochoir, m.

Keer, m. Action de tourner, f., tour, m. || Tournure, f., changement, m. || (Prov.) Gedane zaken hebben geenen k-, ce qui est fait, reste fait. || Petit voyage, m., excursion, f. || Changement de voyage, m. || Occasion, f. || Cours, m. Tour, m. || Fois, f. K- op k-, chaque fois. || (fig.) Te k- gaan, s'opposer à, résister à, combattre. Keerblad, n. Tourne, f. Keerblok, n. Poulie de retour, f. Keerdam, m. Batardeau, m. Keerder, m. Celui qui retourne, etc. || Balayeur, m. v. Keren. - Keerdicht, n. (Litt.) Rondeau, m. || Parodie, f. Keerdichter, m. Faiseur de rondeaux, m. || Parodiste, m. Keerdruk, m. (Impr.) Retiration, f. Keeren, v.a. Tourner, diriger. Het onderste boven k-, mettre sens dessus dessous. || Een kleed k-, retourner un habit. Zijn rokje k-, tourner casaque. || Ten beste k-, tourner en bien. || (fig.) Zijne rede tot iemand k-, s'adresser à q. || Repousser. Den vijand k-, repousser l'ennemi. || Détourner. || Empêcher, prévenir. || (Litt.) Een dicht k-, parodier une pièce de vers. || Het schip k-, virer de bord. || -, v.n. Tourner, retourner, changer de direction. || (Prov.) Beter ten halve gekeerd dan ten heele gedwaald, les folies les plus courtes sont les meilleures. In zich zelven k-, faire un retour sur soi-même. || (Zich), v. réfl. Se soucier de. Keergijn, f. Redresse, f. Keering, f. Action de tourner, etc., f., retour, m. || (Mar.) Cornet du mât, m. Keerkoppeling, f. Changement de marche, m. Keerkring, m. Tropique, m. Keerkringsgewas, n. Plante tropicale, f. Keerkringslijn, f. Ligne tropicale, f. Keerkrings-

● Keerborstel, m. Brosse f. à balayer, balai, m. Keersel, n. Balayures, f. pl.

plant, f. Plante tropicale, f. Keerkringsvogel, m. Oiseau des tropiques, m. Keerkringswarmte, f. Chaleur tropicale, f. Keerkringszon, f. Soleil des tropiques, m. Keerlijn, f. Redresse, f. Keernagel, m. Gournable, f. Keerplaats, f. Tournant, m. Keerpunt, n. Point culminant, m. || Moment critique, tournant, m. Keerregel, m. Refrain, m. Keersluis, f. Portereau, m. Keertakel, m. v. Keerblok. - Keertouw, n. Retenue, f. Keervers, n. Refrain, m. Keerweer, m. Cul-de-sac, m. Keerweg, m. Chemin sans issue, m. Keerzijde, f. Revers, verso, m.

Kees, m. (Nom d'homme), Corneille, m. || (Hist.) Kees, patriote, m. || (H.n.) Chien-loup, m. Keeshond, m. Chien-loup, m.

Keesjeskruid, n. Mauve, f.

Keest, m. Amande, chair, moelle, f. (Hoppe) k-en, jets de houblon, m. pl. || (fig.) Essence, substance, quintessence, fleur, f.

Keet, f. Saline, saunerie, raffinerie de sel, f. || Cabane, loge, f. Keetwijf, n. Femme qui cuisine pour les ouvriers des polders, f.

Keffen, v.n. Japper. || (fig.) Criailler, quereller. Keffer, m. Chien qui jappe, m. || (fig.) Criard, clabandeur, m. Kefferken, n. Petit chien, toutou, roquet, m. Keffing, f. v. Gekef. - Kefster, f. Criarde, querelleuse, f.

Keg(ge), f. Coin, m.

Kegel, m. Quille, f. Met de k-s spelen, jouer aux quilles. || (Math.) Cône, m. || (IJs)k-, chandelle de glace, f. || (Artill.) Fronteau de mire, m. || (Horl.) Fusée, f. Kegelaar, m. Joueur de quilles, m. Kegelachtig, adj. Conique. K-e figuur, conoïde, m. Kegelas, f. Axe d'un cône, m. Kegelbaan, f. Quillier, m. Kegelbal, m. Boule pour jouer aux quilles, f. Kegelberg, m. Montagne conique, f., cône, m. Kegeldoos, f. Boîte de quilles, f. Kegeldragend, adj. Conifère. Kegelen, v.n. Jouer aux quilles. || -, v.a. Iemand buiten de deur k-, mettre q. à la porte. || -, n. Jeu de quilles, m. Kegellijn, f. (Math.) Ligne conique, parabole, f. Kegellijnig, adj. Parabolique. || -, adv. Paraboliquement. Kegelopzetter, m. Garçon qui dresse les quilles, m. Kegelplaats, f. Quillier, m. Kegelplank, f. Planche du quillier, f. || Cantre, m. Kegelschelp, f. Volute conique, f. Kegelschijf, f. Disque conoïde, m. Kegelslek, f. (H.n.) Escargot conoïde, m. Kegelsnavels, m. pl. Conirostres, m. pl. Kegelsnede, f. (Math.) Section conique, parabole, f. Kegelspel, n. Jeu de quilles, m. Kegelsteen, m. Stalactite, stalagmite, f. Kegeltje, n. Petite quille, f. || Petit cône, m. Kegelvlak, n. Surface conique, f. Kegelvormig, adj. Conique, conoïdal, conoïde, coniforme.

Keggen, v.a. Coincer.

Kei, m. Caillou, m. (Vuur)k-, pierre à fusil, f., silex, m. || (fig.) Eenen k- in het hoofd hebben, être à moitié fou. Iemand van den k- snijden, guérir q. de sa folie. Keiaarde, f. Silice, f. Keiachtig, adj. Pierreux, siliceux. Keigrond, m. Silice, f. Keihard, adj. Dur comme la pierre. || (fig.) Très pauvre.

Keil, m. Coin, m. Keil(der)en, v.n. Faire des ricochets (dans l'eau). || -, v.a. Jeter.

[p. 319]

Keilegger, m. Paveur, m. Keiling, f. Action de faire des ricochets, f. Keilschrift, n. Écriture cunéiforme, f. Keilsteen, m. Palet, m.

Keisteen, m. Silex, caillou, m. Keiweg, m. Chemin pavé de cailloux, m. Keiwerk, n. Cailloutage, m. Keizand, n. Gravier, m. Keizel, m. Caillou à jointure, m.

Keizer, m. Empereur, César, m. Geef den k-, wat den k- toekomt, donnez à César ce qui est à Cesar; à tout seigneur tout honneur. Vechten om des k-s baard, se battre pour un rien. Hij heeft den k- gezien, il est ivre. || Passepartout, m. Keizerdom, n. Empire, m., dignité impériale, f. Keizerin, f. Impératrice, f. Keizerlijk, adj. Impérial, de l'empereur. || -, adv. En empereur. Keizerrijk, n. Empire, m. Keizerschap, n. v. Keizerdom. Keizershof, n. Cour impériale, f. Keizerskroon, f. Couronne imperiale, f. || (Bot.) Couronne impériale, f. Keizerssnede, f. (Chir.) Opération césarienne, f.

Keker, f. Pois chiche, m. Kekerbout, m. Bègue, m. Kekeren, v.n. Bégayer. || Rire.

Kelder, m. Cave, f. || Caveau, m. || (pop.) Hij gaat naar den k-, il se ruine. || Boutique de liqueurs, f. || Cantine, f., porte-liqueurs, m. Kelderachtig, adj. Sombre, humide. Kelderboer, m. v. Kelderknecht. - Kelderen, v.a. Encaver. Kelderflesch, f. Bouteille carrée, f. Keldergat, n. Soupirail, m. Keldergraf, n. Caveau, m. Kelderhals, m. Échappée, f. || (Bot.) Joli bois, m. Kelderhouder, m. Négociant en gros de liqueurs fortes, m. Keldering, f. Action de mettre en cave, f., encavement, m. Kelderkamer, f. Chambre située au-dessus d'une cave, f. Kelderkeuken, f. Cuisine de cave, f. Kelderknecht, m. Garçon de cave, m. Kelderkoorts, f. (pop.) Indisposition qu'on éprouve après avoir trop bu, f. Kelderlucht, f. Air m. (ou) odeur f. de cave. Kelderluik, n. Volet de cave (ou) de soupirail, m. Keldermeester, m. Sommelier, m. Keldermeesterschap, n. Sommellerie, f. Keldermot, f. Cloporte, m. Kelderraam, n. Fenêtre d'une cave, f. Kelderrat, f. Rat de cave, m. || (fig.) Rat-de-cave, m. Kelderspin, f. (H.n.) Araignée des caves, f. Keldertje, n. Caveau, m., petite cave, f. || Cantine, f., porte-liqueurs, m. Keldertrap, m. Escalier de cave, m. Keldervenster, n. Soupirail, m. Kelderverdieping, f. Souterrain, m. Kelderwinde, f. Verrine, f., vérin, m. Kelderwijn, m. Vin de cellier, m. Kelderwoning, f. Cave habitée, f. Kelderziekte, f. v. Kelderkoorts.

Kelen, v.a. Couper la gorge, égorger.

Kelen, adj. (Blas.) De gueules, rouge.

Kelk, m. Calice, ciboire, m. || Coupe, f., verre, m. || (fig.) Den k- des lijdens drinken, boire le calice. || (Bot.) Calice, m. || Convolvulus, m. Kelkachtig, adj. Calicin, calicinal. Kelkblaadje, n. Feuille calicinale (ou) sépale, f. Kelkbloem, f. Fleur calicine, apétale, f. Kelkdeksel, n. Pale, f. Kelkdoekje, n. Purificatoire, m. Kelkje, kelksken, n. Petit calice, m. || Petite coupe, f. Kelkloos, adj. (Bot.) Acalicin, incalicé. Kelkmos, n.

● Het schip gaat naar den kelder, le vaisseau coule.

Mousse à coiffe, f. Kelkschoteltje, n. Patène, f. Kelkstandigen, f. pl. (Bot.) Calicinaires, f. pl. Kelkvormig, adj. Caliciforme. Kelkwijn, m. Vin pour la messe, m. Kelkzwam, f. Pezize, f.

Keltisch, adj. Celtique.

Kemel, m. v. Kameel, etc. || Faute, bévue, f. K-s (ou) bokken schieten, faire des bévues, bâtir mal. Kemeldrijver, m. Chamelier, m. Kemelsgaren, n. Fil de chameau, m. Kemelshaar, n. Poil de chameau, m. Kemelsharen, adj. De poil de chameau. Kemelshooi, n. (Bot.) Barbon odorant, m. Kemelvlieg, f. Dromadaire, m., raphidie, f.

Kemmen, v.a. Kammen. || Aplanir.

Kemp, m. Chanvre, m. v. Hennep, etc.

Kempen, f. pl. (Géogr.) (La) Campine, f. Kempenaar, m. Campinois, m. Kempensch, kempisch, adj. De la Campine, Campinois.

Kemphaan, m. (H.n.) Huppe, f. || (fig.) Querelleur, m.

Kenbaar, adj. Connaissable, reconnaissable. || Connu, clair, manifeste. || -, adv. Manifestement, notoirement. Kenbaarheid, f. Qualité de ce qui est connaissable, etc. || Notoriété, évidence, publicité, f.

Kenen, v.n. Se fendre, crever. || Germer. || (fig.) Germer, commencer.

Kenletter, f. Lettre caractéristique, f. Kenmerk, n. Marque distinctive, f., signe, caractère, m. Kenmerken, v.a. Caractériser, marquer. Kenmerkend, adj. Caractéristique. Kennelijk, adj. Connaissable, reconnaissable. || Clair, manifeste. In k-en staat zijn, être en état d'ivresse manifeste. || -, adv. Clairement, notoirement, manifestement. Kennen, v.a. Connaître, savoir. Iemand van aanzien k-, connaître q. de vue. Zijne les van buiten k-, savoir sa leçon par coeur. || Reconnaître. || Avouer, confesser. || Te k- geven, faire savoir, faire reconnaître. || Estimer, croire. || Consulter. Hij mag niets doen, zonder mij te k-, il ne peut rien faire, sans m'en parler. Kenner, m. Connaisseur, juge, m. Kennersblik, m., kennersoog, n. Regard (ou) oeil connaisseur, m.

Kennewe, f. Cercle de bois, m.

Kennip, m. Chanvre, m. v. Hennep, etc.

Kennis, f. Connaissance, notion, intelligence, science, f. K- van iets nemen, prendre connaissance de qc. Iemand k- geven van iets, informer q. de qc. Buiten mijne k-, à mon insu. || Expérience, f. || Connaissance, liaison, f. K- met iemand maken, faire la connaissance de q., faire connaissance avec q. || Buiten k- liggen, avoir perdu connaissance. Weder tot zijne k- komen, reprendre connaissance. || Science, f., connaissances, f. pl., savoir, m., instruction, intelligence, f. || Ami, m., amie, connaissance, f. Kennisgeving, f. Information, notification, communication, f. Kennismaking, f. Action de faire connaissance (avec q.), f. Kennisneming, f. Connaissance, enquête, information, f. Ter k- zenden, envoyer à l'examen. Kenschets, f. Esquisse, f. Kenschetsen, v.a. Esquisser, peindre. || Caractériser. Kenschetsend, adj. Caractéris-

[p. 320]

tique. Kenspreuk, f. Devise, f. Kenster, f. Connaisseuse, f. Kenteeken, n. Signe, caractère, m., marque, f., indice, m. Kenteekenen, v.a. Marquer, caractériser. Kenteekenend, adj. Caractéristique.

Kenteren, v.a. Tourner, mettre sur le côté, cabaner. || -, v.n. Se tourner, refouler. De mast kentert, le mât se tourne. De stroom kentert, la marée refoule. || Chavirer, sombrer. Kenterhaak, m. Renard, m. Kentering, f. Action de tourner, f. || Refoulement, m. || Déclin, m., décadence, f.

Kenvermogen, n. Connaissance, faculté de connaître, f. Kenzaad, n. Premier germe, principe, m.

Kepen, v.a. Entailler, encocher. Keper, f. Croisure, tissure, f., croisé, m. || (fig.) Iets op de k- beschouwen, regarder qc. de près, examiner qc. à fond. || (Charp. et arch.) Poutre, f., soliveau, m. || (Blas.) Chevron, m. Keperen, v.a. Croiser, donner le grain à. Kepering, f. Croisure, f. Keperlijn, f. Ligne de mitre, f. Kepersgewijze, adv. En chevron. Keperverband, n. Assemblage m. de pièces de bois, juxtaposées sous un angle de 45 degrés.

Kerel, m. Homme, gaillard, m. || (iron.) Rustaud, rustre, m. Kereltje, n. Gamin, bout d'homme, petit garçon, m.

Keren, v.a. Balayer, nettoyer.

Kerf, f. Entaille, coche, f., cran, m. || (Charp.) Embrèvement, m. || Taille, f. || (fig.) Crédit, m. Op de k- halen, prendre à crédit. || (fig.) Dat gaat buiten de k-, cela passe toutes les bornes. || (H.n.) Rainure, échancrure, f. Kerfbank, f. Machine à couper le tabac, f. Kerfbeitel, m. Cochoir, m. Kerfbijl, f. Grande hache, f. Kerfdier, n. Insecte, m. Kerfhout, n. v. Kerfstok. - Kerfijzer, n. Scarificateur, m. Kerfmes, n. Scarificateur, m. || Couperet, m. Kerfstok, m. Taille, f. Op den k- zetten, porter en compte. Den k- afdoen, payer ce qu'on doit; (fig.) punir (q.). De k- is vol, la mesure est pleine. Hij heeft veel op zijn k-, il n'a pas la conscience nette. Kerfvijl, f. Cochoir, entailloir, m.

Kerk, f. Temple, m., église, f. Strijdende k-, église militante. || Service divin, m. || Fidèles, m. pl. || Ecclésiastiques, m. pl., clergé, m. || (Mar.) Hutte, f., carrosse, m. Kerkachtig, adj. Ressemblant à une église. || Attaché à l'église. Kerkambt, n. Charge ecclésiastique, f. Kerkban, m. Excommunication, f., ban de l'église, anathème, m. Kerkbank, f. Banc d'église, m., stalle, f. Kerkbedienaar, m. Desservant, m. Kerkbeeld, n. Image (ou) statue f. d'église. Kerkbelofte, f. Voeu, m. Kerkbesluit, n. Décret de l'Église, m. Kerkbestuur, n. Fabrique d'église, f. Kerkbewaarder, m. Sacristain, m. Kerkbewaarster, f. Sacristine, f. Kerkboek, n. Livre de prières, m., heures, f. pl. || Rituel, m. Kerkboet, f. Amende honorable, f. Kerkbord, n. Tableau noir m. où sont notés les numéros des psaumes à chanter durant l'office. Kerkbouw, m. Construction (ou) structure d'une église, f. Kerkbriefje, n. v. Kerkbord. || Tableau des sermons, m. Kerkbus, f. Tronc, m. Kerkdag, m. Jour de dévotion,

● Elk kere voor zijne eigene deur, que chacun s'occupe de ses affaires personnelles.

m., fête de l'Église, f. Kerkdeur, f. Porte de l'église, f. Kerkdief, m. Sacrilège, voleur d'église, m. Kerkdiefte, f. Vol d'eglise, sacrilège, m. Kerkedienaar, m. Homme d'eglise, m. || Bedeau, chantre, m. Kerkedienst, m. Service divin, office divin, m. || Culte, rit, m. K- doen, officier. || Coutume de l'Eglise, f. || Liturgie, f. Kerkedienstkundige, m. Liturgiste, m. Kerkekamer, f. Sacristie, f. Kerkekas, f. Fabrique d'église, oeuvre, f. Kerkeknecht, m. Bedeau, m. Kerkelijk, adj. De l'Église, d'Église, ecclésiastique, qui appartient à l'Église, qui concerne l'Église. K-e regel, canon, m. K-e personen, ecclésiastiques, m. pl. || -, adv. Par l'Église. K- goedgekeurd, approuvé par l'Église. Kerkelijkheid, f. Attachement à l'église, m. Kerken, v.n. Aller à l'église. Kerk(en)orde, f. Canon, m. Kerk(en)ordening, f. Lois et ordonnances de l'Église, f. pl.

Kerker, m. Prison, f., cachot, m., geôle, f.

Kerkeraad, m. Consistoire, m. || Fabrique, f. || Membre de la fabrique, m.

Kerkerdeur, f. Porte de prison, f. Kerkeren, v.a. Emprisonner. Kerkering, f. Emprisonnement, m., incarcération, f. Kerkerkot, n. Cachot, m. Kerkerloon, n. Geôlage, m. Kerkerlucht, f. Air de la prison, m. Kerkermeester, m. Geôlier, m. Kerkerslot, n. Serrure de (la) prison, f. Kerkervoogd, m. Geôlier, m.

Kerkezakje, n. Sachet d'église, m. Kerkfabriek, f. Fabrique d'église, f. Kerkfeest, n. Fête d'église, f. || Dédicace, f. Kerkgang, m. Action d'aller à l'église, f. || Relevailles, f. pl. Kerkganger, m., -gangster, f. Celui, celle qui va à l'église, dévot, m., dévote, f. Kerkgebed, n. Prière publique, f. Kerkgebied, n. Diocèse, m. Kerkgebod, n. Commandement (ou) précepte de l'Église, m. || Ban, m. Kerkgebouw, n. Église, f. Kerkgebruik, n. Rite, usage de l'Église, m., liturgie, f., rituel, m. Kerkgeld, n. Aumônes, f. pl.; contribution pour l'église, f. Kerkgemeenschap, f. Communion de l'Église, f. Kerkgemeente, f. Communauté, f. Kerkgenoot, m. et f. Coreligionnaire, m. et f. Kerkgenootschap, n. Communion religieuse, f. Kerkgeschiedenis, f. Histoire ecclésiastique, f. Kerkgewelf, n. Voûte de l'église, f. Kerkgewijd, adj. Consacré à l'Église. Kerkgewijde, m. et f. Personne consacrée à l'Église, f. Kerkgezag, n. Autorité ecclésiastique, f. Kerkgezang, n. Chant d'église, plain-chant, m. Kerkglazen, n. pl. Vitraux d'église, m. pl. Kerkgoed, n. Biens ecclésiastiques, biens de l'église, m. pl. || Mobilier de l'église, m. Kerkheer, m. Prélat, m. Kerkhervormer, m. Réformateur de l'Église, m. Kerkhervorming, f. Réforme de l'Église, f. Kerkhof, n. Cimetière, m. Kerkhofsbloemen, f. pl., kerkhofsmadeliefjes, n. pl. Fleurs de cimetière, f. pl. || (fig.) Cheveux blancs, m. pl. Kerkje, n. Petite église, f. Kerkklok, f. Cloche d'église, f. || Horloge d'église, f. Kerkleer, f. Dogme, m. Kerkleeraar, m. Docteur de l'Église, m. || Ministre, m. Kerklessenaar, m. Aigle, lu-

[p. 321]

trin, m. Kerklicht, n. Cierge, m. || (fig.) Lumière de l'Église, f. Kerkmeester, m. Marguillier, m. Kerkmeesterschap, n. Marguillerie, f. Kerkmis, f. Dédicace, f. || Kermesse, f. Kerkmuziek, f. Musique sacrée, f. Kerkontvanger, m. Receveur des revenus d'une église, m. Kerkorgel, n. Orgue d'église, m. Kerkpilaar, m. Pilier d'église, m. || (fig.) Défenseur de la religion, m. Kerkplechtigheid, f. Cérémonie d'église, f. Kerkportaal, n. Porche de l'église, m. Kerkraam, n. Vitraux, m. pl. Kerkrat, f. Rat d'église, m. Kerkrecht, n. Droit canon, m. Kerkrechtelijk, adj. Conforme au droit canon. Kerkregel, m. Canon, m. Kerkregeering, f. Hiérarchie, f. Kerkroof, m. Vol d'église, sacrilège, m. Kerkroover, m. Voleur d'église, sacrilège, m. Kerksch, adj. Qui va souvent à l'église, dévot, religieux. Kerkschender, m. Sacrilège, profanateur, m. Kerkschenderij, kerkschennis, f. Sacrilège, m., profanation, f. Kerkschheid, f. Dévotion, piété, f. Kerksgezind, adj. Religieux, dévot. Kerksgezindheid, f. Dévotion, piété, f. Kerksieraad, n. Ornement d'église, m. Kerkstijl, m. Style de la chaire, m. Kerkstoof, f. Chaufferette d'église, f. Kerkstraf, f. Peine ecclésiastique, f. Kerktijd, m. Heure de l'office, f. Onder k-, pendant l'office. Kerktoon, m. Mode (ou) ton plagal, m. Kerktoren, m. Clocher, m., tour d'une église, f. Kerktucht, f. Discipline ecclésiastique, f. Kerkuil, m. (H.n.) Chat-huant, m., effraie, crécerelle, f. Kerkvaan, f. Bannière, f., gonfanon, m. Kerkvaandrager, m. Gonfalonnier, m. Kerkvader, m. Père de l'Église, saint père, m. Kerkvensters, n. pl. Vitraux d'une église, m. pl. Kerkvergadering, f. Concile, synode, m. Onwettige k-, conciliabule, m. Algemeene k-, concile oecuménique. Kerkverordening, f. Ordonnance de l'église, f. Kerkvisitatie, f. Inspection de l'église, f. Kerkvoogd, m. Prélat, évêque, m. || Curateur d'église, m. Kerkvoogdij, f. Prélature, dignité de prélat, f. || Office de curateur, m. Kerkwerk, n. Mobilier d'église, m. || ( Archit.) Forte charpente, f. || Ouvrage solide, m. Kerkwet, f. Canon, m., règle, loi de l'Église, f. Kerkwettig, adj. Canonique. Kerkwettigheid, f. Canonicité, f. Kerkwijding, f. Dédicace d'une église, f. Kerkzang, m. Plainchant, m. Kerkzanger, m. Chantre, m.

Kermen, v.n. Gémir, se lamenter. Kermend, adj. Gémissant, plaintif. Kermer, m. Celui qui gémit, etc. Kerming, f. Gémissement, m., plainte, lamentation, f.

Kermis, f. Kermesse, foire, f. || (pop.) Ducasse, f. K- houden, fêter la kermesse, festoyer. || (pop.) 't Is k- in de hel, le diable bat sa femme. Van een koude k- thuis komen, y laisser de ses plumes, s'en tirer mal. Kermisaap, m. Fagotin, m. Kermisbal, m. Bal de kermesse, m. Kermisbed, n. Paillasse par terre, f. Kermisbier, n. Bière de kermesse, f. Kermisdag, m. Jour de foire (ou) de kermesse, m. Kermisdeun, m. Air de foire, m. Kermisdicht, n. Vers à l'occasion de la kermesse, m. pl. Kermisdril, m. (pop.) Der-

● Kersen (of) op zijne kersepit krijgen. (pop.) Être tancé d'importance.

nier jour de foire (ou) de kermesse, m. Kermisfeest, n. v. Kermis. - Kermisfooi, f. Pourboire, m. de kermesse. Kermisgaan, n. Action d'aller à la kermesse, f. Kermisganger, m., -gangster, f. Celui, celle qui va à la kermesse. Kermisgast, m. Celui qui va à la kermesse, hôte de kermesse, fêtard, m. Kermisgeschenk, n., kermisgift, f. Cadeau, m. Kermisjongen, kermiskinkel, m. Galant de kermesse, m. Kermiskoek, m. Gâteau de kermesse, m. Kermiskraam, n. Boutique (ou) échoppe f. de la foire. Kermisliefje, n., -meid, f. Amie de kermesse, f. Kermispop, f. Poupée achetée à la foire, poupée de foire, f. || (fig. et pop.) Poupée, f. Gekleed als eene k-, tiré à quatre épingles. Kermisstuk, n. Tableau de la kermesse, m. Kermistent, f. Tente de foire, f. Kermistijd, m. Temps de la foire, m. Kermisvertooning, f. Représentation foraine, f., représentation à l'occasion de la kermesse. Kermisvreugd, f. Plaisir de kermesse, m., amusements de la foire, m. pl. Kermisvrijer, m., -vrijster, f. Galant, m., amie f. de kermesse (ou) de la foire. Kermisweek, f. Semaine f. de la kermesse. Kermiswerk, n. Ouvrage fait légèrement, ouvrage de foire, m. Kermiszanger, m. Chanteur de foire, m.

Kern, f. Baratte, f., etc. v. Karn, etc.

Kern, f. Noyau, m., amande, semence, f., grain, m., graine, f., pepin, m. || K- van hout, coeur, m., moelle, f. || Âme, f. (d'un canon). || (fig.) Moelle, substance, quintessence, f., principal, m. Kernachtig, adj. Mâle, solide, nerveux. Kernachtigheid, f. Force, énergie, f. Kernhout, n. Coeur du bois, m. Kernhuis, n. Capsule, f., trognon, m. Kernig, adj. v. Kernachtig, etc. Kernooft, n. v. Kernvrucht. - Kernschot, n. Coup de but en blanc, m. Kernspreuk, f. Belle sentence, f., dit notable, m. Kernstang, f. Barre de noyau, f. Kernvrucht, f. Fruit à pepins, m.

Kers, f. Cresson, m.

Kers, f. Cerise, guigne, f. Kersappel, m. Pomme-cerise, f. Kersebloesem, m. Fleur de cerisier, f. Kerseboom, m. Cerisier, guignier, m. Kerseboomenhout, n. Bois de cerisier, cerisier, m. Kerseboomgaard, m. Cerisaie, f. Kersekern, f. Noyau de cerise, m. Kersenazijn, m. Vinaigre de cerises, m. Kersenbijter, m. Gros-bec, casse-noyaux, m. Kersenbrandewijn, m. Eau-de-vie de cerises, f., kirsch, m. Kersengelei, f. Gelée de cerises, f. Kersenmand, f. Panier à cerises, m. Kersensap, n. Jus de cerise, m. Kersensoep, f. Soupe aux cerises, f. Kersentaart, f. Tarte aux cerises, f. Kersentijd, m. Saison des cerises, f. Kersepit, f. Noyau de cerise, m. || (fig. et pop.) Tête, caboche, f. Kersesteel, m. Queue de cerise, f. Kerslaurier, m. Laurier-cerise, m.

Kersouw, f. Pâquerette, f.

Kerspel, n. Paroisse, f.

Kerspendoek, n. Crêpe, crêpon, m.

Kerspruim, f. Prune de monbin, f. Kersrood, adj. Rouge cerise.

Kerstavond, m. Veille de Noël, f. Kerstboom, m. Arbre de Noël, m. Kerstdag, m.

[p. 322]

Noël, f. Kersten, m. Chrétien, m. Kerstenbrief, m. Extrait de naissance, m. Kerstenen, v.a. Baptiser. Kerstfeest, n. Fête de Noël, f. Kerstkoek, m. Gâteau de la Noël, m. Kerstlied, n. Noël, m. Kerstmis, f. Noël, fête de Noël, f. || Messe de Noël, f. Kerstnacht, m. Nuit de Noël, f. Kersttijd, m. Temps de Noël, m. Kerstweek, f. Semaine de Noël, f. Kerstzang, m. Cantique de Noël, m.

Kersversch, adj. Frais, nouveau. || -, adv. Fraîchement. || Directement. Kerswater, n. Kirschwasser, m.

Kert, n. Craquement, m.

Kervelbed, n. Carreau de cerfeuil, m. Kervel, f. Cerfeuil, m. Dolle k-, ciguë, f. Kervelkoek, m. Gâteau de cerfeuil, m. Kervelkruid, n. Cerfeuil, m. Kervelmelk, f. Lait bouilli avec du cerfeuil, m. Kervelmoes, n. Potage au cerfeuil, m. Kervelsoep, f. Soupe au cerfeuil, f. Kervelstruif, f. Omelette au cerfeuil, f. Kerveltaart, f. Tarte au cerfeuil, f. Kervelzaad, n. Graine de cerfeuil, f.

Kerven, v.a. Entailler, taillader, faire une coche. || Tailler, hacher. || Couper, abattre. Den mast k-, couper le mât. || (Chir.) Scarifier. || -, v.n. Crever, se fendre, s'érailler. Kerver, m. Celui qui entaille, etc. Kerving, f. Coupure, hachure, taillade, f.

Kesp, f. (Mar.) Varangue, f. || Lambourde, f.

Ketel, m. Chaudron, m., marmite, f., bassin, m., bassine, f. Groote k-, chaudière, f. || Chambre (ou) âme f. (d'un canon). || (Prov.) De pot verwijt den k-, dat hij zwart is, la pelle se moque du fourgon.

Ketelachtig, adj. Chatouilleux.

Ketelboeter, m. Drouinier, chaudronnier, m. Ketelboeterszak, m. Drouine, f. Ketelbom, f. Bombe en marmite, f. Keteldal, n. Vallée encaissée, f.

Ketelen, v.a. Chatouiller.

Ketelhaak, m. Crémaillère, f.

Ketelig, adj. Chatouilleux. Keteling, f. Chatouillement, m. v. Kittelen.

Ketelkalk, f. Équille, f. Ketelkoek, m. Grand gâteau, cuit dans l'eau, m. Ketellapper, etc. v. Ketelboeter. - Ketellappersvolk, n. Gueux, m. pl. Ketellapperswerk, n. Ouvrage de chaudronnier, m. || Bousillage, m. Ketelmaker, m. Chaudronnier, m. Ketelmuziek, f. Charivari, m. Ketelsteen, m. Équille, f. Keteltje, n. Petit chaudron, m., petite marmite, f. Keteltrom, f. Timbale, f. Keteltrommer, -tromslager, m. Timbalier, m. Ketelvet, n. Flambart, m. Ketelvol, m. Chaudronnée, f. Ketelvormig, adj. Qui a la forme d'un chaudron.

Keten, v.a. Raffiner le sel.

Keten, f. Chaîne, f. In k-en klinken, enchaîner, mettre aux fers. || (fig.) Chaîne, f., enchaînement, m. || (Tiss.) Chaîne, f. Ketenen, v.a. Enchaîner, mettre à la chaîne. || (fig.) Lier fortement, attacher. Ketening, f. Enchaînement, m. Ketenpomp, f. Pompe à chapelet, f. Ketenring, ketenschakel, m. Chaînon, m. Ketentje, n. Chaînette, petite chaîne, f.

Ketsen, v.n. Rater, manquer. || (fig.) Ne pas réussir. || -, v.a. Refuser, rejeter, ne pas

● Achter iets ketsen, tâcher d'obtenir (ou) faire des démarches pour obtenir quelque chose.

admettre. || Vuur k-, battre le briquet. || Haler (un bateau). Ketser, m. Fusil qui rate, m. || Haleur, m. Ketsgerei, n. v. Ketstuig. - Ketsing, f. Action de rater, f. Ketstuig, n. Boîte à mèche avec briquet, f.

Ketter, m. Hérétique, sectaire, m. Ketterachtig, adj. Hérétique. Ketterachtigheid, f. Héréticité, f. Ketterbeul, m. Bourreau de l'inquisition, m. || Fanatique, m. Ketterdom, n. Hérétiques, m. pl. Ketteren, v.n. Jurer, pester. Kettergerecht, n. Inquisition, f. Ketterhoofd, n. Hérésiarque, m. Ketterij, f. Hérésie, f. Ketterin, f. Hérétique, f. Ketterjacht, f. Persécution des hérétiques, f. Ketterjager, m. Persécuteur des hérétiques, m. Kettermaker, m. Hérésiarque, m. Kettermakerij, f. Action de faire des hérétiques, f. || Accusation d'hérésie, f. Kettermeester, m. Inquisiteur, m. Kettermenten, v.n. Jurer. Kettersch, adj. Hérétique, hétérodoxe. Het k-e, l'héréticité, f.

Ketting, m. v. Keten. || (Tiss.) Chaîne, f. Kettingboom, m. Déchargeoir, m.; grande ensouple, f. Kettingbreuk, f. Fraction continue, f. Kettingbrug, f. Pont suspendu, m. Kettingdraad, m. Chaîne, f. Kettingdrager, m. Chaîneur, m. Kettingganger, m. Forçat à la chaîne, m. Kettinggaren, n. Fil à chaîne, m. Kettinghond, m. Chien d'attache, m. Kettingkogel, m. Boulet ramé, ange, m. Kettingmaat, f. Chaînée, f. Kettingmaker, m. Chaînetier, m. Kettingpomp, f. Pompe à chapelet, f. Kettingregel, m. Règle conjointe, f. Kettingrekening, f. Arithmetique conjointe, f. Kettingspil, f. Fusée, f. Kettingsteek, m. Point de chaînette, m. Kettingstraf, f. Chaîne, f., fers, m. pl. Kettingstrop, m. Chaîne sans fin, f. Kettingvormig, adj. En forme de chaîne. Kettingwerk, n. (Horl.) Montre à chaîne, f. || Chaînette, f., tissu en forme de chaîne, m. Kettingzijde, f. Organsin, m.

Keu, f. (Jeu) Queue, f.

Keu, f. Cochon, porc, m. || Porcelet, m.

Keuken, f. Cuisine, f. || (fig.) Koude k-, mets froids, m. pl., viandes froides, f. pl. Vette k-, bonne chère, f. Schrale k-, maigre chère, f. || Ménage, m. Keukenbedienden, m. pl. Gens de la cuisine, m. et f. pl. Keukenboek, n. Livre de cuisine, m. Keukenboter, f. Beurre conservé, m. Keukendoek, n. Serviette de cuisine, f. Keukenfornuis, n. Fourneau de cuisine, m., cuisinière, f. Keukengereedschap, -gerei, -gerief, -goed, n. Batterie de cuisine, f. Keukenjongen, m. Marmiton, m. Keukenkas(t), f. Garde-manger, m. || Armoire à vaisselle, f. Keukenklauwer, m. Jocrisse, tâte-poule, m. Keukenknecht, m. Garçon de cuisine, m. Keukenkruid, n. Coquelourde, passe-fleur, f. Keukenlatijn, n. Latin de cuisine, mauvais latin, m. Keukenlijst, f. Menu, m., liste des mets, f. Keukenmeester, m. Chef de cuisine, m. Keukenmeid, f. Cuisinière, f. Keukenpiet, m. v. Keukenklauwer. - Keukenpraat, m. Propos de servantes, m. pl. Keukenprinses, f. Cuisinière, f., cordon-bleu, m. Keukenschel, f. v. Keuken-

[p. 323]

kruid. - Keukenstuk, n. (Peint.) Cuisine, f. Keukensuiker, f. Cassonade, f. Keukentafel, f. Table de cuisine, f. Keukentje, n. Petite cuisine, f. Keukenvuur, n. Feu de cuisine, m. Keukenwerk, n. Travail (ou) ouvrage de cuisine, m. K- doen, faire la cuisine, cuisiner. Keukenzout, n. Sel commun, m.

Keule, f. Sarriette, f.

Keulen, n. Cologne, f. Keulenaar, m. Habitant de Cologne, m. || Long bateau qui navigue sur le Rhin, m. Keulsch, adj. De Cologne. K- water, eau de Cologne, f. || Eene K-e reis doen, rester longtemps parti. Keulsche, n. (Géogr.) Archevêché de Cologne, m. || District de Cologne, m.

Keur, f. Choix, m., élection, f. || Abondance, f., choix, m. || (Prov.) Eerst in de boot, k- van riemen, le premier venu est le premier servi. || De k- der natie, l'élite de la nation. || Statut, m., ordonnance, f., règlement, m. || Juridiction, f. || (Orfèv.) Titre, aloi, m. Keurballetje, n. Ballotte, f. Keurbende, f. Légion (ou) troupe d'élite, f. Keurboom, m. (Prov.) Van k- komt men tot vuilboom, souvent qui choisit prend le pire. Keurboon, f. Ballotte, f. Keurder, m. Examinateur, m. || Censeur, m. || (Orfèv.) Essayeur, contrôleur, m. Keuren, v.a. Estimer, examiner, censurer. || Essayer, contrôler, goûter. Goud k-, essayer de l'or. Vleesch k-, inspecter la viande. || (Bekeuren.) Mettre à l'amende. Keurgenoot, m. Assesseur, m. Keurgewicht, n. Poids pour l'essai, m. Keurheer, m. Juge, électeur, m. Keurig, adj. Difficile, délicat. || Exquis, choisi. || -, adv. Excellemment, d'une manière exquise. Keurigheid, f. Goût difficile, m., délicatesse, f. || Excellence, beauté, f. Keurijzer, n. Poinçon, m. Keuring, f. Action d'examiner, f., examen, m. || Action d'essayer (l'or (ou) l'argent), f., essai, m. Keurkamer, f. Essayerie, f. Keurkorps, n. Corps d'élite, m. Keurkunst, f. Art d'essayer les métaux précieux, m. Keurlijk, adj. Beau, exquis, d'élite. || -, adv. D'une manière exquise. Keurlijkheid, f. Excellence, f. Keurlingen, m. pl. Troupes d'élite, f. pl. Keurmeester, m. Examinateur, m. || Essayeur, contrôleur, m. || Syndic, juré, m. Keurmeesterschap, n. Fonction d'essayeur, etc., f. Keurmerk, n. Marque de l'essai, f. Keurmuts, f. Couronne électorale, f. Keurplaats, f. Essayerie, f. Keurprins, m., -es, f. Prince électoral, m., princesse électorale, f.

Keurs, f., keurslijf, n. Corps, corset, m.

Keursoldaten, m. pl. Soldats d'élite, m. pl. Keursteen, m. Pierre de touche, f. || Ballotte, f. Keurstem, f. Voix élective, f. Keurstempel, m. Contrôle, m. Keurster, f. Examinatrice, f. || Contrôleuse, f. Keurteeken, n. Marque de l'essayeur, f. Keurteekenen, v.a. Marquer. Keurtin, n. Étain d'essai, m. Keurverwantschap, f. Affinité élective, f. Keurvorst, m. Électeur, m. Keurvorstelijk, adj. Électoral. Keurvorstendom, n. Électorat, m. Keurvorstin, f. Électrice, f. Keurzaad, n. Semence de choix, f.

Keus, f. Choix, m., option, élection, f. || In koopers k-, au gré de l'acheteur.

● Hier zijn waren te kust en te keur, il y a choix de marchandises.

Keutel, f. Crotte, f., étron, m. || (fam.) Bambin, m. Keutelaar, m., -ster, f. Lambin, m., lambine, f. Keutelachtig, adj. Lent, lambin. Keutelachtigheid, f. Lenteur, lambinerie, f. Keutelarij, f. Lambinerie, f. || Vétilles, fadaises, f. pl. Keutelen, v.n. Lambiner, baguenauder, lanterner. Keutelig, adj. Keuteligheid, f. v. Keutelachtig, -heid. - Keutelschooltje, n. École gardienne, f. Keutelwerk, n. Vétillage, m.

Keuterboer, m. Closier, m. Keuteren, v.n. Cultiver un petit lopin de terre.

Keutje, n. Porcelet, m. Keutjesfeest, n. Kermesse aux boudins, f.

Keuvel, f. Chaperon, m. || Cornette, f.

Keuvelaar, m., -ster, f. Causeur, m., causeuse, f. Keuvelarij, f. Jaserie, causerie, f. Keuvelen, v.n. Jaser, causer. Keuveling, f. Causerie, f. Keuvelkous, f. Bavarde, f.

Keuzelaar, m., -ster, f. Jaseur, m., jaseuse, f. Keuzelen, etc. v. Keuvelen, etc.

Kevel, m. Gencive, f. Kevelen, v.n. Remuer les mâchoires, mâchonner. Kevelkin, f. Menton proéminent, menton de buis, m.

Kever, m. Hanneton, escarbot, scarabée, m. Keverbek, m. et f. Lippu, m., lippue, f. Kevermasker, n. Larve de scarabée, f. Kevermossel, f. Oscabrion, m.

Kevie, f. Cage, f.

Kib(be), f. Sac d'une nasse, m.

Kibbelaar, m., -ster, f. Querelleur, m., querelleuse, f. Kibbelachtig, adj. Querelleur. Kibbelarij, f. Dispute, f. Kibbelen, v.n. Se disputer. Kibbelig, adj. Querelleur. Kibbeligheid, f. Caractère hargneux (ou) pointilleux, m. Kibbeling, f. Querelle, f.

Kibbeling, f. Ouïes de morues salées, f. pl.

Kibbelkunst, f. Chicane, f. Kibbelziek, adj. Vétilleux. Kibbelzucht, f. Goût pour la chicane, m. Kibbelzuchtig, adj. Chicaneux.

Kid(de), f. Bidet, petit cheval, m.

Kiek, f. Raifort sauvage, m.

Kiekeboe, interj. Coucou!

Kieken, n. Poulet, m., poule, f. || (fig. et fam.) Koud k-, poule mouillée, f. Zot k-, quelqu'un qui a la manie de rire. Kiekendief, m. (H.n.) Milan, m. || Renard, m. Kiekenhoofd, n. Sot, niais, m. Kiekenkot, n. Poulailler, m. Kiekenladder, f. Échelle de poulailler, f. Kiekenpastei, f. Pâté de poulet, m. Kiekenpoot, m. Patte de poule, f. Kiekentje, n. Poussin, m. Kiekenverkooper, m. Poulaillier, marchand de volailles, m.

Kiel, m. Blouse, f., sarrau, m.

Kiel, m. Coin (à fendre du bois), m.

Kiel, f. (Mar.) Quille, f. || (fig.) Vaisseau, m. Kielbalk, m. Étable, f. Kielblok, n. Poulie de carène, f. Kielen, v.a. Mettre en carène. Kielgangen, m. pl. Gabords, m. pl. Kielhalen, v.a. (Mar.) Donner la carène à, caréner. || (Punition). Donner la cale à. Kielhaling, f. Action de mettre en carène, f. || Cale, f. Kieling, f. Action de mettre en carène, carène, f., carénage, m. Kielkade, f. Bassin de carénage, m. Kiellichter, m. Ponton de carène, m. Kielman, m. Homme vêtu d'une blouse, journalier, porte-faix, m. Kielplaats, f. v. Kielkade. - Kielrecht, n. Droit de

[p. 324]

quillage, m. Kielspit, n. Trace, ligne de démarcation, f. Kielstut, m. Aiguille de mât (ou) de carène, f. Kielvormig, adj. Qui a la forme d'une quille, caréné. Kielwater, n. Sillage, remous, m. || In iemands k- zeilen, suivre q. sur les talons.

Kiem, f. Germe, m. || Plantule, f. Kiemblaasje, n. Blastoderme, m. Kiemen, v.n. Germer. || (fig.) Commencer. Kiemhulsel, n. Périsperme, m. Kieming, f. Germination, f. Kiemontwikkeling, f. Plantulation, f. Kiemkracht, f., kiemvermogen, n. Faculté germinatrice, f. Kiemvlies, n. Périsperme, m. Kiemvorming, f. Blastogenèse, f.

Kienen, v.n. Jouer au loto. Kienspel, n. Jeu de loto, m.

Kier, m. De deur staat op eenen k-, la porte est entr'ouverte (ou) entre-bâillée. || Forain, m.

Kiereboe, f. Char-à-bancs, m.

Kies, n. Pyrite, f.

Kies, f. Dent mâchelière, grosse dent, f. || (fig.) Eene k- trekken, faire payer cher.

Kiesbaar, adj. Éligible, électif. Kiesbaarheid, f. Éligibilité, f. Kiesbevoegd, adj. Qui a le droit de vote. Kiesbevoegdheid, f. Droit de vote, m. Kiesbriefje, n. Bulletin, m. Kiesbus, f. Boîte du scrutin, f.

Kiesch, adj. Délicat. || -, adv. Délicatement. Kieschheid, f. Délicatesse, f. Kieschkeurig, adj. Difficile. Kieschkeurigheid, f. Goût difficile, m. Kiescollege, n. Collège électoral, m. Kiesgerechtigd, adj. Qui a le droit de voter. Kiesdagen, m. pl. Jours d'élection, comices, m. pl.

Kieskauw, m. et f. Rabâcheur, m., euse, f. Kieskauwen, v.n. Manger (sans appétit). || Rabâcher. Kieskauwer, m. Celui qui mange lentement, rabâcheur, m. Kiespijn, f. Mal aux dents, m., odontalgie, f.

Kiesplicht, m. Vote obligatoire, m. Kiesrecht, n. Droit électoral, m. Kiesstelsel, n. Système électoral, m. Kiesvereeniging, f. Société politique, f. Kiesvergadering, f. Assemblée (ou) réunion électorale, f. Kieswet, f. Loi électorale, f.

Kieuw, f. Branchie, ouïe, f. || Mâchoire, f. Kieuwdeksel, n. Opercule, m. Kieuwer, m. (Buik)k-, branchiogastre, m. (Kop)k-, céphalobranche, m. Kieuwmonding, f. Ouverture des ouïes, f. Kieuwstraal, m. Rayon branchiostège, m. Kieuwvlies, n. Membrane branchiostège, f.

Kievit, m. Vanneau, m. Kievitsbloem, f. (Bot.) Fritillaire, cardamine, f. Kievitsei, n. OEuf de vanneau, m. || (Bot.) Fritillaire, f. Kievitsnest, n. Nid de vanneau, m. Kievitsvlucht, f. Vol de vanneau, m.

Kiezel, n. Silex, caillou, m. Kiezelaarde, f. Silice, m. Kiezelachtig, adj. Siliceux, silicé. Kiezelgrond, m. Terre caillouteuse, f. Kiezelsteen, m. Caillou, m. Kiezelweg, m. Chemin de gravier, m. Kiezelzand, n. Gravier, m. Kiezelzout, n. Fluorhydrate, m. Kiezelzuur, n. Acide silicique, m.

Kiezen, v.a. Choisir, opter. Het recht hebben om te k- en gekozen te worden, avoir voix active et passive. || Het hazenpad k-, prendre la fuite. Een goed heenkomen k-, s'en aller, s'en-

● Hij heeft gekieskauwd, il a mâchonné; il a rabâché.

fuir. Partij k-, prendre parti. || Zee k-, mettre à la voile. Het ruime sop k-, alarguer.

Kiezentrekker, m. Arracheur de dents, m.

Kiezer, m. Électeur, m. Kiezerslijst, f. Liste des électeurs, f. Kiezersvergadering, f. Réunion d'électeurs, f. Kiezing, f. Choix, m., élection, f. v. Verkiezing.

Kif, n. Tan usé, tanné, m., tannée, f.

Kijf, f. Contestation, dispute, f. Buiten k-, sans contredit, indubitablement. Dat is buiten k-, cela est incontestable. Kijfaas, n. Rien, m., bagatelle, f. Kijfachtig, adj. Querelleur, grondeur. Kijfachtigheid, f. Esprit querelleur, m., humeur hargneuse, f. Kijflust, m. Envie de quereller, humeur querelleuse, f. Kijfster, f. Querelleuse, f. Kijfziek, -zuchtig, adj. v. Kijfachtig.

Kijk, m. Action de regarder, f., regard, m. Om den k-, pour jouir du coup d'oeil. Te k-, exposé. Kijkdag, m. Jour d'exposition, m. Kijkduin, f. Falaise, f. Kijken, v.n. Regarder. || (fig.) Op zijnen neus k-, avoir l'air embarrassé. Zuur k-, faire grise mine. Ik sta er van te k-, j'en suis bien étonné. Te diep in 't glas k-, s'enivrer. Hij komt pas k-, il est né d'hier. Zich de oogen uit het hoofd k-, regarder avec de grands yeux. Kijker, m. Celui qui regarde, curieux, regardant, m. || Lunette d'approche, f. || K-s, yeux, m. pl. || (Duiven)k-, pigeonnier, m. Kijkgat, n. Trou, regard, judas, m. || (Opt.) Dioptre, m. Kijkglas, n. Lorgnon, m., lorgnette, f. || Lunette d'approche, f. Kijkgraag, adj. Curieux, avide de spectacles. Kijk-in-de-pot, m. v. Keukenklauwer. - Kijkje, n. Regard, m. Een k- nemen, jeter un coup d'oeil. Kijkkast, f. Boîte d'optique, curiosité, f. Kijkspel, n. Spectacle, m. v. Kijkkast. - Kijkspleet, f. Dioptre, m. Kijkster, f. Celle qui regarde, curieuse, f. Kijktoren, m. Guérite, f., belvéder, m. Kijkvenster, n. Fenêtre par où l'on regarde, f. Kijkvenstertje, n. Vasistas, m.

Kijvage, f. Querelle, f. Kijven, v.n. Se quereller, clabauder. Kijver, m. Querelleur, m. Kijverij, f. Querelle, dispute, gronderie, f.

Kik, m. Léger son de voix, m. Geen k- geven, ne souffler mot. K- noch mik durven zeggen, ne pas oser souffler. Kikhalzen, v.n. Étouffer, s'empiffrer. Kikken, v.n. Parler très doucement, faire un peu de bruit. || (fig.) Niet k- van iets, ne pas parler d'une chose.

Kikker, m. Grenouille, f. || Tourniquet, m. Kikkerbil, f. Cuisse de grenouille, f. Kikkerrit, n. Frai de grenouille, m. Kikkerspog, n. Écumes printanières, f. pl. Kikkervischje, n. Têtard, m. Kikvorsch, m. Grenouille, f. Groene k-, verdier, graisset, m. Kikvorschebeet, f. Mors de grenouille, grenouillet, m. Kikvorschebil, f. Cuisse de grenouille, f. Kikvorschenschot, -zaad, n. Frai de grenouille, m. Kikvorschenpoel, m., -loot, f. Grenouillère, f. Kikvorschgezwel, n. Grenouillette, f. Kikvorschsoorten, f. pl. Batraciens, m. pl.

Kil, f. Profondeur d'eau entre deux bancs de sable, f., chenal, m. || Lit, m. || Courant, m.

Kil, adj. Froid, frais. Kilheid, f. Froi-

[p. 325]

deur, fraîcheur, f. Kilkoud, adj. Froid, très frais. Killen, v.n. Causer un grand froid à. || (fig.) Tuer. || (Mar.) Barbéyer. Killig, adj. Froid. Killigheid, f. Froid, m., froideur, f. Killing, f. Froid, frisson, m. || Onglée, f.

Kim, f. Jable, m. || (Mar.) Fleur, f.; courbure (de l'étambord), f. || Bord, m. Een glas tot aan de k- vullen, remplir un verre jusqu'au bord. || Horizon, m. || (Bot.) Fourchon, m. Kimduiking, f. Dépression de l'horizon f. Kim(me)gang, m. (Mar.) Rubord, m. Kimkiel, f. Drague, f. Kimmeloos, adj. Sans horizon. Kimschoor, f. Colombier, m. Kimweger, m. Vaigre de fleur, f.

Kin, f. Menton, m. || (Mar.) Brion, m.

Kina, f. (Méd.) Quinquina, m. Kinastof, f. Quinine, f. Kinawijn, m. Vin de quinquina, m. Kinawortel, m. Squine, f.

Kinband, m. Mentonnière, f., bridoir, m.

Kind, n. Enfant, m. et f. || (fig.) Gij zijt een k- des doods, il y va de votre vie. Het k- bij zijn naam noemen, appeler un chat un chat. Papieren kinderen, oeuvres, f. pl. Kindeke(n), kindje, n. Jeune enfant, m. Kinderachtig, adj. Puéril, enfantin. || Een k-en smaak in den mond hebben, avoir la bouche fade (ou) pâteuse. || Qui aime les enfants. || -, adv. Puérilement. Kinderachtigheid, f. Puérilité, f., enfantillage, m. Kinderarbeid, m. Travail des enfants, m. Kinderbal, n. Bal d'enfants, m. || Jouet composé de grelots et d'un sifflet, hochet, m. Kinderbalk, m. Soliveau, m. Kinderbed, n. Lit d'accouchée, accouchement, m. || Lit d'enfant, m. Kinderbederver, m. Gâte-enfant, m. Kinderbedtijd, m. Heure du coucher des enfants, f. Kinderbeeld, n. Image d'un enfant, f. Kinderbel, f. Hochet, m. Kinderbeul, m. Fesseur, m., fesseuse, f. Kinderbewaarster, f. Bonne (d'enfants), f. Kinderboek, n. Livre d'enfant, m. Kinderdagen, m. pl. Enfance, f. Kinderdicht, n. Morceau m. de poésie enfantine. Kinderdichter, m. Auteur de poésies enfantines, m. Kinderdief, m. Voleur d'enfant, m. Kinderdievegge, f. Voleuse d'enfant, f. Kinderdieverij, f. Enlèvement d'enfant, m. Kinderdoek, m. Lange, m. Kinderdokter, m. Médecin spécialiste pour les maladies des enfants, m. Kinderdoop, m. Baptême d'un enfant, m. Kinderdracht, f. Costume d'enfant, m. || Grossesse, f. Kinderen, v.n. Avoir des enfants. Kinderfeest, n. Fête d'enfants, f. Kindergek, m. Celui qui aime beaucoup les enfants. Kindergeld, n. Argent qu'on paye pour l'entretien des enfants, m. Kindergesnap, n. Babil d'enfant, m. Kindergeschreeuw, n. Criailleries d'un enfant, f. pl. Kindergezang, n. Chant d'enfants, m. Kindergoed, n. Langes, maillots, m. pl. || Jouets d'enfants, m. pl. Kindergril, f. Caprice d'enfant, m. Kinderhand, f. Main d'enfant, f. Kinderhart, n. Coeur d'enfant, coeur ingénu, m. Kinderhemd, n. Chemise d'enfant, f. Kinderhoofd, n. Tête d'enfant, f. Kinderhuis, n. Maison des orphelins, f. Kinderhuisraad, n. Petit ménage, m. Kinderjaren, n. pl. Enfance, f. Kinderjuffrouw, f. Bonne d'enfants, f. Kinderjurk,

● Een kinderhand is spoedig gevuld, un enfant est facilement contenté.

f. Fourreau, m. Kinderkamer, f. Chambre des enfants, f. Kinderklap, m. Babil d'enfant, discours puéril, m. Kinderkleeding, f. Habits d'enfant, m. pl. Kinderkoning, m. Maître d'école, m. Kinderkoningin, f. Maîtresse d'école, f. Kinderkorf, m. Manne d'enfant, f. Kinderkost, m. Nourriture d'enfants, f. Kinderkuur, f. Caprice d'enfant, m. Kinderleven, n. Enfance, f. || Vie sans soucis, f. Kinderlied, n. Chanson d'enfant, f. Kinderliefde, f. Amour paternel (ou) maternel, m. || Amour filial, m. Kinderlijk, adj. Filial. || Enfantin, candide. || -, adv. Filialement. || Candidement, comme un enfant. K- gezind, ingénu, candide. Kinderlijkheid, f. Sentiments d'amour filial, m. pl. || Naïveté, ingénuité, f. Kinderloos, adj. Sans enfants, sans lignée. Kinderloosheid, f. État de celui (ou) de celle qui n'a point d'enfants, m. Kinderluren, f. pl. Langes, m. pl. Kindermaal, n. Repas pour les enfants (ou) d'enfants, m. Kindermand, f. Manne d'enfant, f., chauffe-linge, m. Kindermeel, n. Farine pour enfants, f. Kindermeid, f. Bonne (d'enfants), f. Kindermoord, m. Infanticide, m. || (Bib.) Massacre des innocents, m. Kindermoorder, m., -es, f. Infanticide, m. et f. Kindermuts, f. Bonnet d'enfant, m. Kindermutsje, n. Têtière, f., béguin, m. Kindernuk, f. Lubie d'enfant, f Kinderpak, n. Costume d'enfant, m. Kinderpartij, f. v. Kinderfeest. - Kinderplaag, m. et f. Celui, celle qui aime à taquiner les enfants. || Maladie infantile (ou) qui attaque les enfants, f. Kinderpokken, f. pl. Petite vérole, f. Kinderpop, f. Poupée, f. Kinderpraat, m. Caquet (ou) babil d'enfant, m. || Discours puéril, m. Kinderschoen, m. Soulier d'enfant, m. || (fig.) De k-en uittrekken, sortir de l'enfance. Kinderschool, f. Petite école, école des petits enfants, f. Kinderspeelgoed, n. Joujoux, jouets d'enfants, bimbelots, m. pl. Kinderspeeltuin, m. Jardin d'enfants, m. Kinderspel, n. Jeu d'enfant, m. (fig.) Het is geen k-, c'est qc. de sérieux. Kindersprookje, n. Conte d'enfant, m. Kinderstem, f. Voix enfantine, f. Kindersterfte, f. Mortalité infantile, f. Kinderstoeltje, n. Chaise d'enfant, f. Kinderstreek, m. Tour de gamin, m. || Enfantillage, m. Kindertaal, f. Langage enfantin, m. Kindertrommeltje, n. Tambour d'enfant, m. || Boîte de fer blanc, où les enfants serrent leurs tartines, f. Kindertuin, m. Jardin d'enfants, m. Kinderversje, n. Poésie enfantine, f. Kindervertelsel, n. Conte d'enfant, m. Kindervoeding, f. Alimentation des enfants, f., régime des enfants, m. Kindervoet, m. Pied d'un enfant, m. Kindervraag, f. Question puérile, f. Kindervriend, m., -in, f. Ami, m., amie f. des enfants. Kinderwagen, m. Voiture d'enfants, roulette, f. Kinderwereld, f. Monde des enfants, m., enfants, m. pl. Kinderwerk, n. Enfantillage, m., bagatelle, f. Kinderwerkje, n. Livre écrit pour enfants, m. Kinderziekte, f. Maladie d'enfant, f. || Petite vérole, f. Kinderzang, m. Chant d'enfant, m. Kinderzorg, f. Soucis d'enfant,

[p. 326]

soins de l'enfance, m. pl. Kindje, n. Petit enfant, m., petite enfant, f.

Kindoek, m. Mentonnière, bride, f.

Kindsbeen, n. Van k- af, dès le berceau. Kindsch, adj. Enfantin, puéril. K- worden, commencer à radoter, retomber en enfance. K- zijn, radoter. Kindschap, n. État d'enfant, m., filiation, f. Kindschheid, f. Puérilité, f. || Imbécilité de la vieillesse, f., radotage, m. Kindsdeel, n. Portion d'enfant légitime, f. Kindsheid, f. Enfance, f., premier âge, m., tendre jeunesse, f. Kindskind, n. Petit-fils, m., petite-fille, f. K-sdochter, arrière-petite-fille, f. K-szoon, arrière-petit-fils, m. Kindskorf, m. Layette, f.

Kinhaak, m. Touret, m.

Kink, f. Coque, f., faux pli, m. || (fig.) Hij is al uit de k-en, il est déjà sauvé. Er is een k- in den kabel, il y a qc. qui cloche.

Kinkel, m. Lourdaud, rustre, paysan, m. Kinkelachtig, adj. Grossier, rustique, lourd. || -, adv. Grossièrement, comme un rustre.

Kinken, v.n. Frapper avec un objet pointu.

Kinketen, kinketting, f. Gourmette, f.

Kinkhoest, m. (Méd.) Coqueluche, f.

Kinkhoorn, m. Coque, coquille, f., cor de mer, buccin, cornet, cornet à bouquin, m.

Kinkuiltje, n. Fossette au menton, f. Kinnebak, f., -ken, n. Mâchoire, f. || Joue, f. Kinnebaksblok, n. (Mar.) Galoche coupée, f. Kinnebaksham, f. Mâchoire de cochon fumée, bajoue, f. Kinnebakslag, m. Soufflet, m. Kinnebakspier, f. Muscle masticateur, m. Kinnetje, n. Petit menton, m. || (Comm.) Quart d'un tonneau, quartaut, m.

Kip, f. Poule, f., poulet, m. v. Hoen, etc.

Kip, f. Cerceau, faisceau, m. K- stokvisch, rouleau de stockfiche, m.

Kip, f. Coche, fente, entaille, f.

Kip, f. Trébuchet, m. || (pop.) K-, ik heb je! vous voilà bien attrapé!

Kip, f. Béguin, bonnet d'enfant, m.

Kip, n. Bâton de charrue, m.

Kipkar, f. Tombereau, m.

Kipmolen, m. Moulin à chanvre, m.

Kippeborst, f. v. Hoenderborst. - Kippedrafje, n. v. Sukkeldrafje. - Kippedrift, f. Hâte, f. Kippekuur, f. Caprice, m., fantaisie, f. Kippen, v.a. Ouvrir la coque d'un oeuf, faire éclore. || Prendre au trébuchet. || Saisir, attraper. || Choisir, élire, faire choix de. || (Mar.) Traverser l'ancre. Kippendief, m. Voleur de poules, m. Kippenei, n. OEuf de poule, m. Kippenhok, n. Poulailler, m. Kippenkuur, f. Caprice, m., boutade, f. Kippenladder, f. Juchoir, m. Kippenloop, m. Volière pour les poules, f. Kippenmest, m. Fiente de poulets, f. Kippenren, f. Volière pour les poules, f.

Kipperen, v.n. Avoir l'onglée.

Kippetjesgort, f., -grutten, f. pl. Gruau, m. Kippevel, n. Peau de poule, f. Ik krijg er k- van, cela me fait frissonner.

Kippig, adj. Myope. Kippigheid, f. Myopie, f.

Kipping, f. Action d'ouvrir la coque de l'oeuf || Prise f. au trébuchet. || Action de saisir. || Choix, m. Kipsel, n. Couvée, f.

● Hij is er als de kippen bij, il veille au grain; rien ne lui échappe.

Kiptakel, m. Candelette, f.

Kirren, v.n. Roucouler. || Gémir. Kirring, f. Roucoulement, m. || Gémissement, m.

Kiskassen, v.n. v. Keilen. || Frire, fricoter. Kissen, v.n. Siffler. || -, v.a. Exciter.

Kist, f. Coffre, m., caisse, f., bahut, m. || Bière, f., cercueil, m. || (fig.) Den sleutel op de k- leggen, se déclarer en faillite. Kistdam, m. Batardeau, m. Kisten, v.a. Encaisser, encoffrer. || Mettre dans un cercueil. Kistenmaken, n. Métier de coffretier, m., layetterie, f. Kistenmaker, m. Coffretier, layettier, m. || Ouvrier qui fait des cercueils, m. Kistepand, n. Gage-meuble, m. Kister, m. Celui qui encaisse. || Celui qui met (un mort) dans un cercueil. Kistje, n. Coffret, m., cassette, f. Kisting, f. Action d'encoffrer, d'encaisser, f. || Action de mettre dans le cercueil, f.

Kit, f. Grande cruche, f. || Taverne, f.

Kits, f. Quaiche, caiche, f.

Kitsen, v.n. Faire des ricochets (dans l'eau). || Battre le briquet. || Cracher entre les dents. Kitsing, f. Action de faire des ricochets, f. || Action de battre le briquet.

Kittebroer, m. Grand buveur, m.

Kittelachtig, adj. Chatouilleux, susceptible. v. Ketelachtig. - Kittelachtigheid, f. Qualité d'être chatouilleux; susceptibilité, f. Kittelaar, m. Celui qui chatouille. Kittelen, v.a. Chatouiller. || (Méd.) Titiller. || (fig.) Flatter, être agréable. Kittelig, adj. Chatouilleux, épineux, délicat, difficile. Kitteligheid, f. Qualité de ce qui est chatouilleux, délicatesse, f. Kitteling, f. Chatouillement, m., titillation, f. Kitteloorig, adj. Chatouilleux, susceptible, qui a la tête près du bonnet, irritable. Kitteloorigheid, f. Humeur chatouilleuse (ou) peu endurante, vivacité, susceptibilité, f. Kitteltongig, adj. Friand. || (fig.) Prompt à la réplique.

Kittig, adj. Coquet, pimpant. || Avide de. || -, adv. Proprement. || Avidement. Kittigheid, f. Promptitude, f. || Avidité, f.

Klaagachtig, adj. Plaintif, qui se plaint toujours. || -, adv. Plaintivement. Klaagachtigheid, f. Disposition à se plaindre, qualité de ce qui est plaintif, f. Klaaggeschrei, n. Lamentations, f. pl. Klaaghuis, n. Maison de deuil, f. Klaaglied, n. Chanson lugubre, élégie, complainte, f., poëme élégiaque, m. De k-eren van Jeremias, les lamentations de Jérémie, f. pl. || (fig.) Jérémiades, doléances, f. pl. Klaaglijk, adj. Lamentable, plaintif. || -, adv. Lamentablement. Klaagpsalm, m. Psaume pénitentiel, m. Klaagrede, f. Complainte, f. Klaagschrift, n. Plainte, f. Klaagstem, f. Voix plaintive, f. Klaagster, f. Plaignante, f. || (pop.) Pleureuse, f. Klaagtoon, m. Ton plaintif, m., plainte, f. Klaagzang, m. Chant lugubre, m.

Klaar, adj. Clair, pur, limpide. 't Is klaar vet, c'est de la graisse pure. Iemand klaren wijn schenken, dire la vérité à q. || Transparent, diaphane. || Serein. || Certain, public. || Prêt, préparé, fait, en ordre. || Manifeste, évident. || || Facile à comprendre, intelligible. || K- zijn, être prêt, être achevé, préparé (ou) fait. || -, adv. Clairement, évidemment, manifestement.

[p. 327]

Klaarblijkelijk, adj. Clair, évident, manifeste. || -, adv. Clairement, évidemment, manifestement. Klaarblijkelijkheid, f. Clarté, évidence, f. Klaarblijkend, adj. v. Klaarblijkelijk. - Klaarblinkend, adj. Brillant, éclatant. Klaarhebben, v.a. Avoir fini. Klaarheid, f. Clarté, limpidité, transparence, sérénité, f. || Justesse, netteté, f. || Évidence, f. Klaarhouden, v.a. Tenir prêt. || (Mar.) Een anker kl-, parer une ancre. Klaarkomen, v.n. En finir. Klaarkrijgen, v.a. Terminer, achever, faire. Klaarleggen, v.a. Préparer, apprêter. || (Mar.) Parer. Klaarlicht, adj. Très clair. Op kl-en dag, en plein jour. Klaarliggen, v.n. Être prêt. Klaarmaken, v.a. Préparer, apprêter, disposer, mettre en train. || (Mar.) Appareiller. De riemen kl-, border les avirons. Een touw kl-, allonger une manoeuvre. Klaarmaking, f. Clarification, f., apprêt, m. Klaaroog, n. (Bot.) Chélidoine, f. Klaarpan, f. Bassin à clairée, m. Klaarschijnend, adj. Brillant, éclatant, lumineux. Klaarsel, n. Suc filtré, m. || Colle, f. Klaarspelen, v.a. Venir à bout de qc. Klaarstaan, v.n. Être prêt. || (Mar.) Veiller. Klaarzetten, v.a. Apprêter. Klaarziende, adj. Clairvoyant, pénétrant.

Klaas, m. Nicolas, Colas, m. || (fig.) Houten kl-, grand nigaud, m. K- vaak, le sommeil.

Klabbak, m. Agent de police, m.

Klabbeek, m. Faux diamant, m.

Klacht, f. Plainte, f., pleurs, m. pl., lamentation, doléance, f. Kl-en doen, se plaindre, faire des plaintes. || (Jur.) Plainte, action, demande, f. Voor de kl-gaan, porter ses plaintes en justice. Voor (op) de kl- zitten, ouïr les plaintes. Klachtenboek, n. Registre des réclamations, m. Klachtig, adj. Plaintif. Kl- vallen over iets, se plaindre de qc.

Klad, f. Tache, souillure, f. || (fig.) Calomnie, f. Eene kl- aanwrijven, calomnier. || Kladden in de oogen, chassie, f. || (Comm.) Brouillon, brouillard, m. || Rabais, m. De kl- brengen in iets, vendre au-dessous du prix, gâter le métier. || Salope, femme sale, f. || Iemand bij de kl-den krijgen, prendre q. par les oreilles. || (Bot.) Gratteron, m. Hij hangt aan mij als eene kl-, il s'attache à moi comme un glouteron, il colle. || -, n. Papier brouillard, m. Kladboek, n. Brouillon, brouillard, m. Kladdebossen, m. pl. (Bot.) Glouterons, m. pl. Kladdeboter, f. Beurre falsifié, m. || Femme sale, f. || Celui (ou) celle qui écrit très mal. Kladdei, f. Salope, f. Kladden, v.a. Tacher, salir, barbouiller. || Mêler, mélanger. || -, v.n. Se tacher, se salir. || Barbouiller. || (Comm.) Mévendre, gâcher, gâter le métier. Kladder, m. Celui qui tache, barbouilleur, gâte-métier, gâcheur, m. Kladderen, v.a. v. Kladden. - Kladderig, adj. Barbouillé, sale, taché, sali, souillé. Kladderigheid, f. Négligence, saleté, f. Kladderij, f. Action de tacher, f., etc. || Barbouillage, m. || Action de vendre à trop bon marché. Kladdig, adj. Taché, sali, souillé. Kladdigheid, f. Saleté, f. Kladding, f. Mévente, f. Kladdruk, m. Mauvaise impression, f., feuilles imprimées mises à la rame, f. pl. Kladje, n. Petite tache, f. Kladpapier, n.

● Een klamp hooi, une motte de foin. Bakken en klakken, fricoter.

Papier brouillard, m. Kladschilder, m. Barbouilleur, peintre en bâtiments, badigeonneur, m. Kladschilderen, v.a. Barbouiller, peinturer, badigeonner. Kladschildering, kladschilderij, f. Barbouillage, m. Kladschrift, n. Barbouillage, m. Kladschrijver, m. Barbouilleur, m. Kladschuld, f. Dette criarde, f. Kladster, f. Barbouilleuse, f. || Celle qui vend au-dessous du prix. Kladwerk, n. Bousillage, m.

Klagen, v.n. Se plaindre, se lamenter, proférer des plaintes. Over iemand k-, se plaindre de q. || (Jur.) Intenter une action à (ou) porter plainte (contre q.). || -, v.a. Zijn ongeluk aan eenen vriend kl-, découvrir ses malheurs (ou) dire son chagrin à un ami. 't Is God geklaagd. C'est révoltant. Zijnen nood kl-, conter ses peines (ou) ses revers. Klagend, adj. Plaintif, plaignant. || Souffrant. Klager, m. Celui qui se plaint, plaignant, demandeur, m.

Klak, m. Bruit sec, claquement, m.

Klak, f. Tache, f. || Casquette, f. || K-hoed, chapeau-claque, claque, m. Klakkebus, f. Canonnière, f. || Pétard, m. Klakkeloos, adj. Subit, soudain. || Lâche, poltron. || Sans motif, non motivé. || -, adv. Soudain, subitement. || Lâchement. Klakken, v.a. Tacher. || -, v.n. Barbouiller, écrire mal. || Met eene bus k-, jouer avec une canonnière. || Se tacher, être taché. || Claquer. Klakker, m. Gâteau fait de tranches de pain cuites aux oeufs, pain trempé, m. || Bonnet, m. || Cliquettes, f. pl.

Klam, adj. Moite. Kl- zweet, sueur froide, f.

Klamaai, m. (Mar.) Barotin, m. Klamaaien, v.a. Calfater, patarasser. Klamaaiijzer, n. Patarasse, f.

Klamachtig, adj. Un peu moite, un peu humide. Klamheid, f. Moiteur, humidité, f.

Klamp, m. Moise, barre, f., crampon, m. || (Mar.) Grappin, tirant, taquet, m. K-en aan den mast, joutereaux du mât, m. pl. K-en van de luiken, barres des panneaux d'écoutilles, f. pl. || (Artill.) Tasseau, m. Klampen, v.a. (Charp.) Moiser. || Attacher (ou) joindre avec des traverses (ou) des barres, cramponner. || Arrêter, faire happer. || Den mast kl-, acclamper, jumeler le mât. || Aan boord kl-, aborder, aramber, venir à l'abordage. Iemand aan boord k-, aborder q., attaquer q. || Emprisonner. || -, v.n. S'attacher. Klamper, m. Milan, m. Klamppin, f. Broche en bois, f. Klampspijker, m. Clou, m. Klampvogel, m. Oiseau de proie, m.

Klandizie, f. Pratiques, f. pl., chalands, m. pl. || Pratique, chalandise, f.

Klank, m. Son, timbre, m. || Bruit, m. || Accent, m., prononciation, f. || (fig.) Eenen leelijken kl- achter zijnen rug hebben, avoir mauvaise réputation. || v. Lasch. - Klankafwijking, f. Assonance, f. Klankbodem, m. Table d'harmonie, f. Klankbord, n. Sommier, abat-voix, m. Klankfiguur, f. Figure nodale, f. Klankgat, n. Ouïes, f. pl. Klankgewelf, n. Voûte phonique, f. Klankkunde, f. Phonique, f. Klankladder, f. Gamme, f. Klankleer, f. Acoustique, phonologie, f. Klankloos, adj. Sans son, qui n'a point de son, sourd, éteint. Klankmaat, f. Cadence, f. Klankmetend, adj. Phonométrique,

[p. 328]

Klankmeter, m. Phonomètre, sonomètre, m. Klanknabootsend, adj. Imitatif, qui imite le son. Klanknabootsing, f. Imitation du son, f. || (Gramm.) Onomatopée, f. Klankpunt, n. Centre phonique, m. Klanksteen, m. Phonolithe, m. Klankteeken, n. Accent, m. Klanktint, f. Timbre, m. Klankverdoover, m. Sourdine, f. Klankverschuiving, f. Transition des sons, f. Klankwijziging, f. Modification des sons, f.

Klant, m. Client, m. || Een vroolijke kl-, un gai compère. Een rare kl-, un drôle de corps.

Klap, m. Coup, soufflet, m. || Claque, cliquette, f. || (Prov.) Twee vliegen in een kl- slaan, faire d'une pierre deux coups. Een kl- van den molen hebben, avoir le timbre fêlé. || Bavardage, caquet, babil, m. || (fig.) Met de k- loopen, mendier. Op de kl- loopen, écornifler. || Trappe, f., abattant, m. || (Bot.) Valve, f. Klapachtig, adj. Babillard, bavard. Klapbeentje, n. Cliquette, f. Klapbes, f. Baguenaude, f. Klapbesseboom, m. Baguenaudier, m. Klapboon, f. Crépitacle, m. Klapbrug, f. Pontlevis, m. Klapbus, f. Canonnière, f. Klapdeur, f. Abattant, m. Klapekster, f. Piegrièche grise, f. Klapgeld, n. Argent qu'on paye au veilleur de nuit, m. Klaphek, n. Barrière qui se ferme d'elle-même, f. Klaphoed, m. Claque, chapeau-claque, m. Klaphout, n. Merrain, m. || (pop.) Kl- verkoopen, dire des bêtises, bavarder. Klaphoutjes, n. pl. Castagnettes, f. pl. Klaphuis, n. Auberge où le poisson est vendu, f. Klapkoord, f. Lanière d'un fouet, f. Klaploopen, n. Action d'écornifler, f. Klaplooper, m. Écornifleur, m. || (Mar.) Palan, m. Klaplooperij, f. Parasitisme, m. Klapmuts, f. Bonnet plat, m. || Bonnet de voyage, m. || Arrière d'une barque, m. || (fig.) Benêt, m. Klapnoot, f. Noix de coco, f. Klapnoteboom, m. Cocotier, m. Klapoor, n. (Méd.) Poulain, m. Klappei, f. Babillarde, bavarde, f. || Rapporteuse, f. Klappeien, v.n. Bavarder. || Rapporter. Klappeier, m. Bavard, m. || Rapporteur, m. Klappen, v.n. Claquer, cliqueter, faire du bruit. Zijne zweep laten kl-, faire claquer son fouet. In de (ou) met de handen kl-, claquer, battre des mains, applaudir. || Babiller, bavarder, jaser. || Rapporter. De gevangene wil niet kl-, le prisonnier ne veut pas avouer. Klapper, m. Bavard, m. || Rapporteur, m. || Claquet, cliquet, m. || Fusée, f. Klapperboom, m. Tremble, m. Klappereend, f. Garrot, m. Klapperen, v.n. Claquer. Klappering, f. Claquement, m. Klapperkruid, n. Estragon, m. Klapperman, m. Crieur de nuit, guet, m. Klappermolen, m. Moulin à claquets, m. Haar mond gaat als een kl-, c'est un moulin à paroles. Klappernij, f. Caquet, babil, m. Klappernoot, f. Noix de coco, f. || -, m. Cocotier, m. Klapperolie, f. Huile de pavots, f. Klappertanden, v.n. Claquer des dents. || -, n. Claquement de dents, m. Klappertje, n. Petit bavard, m. || (Comm.) Bordeau, m. || Fusée, f. || Kl-s, castagnettes, f. pl. Klapperzaad, n. Crotalaire, f. Klapplank, f. Abattant, m. Klaproos, f. (Bot.) Coquelicot, m. Klapspaan, n. Cliquet, claquet, m. || -, m.

● Uit de school klappen, jaser, divulguer des secrets.

et f. Rapporteur, m., rapporteuse, f. Klapster, f. Bavarde, f. || Rapporteuse, f. Klapstoel, m. Siège basculant, fauteuil à bascule, m. Klapstok, m. Calendrier de paysan, m. Klapstuk, n. Côtelette, f. Klaptafel, f. Table à abattants, f. Klaptouw, n. Bout de fouet, m. Klapvlies, n. Valvule, f. Klapvliezig, adj. Valvulaire. Klapwaker, m. Guet, m. Klapwieken, v.n. Battre des ailes.

Klare, f. Genièvre vieux, m. Klaren, v.a. Clarifier, purifier. Eene rekening kl-, régler, arrêter un compte. || Faire, exécuter. || (Comm.) Déclarer à la douane. || (Mar.) Het anker kl-, parer l'ancre. || -, v.n. S'éclaircir. Klarigheid, f. Préparation, f., apprêt, préparatif, m. Klarijn, m. v. Klankbord. - Klarinet, f. (Mus.) Clarinette, f. Klarinetblazer, -speler, m. Clarinettiste, m., clarinette, f. Klaring, f. Clarification, f. Klaringsvaartuig, n. Bateau de la douane, m. Klaroen, f. Clairon, m. Klaroenblazer, m. Clairon, m.

Klas(se), f. Classe, f., ordre, rang, m., division, f. In de eerste kl- zitten, être élève de la première classe. Klassen, v.a. Entasser, empiler. || -, v.n. v. Kletsen.

Klater, f. Hochet, m. || Crécelle, f. Klaterabeel, m. Tremble, m. Klateren, v.n. Claquer, éclater, cliqueter, clapoter. Klaterend, adj. Éclatant, qui clapote. Klatergoud, n. Clinquant, oripeau, m. Klatering, f. Action de claquer, etc. f., clapotement, m. Klats, interj. v. Klets.

Klauteraar, m. Grimpeur, m. Klauteren, v.n. Grimper, gravir, monter (ou) descendre en grimpant. Klauterijzer, n. Grappin, m. Klautering, f. Action de grimper, f., grimpement, m. Klautermast, klauterpaal, m. Mât de cocagne, m. Klautervisch, m. Monteur, m.

Klauw, m. Patte, f. || Griffe, serre, falcule, f. || (fig.) Ergens zijne kl-en inslaan, s'attribuer qc., mettre la main sur qc. || Griffe, f., coup, m. || (Bot.) Vrille, griffe, main, f. || (Mar.) Patte, f., grappin, m. Klauwen, v.a. Gratter, égratigner, saisir avec les griffes. || (fig.) Zich het hoofd kl-, être embarrassé. || Patiner en agitant fortement les bras. || Calfater. Klauwengang, m. Parcours, m. Klauwenolie, f., -vet, n. Huile (ou) graisse extraite des pieds des bestiaux, f. Klauwer, m. Celui qui gratte, etc. || v. Klouwer. - Klauwhamer, m. Marteau fourchu (d'un côté), m. Klauwier, f. Clou à crochet, m. || Pie-grièche, f. || v. Klavier. - Klauwijzer, n. Babillard, m. Klauwschelp, f. Onguline, f. Klauwvormig, adj. Onguliforme. Klauwzeer, n. (Vét.) Cocotte, f.

Klavaatshamer, m. Maillet de calfat, m.

Klavecimbaal, klavecimbel, f. Clavecin, m. Klavecimbelspeler, m., -speelster, f. Claveciniste, m. et f. Klavecimbeltje, n. Épinette, f.

Klaver, f. Trèfle, m. Spaansche kl-, luzerne, f. Klaverakker, m. Champ de trèfle, m. Klaverblad, n. Feuille de trèfle, f. || (Blas.) Fleuron, m. || (fig.) Trois amis inséparables, m. pl., trio, m. Klaverbladvormig, adj. Tréflé, tréfolié. Klaverdoek, n. Toile de

[p. 329]

noyale, f. Klaveren, v.n. Paître le trèfle. || v. Klauteren. - Klaveren, f. pl. (Jeu) Trèfle, m. Klaverenaas, n. As de trèfle, m. Klaverenboer, m. Valet de trèfle, m. Klaverenheer, m. Roi de trèfle, m. Klaverenvrouw, f. Dame de trèfle, f. Klavergewas, n. v. Klaver. - Klaverhooi, n. Trèfle séché, foin de trèfle, m. || Lupuline, f. Klaverig, adj. Couvert de trèfle. Klaverjassen, v.n. Jouer aux cartes. || (fig.) Se rouler sur l'herbe, jouer dans une prairie. Klaverkruis, n. Croix tréflée, f. Klavermijn, f. Mine à trois compartiments trifoliés, f. Klaverrijk, adj. Couvert de trèfle. Klavertje, n. Petite feuille de trèfle, f. || (Jeu) Trèfle, m. Klaverveld, n. Champ de trèfle, m. Klaverzuring, f. Alléluia, pain de coucou, m.

Klavier, n. Clavier, m. || Clavecin, piano, m. Klavierspeler, m. Pianiste, m. Klavierstuk, n. Air de (ou) morceau pour piano, m.

Kleed, n. Couverture, f. || Habit, vêtement, habillement, m. Kl- eener vrouw, robe, f. Een kl- aandoen, mettre un habit. In de kl-eren steken, vêtir; (fig.) tromper, duper. || (Prov.) De kl-eren maken den man, la belle plume fait le bel oiseau. || Draperie, f. || Tapis, m. || (fig.) Habit, m., forme, f., dehors, m. pl. || (Prov.) Dat raakt mijne koude kl-eren niet, cela ne me fait ni chaud ni froid. Kleeden, v.a. Habiller, vêtir. || Couvrir, cacher. || Dat kleedt niet goed, cela ne sied pas bien. || Parer, orner, revêtir, garnir. || (Peint.) Draper. || (Mar.) Fourrer (un câble). || -, (Zich), v. réfl. S'habiller, se vêtir, mettre ses habits. Kleederdracht, f. Manière de s'habiller, f., costume, m., mode, f. Kleedergeld, n. Argent qu'on dépense en habillements, m. Kleedermaker, m. Tailleur, m. Kleederpracht, f., kleedertooi, m. Magnificence des habits (ou) en habits, f., luxe, m. Kleedij, kleeding, f. Habillement, vêtement, costume, m., habits, m. pl. || Action de s'habiller, f. || Uniforme, m., tenue, f. Kleedingstuk, n. Vêtement, m., pièce d'habillement, f. Kleedje, n. Petit habit, m., petite robe, f. Kleedkamer, f. Chambre où l'on s'habille, f., cabinet de toilette, m. Kleedster, f. Celle qui habille, femme de chambre, f. || (Théât.) Habilleuse, f. v. aussi Kleerage, etc.

Kleef, n. (Géogr.) Clèves. || (fig. et pop.) Van Kl- zijn, être dur à la desserre.

Kleefachtig, adj. Visqueux, gluant. Kleefachtigheid, f. Viscosité, f. Kleefdeeg, m. Lut, mastic, m. Kleefgaren, n. (Pêch.) Tramail, m. Kleefgras, n. Racle, f. Kleefkruid, n. (Bot.) Grateron, m. Kleefpleister, f. Emplâtre agglutinatif, sparadrap, m. Kleefstof, f. Matière collante, f. || Gluten, m.

Kleefsch, adj. De Clèves.

Kleem, f. Argile, f., etc. v. Klei. - Kleemsch, adj. Pâteux.

Kleen, adj. Petit, v. Klein.

Kleerage, f. Habillements, effets, m. pl. Kleerbak, m. Baquet au linge, m. Kleerben, f. Panier au linge, m. Kleerborstel, m. Brosse, f., vergettes, f. pl. Kleerengek, m. Petit-maître, fat, dandin, m. Kleerengeld, n. Allocation spéciale pour la tenue, f. Kleerenmaker, m. Tailleur, m. Kleeren-

● Iemand klein krijgen, parvenir à dominer (ou) à vaincre quelqu'un.

winkel, m. Magasin de confections, m. Kleerhaak, m. Crochet, m., patère, f. Kleerhanger, m. Portemanteau, m. Kleerkamer, f. Vestiaire, m. Kleerkast, f. Garderobe, f. Kleerkist, f., kleerkoffer, m. Coffre, bahut, m. (ou) malle f. à serrer les habits. Kleerkoop, kleerkooper, m. Marchand d'habits, m. Oude-kl-, fripier, m. Kleerkooperij, f. Commerce d'habits, m. Oude-kl-, friperie, f. Kleerkoopster, f. Marchande d'habits, f. Oude-kl-, fripière, f. Kleerlappen, n. Ravaudage, m. Kleerlapper, m. Ravaudeur, m. Kleerlapster, f. Ravaudeuse, f. Kleermaakster, f. Tailleuse, f. Kleermaken, n. Métier de tailleur, m. Kleermaker, m. Tailleur, marchand tailleur, m. Kleermakersgast, -knecht, m. Garçon tailleur, m. Kleermakershout, n. Buisse, f. Kleermakersjongen, m. Apprenti tailleur, m. Kleermakerstafel, f. Établi de tailleur, m. Kleermakerswinkel, m. Magasin de tailleur, m. Kleermand, f. Panier à linge, m. Kleermarkt, f. Friperie, f. Kleermot, f. Teigne, f., ver, m. Kleerschaft, f. Portemanteau, m., perche d'étendoir, f. Kleerscheuren, n. Déchirure d'habit, f. Zonder kl- ergens afkomen, s'en tirer sain et sauf. Kleerschuier, m. v. Kleerborstel. - Kleerstok, m. Perche sur laquelle on met sécher le linge, f. Kleertobbe, f. v. Waschtobbe. - Kleerwinkel, m. Magasin de confections, m. Kleerworm, m. Teigne, f. Kleerzolder, m. Grenier au linge, m.

Klei, f. Argile, terre argileuse, terre glaise, glaise, marne, f. In de kl- rijden, prendre le chemin argileux; (fig.) faire une grande perte; être étrillé. Er is kl- aan den knikker, il y a qc. qui cloche. Kleiaardappel, m. Pomme de terre venue dans un terrain argileux, f. Kleiaarde, f. Argile, terre argileuse, terre glaise, f. Kleiachtig, adj. Glaiseux, argileux. Kleiakker, m. Champ d'argile, m. Kleibedding, f. Couche argileuse, f. Kleier, m. v. Kleiaardappel. - Kleigroeve, f. Glaisière, f. Kleiboer, m. Paysan qui cultive des terres argileuses, m. Kleigrond, m. Terre argileuse, f. Kleilaag, f. Couche d'argile, f. Kleiland, n. Terre argileuse, f. Kleimergel, f. Marne mêlée de terre glaise, f. Kleimolen, m. Moulin à pétrir la terre glaise, m. Kleimortel, f. Placaque, m.

Klein, adj. Petit, mince, menu, exigu. Kl- worden, devenir petit; (fig.) diminuer. Kl- geld, monnaie, menue monnaie, f. Kl- wild, menu gibier, m. Kl-e tijd, peu de temps, court espace de temps, m. Kl-e kamer, chambre exiguë, chambrette, f. || De peu de valeur. || Méprisable. || Kl- verstand, esprit mince, peu d'esprit; (fam.) homme de peu d'esprit, homme sans esprit. || Kl- zeil maken, serrer les voiles. || Kl-e uitgaven, petites dépenses, f. pl., menus plaisirs, m. pl. || -, adv. Petitement, menu, chétivement, médiocrement. Kl- stooten, kl- wrijven, broyer, briser. || -, m. Kl- en groot, jeunes et vieux, petits et grands. || -, n. Peu, détail, m. In het kl-verkoopen, vendre en détail, débiter. Koopman in het kl-, débitant, marchand en détail. || In het

[p. 330]

kl- schilderen, peindre en miniature. Kleinachten, v.a. Estimer peu, mépriser. Kleinachting, f. Mèpris, m. Klein-Azië, n. (Géogr.) Asie-mineure, f. Kleinbeschrijving, f. Micrographie, f. Kleinbladig, adj. Parvifolié. Kleinbloemig, adj. Parviflore. Kleindochter, f. Petite fille, f. Kleine, m. et f. Petit, m., petite, f. Kleineerder, m. Détracteur, m. Kleineeren, v.a. Faire perdre l'estime, abaisser, dénigrer. Kleineering, f. Abaissement, dénigrement, m., détraction, f. Kleingeestig, adj. Borné, qui manque d'esprit, mesquin. || -, adv. Petitement. Kleingeestigheid, f. Petitesse d'esprit, mesquinerie, f. Kleingeld, n. Menue monnaie, f. Kleingeloovig, adj. De peu de foi, chancelant dans la foi, incrédule. Kleingeloovigheid, f. Faiblesse dans la foi, f. Kleingoed, n. Petites pâtisseries, f. pl., petits gâteaux, m. pl. Kleinhandel, m. Commerce en détail, m. Kleinhandelaar, m., -ster, f. Celui, celle qui fait le commerce de détail, détaillant, m., détaillante, f. Kleinhartig, etc. v. Kleinmoedig, etc. - Kleinheid, f. Petitesse, f. || Médiocrité, modicité, f. || Petit nombre, m. || Humilité, f. Kleinhoofdig, adj. Microcéphale. || Borné. Kleinigheid, f. Bagatelle, vétille, minutie, f., peu de chose, m., petite chose, f. Kleinkind, n. Petit-fils, m., petite-fille, f. Kleinkrijgen, v.a. Couper, hacher menu. || Humilier, abaisser, ruiner. Kleinmaken, v.a. Réduire en menus morceaux, changer (de la monnaie). Kleinmeter, m. Micromètre, m. Kleinmoedig, adj. Pusillanime, timide. Kl- worden, perdre courage. || -, adv. Timidement. Kleinmoedigheid, f. Pusillanimité, timidité, f. Kleinood, n. Bijou, joyau, m.

Kleins, f. Filtre, m., passoire, f. v. Klens.

Kleinschilder, m. Miniaturiste, m. Kleinschrift, n. Petite écriture, f. Kleinschrijver, m. Celui qui écrit en petits caractères. Kleinsmid, m. Lormier, taillandier, m. Kleinsteedsch, adj. Propre à la petite ville. || Borné, mesquin, arriéré. Kleinte, f. Petitesse, f. Kleintje, n. Petit, petit enfant, m. || Peu, peu de chose, m. || Bagatelle, f. || (Prov.) Veel kl-s maken een groot, les petits ruisseaux font les grandes rivières. Hij is met een kl- tevreden, il est content de peu. Kleintjes, adv. Peu, un peu. Kleinverver, m. Teinturier du petit teint, m. Kleinververij, f. Petit teint, m. Kleinvin, m. Espèce d'anguille, f. Kleinvinnig, adj. Microptérygin. Kleinzeerig, adj. Délicat, douillet, sensible. || (fig.) Susceptible. Kleinzeerigheid, f. Délicatesse, sensiblerie, f. || Susceptibilité, f.

Kleinzen, v.a. v. Klenzen, etc.

Kleinzielig, adj. Borné, mesquin, d'esprit étroit. || Avare. Kleinzieligheid, f. Mesquinerie, étroitesse d'esprit, f. || Avarice, f. Kleinzoon, m. Petit-fils, m.

Kleischiefer, f. Argilite, f. Kleispoor, f. Fer attaché aux souliers pour marcher dans l'argile, m. || -, n. Ornière dans l'argile, f. Kleitrapper, kleitreder, m. Pétrisseur m. (de terre glaise). Kleiweg, m. Chemin argileux, m.

● Het kleisje van de flesch, le reste (ou) le fond de la bouteille.

Klem, f. Trappe, f., étau, m. || Embarras (pressant), m., peine, angoisse, f. In de kl-zitten, être fort embarrassé, être fort en peine, être dans le pétrin. || Oppression, f. || Force, énergie, f. Met kl- van redenen, avec force arguments a l'appui. || Poids, m. || Kl- in den mond, trisme, m. Klemgrond, m. Ancrage, m. || (fig.) Argument solide, m. Klemhaak, m. Sergent, valet, crochet d'établi, m. Klemhoef, f. Pied à talons serrés, m. Klemmen, v.a. Serrer, pincer, étreindre, presser. || -, v.n. Être trop serré, être serré. || Oppresser. || Impressionner vivement. Klemmend, adj. (fig.) Concluant, probant, péremptoire. Klemmerblad, klemmerkruid, n. Lierre, m. Klemming, f. Action de serrer, f., serrement, m., étreinte, f. Klemrede, f. Argument irrésistible, dilemme, m. Klemspreuk, f. Aphorisme, apophthegme, m. Klemtoon, m. Accent tonique, m., accentuation, f. Klemvogel, m. Milan, m. Klemwoord, n. Mot énergique, mot qui porte, m.

Klens, f. Passoire, f., sas, tamis, filtre, couloir, m. Klensdoek, m. Étamine, f. Klenzen, v.a. Passer, filtrer, tamiser, couler. Klenzing, f. Filtration, f.

Klep, f. Cliquet, claquet, couvercle, m., cliquette, f. || (Taill.) Patte, pate, f. || Kl- eener pomp, soupape, f., clapet, m. || Kl- eener koets, mantelet, m. || Kl- eener muts, visière, f. || (Mus.) Clef, f. || Pont, m. (d'un pantalon). Klepel, m. Battant (de cloche), m. || (Prov.) Hij heeft het kloksken hooren luiden, maar weet niet waar de kl- hangt, il ne sait pas le fin mot. || (H.n.) Bec, m. || (fig. et pop.) Bec, m., bouche, langue, f. Klepelring, m. Bélière, f. Klephoorn, m. Cor à clefs, m. Klepje, n. Clapet, m. || Petite visière, f. Klepmand, f. Panier à couvercle, m. Kleppel, m. Traquet, claquet, m. Kleppen, v.a. De klok kl-, tinter la cloche. || -, v.n. Frapper, faire du bruit avec la cliquette. || (H.n.) Craqueter, claqueter. Klepper, m. Celui qui tinte. || Veilleur de nuit, guet, m. || Coursier, cheval, m. || (fam.) Een eerste kl-, un fameux gaillard, m. Klepperen, v.n. Claqueter. || Claquer des dents. Klepperman, m. Veilleur de nuit, guet, m. Kleppertje, n. Petit cheval, m. || (H.n.) Horloge de la mort, f. (insecte). Klepraam, n. Fenêtre à bascule, f. Klepstoel, m. Assise de soupape, f. || Siège (ou) fauteuil basculant, m.

Klerk, m. Clerc, écolier, m. || Commis, m. Klerkschap, n. Clergie, cléricature, f. || Office de clerc, emploi de commis, m.

Klets, f. Soufflet, coup, m., claque, f. || Reste, m. || Dette, f. Op de kl- halen, prendre à crédit. Klets, interj. Paf! Kletsen, v.n. Claquer. || Prendre à crédit. || Bavarder, commérer. || -, v.a. Frapper, jeter, lancer. Kletser, m. Bavard, m. Kletskop, m. Tête couverte de teigne, tête chauve, f. || Personne chauve, f., teigneux, m., teigneuse, f. || Espèce de petit gâteau, f. Kletskous, f. Bavarde, f. Kle(t)snat, adj. Trempé jusqu'aux os. Kletsoor, n. Chambrière, f. Kletspraatje, n. Commérage, caquet, m. Kletstafel, f. Table autour de laquelle on cause, f. || Réunion de commères, f.

[p. 331]

Kletter, m. Cliquetis, éclat, m. Kletteren, v.n. Cliqueter, claquer. De regen klettert tegen de ruiten, la pluie bat les vitres. Klettering, f. Cliquetis, éclat, m.

Kleumen, v.n. Trembler (ou) être transi de froid. Kleumer, m. Frileux, m. Kleumkat, f. Personne frileuse, f. Kleumsch, adj. Frileux, transi.

Kleunen, v.a. Battre, frapper, rosser.

Kleur, f. Couleur, f. Kl- geven, colorer. Kl- krijgen, se colorer. || (Gelaats)kl-, teint, m., couleur, f. Eene kl- krijgen, rougir. || Teint, m. (d'étoffes). || Kl-en geven, colorier. || Met kl-en afzetten, enluminer. || (fig.) Couleur, apparence, f. || (fig.) Parti, m., opinion, f. Kleurbad, n. Bain de couleur, pied, m. Kleurder, m. Coloriste, m. Kleurdoos, f. Boîte à couleurs, f. Kleuren, v.a. Colorer. || Colorier. || -, v.n. Se colorer. || Se colorier. || Rougir. Kleurenbeeld, n. Spectre solaire, m. Kleurenblind, adj. Daltoniste. Kleurenblindheid, f. Daltonisme, m. Kleurend, adj. Colorant. Kleurendruk, m. Impression en couleurs, chromolithographie, f. Kleurendrukker, m. Chromolithographe, m. Kleurendrukkerij, f. Chromolithographie, f. Kleurengloed, m. Couleur éclatante, f., éclat des couleurs, m. Kleurenspectrum, n. Spectre solaire, m. Kleurgevend, adj. Colorant. Kleurhoudend, adj. Grand teint. Kleurig, adj. Qui a de la couleur, vermeil, rouge. Kleuring, f. Action de colorer (ou) de colorier, f. Kleurling, m. et f. Homme, m., femme f. de couleur. Kleurloos, adj. Incolore, pâle. || Achromatique. || (fig.) Sans couleur. Kleurloosheid, f. Incoloration, pâleur, f. || (fig.) Absence d'opinions arrêtées, f. Kleurmenging, f. Mélange des couleurs, coloris, m. || (Bot.) Panachure, f. Kleurschifting, f. Dispersion de la lumière, f. Kleursel, n. Couleur, f. Kleurstof, f. Matière colorante (ou) tinctoriale, f. Kleurversmelting, f. Nuance, fusion de couleurs, f.

Kleuter, f. Petite fille, petite drôlesse, f. Kleutergeld, n. Menue monnaie, monnaie, f.

Kleven, v.a. Coller, attacher. || -, v.n. Tenir, s'attacher, adhérer, prendre, être collé, se coller, être collant. || (fig.) Aan de ribben k-, être fort nourrissant. Kleverig, adj. Gluant, visqueux, glutineux. Kleverigheid, f. Viscosité, tenacité, f. Klevig, adj. v. Kleverig. - Kleving, f. Action de coller, f.

Klezoor, m. Quart d'une brique, m.

Klibber, n. Gomme, f. || Glu, f. Klibbertong, m. et f. Bègue, m. et f.

Klief, f. Fente, f., etc. v. Kloof, etc.

Kliek, f. Clique, f.

Kliek, f. Flegme, m. || Kl-en, restes, reliefs, m. pl. Klieken, v.n. Cracher, jeter des flegmes. || Laisser des restes de son repas. Klieker, m. Cracheur, m. Kliekjesdag, m. Jour m. où l'on mange les restes (ou) les reliefs. Kliekpot, m. Crachoir, m. || Cracheur, m. Kliekschuld, f. Menue dette, f.

Klier, f. Glande, glandule, f. Koude k-en, écrouelles, scrofules, f. pl. Klierachtig, adj. Glanduleux, glandulaire. || Scrofuleux. Klierachtigheid, f. Scrofulisme, m. Klierbed, n. Pancréas, m. Klierbeschrijving, f.

● Zijne jaren klimmen, il avance en âge.

Adénographie, f. Kliergezwel, n. Glande, tumeur des glandes, f., écrouelles, scrofules, f. pl. Kliergezwelachtig, adj. Scrofuleux. Klierkruid, n. (Bot.) Scrofulaire, f. Klierlijder, m., -es, f. Scrofuleux, m., scrofuleuse, f. Klierontsteking, f. Adénite, f. Klierstof, f. Matière scrofuleuse, f. Kliertje, n. Glandule, f. Kliervormig, adj. Glanduleux, glandulaire, glandiforme. Klierziekte, f. Maladie scrofuleuse, f.

Klieven, v.n. Se fendre. || -, v.a. Fendre.

Klif, n. Côte escarpée, f. || Rocher escarpé, m. || Descente, f., penchant, m.

Klijf, n. Lierre, m. v. Klimop.

Klik, m. Gros bout (d'une crosse), m. || (Charp.) Languette et rainure, f. || (fig. et pop.) Houten kl-, rustre, m. || (Mar.) Safran (du gouvernail), m. || Avant-quart, m. Klikkebil, f. Jeune fille alerte, trousse-pète, f. Klikken, v.a. Rapporter. || (Charp.) Joindre au moyen d'une languette et d'une rainure. || -, v.n. Suffire. Dat klikt er niet aan, cela ne suffit pas. Klikker, m. Rapporteur, m. Klikklakken, v.n. Cliqueter, faire un cliquetis. || -, n. Cliquetis, m. Klikspaan, m. et f. Rapporteur, m., rapporteuse, f. Klikspil, f. Bavarde, lambine, f. Klikspillen, v.n. Lambiner, bavarder, fainéanter. Klikster, f. Rapporteuse, f.

Klim, n. (Bot.) Lierre, m. || Clématite, f. Klim, m. Montée, f. || Direction ascendante des fleurs dans une étoffe, f.

Klimaat, n. Climat, m. Klimaatgordel, m. Zône, f.

Klimboonen, f. pl. Haricots à rames, m. pl. Klimerwten, f. pl. Pois rainés, m. pl. Klimijzer, n. Grappin, m. Klimmast, m. Mât de cocagne, m. Klimmen, v.n. Grimper. || Monter, gravir. || S'élever. || (fig.) Augmenter. || -, n. Bij het kl- der jaren, au déclin de la vie. Klimmend, adj. Grimpant. || (Blas.) Rampant. Klimmer, m. Grimpeur, m. Klimmerblad, klimmerkruid, n. Lierre, m. Klimming, f. Ascension, f. Klimop, n. Lierre, m. Klimopblad, n. Feuille de lierre, f. Klimopkrans, m. Couronne de lierre, f. Klimopstaf, m. Thyrse, m. Klimplant, f. Lierre, m., plante grimpante, f. Klimroos, f. Rose grimpante, f. Klimstag, f. Sauvegarde, f.

Kling, f. Lame, épée, f. || Voor de kl- eischen, appeler en duel, provoquer. Over de kl- jagen, passer au fil de l'épée.

Kling, f. Colline, dune aride, f.

Klingelbuil, m. Sac à clochette, sachet d'église, m. Klingeling, interj. Drelin drelin. Klingen, v.n. v. Klinken.

Klingmaker, m. Lamier, m. Klingslag, m. Coup du plat d'une épée, m.

Klink, f. Loquet, m., cadole, f. || Loqueteau, m. Accroe, m., dechirure, f. || Clou rivé, m. || (Mar.) Collier du ton, m. || Coin (d'un bas), m.

Klink, m. Coup, m., claque, f. || (fig.) Van kl-, d'importance, de poids. Klinkaard, m. Cliquart, m. Klinkbout, m. Rivet, m. Klinkdeur, f. Guichet, m. Klinkdicht, n. Sonnet, m. Klinken, v.n. Sonner, résonner, rendre un son, retentir, tinter, avoir un son, Met de glazen kl-, trinquer. || (fig.) Iemand vreemd in de ooren kl-, surprendre (ou) étonner

[p. 332]

q. || Faire beaucoup de bruit. || -, v.a. River. || Souffleter, frapper, porter un coup à. || Faire. || Battre, frapper. || Jeter, lancer. || In ketenen kl-, charger de chaînes. || (fig.) Arranger, cimenter. De zaak is geklonken, l'affaire est arrangée. || Klinkt het niet, zoo botst het, arrive qui plante. Klinkend, adj. Sonnant, résonnant, sonore. Kl-e munt, argent comptant, m. || (fig.) Met kl-e reden overhalen, gagner par de l'argent. Klinker, m. Celui qui sonne, sonneur, m. || (Gramm.) Voyelle, f. || Cliquart, m. Klinkerpad, n. Trottoir de briques posées de champ, m. Klinkersteen, m. Cliquart, m. Klinkerweg, m. Chemin pavé de briques posées de champ, m. Klinket, n. Guichet, m. Klinkhaak, m. Mentonnet, m. Klinkhamer, m. Rivoir, m. Klinkklaar, adj. Pur, sans mélange. Klinkklank, m. Clinquant, faux brillant, m. Klinkletter, f. Voyelle, f. Klinknagel, m. Clou rivé, m. Klinknagelshaakje, n. Rivure, f. Klinkplaat, f. Clavette, rosette, f., fonceau, m. Klinkring, m. Clavette, f. || (Art.) Rosette, f. Klinkwerk, n. Poutres et planches emboîtées ensemble. || (Mar.) v. Karveelwerk.

Klip, f. (Chass.) Trébuchet, m.

Klip, f. Rocher, écueil, roc, m., roche, f. Blinde klippen, roches cachées sous l'eau, f. pl. Lage klippen onder water, récifs brisants, m. pl., récif, m. Zachte klippen, caïes, f. pl. || (fig.) Danger, péril, m. Hij zal die kl- niet te boven zeilen, il ne surmontera pas cette difficulté. Tusschén de klippen doorzeilen, éviter les écueils. || (pop.) Hij liegt tegen de klippen aan, il ment comme un arracheur de dents. Klipachtig, adj. Plein d'écueils. Klipgeit, f. Chamois, m. Klipje, n. Petit trébuchet, m. || Petit écueil, petit rocher, m. Klipper, m., klipperschip, n. Clipper, m.

Klippertanden, v.n. Claquer des dents.

Klippig, adj. v. Klipachtig. - Klipvisch, m. Hadot, m. || Chétodon, m. Klipzout, n. Sel gemme, m.

Klis, f. (Bot.) Bardane, f., grateron, m. || Kl- haar, touffe (ou) mèche de cheveux, f. Klisklas, n. Espèce de dentelle de bordure, f., entre-deux, m. Klisklesoor, m. Demibrique, f. Klis(se)kruid, n. Grateron, glouteron, m. Klissen, v.a. Mêler, entortiller.

Klisteer, f. Clystère, lavement, m. Klisteerbuis, f. Seringue, f. Klisteerder, m. Celui qui donne un lavement, m. Klisteeren, v.a. Donner un lavement (ou) un clystère à.

Klit, f. (Bot.) Bardane, f. || Paquet de poils, m. || Noeud, m. Het garen zit in de kl-, le fil est entortillé. Klitgras, n. Racle, f.

Klits, f. v. Klets. || Chienne, f.

Klod, f. Lambeau, m., loque, f. || Conte, m. || (fig. et pop.) Bagatelle, croûte, f. Klodder, m. Masse, f.; grumeau, m. || Petit verre, m., gorgée, f. Klodderen, v.n. Barboter. || (pop.) Siffler la linotte.

Kloek, f. Couveuse, f. v. Klokhen.

Kloek, adj. Ingénieux, intelligent, fin, subtil, spirituel. Kl-e huisvrouw, bonne ménagère, femme forte, f. || Vaillant, valeureux, courageux, brave. || Grand, fort, robuste. Houd u kl-! porte-toi bien! bon courage! || -,

● Hij slaat overal zijn kloet in, il se mêle de tout.

adv. Ingénieusement. || Courageusement, vaillamment. Kloekaard, m. Homme d'esprit, homme adroit, m. Kloeken, v.a. Encourager. Kloekgebouwd, adj. Solidement bâti, vigoureux. Kloekhartig, adj. Courageux, brave. || -, adv. Courageusement, bravement. Kloekhartigheid, f. Courage, m., bravoure, f. Kloekheid, f. Esprit, m., intelligence, sagacité, f. || Courage, m., valeur, bravoure, f. || Force, taille robuste, f. Kloekmoedig, adj. Courageux, brave. || -, adv. Courageusement, vaillamment. Kloekmoedigheid, f. Courage, m., vaillance, valeur, bravoure, f. Kloekzinnig, adj. Intelligent, habile, pénétrant. || -, adv. Avec pénétration, habilement. Kloekzinnigheid, f. Intelligence, pénétration, perspicacité, f., force d'esprit, habileté, f.

Kloen, n. Pelote, f., peloton, m.

Kloesteren, v.a. (pop.) Soigner, choyer. v. Koesteren.

Kloet, m. Gaffe, f. || (fig.) Daar zit klei aan den kl-, il y a qc. qui loche. || Lourdaud, rustre, benêt, m. || (Boul.) Fourgon, m: || Rabot, m. Kloeten, v.a. Gaffer. Kloeter, m. Celui qui gaffe. Kloetstok, m. Gaffe, f.

Klok, f. Couveuse, f. v. Klokhen.

Klok, m. Glouglou, m. || Trait, m.

Klok, f. Cloche, f. De kl- luiden, sonner la cloche, sonner. Op de klokken spelen, carillonner. || (fig.) Iets aan de kl- hangen, crier qc. sur les toits, divulguer qc. Eene kl- opsteken, faire entendre sa grosse voix, crier comme un sourd. Dat klinkt als een kl-, il n'y a rien à redire. || Horloge, pendule, f. De kl- slaat, il sonne. || (fig.) Ik kan wel hooren wat de kl- slaat, je comprends bien ce qu'il veut. Een man van de kl-, un homme dont la vie est minutieusement réglée. || Kl- (eens uurwerks), timbre, m. || Kl- (eener luchtpomp), récipient, m. || Pendant d'oreille, m. || (Arch.) Campane, f. || Kl- (eener bloem), calice, m. Klokachtig, adj. Campanulé. Klokbloem, f. Fleur en cloche, campanule, f. Klokbloemachtigen, f. pl. Campanulacées, f. pl.

Kloker, m. Cure-pipe, m.

Klokgebrom, n. Bruit sourd des cloches, m. Klokgelui, n. Sonnerie, f. Klokgeluid, n. Son d'une cloche (ou) des cloches, m. Klokgieter, m. Fondeur de cloches, m. Klokgieterij, f. Fonderie de cloches, f. Klokhamer, m. Marteau (qui frappe la cloche), m.

Klokhen, f. Poule qui glousse, qui a des poussins, couveuse, f.

Klokhuis, n. Clocher, m. || Kl- eener vrucht, trognon, m. Klokje, n. Clochette, f. || (Arch.) Campane, f. || (Bot.) Ancolie, campanule, f.

Klokje, n. Petit coup, m., gorgée, f.

Klokkebalk, m. Hune, f. Klokkebloem, f. Clochette, campanelle, campanule, f. Klokkeluider, m. Sonneur de cloches, m. Klokkemaat, f. Campanomètre, m. Klokken, v.n. Glouglouter, faire glouglou. || Glousser. Klokkengieter, m. Fondeur m. de cloches. Klokkenhuis, n. Cage de clocher, f. Klokkenist, m. Carillonneur, m. Klokkenmaker, m. Fondeur de cloches, m. || Horloger, m. Klokkenspel, n. Carillon, m. Klokkenspeler, m. Carillonneur, m. Klok(ke)reep,

[p. 333]

m. Corde de cloche, f. Iets aan den kl- hangen, raconter partout (ou) divulguer qc. Klokkestoel, m. Beffroi, m. Klokketoren, m. Clocher, m. Klokketouw, n. v. Klokreep. - Klokklepel, m. Battant de cloche, m. Klokklokken, v.n. v. Klokken. - Klokkwispel, klokkwast, m. Campane, f. Klokluider, m. Sonneur, campanier, m. Klokmouw, f. Manche cloche, f. Klokrok, m. Jupe cloche, f. Klokslag, m. Coup de cloche, m. Op kl-, à l'heure juste. Klokspijs, f. Airain, bronze, m. || (fig.) Mets excellent, m. Kloktouw, klokzeel, n. v. Klokreep. - Klokvormig, adj. En forme de cloche, campaniforme. Klokzwengel, m. Bascule de la cloche, f.

Klommer, m. Mensonge, m., défaite, f.

Klomp, m. Masse, f. || Tas, monceau, m. || Kl- aarde, motte de terre, f. || Sabot, m. Kl-en aanhebben, porter des sabots. || (fig.) Met de kl-en op het ijs komen, se mêler imprudemment de qc. Met de kl-en van het ijs blijven, ne pas s'embarquer dans une chose. Klompachtig, adj. Grumeleux. || Massif. Klompenmaken, n. Sabotage, m. Klompenmaker, m. Sabotier, m. Klompenmakerij, f. Sabotage, m. || Sabotière, f. Klompenmakerswerkbank, f. Encoche, f. Klompenmarkt, f. Marché aux sabots. || Dat meisje komt op de kl-, cette jeune fille risque de coiffer Sainte Catherine. Klompenvolk, n. Gens en sabots, m. pl. Klompig, adj. Qui contient des grumeaux, grumeleux. Klompje, n. Petite masse, f. || Petit sabot, m. || v. Klontje. - Klompkousen, f. pl. Bas fort gros (qu'on porte dans des sabots), m. pl. Klompneus, m. et f. Celui, celle qui a le nez gros. Klompvisch, m. Meule, lune, f. Klompvormig, adj. Massif. || Grumeleux. Klompvrucht, f. Syncarpe, m. Klompzak, m. Coups, m. pl.

Klongel, f. Chose sans valeur, f. || Coureuse, f. Klongelaar, m. Fainéant, m. Klongelen, v.n. Perdre son temps. || (fig.) Met zijn geld kl-, dissiper son argent. Klongelster, f. Femme qui perd son temps, f. || Dissipatrice, f. Klongelwerk, n. Bousillage, m.

Klont, f. Grumeau, caillot, morceau, m. Klonter, m. Grumeau, caillot, m. Klonterachtig, adj. Grumeleux. Klonteren, v.n. Se grumeler, se cailler. Klont(er)ig, adj. Plein de caillots, grumeleux. Klontering, f. Grumèlement, caillement, m. Klontje, n. Petit grumeau, petit morceau de sucre candi, m. || Morceau, m. || (fig.) Dat is een kl- boter uit zijn pap, c'est un trou dans sa bourse. Klontjessuiker, f. Candi, sucre candi, m.

Kloof, f. Fente, crevasse, f. Kl- in het vel, gerçure, f. Kl- in de kin, fossette, f. || (fig.) Abîme, éloignement, m. Kloofbaar, adj. Scissile. Kloofbeitel, m. Fendoir, m. Kloofbijl, f. Hache à fendre (du bois), f. Kloofhamer, m. Maillet pour fendre, m., mailloche, f. Kloofhout, n. Bois de refend, m. Kloofje, n. Petite fente, petite crevasse, f. Kloofkin, f. Menton à fossette, m. || -, m. et f. Celui, celle qui a une fossette au menton. Kloofkruid, n. Rhagadiole, f. Klooflip, m. et f. Bec-de-lièvre, m. Kloofmes, n. Ha-

● Dit is zoo klaar als een klontje, c'est clair comme le jour, c'est évident.

chette, f. Kloofspie, -wig, f. Coin, m.

Klooster, n. Couvent, cloître, monastère, m. Kloosterachtig, adj. Claustral, monastique, monacal, conventuel. || -, adv. Conventuellement. Kloosterboekerij, f. Bibliothèque de couvent, f. Kloosterbroeder, m. Moine, religieux, m. || Frère convers, m. Kloosterdoek, n. Linon, m. Kloosterdoekmaken, n. Mulquinerie, f. Kloosterdoekmaker, m. Fabricant de linon, mulquinier, m. Kloosteren, v.a. Cloîtrer, encloîtrer. Kloostergang, m. Cloître, m. Kloostergaren, n. Fil de mulquinier, m. Kloostergebouw, n. Monastère, m. Kloostergelofte, f. Voeux, m. pl. Kloostergewaad, n. Habit claustral, m. Kloostergewelf, n. Voûte en arc de cloître, f. Kloostergoed, n. Biens de cloître, m. pl. || Choses fabriquées dans un couvent, f. pl. Kloosterhout, n. Racinal, m. Kloostering, f. Action de cloîtrer, f. Kloosterjuffer, f. Religieuse, f. || Jeune fille devote, f. Kloosterkamertje, n. Cellule, f. Kloosterleven, n. Vie religieuse, vie monastique, f. Kloosterling, m. et f. Religieux, moine, m., religieuse, nonne, f. Kloosterlijk, adj. Claustral, monastique, conventuel, religieux. || -, adv. Conventuellement, d'une manière claustrale, comme dans un couvent, en religieux. Kloostermaagd, f. Religieuse, f. Kloostermaal, n. Réfection, f. Kloostermisse, f. Messe conventuelle, f. Kloostermoeder, f. Supérieure (d'un couvent), abbesse, prieure, mère, f. Kloostermonnik, m. Moine, conventuel, m. Kloostermuur, m. Mur du couvent, m. Kloosterorde, f. Ordre religieux, m. Kloosteroverste, m. Provincial, m. Kloosterregel, m. Règle claustrale, f. Kloosterschool, f. École claustrale, école d'un couvent, f. Kloosterstraf, f. Pénitence claustrale, f. Kloostertucht, f. Discipline claustrale, f. Kloostervader, m. Supérieur, abbé, prieur, père abbé, père gardien, m. Kloosterverzorger, m. Chambrier, m. Kloostervoogd, m. Cénobiarque, m. || v. Kloostervader. - Kloostervoogdes, f. v. Kloostermoeder. - Kloosterwet, f. v. Kloosterregel. - Kloosterwezen, n. Tout ce qui se rapporte aux couvents. Kloosterzuster, f. Religieuse, f. || Soeur laie, f.

Kloot, m. Boule, sphère, f., globe, m. || Balle, f., boulet, m. || (Mar.) Pomme, f. || De kl- rolt nog, l'affaire n'est pas encore terminée. || (pop.) Imbécile, m. Klootachtig, adj. Sphérique. Klootboog, m. Arbalète, f. Klootje, n. Globule, m., petite boule, f. Klootjesvolk, n. Canaille, f. Klootrond, klootsch, klootvormig, adj. Sphérique, rond.

Klooven, v.a. Fendre. || Eenen diamant kl-, cliver un diamant. || -, v.n. Se fendre, se crevasser, se fêler. Kloover, m. Fendeur, m. Klooving, f. Action de fendre, fenderie, f.

Klop, f. Béguine, religieuse séculière, f.

Klop, m. Coup, m. || K- krijgen, être battu. || Coin, m. Klopgeest, m. Esprit frappeur, m. Klopgeesterij, f. Spiritisme, m. Klophamer, m. Maillet, m. Klophengst, m. Cheval bistourné, m. Klophout, n. Batte, f.,

[p. 334]

battoir, m. || (Impr.) Taquoir, m. Klopjacht, f. Traque, battue, f. Klopjager, m. Traqueur, m. Kloplaag, f. Feuilles que le relieur bat à la fois, f. pl. Kloppartij, f. Bataille, f. Kloppen, v.a. Battre, frapper, heurter, choquer. Eenen nagel in eene plank kl-, enfoncer un clou dans une planche. Eieren kl-, battre des oeufs. Iemand geld uit den zak kl-, soutirer de l'argent à q. Hennep kl-, macquer du chanvre. Den vijand kl-, battre l'ennemi. || -, v.n. Aan de deur kl-, heurter, frapper à la porte. Op de schouder kl-, frapper sur l'épaule. || Palpiter, battre. Mijn hart klopt, le coeur me bat, mon coeur palpite. Kloppend, adj. Palpitant. || Een kl- geweten, une conscience bourrelée de remords. Klopper, m. Celui qui bat, etc., batteur, m. || Battoir, m. (Deur)kl-, heurtoir, marteau, m. Klopping, f. Battement, heurtement, m. || (Hart)kl-, palpitation, f., battement, m. || (pop.) Raclée, f. Klopscheen, f. Jambe bistournée, f. || (Mus.) Poche, pochette, f. || Buis, m. Klopsteen, m. Pierre (sur laquelle on bat les feuilles), f. Klopster, f. Celle qui bat, etc. Kloptor, f. (H.n.) Horloge de la mort, f. Klopwater, n. Lessive, eau savonneuse, f. Klopzee, f. Coup de mer, m., mer houleuse, f.

Klos, m. Fuseau, m., bobine, f. || Boule, f. || Bloc, m. || Fuseau, m. || (Mar.) Hulot, m. K- van den boegspriet, clamp de beaupré, m. K- in den boeg eener sloep, traversier de chaloupe, m. Klosbaan, f. Jeu de boule, m. Klosbeitel, m. Battoir, m. Klosbeugel, m. Passe, f. Klosje, n. Petite bobine, f., etc. Kloskoker, m. Thie, f. Kloskoord, f. Corde faite au fuseau, f. Klosring, m. Passe, f. Klossen, v.a. Bobiner. Koord kl-, faire du cordonnet (au fuseau). || -, v.n. Jouer à la boule. || Marcher lourdement, avec bruit. Klosspel, n. Jeu de boule, m. Klosvol, m. Fusée, f.

Klots, m. Pièce de bois, f. || Choc, m. Klotsen, v.n. Mugir, frapper, battre en mugissant. || (Jeu) Se heurter. Klotsing, f. Battement, choc, coup, heurt, m.

Klouw, f., klouwen, n. v. Kluwen. - Klouwen, v.a. Calfater, radouber. || Battre, rosser, étriller. || Râteler. Klouwer, m. Calfat, m. || (fig. et pop.) Homme robuste, m.

Klove, f. Fente, crevasse, gerçure, f.

Klovenier, m. Arquebusier, m. Kloveniersdoelen, m. Lieu de rassemblement des arquebusiers, m. || Cibles f. pl. des arquebusiers.

Klucht, f. Plaisanterie, bouffonnerie, facétie, f. || Farce, f. Stomme kl-, pantomime, f. Kluchtig, adj. Plaisant, drôle, comique. || Singulier, étrange. || -, adv. Facétieusement, plaisamment. Kluchtigheid, f. Drôlerie, plaisanterie, bouffonnerie, f. || Humeur fantasque, f. Kluchtje, n. Petite farce, plaisanterie, f. Kluchtmaker, m. Bouffon, farceur, m. Kluchtspeelster, f. Actrice comique, f. || Bateleuse, f. Kluchtspel, n. Comédie, pièce comique, farce, f. Kluchtspeldichter, m. Poëte comique, m. Kluchtspeler, m. Acteur comique, comique, m. || Bateleur, m. Kluchtspelschrijver, m. Auteur comique, auteur de comédies, m. Kluchtzangspel, n. Opéra bouffe, m.

● Iemand op de vingers kloppen, donner sur les doigts à quelqu'un.

Kluft, f. v. Kloof. || Équerre brisée, f. || Lioube, entaille, f. || Quartier, m., section, f. || Talus, m. Kluften, v.a. Liouber. Kluftheer, m. Inspecteur d'un quartier, m. Kluftwerk, n. Mât de plusieurs pièces, m., brisure, f.

Kluif, f. Serre, griffe, f. || Os à ronger, m. || -, m. Rongement, m. || (fig.) Dat is een heele kl-, c'est une mer à boire. Kluifbeentje, n. Petit os à ronger, m. Kluiffok, f. Misaine de beaupré, f. Kluifhout, n. Boute-hors de beaupré, m. Kluifje, n. Petite griffe, f. || Petit os à ronger, m. Een lekker kl-, un morceau délicat. Kluifster, f. Celle qui ronge un os.

Kluis, f. Ermitage, m. || Voûte, f. || Manchon d'écubier, écubier, m. Kluisbanden, m. pl. Guirlandes d'écubiers, f. pl. Kluisgat, n. Écubier, m. Kluishout, n., kluisplaat, f. Allonge d'écubier, f., bouchon d'écubier, m. Kluisprop, f. Tampon d'écubier, m.

Kluister, f. Fers, ceps, m. pl., chaînes, f. pl. || Menottes, f. pl. || Entraves, f. pl. || (fig.) Entraves, f. pl. Kluisteren, v.a. Enchaîner, mettre les ceps à. || Een paard kl-, entraver un cheval. || (fig.) Captiver. Kluistering, f. Action de charger de fers, f., enchaînement, m.

Kluit, f. Motte (de terre), f. || (fig. et pop.) Uit de kl-en groeien, grandir, croître à merveille. Op de kl-en komen, commencer à prospérer. || Farce, f. || Morceau, m. || -, m. Avocette, f. Kluitachtig, adj. Inégal, raboteux. || Qui ressemble à une motte. || Grumeleux. Kluitboog, m. Arbalète à jalet pour lancer des cailloux, f. Kluitenbreker, m. Casse-motte, m. Kluitig, adj. Plein de mottes, v. Kluitachtig. - Kluitje, n. Petite motte, f. || Petit morceau de sucre candi, m. Iemand met een kl- in 't riet sturen, donner un os à ronger à q. Kluitvogel, m. Avocette, f.

Kluiven, v.a. Ronger. || (fig.) Gij zult daar wat aan te kl- hebben, cela vous donnera beaucoup de peine. || -, v.n. Bavarder. Kluiver, m. Rongeur, m. || (fig.) Avare, m. || (Jur.) Garnisaire, m. || (Mar.) Foc, m. Kluiverring, m. Racambeau, m. Kluiving, f. Action de ronger, f., rongement, m.

Kluizen, v.n. Vivre en ermite. || (Mar.) Briser contre la poupe. Kluizenaar, m. Ermite, solitaire, m. Kluizenaarshut, f. Ermitage, m. Kluizenaarskreeft, f. Bernard l'ermite, m. Kluizenaarsleven, n. Vie d'ermite, vie casanière, f. Kluizenaarswoning, f. Ermitage, m.

Klunderen, v.n. Sonner creux.

Klungel, f. Lambeau, m., etc. v. Klongel.

Kluppel, m. Gros bâton, rondin, gourdin, m. Kluppelen, v.a. Donner des coups de bâton à, rondiner. || Abattre de coups de rondin. Hij zal met uwe beenen nog noten kl-, il vous survivra longtemps. Kluppelkoek, m. Croquet, m. Kluppelspel, n. Jeu de bâton, m. Kluppelvers, n. Prose rimée, f.

Kluts, f. Sens, m., compréhension, f. De kl- kwijt zijn, perdre la carte, battre la breloque, perdre la tramontane. || Paquet, m., charge, f. Klutsei, n. OEuf brouillé, m. Klutsen, v.a. Mêler en battant, battre, brouiller, secouer.

Kluun, f. Tourbe humide placée debout, f. || -, n. Espèce de bière à Groningue, f.

[p. 335]

Kluwen, n. Peloton, m., pelote, f. || (fig.) Affaire, f. Hoe zal dat kl- afloopen? comment finira cette affaire? Kluwenen, v.a. Pelotonner. Kluwenwinder, m., -windster, f. Peloteur, m., peloteuse, f.

Knaagdier, n. Rongeur, m. Knaagster, f. Celle qui ronge. Knaagtor, f. Bruche, f.

Knaap, m. Garçon, m. || Valet, serviteur, m. || Drôle, gaillard, m. || Kn- eens genootschaps, bedeau, m. || Chevrette, f. || Torchère, f., guéridon, m. Knaapje, n. Petit garçon, m. Knaapjeskruid, n. Orchis, m. Knaapschap, n. Servitude, f.

Knabbelaar, m., -ster, f. Rongeur, m., rongeuse, f. Knabbelen, v.a. Ronger, grignoter. Knabbeling, f. Rongement, m.

Knagen, v.a. et v.n. Ronger (qc.), mordre à. || (fig.) Ronger, tourmenter. Knagend, adj. Rongeur, qui ronge. Kn- geweten, conscience bourrelee. Knager, m. Rongeur, m. Knaging, f. Action de ronger, f., rongement, m. || (fig.) Remords, tourment, m.

Knak, interj. Crac!

Knak, m. Brisure, rupture, f. || (fig.) Atteinte, f. Eenen kn- krijgen, recevoir une atteinte. Eenen kn- geven, ruiner, gâter. Knak, adj. Fâché, de mauvaise humeur. || -, adv. D'un ton bref. Knakhamer, m. Brisoir, m. Knakken, v.a. Casser, briser, rompre. || (fig.) Briser. Zijne gezondheid is geknakt, sa santé est ruinée. || -, v.n. Se rompre, craquer, se fêler. Knakking, f. Action de rompre, f. || Action de se briser, f. || (fig.) Ruine, f.

Knal, m. Fracas, bruit éclatant, m., détonation, f. Knalgas, n. Gaz fulminant, m. Knalglas, n. Larme balavique, f. Knalgoud, n. Or fulminant, m. Knallen, v.n. Faire explosion, éclater. Knalling, f. v. Knal. - Knalpoeder, n. Poudre fulminante, f. Knalzilver, n. Argent fulminant, m. Knalzuur, n. Acide fulminique, m.

Knap, m. Crac, m. || Manger, m., nourriture, f. Veel van den kn- houden, aimer à manger. || -, f. Brisoir, m., maque, f. Knap, adj. Serré, étroit. || Habile, adroit. || Prompt, expéditif. Kn- ter pen, qui écrit bien et vite. || Net, propre, bien fait, convenable. Een kn- gezicht, une figure avenante. Dat staat u niet kn-, cela ne te sied, guère, cela ne te fait pas honneur. || -, adv. Étroitement. || Habilement, adroitement. || Vite. || Gentiment, proprement. || Fortement. Knapbus, f. v. Klakkebus. - Knaphandig, adj. Adroit, habile. || -, adv. Habilement, adroitement. Knaphandigheid, f. Adresse, habileté, f. Knapheid, f. Habileté, capacité, adresse, f. || Netteté, propreté, gentillesse, f. Knapjes, adv. Gentiment, joliment, proprement. || Tout juste, à peine. Hij kan kn- bestaan, il sait tout justement nouer les deux bouts. Knapkers, f. Cerise noire et dure, f., bigarreau, m. Knapkoek, m. Croquet, m. Knappen, v.a. Croquer. || Attraper. || Écraser. || Broyer, macquer. || -, v.n. Craquer, se fêler. Knappend, adj. Croquant. Een kn- vuur, un feu pétillant. Knapper, m. Chose croquante, f., pain d'épice croquant, m. || (fig.) Bourde, f. Knapperd, m. Homme habile, m. Knapperen, v.n. Croquer. Knappertje,

● Het kluwen kwijt raken, perdre le fil; ne plus savoir se tirer d'affaire.

n. Croquignole, f. || Pétard, pois fulminant, m. Knaptaart, f. Croquette, f. Knapuil, m. Hulotte, f. || (fig.) Bourde, blague, f. || Een kn-tje maken, faire sa sieste. Knapzak, m. Bissac, m.

Knarpen, v.n. Grincer, croquer.

Knarsbeen, n. Cartillage, m. v. Knorbeen, etc. - Knarsen, v.n. Craqueter, crier, grincer. Knarsetanden, v.n. Grincer des dents. Knarsing, f. Craquement, m. || Kn- der tanden, grincement des dents, m.

Knaster, m. Canasse, m.

Knauw, m. Morsure, f., coup de dents, m. || Brusquerie, f. Knauwen, v.a. Mâcher, mastiquer. Knauwer, m. Mâcheur, m. Knauwing, f. Mastication, f. Knauwsel, n. Chose mâchée, f. Knauwtand, m. Dent mâchelière, f.

Knecht, m. Jeune homme, garçon, m. || Serviteur, m. || Domestique, valet, laquais, m. || (Mar.) Sep de drisse, m. Knechtelijk, adj. Servile. || -, adv. Servilement. Knechtje, n. Petit garçon, valeton, m. Knechtjeshuis, n. Maison des orphelins, f. Knechtsch, adj. Servile, de valet. || -, adv. Servilement, en valet. Knechtschap, n. Servitude, f. Knechtsloon, m. Gages, m. pl., salaire, m. Knechtswijze, adv. Servilement.

Kneden, v.a. Pétrir. || Attendrir. || Masser. Kneder, m. Pétrisseur, m. || Masseur, m. Kneding, f. Pétrissage, m. || Massage, m. Kneedbaar, adj. Pétrissable. || Souple, flexible. Kneedbaarheid, f. Qualité de ce qui est pétrissable, f. || Souplesse, f. Kneedkuil, m. Marcheux, m. Kneedloods, f. Marchoir, m. Kneedsel, n. Ce qui est pétri. Kneedster, f. Pétrisseuse, f.

Kneep, f. Pinçon, m., marque, f. || (Taill.) Corps, m., taille, f. || (fig.) Ruse, finesse, f. Vat je de kn-? Tu comprends? || v. Neep. - Kneepmuts, f. Bonnet de femme plissé, m. Kneeprok, m. Habit étroit, m.

Knekelhuis, n. Ossuaire, charnier, m.

Kneker, m. Avare, m. Knekerig, adj. Avare, chiche, pauvre, mesquin.

Knel, f. Gêne, f. In de knel zitten, être dans l'embarras. || Trébuchet, piège, m. Knellen, v.a. Serrer, pincer. || Presser, étreindre. || (fig.) Oppresser, tourmenter, écraser. Knellend, adj. Oppresseur, pesant, écrasant. Knelling, f. Serrement, pincement, m. || Oppression, f.

Kneppel, m. Gourdin, v. Kluppel. - Kneppelkogels, m. pl. Boulets ramés, m. pl.

Knersen, v.n. Craquer, etc. v. Knarsen.

Knetteren, v.n. Pétiller, eclater avec un bruit sec et répété, craqueter, crépiter. || -, v.a. Meurtrir. Knettering, f. Pétillement, craquètement, crépitement, m. Knetterslag, m. Coup qui éclate avec fracas, m.

Kneu, f. Linotte, f. Kneubeurs, f. Tire-lire, f.

Kneukel, m. Noeud, article, m., jointure, (des doigts), f. Kneukelolie, f. Coups de poing, m. pl. Kneukelvast, adj. Très fort.

Kneunest, n. Nid de linotte, m. || (fig.) Tire-lire, f. Kneupenning, m. Épargne, f.

Kneusmolen, m. Détritoir, m.

Kneuter, f. Linotte, f., linot, m. Kneute-

[p. 336]

raar, m., -ster, f. Bégayeur, m., bredouilleuse, f. || (fig.) Grondeur, m. Kneuteren, v.n. Gazouiller (comme la linotte). || Bredouiller. Murmurer, grommeler. Kneuterig, adj. Grondeur, morose. || Gentil, joli. || -, adv. Joliment, gentiment, agréablement. Kneutering, f. Gazouillement, ramage, m. || Bredouillement, m. || Action de grommeler, f. Kneutertje, n. Linot, m., linotte, f.

Kneuzen, v.a. Froisser, meurtrir. || (fig.) Froisser, blesser. Kneuzend, adj. Contondant. Kneuzing, f. Froissement, m. || Froissure, meurtrissure, contusion, f.

Knevel, m. v. Kluppel. || Levier, m. || Moustache, f., moustaches, f. pl. || Bâillon, m. || (fig.) Gaillard, drôle, m. || Lien, garrot, m. Knevelaar, m., -ster, f. Concussionnaire, m. et f., exacteur, m. || Usurier, m., usurière, f. Knevelarij, f. Concussion, extorsion, f. || Usure, f. Knevelbaard, m. Moustache, f., moustaches, f. pl. Knevelband, m. Menottes, f. pl. Knevelen, v.a. Garrotter, lier. || Bâillonner. || (fig.) Piller, extorquer, pressurer. Knevelend, adj. Vexatoire. Kneveling, f. Action de garrotter, etc. || (fig.) Vexation, exaction, f. Knevelijzer, n., knevelwas, n. Fer, m., cire, f. à retrousser la moustache.

Knibbelaar, m., -ster, f. Chicaneur, vétilleur, m. || Barguigneur, m. || Pointilleuse, f. || Barguigneuse, f. Knibbelachtig, adj. Chicaneur. Knibbelarij, f. Chicane, vetillerie, f. || Marchandage, m. Knibbelen, v.n. Chicaner, vétiller, pointiller. || Barguigner, marchandailler. Knibbelig, adj. Chicaneur. Knibbeling, f. Rongement, m. || Chicane, f. Knibbelziek, adj. Vétilleux, avare, chicaneur. Knibbelziekte, knibbelzucht, f. Humeur chicaneuse, f., esprit de chicane, m. || Avarice, f. Knibbelzuchtig, adj. Vétilleux, chicaneur, pingre.

Knie, f. Genou, m. Op de knieën vallen, tomber à genoux, s'agenouiller. De knieën buigen, fléchir les genoux. || (fig.) Onder de kn- brengen, réduire à l'obéissance. || (Mar.) Knies, courbatons, m. pl., courbes, f. pl. Knieband, m. Jarretière d'une culotte, f. || Entraves, f. pl. Kniebanden, v.a. Entraver. Kniebank, f. Prie-Dieu, m. Knieboog, m. Jarret, m. Knieboogspier, f. Muscle poplité, jarretier, m. Kniebuiging, f. Génuflexion, f. Kniedicht, n. Vers fait à la hâte, impromptu, m. Kniegezwel, n. Capelet, m. Kniehout, n. (Charp.) Liure, courbe, f. Kniejicht, f. Gonagre, f. Knielap, m. Genouillère, f. Knielbank, f. Prie-Dieu, m. Knieleer, n. Genouillère, f. Knielen, v.n. Se mettre à genoux, s'agenouiller. Knielend, adj. Agenouillé, prosterné. Knieling, f. Génuflexion, f. Knielkussen, n. Agenouilloir, m. Kniepees, f. Tendon du genou, m. Kniepijn, f. Gonalgie, f. Knier, f. Charnière, f. Knieriem, m. Tire-pied, m. Knieschijf, f. Rotule, f.

Kniesoor, m. Personne chagrine, morose, f. Kniesoorig, adj. Chagrin, morose. Kniesster, f. Femme chagrine, f.

Kniestuk, n. Potence, f. || Courbaton, m., genouillère, f. Knieval, m. Prosternation, génuflexion, f. Knievers, n. Impromptu, m.

● Zijn stof onder de knie hebben, posséder (ou) savoir à fond sa matière.

Knievormig, adj. En forme de genou, courbe.

Kniezen, v.n. Se chagriner, grommeler. || Piailler. Kniezend, adj. Triste, pénible, chagrin. Kniezer, m. Homme chagrin, m. || Avare, m. Kniez(er)ig, adj. Chagrin. Kniezing, f. Chagrin, m., humeur chagrine, f.

Knijf, n. Jambette, f., canif, couteau, m.

Knijp, f. In de kn- zijn, se trouver dans l'embarras. Knijpbril, m. Pince-nez, m. Knijpen, v.a. Pincer, serrer. Met eene tang kn-, tenailler. || Pressurer. || (Mar.) Den wind kn-, serrer le vent. || (pop.) Het zal er kn-, cela se fera difficilement. Knijper, m. Pinceur, m. || (fig.) Pince-maille, avare, m. || Pince, pincette, f. Knijping, f. Action de pincer, etc., f. Knijpster, f. Celle qui pince. || (fig.) Pince, f. Knijptang, f. Tenailles, f. pl., pince, f.

Knijzen, v.n., etc. v. Kniezen, etc.

Knik, m. Signe de tête, m. || v. Knak. || (fig.) Malheur, revers, m. Knikkebeenen, v.n. N'être pas ferme sur ses jambes. Hij knikkebeent, ses jambes plient sous lui. Knikkebol, m. Tête branlante, f. || Homme indolent, qui opine du bonnet, m. Knikkebollen, v.n. Branler la tête. || Sommeiller. || Opiner du bonnet. Knikken, v.n. Faire signe de la tête, saluer de la tête. || (fig.) S'affaisser, ployer. Zijne beenen knikten, ses jambes fléchissaient. || Se rompre. || -, v.a. Casser, briser. Knikker, m. Celui qui fait une inclination de tête. || (Jeu) Bille, chique, f. || Tête, f. Knikkeren, v.n. Joner aux billes. || Jouer avec crainte. || -, v.a. Iemand van de baan kn-, l'emporter sur q., évincer q. Knikkerspel, n. Jeu de billes, m. Knikkertijd, m. Saison où les enfants jouent aux billes, f. Knikking, f. Action de faire signe de la tête, f. Knikstag, n. Étai de perroquet de beaupré, m.

Knip, m. Chiquenaude, f., coup, m. || Kn- geven, battre, rosser. || Coupure, taillade, f. || -, f. Trébuchet, m. || Targette, f. || Portemonnaie, m. Knipbeugel, m. Ressort de bourse, m. || Porte-monnaie, m. Knipbeurs, f., -je, n. Porte-monnaie, m. Knipboonen, f. pl. Haricots princesses, m. pl. Knipbrood, n. Pain français, m. Kniphoutje, n. Marchette de piège, f. Knipje, n. Petite chiquenaude, f. || Petit trébuchet, m. || Porte-monnaie, m. Knipmes, n. Jambette, f. Knipmuts, f. Espèce de bonnet de femme à tour tuyauté. Knipoog, m. et f. Celui, celle qui cligne des yeux. Knipoogen, v.n. Cligner des yeux, ciller. Knipoogje, n. Clignement, clin d'oeil, m. Knippatroon, n. Patron d'après lequel on découpe l'étoffe, m. Knippen, v.a. Donner des chiquenaudes à, chiquenauder. || Iets van de tafel kn-, faire sauter qc. de la table avec une chiquenaude. || Prendre au trébuchet. || Attraper, happer. || Couper, tailler, rogner (avec des ciseaux). De nagels kn-, couper les ongles. Een hemd kn-, couper une chemise. Iets uit een papier kn-, découper qc. d'une feuille de papier. || Écraser avec l'ongle. Knipper, m. Celui qui chiquenaude. || Celui qui coupe avec des ciseaux. Knipperen, v.n. Jouer aux jonchets. Knipperspel, n. Jeu de jonchets, m. Knipschaar, f. Petits ciseaux

[p. 337]

(à découper), m. pl. Knipsel, n. Rognures, f. pl. || Papier découpé, m. Knipslag, m. Chiquenaude, f. || Abattant d'un trébuchet, m. Knipslot, n. Serrure avec un pêne à ressort, f., cadenas, m. Knipster, f. Celle qui chiquenaude. || Celle qui coupe. Kniptor, m. Elatère, m. Knipwaag, f. Crochet à peser, m.

Knitteren, v.n. Pétiller, v. Knetteren.

Knobbel, m. Bouton, m., bosse, inégalité, protubérance, f., durillon, m. || Noeud, m. (dans le bois). Knobbel(acht)ig, adj. Inégal, raboteux, tuberculeux, tubéreux, calleux, noueux. Knobbelbalk, m. (Blas.) Fasce nouée, f. Knobbeligheid, f. Nodosité, tuberosité, f. Knobbeljicht, f. Goutte noueuse, f. Knobbeluitwas, m. Tubérosité, f. Knobbelvormig, adj. Tuberculeux, tubéroïde. Knobbelziekte, f. Nouure, f., rachitisme, m.

Knod(de), f. v. Knobbel. - Knoddestok, m. Bâton noueux, m.

Knoedel, m. Vitelot, m., nouille, f. || Pâton, m. Knoedelmajoor, m. (Cuis.) Pilon (pour écraser les mets), m. Knoei, m. Coup, m. In den kn- zitten, être dans le pétrin. Knoeiboel, m. Bousillage, m. || Tripotage, m. Knoeien, v.a. Bousiller. || -, v.n. Bousiller, gâter la besogne. || Intriguer, suborner, tripoter. Knoeier, m. Bousilleur, massacre, barbouilleur, m. || Intrigant, tripoteur, m. Knoeierig, adj. Fait négligemment, médiocre. Knoeierij, f. Bousillage, ouvrage mal fait, barbouillage, m. || Intrigue, f., tripotage, m. Knoeigoed, n. Produits falsifiés (ou) tripotés, m. pl. Knoeipot, m. Barbouilleur, m. Knoeischrijver, m. Griffonneur, écrivailleur, m. Knoeister, f. Bousilleuse, f. Knoeistuk, n. Croûte, f. Knoeiwerk, n. v. Knoeierij.

Knoesel, m. Cheville du pied, malléole, f. Knoeselbeen, n. Malléole, f. Knoeselen, v.n. Cogner la cheville.

Knoest, m. Noeud, m. || (Prov.) Tot eenen harden kn- moet een scherpe beitel zijn, il faut combattre l'opiniâtreté avec force. Knoestachtig, knoest(er)ig, adj. Noueux. Knoestachtigheid, knoest(er)igheid, f. Nodosité, f.

Knoet, m. Knout (gros bâton), m.

Knoet, m. Rustre, rustaud, lourdaud, m. Knoet(acht)ig, adj. Lourd, grossier, rustique. || -, adv. Lourdement, grossièrement. Knoetin, f. Femme grossière, f.

Knoetstraf, f. Peine du knout, f.

Knoffelaar, m., etc. v. Knuffelaar.

Knoflook, n. Ail, m. || (fam.) Coups de poing, m. pl. Knoflookkruid, n. Alliaire, aliaire, f. Knoflookreuk, m. Odeur alliacée, f. Knoflooksaus, f. Aillade, f.

Knok, m., knoken, m. pl. Os, m. (pl.) Knokig, adj. Osseux. || Fort. Knokje, n. Osselet, m. Knokkel, m. v. Kneukel. || (fig.) Rustre, m. Knokkelachtig, adj. Noueux. || Grossier. Knokslag, m. Croquignole, f.

Knol, m. Navet, tubercule, ognon, m. || (Prov.) Iemand knollen voor citroenen verkoopen, en faire accroire à q., tromper q., faire prendre à q. des vessies pour des lanternes. || (fig. et fam.) Rosse, haridelle, f. || Petite bière commune

● Het schip liep vier knoopen (in een uur), le navire fila quatre noeuds.

f. brassée à Lierre. Knolachtig, adj. Bulbeux. || Semblable à une haridelle. Knolakker, m. Champ semé de navets, m. Knoldragend, adj. Bulbeux. Knolkers, f. Capucine tubéreuse, f. Knolkool, f. Chou navet, m. Knollentuin, m. Jardin où l'on cultive des navets, m. || (fig. et fam.) Hij is in zijnen kn-, il est très content. Knolradijs, f. Rave, f., radis, m. Knolrond, adj. Rond, en forme de navet. Knolselderij, f. Céléri rave, céléri navet, m. Knolvormig, adj. Bulbeux, tubéreux. Knolzaad, n. Semence de navets, f.

Knook, m. Os, m. v. Knok.

Knoop, m. Noeud, m. || (fig.) In den kn-, embrouillé, entortillé. || (fig. et pop.) Jurement, m. || Kn- aan een kleed, bouton, m. || Daar zit de kn-, voilà le hic, voilà où gît le lièvre. Knoopdoekje, n. Fichu, m. Knoopen, v.a. Nouer, lier. || Filocher. || Netten kn-, faire des filets. || Een kleed kn-, boutonner un habit. || (fig.) Zich iets in het oor kn-, se graver qc. dans la mémoire. Knoopendraaien, v.n. Faire des boutons. || (fig.) Tromper. Knoopendraaier, m. Boutonnier, m. || Trompeur, filou, m. Knoopenfabriek, f. Fabrique de boutons, f. Knoopenhandel, m. Commerce de boutons, m., boutonnerie, f. Knoopenmaker, m. Boutonnier, m. Knoopenmakerij, f. Boutonnerie, f. Knoopenschaar, f. Patience, f. Knoopentrekker, m. Tirebouton, m. Knoopenwinkel, m. Boutique où l'on vend des boutons, f. Knoopgras, n. Chiendent, m. Knoopig, adj. Noueux. Knooping, f. Action de nouer, f. || Boutonnement, m. || (fig.) Union, f. Knoopkoord, f. Cordelière, f. Knoopkruid, n. Jacée, f. Knooplook, n. v. Knoflook. - Knoopnaald, f. Aiguille à filocher, f. Knoopschaar, f. Tire-bouton, m. Knoopsgat, n. Boutonnière, f. Knoopster, f. Filocheuse, f. Knoopwerk, n. Ouvrage filoché, m. Knoopzijde, f. Soie à filocher, f.

Knop, m. Corps roud, bouton, m. Kn- eens degens, eens zadels, etc., pommeau, m. || Kn- eens rottings, pomme, f. Kn- eener speld, tête, f. Kn- eens vlaggestoks, pomme, f. || Bouton, bourgeon, oeil, m. In kn-, bourgeonnant, qui a des bourgeons (ou) des boutons. || (pop.) Naar de knoppen zijn, être perdu, être au diable. Knopgras, n. v. Knoopgras. - Knophulsel, n. Vérule, f. Knopkever, m. Coupebourgeon, liset, m. Knopkruis, n. Croix pommetée, f. Knoppen, v.n. Bourgeonner. Knoppenvreter, m. Liset, m., pointerelle, f. Knopspelde, f. Broche, épingle à grosse tête, f.

Knor, m. Cartilage, m. || Noeud, m. Knorachtig, adj. Cartilagineux. || Maussade, grondeur. Knorbeen, n. Cartilage, m. Knorbeenontsteking, f. Chondrite, f. Knorbeenvisschen, m. pl. Chondroptérygiens, m. pl. Knorder, m. Grognard, grondeur, m.

Knorf, m. Noeud, m. Knorfbeen, n. Cartilage, m. Knorfvleesch, n. v. Knorvleesch.

Knorhaan, m. Rouget, m. (poisson). || Francolin, m. (oiseau). Knorren, v.n. Grogner. || (fig.) Murmurer, grommeler, gronder.

[p. 338]

|| -, n. Gronderie, semonce, f. Kn- krijgen, être grondé. Knorrepot, m. Grognard, grogneur, m. Knorrig, adj. Grondeur, maussade, grogneur, réchigné. Knorrigheid, f. Mauvaise humeur, f.

Knorvleesch, n. Chair cartilagineuse, f. || Viande pleine de cartilages, f.

Knot, f. Touffe, f. || Coque de lin, f.

Knoteren, v.n. v. Kneuteren.

Knots, f. Massue, f. || (fig.) De kn- op de straat brengen, lever l'étendard de la rébellion. Knotsdrager, m. Porte-massue, m. || (H.n.) Clavigère, m. Knotsslag, m. Coup de massue, m. Knotssprietig, adj. Clavicorne. Knotsvoetig, adj. Clavipède. Knotsvormig, adj. En forme de massue, fait en massue, clavé, claviforme. Knotsworm, m. Massette, f. Knotten, v.a. Dréger (le lin), mettre en touffes. || Étêter (un arbre). || (fig.) Réprimer. Knotter, m. Celui qui drège, etc. Knotting, f. Action de dréger, f. || Étêtement, m. || Répression, f. Knotwilg, m. Saule têtard, m.

Knuffelaar, m. Celui qui traite q. durement. Knuffelen, v.a. Presser. || Froisser. || Pousser, donner des coups de poing à. || Traiter rudement, houspiller. Knuffelig, adj. Engourdi de froid. || Chiffonné, entortillé. || Maladroit. Knuffeling, f. Action de presser, f. || Action de froisser, f. || Action de traiter rudement, f. || (pop.) Râclée, f.

Knuist, m. v. Knoest. || (pop.) Main, patte, f., poing, m. || Homme trapu, m.

Knul, m. Benêt, m. v. Knol.

Knuppel, m. v. Kluppel, etc.

Knusjes, adv. Gentiment, agréablement.

Knutselaar, m., -ster, f. Celui, celle qui s'amuse à faire de petits ouvrages en bois, etc. || Bousilleur, m., ravaudeuse, f. Knutselarij, f. Action de faire de petits ouvrages en bois, etc. || Babiole, f. || v. Knoeierij. - Knutselen, v.n. Faire de petits ouvrages en bois, chipoter. || Hutselen en kn-, vétiller, lambiner. Knutseling, f. Action de faire de petits ouvrages en bois, f., chipotage, m. Knutselwerk, n. Babioles, chipoteries, f. pl. Knuttel, f. Garcette, f.

Knutterig, adj. (pop.) Gentil, joli. || -, adv. Joliment, gentiment.

Kodde, f. Plaisanterie, facétie, f. || Gaule, massue, f. || Queue, f. Koddebeier, m. Garde-chasse, m. Koddenaar, m. Boutade, lubie, f. Kodderijtje, n. Badinerie, facétie, f. Koddig, adj. Plaisant, comique, drôle. Koddige sprong, cabriole, f. || -, adv. Plaisamment, comiquement. Koddigheid, f. Plaisanterie, farce, f. || Comique, m.

Koe, f. Vache, f. Jonge k-, génisse, f. || (fig.) Oude koeien uit de gracht (sloot) halen, réveiller le chat qui dort. Men heeft de koe bij de horens, le plus difficile est fait. Veel koeien, veel moeien, la richesse crée les soucis. Men noemt geene k- bont, of er is een vlekje aan, il n'y a pas de fumée sans feu. || Homme grossier, m. Koebeest, n. v. Koe. - Koebrug, f. Pont aux vaches, m. || Faux-pont, m. De koestal is beter dan de k-, de deux maux il faut choisir le moindre. Koebrugsdek, n. (Mar.) Faux pont, m. Koedek, n. Couverture de vache, f. Koe-

● Dat is gesneden koek, cela va sur des roulettes; cela ne fera pas un pli.

dille, f. OEil-de-boeuf, m. Koedokter, m. Vétérinaire, m. Koedrek, m. Bouse de vache, f. Koedrijfster, -herderin, f. Vachère, f. Koedrijver, -herder, m. Vacher, m. Koehaar, n. Bourre, f., poil de vache, m. Koehoorn, f. Corne de vache, f. || Corne de vacher, f. Koehuid, f. Peau de vache, f. Koei, etc. v. Koe, etc. - Koeiekop, m. Tête de vache, f. Koeienbloem, f. Pâquerette, f. Koeienkaas, m. Fromage de lait de vache, m. Koeienkruid, n. Mélampyre, f. Koeienoog, n. OEil de vache, m. || (Méd.) Exophtalmie, f. || (Bot.) v. Koedille. - Koeienuier, m. Pis de vache, m. Koeienvleesch, n. Chair (ou) viande de vache, vache, f. Koeiestaart, m. Queue de vache, f. Koeiestront, m. Bouse, f. Koeietong, f. Langue de vache, f.

Koek, m. Gâteau, m. || Pain d'épice, m. || (fig. et pop.) Iets voor zoeten k- aannemen, boire un affront. || Het licht mij daar als een k- voor het hart, j'ai le coeur oppressé. || K- zilvers, saumon d'argent, m. || (fig.) K-en hebben, être riche, avoir de quoi. || Galette, f. K-en bakken, faire des galettes. Dat is andere k-! c'est autre chose! Het is k- en ei met hen, ils sont inséparables.

Koekamp, m. Pré aux vaches, m.

Koekbakken, n. Métier de pâtissier, m. Koekbakker, m. Pâtissier, m. Koekbakkerij, f. Fournil de pâtissier, m.

Koekelemeien, v.n. Folâtrer.

Koekeloeren, v.n. Mener une vie solitaire. || Rester chez soi. || Ne rien faire.

Koeken, v.n. Faire des galettes. || Devenir comme une galette. Koeken, m. pl. (Jeu) Carreau, m. Koekenbakken, n. Métier du pâtissier, m., pâtisserie, f. Koekenbakker, m. Pâtissier, m. Koekenpan, f. Poële à galettes, f. Koekkraam, n. Échoppe au pain d'épice, f.

Koekoek, m. Coucou, m. || Petite fenêtre, lucarne, tabatière, f. Koekoeksbloem, f. Lychnis, m. Koekoeksbrood, koekoekslook, n., koekoeksplant, f. Pain de coucou, alléluia, m. Koekoeksklok, f. Coucou, m.; pendule à coucou, f. Koekoekszang, m. Chant de coucou, m. || La même turelure, le même refrain. Koekuit, m. Lucarne, petite fenêtre, f.

Koekwinkel, m. Boutique au pain d'épice, pâtisserie, f.

Koel, adj. Frais, froid. || (fig.) Indifférent, glacé. In k-en bloede, froidement. K- van zinnen, posé, flegmatique. || -, adv. Froidement, avec froideur. Koelbak, m. Bassin, m. || (Chim.) Réfrigérant, m. Koelbalie, f. (Mar.) Baille de combat, f. Koelbloedig, adj. Froid, flegmatique, indifférent. || -, adv. Avec indifférence, froidement. Koelbloedigheid, f. Sang-froid, stoïcisme, m., indifférence, f. Koeldrank, m. Rafraîchissant, rafraîchissement, réfrigérant, m.

Koeleder, n. Peau de vache corroyée, f.

Koelemmer, m. Carafon, m. || (Artill.) Seau d'affût, m. Koelen, v.a. Rafraîchir, rendre frais, refroidir. Het ijzer k-, tremper le fer. || (fig.) Zijnen moed k- aan, se venger de. Zijne wraak k-, assouvir sa vengeance. || -, v.

[p. 339]

n. Rafraîchir, se refroidir. || Fraîchir. Koelhartig. v. Koelbloedig. - Koelhartigheid, f. Froideur, f. Koelheid, f. Fraîcheur, f. || (fig.) Froideur, indifférence, f. Koeling, f. Rafraîchissement, refroidissement, m. Koelkelder, m. Cave où l'on rafraîchit, f. Koelketel, m. Rafraîchissoir, m. Koelkruik, f. Alcarraza, m. Koelkuip, f. Cuve à laisser rafraîchir, f. Koelmiddel, n. (Méd.) Réfrigérant, m. Koelmoedig. v. Koelbloedig. - Koelmoedigheid, f. Sang-froid, stoïcisme, m. Koeloven, m. Four à recuire, m. Koelpan, f. Poêle à rafraîchir, f. Koelsmoeds, adv. De sang-froid, froidement. Koelte, f. Fraîcheur, f., frais, m. || (fig.) Dichter in de k-, mauvais poète. Een vrijer in de k-, un amoureux transi. || (Mar.) Vent frais, m. Koeltje, n. Vent frais, m. Koeltjes, adv. Froidement. Koelvat, n. Réfrigérant, m. Koelzeil, n. Manche à vent, f. Koelzinnig, adj. Froid, posé. || -, adv. Froidement. Koelzinnigheid, f. Sang-froid, m.

Koemelk, f. Lait de vache, m. Koemelker, m. Celui qui trait les vaches. Koemelkerij, f. Action de traire les vaches, f. || Laiterie, f. Koemelkster, f. Celle qui trait les vaches, vachère, f. Koemest, m. Bouse de vache, f., fumier de vache, m.

Koen, f. Joue, f. || Ouïe, f. (de poissons).

Koen, adj. Hardi, audacieux, intrépide. || -, adv. Hardiment, avec hardiesse, courageusement. Koenheid, f. Hardiesse, audace, f.

Koenraadskruid, n. Androsème, f.

Koepel, m. Coupole, f., dôme, m. || Cabinet de verdure, pavillon, m. Koepeldak, n. Dôme, m. Koepelgewelf, n. Voûte en dôme, f. Koepelkerk, f. Dôme, m. Koepelraam, n. Fenêtre d'un pavillon, f. Koepeltoren, m. Tour surmontée d'un dôme, f. Koepelvormig, adj. En forme de dôme (ou) de coupole.

Koepens, f. Panse, f. Koepis, f. Pissat, m. Koepok, f. Bouton de vaccine, m. Koepokinenting, f. Vaccine, vaccination, f. Koepokken, f. pl. Petite vérole, f. De k- inenten, vacciner. Koepokstof, f. Vaccin, m.

Koer, m. Guet, m. || -, f. Cour, f. Koeren, v.n. Roucouler. Koerhuis, n. Échauguette, f.

Koers, m. Cours, m. || (Mar.) K- richten (of) zetten op, mettre le cap sur. Uit den k- raken, faire fausse route. De zaken nemen een anderen k-. les affaires prennent une autre tournure. || (Monn.) Buiten k- stellen, décrier. Koersabel, adj. Qui a cours. Koersbericht, n. Bulletin du cours de la bourse, m. Koersen, v.a. Diriger. || Estimer, évaluer. || Exécuter, conduire à bonne fin. || -, v.n. Voguer, naviguer. Koersing, f. Navigation, f. Koerslinie, f. Ligne de marche, f. Koersrekening, f. Calcul du change, m. Koersverhooging, f. Hausse de cours, f. Koersverlaging, f. Baisse des cours, f.

Koeskoes, m. (H.n.) Phalanger, m. || -, f. Hochepot, couscous, m.

Koest, interj. Couche. || Tiens-toi coi.

Koestal, m. Vacherie, étable à vaches, f.

Koesteraar, m., -ster, f. Celui, celle qui choie, dorlote. || (fig.) Fauteur, protecteur, m., protectrice, f. Koesteren, v.a. Choyer,

● Dat is geen klare koffie, cela n'est pas clair; il y a anguille sous roche.

dorloter, réchauffer. || (fig.) Cultiver, favoriser. || Nourrir. || (fig.) Nourrir, avoir. Wantrouwen k-, se défier. Haat k-, nourrir de la haine. Het voornemen k-, avoir l'intention. Hoop k-, espérer. Koestering, f. Action de choyer, f., dorlotement, m. || Education trop délicate, f. || (fig.) Protection, f.

Koet, f. Poule d'eau, foulque, morelle, f. || (fig.) Couard, m. Koetachtig, adj. Craintif, lâche, couard.

Koeteraar, m., -ster, f. Baragouineur, m., baragouineuse, f. Koeteren, v.n. Baragouiner. Koetertaal, f. v. Koeterwaalsch. - Koeterwaal, m. Baragouineur, m. Koeterwaalsch, n. Baragouin, amphigouri, m. Koeterwalen, v.a. Parler mal la langue néerlandaise, écorcher le flamand.

Koets, f. Carrosse, m., voiture, f. K- en paard(en) houden, avoir équipage. || Couche, f., lit, m. Koetsbak, m. Corps, coffre de carrosse, m. Koetsbok, m. Siège du cocher, m. Koetsboom, m. Brancard de carrosse, m. Koetsen, v.a. Coucher. || Zich k-, se coucher, s'aliter. Koetsenmaker, m. Carrossier, m. Koetser, m. Coucheur, m. Koetshuis, n. Remise, f. Koetsier, m. Cocher, m. Koetspaard, n. Cheval de carrosse, carrossier, m. Koetspoort, f. Porte-cochère, f. Koetsriem, m. Soupente de carrosse, f. Koetsslede, f. Traîneau en forme de carrosse, m. Koetswagen, m. Coche, carrosse, m.

Koeuier, m. Pis de vache, m. Koevlieg, f. Taon, m. Koevoet, m. Pied de vache, m. || (Charp.) Pied-de-chèvre, m. Koewachter, m. Vacher, m. Koewachtertje, n. Bergeronnette, f. Koeweide, f. Pré aux vaches, m.

Kof, f. (Mar.) Coffe, f., koff, m.

Koffer, m. Coffre, bahut, m., malle, caisse, f. Kofferen, v.a. Encoffrer, coffrer, encaisser. Kofferhengsel, n. Portant de coffre, m. Koffermaker, m. Bahutier, coffretier, m. Koffertje, n. Coffret, m. || Selle, f. Koffertorie, n. Couverture (d'un livre), f. v. Kaft. Koffervisch, m. Coffre, m.

Koffie, f. Café, m. Koffieachtig, adj. Semblable au café, qui a le goût de café. || Qui aime le café. Koffieakker, m. Caféière, f. Koffiebaal, f. Balle de café, f. Koffiebakje, n. Layette du moulin à café, f. Koffiebitter, n. Caféine, f. Koffieblad, n. Cabaret, m. Koffieboel, m. Tout ce qu'il faut pour prendre le café. Koffiebom, f. Tambour à torréfier le café. Koffieboom, m. Caféier, m. Koffieboon, f. Fève de café, f., café, m. Koffiebrander, m. Celui qui torréfie le café. || v. Koffiebom. - Koffiebranderij, f. Torréfaction de café, f. || Endroit où l'on torréfie le café, m. Koffiebuik, m. et f. Amateur de café, m., femme qui aime le café, f. Koffiedik, n., koffiedroesem, m. Marc de café, m. Koffiehuis, n. Café, m. Koffiehuishouder, m. Cafetier, m. Koffiehuisknecht, m. Garçon de café, m. Koffiekamer, f. Foyer de théâtre, m., salle où l'on peut prendre des rafraîchissements, f. Koffiekan, f. Cafetière, f. Koffieketel, m. Coquemart, m. || Cafetière, f. Koffiekom, f. Jatte à café, f. Koffiekommetje, n. Petite

[p. 340]

jatte à café, f. Koffiekonkel, f. Femme qui aime les parties de café, f. Koffiekopje, n. Tasse à café, f. Koffielepel, m. Cuiller à café, f. Koffiemolen, m. Moulin à café, m. Koffieoogst, m. Récolte du café, f. Koffieplant, f. Pied de café, m. Koffieplantage, f. Caféirie, caféière, f. Koffieplanter, m. Planteur de caféiers, caféier, m. Koffiepot, m. Cafetière, f., marabout, m. Koffieschenker, m. Celui qui verse le café. || Cafetier, m. Koffieschoteltje, n. Soucoupe d'une tasse à café, f. Koffieservies, n. Service à café, m. Koffietafel, f. Table sur laquelle on sert le café, f. Koffietijd, m. Heure du café, f. Koffietrommel, f. Boîte à café, f. Koffiewater, n. Eau bouillante pour faire le café, f. Koffiezak, m. Sac à café, m. || Alambic, m. Koffiezuur, n. Acide caféique, m.

Kofschip, n. (Mar.) Koff, m., coffe, f.

Kog(ge), f. (Mar.) Cogue, f.

Kogel, m. Balle, f., boulet, m. Eenen k- krijgen, être fusillé. Zich een k- door het hoofd jagen, se brûler la cervelle. De k- is door de kerk, il n'y a plus rien à faire. Kogelaandrijver, kogelaanzetter, m. Pousse-balle, m. Kogelbaan, f. Trajectoire, f. Kogelbak, m. Parc à boulets, m. Kogelen, v.a. Tirer sur. || Jeter des pierres sur la tête de. Kogelflesch, f. Ballon, m. Kogelgieter, m. Fondeur de balles (ou) de boulets, m. Kogelgieterij, f. Fonderie de balles (ou) de boulets, f. Kogelklos, m. Sabot à boulet, m. Kogelleer, kogelmaat, f. Passe-balle, passe-boulet, m. Kogelregen, m. Grêle de balles, f. Kogelrond, adj. Rond comme une boule, sphérique. Kogeltang, f. Tire-balle, m. Kogeltrekker, m. Tire-bourre, tire-balle, m. Kogelvorm, m. Moule, m. || Forme sphérique, f. Kogelvormig, adj. Sphérique. Kogelwagen, m. Caisson à boulets, m. Kogelwond, f. Blessure produite par une balle, f.

Kohier, n. Cahier, registre, m.

Kok, m. Cuisinier, chef de cuisine, m. || Coq, m. || (Prov.) Het zijn allen geene k-s, die lange messen dragen, l'habit ne fait pas le moine. Koken, v.n. Bouillir. || Cuisiner. || (fig.) Bouillonner, brûler. || -, v.a. Faire bouillir, cuire, accommoder. || (fig.) Digérer, cuire. Koker, m. Celui qui cuit, faire cuire (ou) bouillir, bouilleur, m. || Saunier, m. || Chaudière, f. v. Ketel.

Koker, m. Gaine, boîte, f., étui, m. || (Pijl)k-, carquois, m. || Tuyau, m. || (Prov.) Veel pijlen in zijnen k- hebben, avoir plusieurs cordes à son arc. Dat komt uit zijnen k- niet, cela n'est pas de son cru. Kokerbrug, f. Pont en tunnel, m.

Kokerellen, v.n. Cuisiner.

Kokeren, v.a. Mettre dans un étui, etc. || (fig.) Tromper, duper.

Kokerij, f. Art culinaire, m., cuisine, f.

Kokermaker, m. Gainier, fabricant d'étuis, m. Kokermes, n. Couteau à gaine, m. Kokermof, f. Manchon long et étroit, m. Kokermuilen, v.n. Sourire doucement, faire la moue, ricaner.

Kokhaan, m. Pétoncle, f.

Kokhalzen, v.n. Se gorger, se bourrer.

● Honger is de beste kok, il n'est sauce que d'appétit.

Kokin, f. Cuisinière, f. Koking, f. Action de cuire. || Coction, cuisson, f., bouillonnement, m. || Digestion, coction, f.

Kokinje, f. Sucre tors, caramel, m.

Kokkelaar, m. Coq qui chante, m. Kokkelen, v.n. Chanter. || Glouglouter.

Kokker(d), m. Quelque chose de grand (ou) de remarquable. || Fameux gaillard, m.

Kokosboom, m. Cocotier, m. Kokosnoot, f. Coco, m.

Koksjongen, kokskrauwel, koksmaat, m. Marmiton, m. || (Mar.) Aide-coq, m.

Kol, f. Tache blanche (au front d'un cheval), étoile, f. || Cheval marqué d'une étoile, m. || Manche à balai, m. Op eene k- rijden, aller au sabbat; (fig.) Courir ça et là. || Sorcière, f. || Meilleur chanvre, m. || Espèce de filet, f. || -, m. Coup de maillet, m. Kolbijl, f. Maillet, m.

Kolder, m. Buffle, collet, m. || Cuirasse, f. || (Vétér.) Vertige, avertin, m. || (fig.) Den k- in den kop hebben, avoir perdu l'esprit. Kolderen, v.n. Avoir le vertige (ou) l'avertin. || (fig.) Avoir perdu l'esprit. Koldergat, n. (Mar.) Hulot, m. Kolderig, adj. Avertineux. Koldermaker, m. Colletier, m. Kolderschijf, f. Excentrique, m. Koldersprong, m. Escapade, f. Kolderstok, m. (Mar.) Timon, m., barre (du gouvernail), f.

Kolen, v.n. Se carboniser. || -, f. pl. Charbon, m., houille, braise, f. Kolenaak, f. Baquet, m. Kolenader, f. Veine de houille, f. Kolenbak, m. Baquet à houille, m. Kolenbrander, m. Charbonnier, m. Kolenbranderij, f. Charbonnière, f. Kolenbrandershut, f. Charbonnière, f. Kolenbrandersvrouw, f. Charbonnière, f. Kolendamp, m. Fumée de charbon, vapeur de braise, f. Kolengruis, n. Menu charbon, m. Kolenhok, n. Charbonnier, m. Kolenkelder, m. Cave aux charbons, f. Kolenkooper, m. Marchand de charbon, m. Kolenkrabber, m. Râble, râteau, m. Kolenmaat, f. Mesure de charbon, banne, f. Kolenman, m. Charbonnier, m. Kolenmand, f. Banne, f., panier à charbon, m. Kolenmeter, m. Mesureur de charbon, m. Kolenmijn, f. Mine de charbon (de terre), houillère, f. Kolenpakhuis, n. Magasin à charbon, m. Kolenschip, n. Bateau à charbon, baquet, m. Kolenschop, f. Pelle à charbon, f. Kolenslak, f. Fraisil, m. Kolenstof, n. Poussière de charbon, f. Kolenverkooper, m. Charbonnier, m. Kolenverkoopster, f. Charbonnière, f. Kolenvuur, n. Feu de charbons ardents, m. Kolenwagen, m. Voiture à charbons, f. || Wagon pour charbons; tender, m. Kolenzwart, n. Noir de charbon, m.

Kolf, f. Crosse, masse, f. || (Chim.) Retorte, cornue, f. || (Jeu) Crosse, f. || (fig.) De k- naar den bal werpen, jeter le manche après la cognée. Hij slaat er met de kolven in, il mène une vie déréglée. Kolfbaan, f. Jeu de paume, mail, m. Kolfbal, m. Boule, f., éteuf, m. Kolfbloem, f. Fleur spadicée, f. Kolfflesch, f. Retorte, cornue, f. Kolfhout, n. (fig.) Nigaud, m. Kolfje, n. Petite crosse, f. || (Prov.) Dat is een k- naar zijne hand, cela lui convient à merveille. || (Bot.) Spadice, m. Kolfmos, n. Lycopode, m. Kolfoog, f. (H.n.) Plestre, f.

[p. 341]

Kolfplaat, f. Plaque de couche, f. Kolfspel, n. Jeu de crosse, mail, m. Kolfstoot, m. Coup de crosse, m. Kolfvormig, adj. En forme de crosse. || Claviforme. || Spadicé.

Kolgans, f. Oie rieuse, f.

Kolhamer, m. Maillet de boucher, m.

Kolibrietje, n. Oiseau-mouche, m.

Koliekpijn, f. Douleur de colique, f.

Kolk, f. Abîme, gouffre, puits, m. || (Haard) k-, trou, foyer, cendrier, m. || Tournant, gouffre, m. || Chambre d'écluse, f.

Kolkabeljauw, m. Cabillaud péché au kol.

Kolken, v.n. Monter en tournoyant. || Roter. Kolksluis, f. Écluse à sas, f.

Kollebloem, f. Coquelicot, m.

Kollen, v.a. Assommer. || -, v.n. Aller au sabbat. || Ensorceler.

Kolokwint, m. Coloquinte, colocynthe, f. Kolokwintenbitter, n. Colocynthine, f. Kolokwintpoeder, -sap, n. Chicotin, m.

Kolom, f. Colonne, f. Kolomhoofd, n., kolomtitel, m. (Impr.) Lettrine, f.

Kolombijntje, n. Colibri, m. || Espèce de pâtisserie, f.

Kolonel, m. Colonel, m. Kolonelkompanie, f. Compagnie colonelle, f. Kolonelschap, n., kolonelsplaats, f. Grade de colonel, m. Kolonelsvrouw, f. Colonelle, f.

Koloniaal, m. Soldat qu'on envoie aux colonies, m. Kolonist, m. Colon, m.

Koloriet, n. Coloris, m.

Kolrijder, m. Sorcier, m.

Kolsem, m. (Mar.) Contre-quille, f.

Kolvaart, f. Pêche au moyen du kol, f.

Kolven, v.n. (Jeu) Crosser.

Kolvenier, m. Arquebusier, m. Kolveniersdoelen, m. Lieu d'exercice des arquebusiers, m.

Kolver, m. Crosseur, m.

Kom, f. Jatte, écuelle, terrine, f., baquet, bassin, m. || Bassin, vivier, m. || Port, m., darsine, f. || Coupole, f. || Centre d'un village, m.

Komaf, n. Extraction, origine, f. || Fin, f., achèvement, avancement, m. Daar is geene k- aan, cela n'avance guère.

Kombaars, f. (Mar.) Couverture de lit, f. Kombof, f. Cabane dans laquelle on fait la cuisine, f. Kombuis, f. (Mar.) Fougon, m., cambuse, f. || Chaudière, f. Kombuisketting, f. Chaîne de chaudière, f.

Komediant, m. Comédien, acteur, m. Komedie, f. Théâtre, spectacle, m. v. Comedie. - Komediespel, n. Comédie, f. Komediespeler, m. Comédien, m. Komediespeelster, f. Comédienne, f.

Komen, v.n. Venir, arriver, se présenter, s'approcher. Daar komt hij aangesprongen, le voilà qui vient en sautant. Ik kom u iets zeggen, je viens vous dire qc. || (Prov.) Die eerst komt, maalt eerst, les premiers venus sont les premiers servis. Aan iets k-, parvenir à qc., obtenir (ou) acquérir qc., rencontrer, attraper qc. || Toucher qc. Aan zijn brood k-, gagner son pain (ou) sa vie. Aan den man k-, trouver un mari; trouver acquéreur. Er is niet aan te k-, il n'y a pas moyen de l'obtenir. Aan de galg k-, être pendu. Aan elkander k-, en venir aux mains (ou) aux prises. De beurt zal aan mij k-, j'aurai mon

● Dit komt juist te stade, cela vient bien à propos.

tour, mon tour viendra. Aan den dag k-, être découvert, se découvrir. || (fig.) Achter iets k-, découvrir, apprendre une chose. Op iemands naam k-, se souvenir du nom de q. (Binnen)k-, entrer, arriver. Boven k-, monter. (Buiten)k-, sortir. Er bovenop k-, prospérer. Door eene plaats k-, passer par un endroit. In huis k-, entrer (dans la maison). In iemands plaats k-, remplacer q. In den weg k-, se rencontrer. Er is wat in den weg gekomen, il y a eu quelque empêchement. Onder de oogen k-, s'offrir (ou) se présenter aux yeux. Om hals (het leven) k-, perdre la vie, périr. Om iemand k-, venir chercher q. K- geloopen, s'approcher en courant. Te kort k-, n'avoir pas assez, manquer. Te voet k-, venir à pied. Te boven k-, surmonter. Te gemoet k-, aller au-devant de q. Tot bedaren k-, s'apaiser. In verzoeking k-, être tenté. Te recht k- met iets, venir à bout d'une chose. Overeen k-, s'entendre, s'accorder. Aan land k-, aborder, prendre terre. Ter zake k-, venir au fait. Dat komt ervan, voilà ce qui arrive, voilà le résultat. Ik kan er niet toe k-, je ne puis m'y résoudre. Voor den dag k-, paraître, se montrer. Te pas k-, venir à propos. In kennis k-, faire la connaissance (de q.), faire des connaissances. Hoe komt het, dat...? Comment se fait-il, que...? d'où vient, que...? Er kwam een storm, il s'éleva une tempête. Hoe hoog komt dat laken? quel est le prix de ce drap? Duur te staan k-, coûter cher, en coûter (à q.). Te binnen k-, revenir à la mémoire. Ver k-, aller loin, faire de grands progrès. Om tot de zaak te k-, pour en venir à nos moutons. Zoo er niets tusschen komt, si rien ne s'y oppose. Iets te verre laten k-, négliger qc. Dat kind is te vroeg gek-, cet enfant est venu avant terme. Te laat k-, arriver trop tard.

Komenij, f. Épicerie, f. Komenij(s)winkel, m. Boutique d'épicier, f.

Komfoor, n. Réchaud, m. Komfoortje, n. Chaufferette, f.

Komijn, m. Cumin, m. Komijnachtig, adj. Cuminé. Komijnkaas, f. Fromage au cumin, m. Komijnolie, f. Huile essentielle de cumin, f.

Komkommer, f. Concombre, m. Komkommerbed, n. Couche de concombres, f. Komkommerneus, m. Gros nez, m. Komkommerplant, f. Concombre, m. Komkommerrank, f. Bras de concombre, m. Komkommertijd, m. Époque des concombres, f. || (fig.) Période tranquille, f., où les journaux sont à court de nouvelles. Komkommertje, n. Cornichon, m.

Komma, f. Virgule, f. K- -punt, n., point et virgule, m. || (Mus.) Comma, m.

Kommaliebehoefte, f., kommaliewant, n. Batterie de cuisine, f.

Kommando, n. Commandement, m. Kommandostaf, m. Bâton de commandement, m.

Kommer, m. Besoin, m., misère, f. || Chagrin, souci, m., peine, inquiétude, affliction, f. || (Chass.) Fiente de lièvre, f. Kommerloos, adj. et adv. Sans souci, sans inquiétude. Kommerlijk, adj. Calamiteux, fâcheux, inquiet, soucieux, difficile, exténué par la misère. Een k- bestaan, une existence miséra-

[p. 342]

ble. || -, adv. Avec chagrin, misérablement. Kommernis, f. Peine, f. v. Kommer. - Kommervol, adj. Plein de chagrin (ou) de soucis.

Kommetje, n. Petite jatte, f.

Kommies, m. Commis, m. || Employé aux contributions (ou) aux accises, m. Kommiesbrood, n. Pain de munition, m.

Kompas, n. Boussole, f., compas, m. Kompasbeugel, m. Balancier, m. Kompashuisje, n. (Mar.) Habitacle, m. Kompaslamp, f. Lampe d'habitacle, f. Kompasnaald, f. Aiguille de boussole, f. Kompasroos, f. Rose des vents, f. Kompasstreek, f. Rumb de vent, m.

Komplot, n. Complot, m., conspiration, f. Een k- smeden, tramer un complot.

Kompot, n. Mélange, m., compote, f. Kompotglas, n. Compotier, m.

Komst, f. Venue, arrivée, f., avènement, m.

Komvol, f. Jattée, écuellée, terrinée, f. Komvormig, adj. En forme de jatte.

Kond, adj. Connu, notoire, manifeste. K- doen, faire savoir, publier, signifier. Elk zij k-, dat, chacun sache que. Kondschap, f. Connaissance, information, f., avis, m. K- inwinnen, prendre des informations. Op k- uitgaan, aller à la découverte, faire une reconnaissance. Kondschappen, v.a. Informer, mander. Kondschapper, m. Messager, éclaireur, espion, batteur d'estrade, m.

Konfijt, n. Confiture(s), f. (pl.), fruits confits, m. pl. Konfijten, v.a. Confire. || (fig.) In iets gekonfijt zijn, connaître qc. à fond. Konfijter, m. Confiseur, confiturier, m. Konfijtster, f. Confiseuse, confiturière, f. Konfituurdoos, f. Galon, m.

Konfilje, f. Citronelle, mélisse, f.

Kongeraal, m. Congre, m., anguille de mer, f.

Konijn, n. Lapin, m. Jong k-, lapereau, m. Tam k-, lapin de clapier. Wild k-, lapin de garenne. Konijnachtig, adj. Qui ressemble au lapin. Konijnenberg, m. Garenne, f. Konijnenblad, n. Plantain, m. Konijnenbosch, n. Garenne, f. Konijnenfokker, m. Celui qui élève des lapins. Konijnenfokkerij, f. Action d'élever des lapins. Konijnenhaar, n. Poil de lapin, m. Konijnenhok, n. Clapier, m. Konijnenhol, n. Halot, clapier, terrier, m. Konijnenkooi, f., konijnenkot, n. Clapier, m. Konijnenkruid, n. Laiteron, laceron, m. Konijnennet, n. Bourse, f. Konijnenpastei, f. Pâté de lapin, m. Konijnenperk, n. Garenne, f. Konijnenveld, n. Champ où il y a des lapins, m. Konijnenwachter, m. Garennier, m. Konijnevel, n. Peau de lapin, f. Konijnevleesch, n. Chair de lapin, f. Konijntje, n. Lapereau, m.

Koning, m. Roi, souverain, m. || (Jeu) Dame, f. || (Chim.) Régule, m. || Arbre, m. (d'une grue). || Mèche (du cabestan), f. Koningdom, n. Royauté, f. Koningen, v.n. Célébrer le jour des Rois. Koningendag, m. Jour des Rois, m., épiphanie, f. Koningin, f. Reine, souveraine, f. || (Jeu) Dame, f. Koninginnenkroon, f. Couronne de reine, f. Konin-

● Zijn kompas is verdraaid, il n'est pas bien disposé.

ginnenkruid, n. Eupatoire, f. Koninginnenmantel, m. Manteau de reine, m. Koningsadelaar, m. Aigle royal, m. Koningsader, f. Veine basilique, f. Koningsappel, m. Ananas, m. Koningsarend, m. v. Koningsadelaar. - Koningsblauw, n. Bleu de roi, m. Koningsbloem, f. Pivoine, f. Koningsbrood, n. Espèce de pâtisserie, f. || Pain de munition, m. Koningschap, n. Royauté, f. Koningsdochter, f. Princesse royale, f. Koningsgeel, n. Jaune de roi, m. Koningsgezind, adj. Royaliste. Koningsgezindheid, f. Royalisme, m. Koningsgier, m. Papa, moine, m. Koningshagedis, f. Basilic, m. Koningshof, n. Cour royale, f. Koningshuis, n. Maison du roi, maison royale, f. Koningskaars, f. (Bot.) Bouillon blanc, bonhomme, m. || Chandelle des rois, f. Koningskind, n. Enfant du roi, enfant royal, m. Koningskleur, f. Pourpre, m. Koningskrakeling, m. Craquelin royal, m. Koningskroon, f. Couronne royale, f., diadème, m. || (Bot.) Fritillaire royale, f. Koningsmantel, m. Manteau royal, m. || (H.n.) Vulcain, m. Koningsmoord, m. Régicide, m. Koningsmoordenaar, -moorder, m. Régicide, m. Koningspapier, n. Papier ministre, m. Koningspruim, f. Reine-claude, f. Koningsschepter, m. Sceptre, m. Koningsschot, n. Coup de roi, m. Koningsslang, f. Boa-constrictor, m. Koningsspel, n. Jonchets, m. pl. Koningsstaf, m. Sceptre, m. Koningstroon, m. Trône royal, m. Koningsvaren, n. Osmonde royale, f. Koningsvisch, m. Able de mer, m. Koningswater, n. Eau régale, f. Koningszalf, f. Basilicon, m. Koningszeer, n. Scrofules, écrouelles, f. pl. Koningszetel, m. Trône, m. Koningszoon, m. Fils de roi, prince royal, m. Koninkje, n. Roitelet, petit roi, m. Koninklijk, adj. Royal. || -, adv. Royalement. Koninkrijk, n. Royaume, m.

Konkel, f. Salope, f. || (fig.) Intrigante, f. || Haillon, m. || (fig.) In de k-s zijn, se trouver dans l'embarras. || -, m. Soufflet, m. || Quenouille, f. Konkelaar, m., -ster, f. Celui, celle qui intrigue bassement. Konkelachtig, adj. Sale, paresseux. Konkelboel, m. Tripotages, m. pl., affaire tripotée, f. Konkelen, v.n. Causer, jaser. || Prendre du café (en cachette). || Machiner, tripoter, intriguer. || -, v.a. Machiner, tramer. Konkelfoes, m. Tripotage, m. Konkelfoezelen, konkelfoezen, v.n. Intriguer, tripoter. Konkelhuis, n. Maison où des commères se réunissent pour prendre le café, f. || Maison où l'on machine, f. Konkelkous, konkelmoer, f. Salope, f. Konkelleen, n. Fief qui tombe de lance en quenouille, m. Konkelpot, m. Pot à café, m. Konkelster, f. Celle qui aime à prendre du café en cachette, commère, f. || Intrigante, f.

Konnen, v. Kunnen. - Konst, etc. v. Kunst, etc.

Konstabel, m. Canonnier, m. Konstabelmajoor, m. Maítre canonnier, m. Konstabelskamer, f. Chambre des canonniers,

[p. 343]

Sainte-Barbe, f. Konstabelsmaat, m. Aide-canonnier, m. Konstabelsmal, n. Vigot(t)e, f. Konstabelstent, f. Canonnière, f.

Kontant, adj. Comptant. || -, adv. Au comptant. || -, m. Espèces sonnantes, f. pl.

Konterfeiten, v.a. Portraire, peindre. || Contrefaire. Konterfeitsel, n. Portrait, m. || Contrefaçon, f.

Konvooi, n. Convoi, m. Onder k- zeilen, aller de conserve. Konvooibrief, m. Billet de convoi, m. Konvooiceel, f. Acquit de la douane, m. Konvooier, m. Navire de convoi, m. Konvooilooper, m. Courtier de navires, commissionnaire, m. Konvooischip, n. Vaisseau de convoi, m.; conserve, f.

Konzenielje, f. Cochenille, f.

Kooi, f. (pop.) Lit, m. Hij is al te k-, il est déjà couché. || Hamac, m. || Bergerie, f. || Cage, volière, f. || Prison, f. Hij zit in de k-, il est en prison. || Canardière, f. || Ruche, f. || (Impr.) Coin, m. Kooieend, f. Canard appelant, m. Kooien, v.a. Mettre en cage, encager. || Prendre (dans une canardière). || (Impr.) Serrer. || -, v.n. Cohabiter. Kooiman, m. Propriétaire d'une canardière, m.

Kook, f. Action de bouillir, f., bouillonnement, m. Aan de k- zijn, bouillir. Van de k- zijn, cesser de bouillir. Kookboek, n. Livre de cuisine, m. Kookbuis, f. Bouilleur, m. Kookfornuis, n. Fourneau de cuisine, m. Kookgereedschap, n. Batterie de cuisine, f. Kookhaard, m. Fourneau, m. || (fig.) Foyer, m. Kookhitte, f. Température d'ébullition, f. Kookhok, n. v. Kombof. - Kookhuis, n. Cuisine, f. Kookkachel, f. Cuisinière, f. Kookketel, m. Marmite, f., chaudron, m. Kookkunst, f. Cuisine, f., art culinaire, m. Kooklepel, m. Cuiller à pot, f. Kookmachine, f. Digesteur, poêle-fourneau, m. Kookpan, f. Casserole, f. Kookplaats, f. Cuisine, f. Kookpot, m. Pot, m., marmite, f. Kookpunt, n. Point d'ébullition, m. Kookschool, f. École ménagère, f. Kooksel, n. Ce qu'on a fait bouillir. || Décoction, f. Kookster, f. Celle qui fait bouillir, cuisinière, f. Kookstuk, n. Pièce de viande à bouillir, f. Kooktoestel, n. Appareil à cuire, m. Kookvleesch, n. Bouilli, m. Kookvrouw, f. Cuisinière, f.

Kool, f. (Bot.) Chou, m. || (Prov.) Het sop is de k- niet waard, le jeu ne vaut pas la chandelle. Iemand eene k- stoven, jouer un tour à q. Iets om de k- zeggen, dire qc. pour badiner, rire (ou) plaisanter. Iemand k- verkoopen, en faire a croire à q.

Kool, f. Charbon, m. Tot k- maken, carboniser. || Houille, f. Doove k-, charbon éteint, m. In k- leggen, incendier. || (fig.) Gloeiende kolen op iemands hoofd hoopen, combler q. de bienfaits. (Pour les composés, v. Kolenbak, etc.) - Koolachtig, adj. Carboneux. Koolader, f. Veine de houille, f. Koolaarde, f. Terre qui contient de la houille, houille, f. Koolbaars, m. (H.n.) Perche noire, f.

Koolblad, n. Feuille de chou, f. Koolbijter, m. Sauterelle, f. Koolduif, f. Pigeon ramier, m. Koolhaas, m. Lièvre nourri de choux, m. || (fig.) Homme qui mérite peu de

● Hij heeft de kooi lek gevaren, il a perdu sa place (par sa faute).

confiance, m. Koolhof, m. Jardin planté de choux, m. Koolkapelletjes, n. pl. (H.n.) Papillons de chou, brassicaires, m. pl.

Koollaag, f. v. Koolader.

Koolluis, f. Ver à chou, m.

Koolmees, f. Mésange charbonnière, mesangère, f.

Koolmoes, n. Potage aux choux, m. Koolpalm, m. Palmiste, m. Koolplant, f. Plante de chou, f. Koolrabi, f. Chou-rave, m. Koolraap, f. Chou-rave, m. Koolsop, n. Soupe aux choux, f. Koolspruit, f. Rejeton (ou) jet de chou, m.

Koolstof, f. (Chim.) Carbone, m. K- bevattend, carburé, carboné. Koolstofzuur, n. Acide carbonique, m. Koolstofverbinding, f. Carbure, m.

Koolstronk, -struik, m. Trognon de chou, m.

Koolteer, n. Goudron minéral, coaltar, m. Kooltjevuur, n. (Bot.) Adonide d'automne, f.

Kooltuin, m. v. Koolhof.

Koolwaterstof, f. Hydrogène carburé, m. Koolwaterstofverbinding, f. Hydrocarbure, m.

Koolworm, m. (H.n.) Ver à chou, m. Koolzaad, n. Colza, colzat, m., semence, graine de chou, f.

Koolzuur, n. Acide carbonique, m. || -, adj. Carbonate, carbonaté. Koolzuurhoudend, adj. Carbonaté. Koolzuurwater, n. Eau chargée d'acide carbonique, f. Koolzwart, adj. Noir comme du charbon.

Koomenij, f., etc. v. Komenij, etc. - Koomenschap, f. Commerce, m.

Koon, f. Joue, f. Koonslag, m. Soufflet, m.

Koop, m. Achat, m., emplette, f. Te k- zijn, être à vendre. Te k- stellen (of) bieden, mettre en vente. || (fig.) Iets te k- dragen, mettre qc. à l'enchère, afficher. || Achat, m., emplette, f. Eenen k- sluiten, faire un achat (ou) une emplette, conclure un marché. Op den k- toe, par-dessus le marché, K- geven, se désister. Den k- opzeggen, se dédire. Koopakte, f. Contrat d'achat et de vente, m. Koopal, m. et f. Celui, celle qui aime à acheter. Koopbrief, m. Lettre d'achat, f., contrat d'acquisition, titre de possession, m. Koopdag, m. Jour de vente, m. Koopen, v.a. Acheter, acquérir, faire l'acquisition de. Zich in een gesticht k-, s'acheter une place dans un hospice. || (Jeu) Prendre. Gekochte kaarten, rentrée, f. Kooper, m. Acheteur, acquéreur, preneur, m. || Adjudicataire, m. Koopgeld, n. Prix d'achat, m. Koopgierig, adj. Qui a grande envie d'acheter. Koopgoed, n. Marchandise, f. Koopgraag, adj. v. Koopgierig. - Koophandel, m. Commerce, négoce, trafic, m. K- drijven, commercer, trafiquer. Kooping, f. v. Koop. - Koopje, n. Bon achat, bon marché, m. Hij heeft er een k- aan, il a acheté cela à bas prix; (fig.) il est dans de beaux draps blancs. Een k- leveren, fournir à bon compte; (fig.) duper. Koopkaarten, f. pl. (Jeu) Talon, m. Koopkontrakt, n. Contrat d'acquisition, contrat de vente, m. Kooplieden, m. pl. v. Koopman. - Kooplust, m. Envie d'acheter, f. Kooplustig, adj. v. Koopgierig. -

[p. 344]

Koopman, m. Marchand, négociant, commerçant, m. Koopmansbediende, m. Commis, m. Koopmansbeurs, f. Bourse du commerce, f. Koopmansboek, n. Livre d'un marchand, m. Koopmansboekhouden, n. Tenue des livres en partie double, f. Koopmansbrief, m. Lettre de commerce, lettre d'affaires, f. Koopmanschap, f. Marchandise, f. || v. Koophandel. - Koopmanschappen, v.n. Faire le commerce, trafiquer. Koopmansgebruik, n. Usage des commerçants, m. Koopmansgeest, m. Esprit mercantile, m. Koopmansgoed, n. Marchandises, f. pl. Koopmanskantoor, n. Comptoir de marchand, m. Koopmansklerk, m. Commis, m. Koopmansstijl, m. Style commercial, m. Kooppenning, m. Prix d'achat, prix de vente, prix, m. || Avance, f. Koopprijs, m. Prix d'achat, prix de vente, prix courant, m. Koopsom, f. Prix d'achat, prix de vente, m. Koopstad, f. Ville marchande, ville commerçante, f. Koopster, f. Acheteuse, f. || Adjudicataire, f. Koopvaarder, m. Capitaine d'un navire marchand, m. || Navire marchand, m. Koopvaardij, f. Commerce maritime, m. Koopvaardijhaven, f. Port marchand, m. Koopvaardijschip, n. Navire marchand, m. Koopvaardijvloot, f. Flotte marchande (escortée), f. Koopvaart, f. v. Koopvaardij. - Koopverdrag, n. v. Koopakte. - Koopvernietigend, adj. (Jur.) Rédhibitoire. Koopvernietiging, f. Rédhibition, f. Koopvrouw, f. Acheteuse, marchande, f. Koopwaar, f. Marchandise, f. Koopziek, adj. Qui aime à acheter. Koopziekte, koopzucht, f. Passion d'acheter, f. Koopzuchtig, adj. Qui a la passion d'acheter.

Koor, n. Choeur, m. Koorboek, n. Antiphonaire, m. Koorleider, m. Coryphée, chef des choeurs, m.

Koord, f. et n. Corde, f., cordon, m. Op de k- dansen, danser sur la corde. || (Taill.) K-en, galons, passements, m. pl. Koorde, f. (Math.) Diagonale, corde, f. Koordedansen, n. Art acrobatique, m. Koordedanser, m., -es, f. Danseur de corde, acrobate, m., danseuse de corde, f. Koordedansersstok, m. Balancier, m. Koordedraaier, koordemaker, m. Cordier, m. Koordenmakerij, f. Corderie, f.

Koordeken, m. Doyen d'un chapitre, m.

Koorden, v.a. Lier, ficeler. Koordewerk, n. Corderie, f. Koordplant, f. Liseron, liseret, liset, m.

Koorgestoelte, n. Stalles, f. pl. Koorgetijden, n. pl. Heures canoniales, f. pl. Koorgezang, n. Plain-chant, m. Koorheer, m. Chanoine, m. Koorhemd, n. Surplis, m. Koorkap, f. Chape, f., pluvial, m. Koorkapdrager, m. Porte-chape, m. Koorkind, n. Enfant de choeur, m. Koorkleed, n. Surplis, m. Koorknaap, m. v. Koorkind. - Koorlamp, f. Lampe du choeur, f. Koorlessenaar, m. Lutrin, m. Koormantel, m. Chape, f. Koormanteltje, n. Camail, m.

Koorn, etc. v. Koren, etc.

Koornon, f. Religieuse du choeur, f.

● Op den kop af, tout juste, exactement.

Koorpels, m. Aumusse, f. Koorrok, m. Surplis, m., chape de choeur, f. Koorstoel, m. Forme, stalle, f.

Koorts, f. Fièvre, affection fébrile, f., mouvement fébrile, m. Alledaagsche koorts, fièvre quotidienne. Derdendaagsche k-, fièvre quarte. Aflatende k-, fièvre intermittente. Aanhoudende k-, fièvre continue. Slepende k-, fièvre lente. Roode k-, fièvre scarlatine. || (fig.) Iemand de k- op het lijf jagen, effrayer q. Koortsaanval, m. Accès de fièvre, m. Koortsachtig, adj. Fiévreux, fébrile. Koortsachtigheid, f. Indisposition fiévreuse, f. || Surexcitation, f. Koortsbast, m. Quinquina, m. Koortsdrank, m. Fébrifuge, m. Koortsgloed, m. Chaleur de la fièvre, f. || Passion enfiévrée, f. Koortshitte, f. Épiphlogisme, m. Koortsig, adj. Fiévreux, fébricitant. || Fébrile. Koortsigheid, f. Indisposition fiévreuse, fièvre, f. Koortsmiddel, n. Fébrifuge, m. Koortspoeder, n. Poudre antifébrile, f. Koortstijd, m. Époque de la fièvre, f. Koortsverdrijvend, adj. Fèbrifuge, antifébrile. Koortsverwekkend, adj. Fébrile, fiévreux. Koortsvlekken, f. pl. (Méd.) Pétéchies, f. pl. Koortswerend, adj. v. Koortsverdrijvend. - Koortswortel, m. (Bot.) Pied-de-veau, m., valériane, f.

Koorvrouw, f. Chanoinesse, f. Koorzang, m. Plain-chant, chant d'église, chant grégorien, m. Koorzanger, m. Choriste, m. || Chantre, m. Koorzangeres, f. Choriste, f. || Soeur choriste, f.

Koot, f. Osselet, paturon, talon, m. Uit de k- gaan, se disloquer. Uit de k- doen gaan, déboîter. || (fig.) Vast op zijne k-en staan, être ferme sur ses jambes. Dat werk staat vast op zijne k-en, c'est un ouvrage solide. Kootbeen, n. Astragale, m. Kooten, v.n. Jouer aux osselets. Kootgezwel, n. Javart, m. Kootje, n. Petit astragale, m., phalange, f. Kootjongen, m. Garçon qui joue aux osselets, m. Kootlam, adj. Paralysé. Kootspel, n. Jeu d'astragale, m. Koottijd, m. Saison des osselets, f.

Koove, f. v. Koof.

Koozen, v.a. Flatter, cajoler. Koozer, m. Flatteur, cajoleur, m. Koozerij, f. Flatterie, cajolerie, f.

Kop, m. Coupe, tasse, f. K- koffie, tasse de café. || (Comm.) Litre, m. || (Méd.) (Laat)k-, ventouse, f. Koppen zetten, poser des ventouses.

Kop, m. Tête, f. || Hals over k-, à corps perdu; précipitamment. Iemand den k- voor de voeten leggen, trancher la tête à q. || (fig.) Eenen harden k- hebben, être opiniâtre. || Dat zal hem op den k- druipen, il s'en repentira. || Man met eenen k-, homme d'esprit (ou) de tête, m. Kloeke (ou) schrandere k-, homme d'esprit (ou) de jugement, esprit (ou) homme supérieur, m. || (Artill.) Bourrelet, m. || (Mar.) Homme d'équipage, matelot, m. Een schip van honderd koppen, un bateau de cent hommes d'équipage. || Gros nuage, m. || Koppen der golven, moutons, m. pl. Kopbout, m. Cheville à tête, f.

Kopek, m. (Monn.) Copeck, m.

Koper, n. Cuivre, bronze, m. Geel k-, cuivre jaune, laiton, m. Rood k-, cuivre rouge, m., rosette, f. In k- snijden, graver sur cuivre. ||

[p. 345]

Vaisselle de cuivre, f. || Monnaie de cuivre, f. Koperachtig, adj. Cuivreux. Koperasch, f. Cuivre calciné, m. Koperbergwerk, n. Mine de cuivre, f. Koperblad, n. Feuille de cuivre, f. Koperbloem, f. Fleurs de cuivre, f. pl. Koperdoorn, m. Épine de liquation, f. Koperdraad, m. Fil de laiton, fil d'archal, m. Koperdrukker, m. Taille-doucier, m. v. Plaatdrukker, etc. - Koperen, adj. De cuivre, de bronze. Koperen, v.a. Revêtir de cuivre. Kopererts, n. Airain, minerai de cuivre, m. Kopergeld, n. Monnaie de cuivre, f. Kopergieter, m. Fondeur en cuivre, bossetier, m. Kopergieterij, f. Fonderie en cuivre, f. Kopergroen, n. Vert de gris, m. Koperhoudend, adj. Cuprifère. Koperkleurig, adj. Cuivré, cuivreux. Kopermengsel, n. Fonte, f. Kopermijn, f. Mine de cuivre, f. Kopermunt, f. Monnaie de cuivre, f., billon, m. Koperoxyd, n. Cuproxyde, m. Koperroest, n. Vert de gris, verdet, m. Koperroestig, adj. Érugineux. Koperrood, n. Vitriol, m., couperose, f. Koperroodachtig, adj. Vitriolique. Koperroos, f. Vitriol, m., couperose, f. Koperslagen, n. Métier de chaudronnier, m. Koperslager, m. Chaudronnier, m. Koperslagerij, f., koperslagershandwerk, n., koperslagerskunst, f. Chaudronnerie, f. Koperslagersvrouw, f. Chaudronnière, f. Koperslagerswerk, n. Chaudronnerie, dinanderie, f. Koperslagerswinkel, m. Boutique de chaudronnier, f. Koperslak, n. Scorie, écume de cuivre, f. Kopersmid, m. Chaudronnier, m. Kopersnede, f. Gravure sur cuivre, taille-douce, f. Kopersnijder, m. Graveur sur cuivre, m. Kopersteek, m., kopersteken, n. Gravure, f., art de graver sur cuivre, m. Kopersteker, m. Graveur sur cuivre, m. Kopertouw, n. Paratonnerre fixé au sommet des mâts, m. Kopervervig, adj. Cuivreux, cuivré, bronzé. Kopervijlsel, n. Limaille de cuivre, f. Kopervitriool, n. Sulfate de cuivre, m. Koperwater, n. Vitriol, m. Koperwerk, n. Ouvrage de cuivre, m., chaudronnerie, vaisselle de cuivre, batterie de cuisine, f. Koperwerker, m. Chaudronnier, m. Koperwiek, f. (H.n.) Roselle, grivette, f. Koperwinkel, m. Boutique de chaudronnier, f.

Kopglas, n. (Méd.) Ventouse, f. Kophamer, m. Pannoir, m.

Kopie, f. Imitation, f. || (Peint.) Copie, f. Kopieerder, m. Copiste, m. Kopieermachine, f. Machine à copier, f. Kopieerraam, n. Treillis, m. Kopieerwerk, n. Travail de copie, m. Kopiïst, m. Copiste, m. Kopij, f. Copie, f. Kopijgeld, n. Honoraires, m. pl. Kopijhouder, m. Visorium, m. Kopijrecht, n. Droit d'éditer un ouvrage, m.

Kopje, n. Petite tête, f. || Petite tasse, f. Kopkool, f. Chou cabus, m.

Koppel, m. Lien, m., harde, f. || Troupe, foule, f. || -, n. Couple, m. et f., paire, f. Koppelaar, m., -ster, f. Maquignon, m. || Entremetteur, m., entremetteuse, f. Koppelarij, f. Maquignonnage, m. || Entremise, f. Koppelband, m. Harde, laisse, accouple, f.

● Koperen geld, koperen zielmis, point d'argent, point de suisse.

Koppelbord, n. (Mar.) Renard de la timonerie, m. Koppelbrandpunt, n. Foyer conjugué, m. Koppeldicht, n. Distique, m. Koppelen, v.a. Harder, accoupler, coupler. || Unir, joindre. || S'entremettre. Koppelend, adj. Copulatif, conjonctif. Koppelhaak, m. Crochet de fourreau, m. Koppeling, f. Accouplement, m. || Jonction, liaison, union, f. || Entremise, f. Koppelriem, m., koppelsnoer, n. Laisse, f. Koppelstuk, n. (Mar.) Armure de baux, f. Koppelteeken, n. Trait d'union, tiret, m. Koppeltouw, n. Estroffe, f. Koppelvers, n. Distique, m. Koppelwoord, n. Conjonction, f. || Copule, f.

Koppen, v.a. (Chir.) Ventouser, scarifier. || -, v.n. Bouder, être entêté. Koppensneller, m. Coupeur de têtes, m. Koppenzetter, m., -zetster, f., kopper, m. Poseur, m., -euse f. de ventouses. Kopper(tjes)maandag, m. Lundi perdu, lundi des parjurés, m. Koppig, adj. Entêté, obstiné, têtu, opiniâtre. || Capiteux, fumeux. K-e wijn, vin capiteux. || -, adv. Opiniâtrément, obstinément. Koppigheid, f. Entêtement, m., opiniâtreté, f. Kopping, f. Application de ventouses, scarification, f. Koppootigen, m. pl. Céphalopodes, m. pl. Kopriem, m. Frontail, m. Kopseizen, v. Kapseizen. - Kopsnepper, m. Scarificateur, m. Kopstempel, m. Étibeau, m. Kopster, f. v. Koppenzetster, - Kopstuk, n. Partie de la peau d'une bête où sont les cornes, f. || K- eens tooms, têtière, f. || (Monn.) Monnaie avec une tête. || (fig.) Personne entêtée, f. || (fam.) Moteur, chef, m. Kopwilg, m. v. Knotwilg.

Koraal, m. v. Koorkind. || (Mus.) Choral, chant religieux, m.

Koraal, n. Corail, m. || -, f. Corail, grain de corail, m. || Grain, m. Koraalachtig, adj. Coralloïde. Koraaladder, f. Corallin, m. Koraalagaat, n. Corallachate, f. Koraalbeen, n. Coral, m.

Koraalboek, n. Livre de choeur, m.

Koraaldieren, n. pl. Polypes, m. pl. Koraaldraaier, m. Tourneur en corail, m. Koraalgewas, n. Coralline, f.

Koraalgezang, n. Plain-chant, m.

Koraalhoudend, adj. Corallifère. Koraalkleur, f. Corail, m. Koraalkleurig, adj. Corallin. Koraalkruid, n. Coralline, f. || K-en, corallinées, f. pl.

Koraalmeester, m. Premier chantre de choeur, préchantre, m.

Koraalmos, n. Panache de mer, m. Koraalnet, n. Farais, m. Koraalrif, n. Récif de corail, m. Koraalrood, adj. Corallin, de corail. Koraalschelpdier, n. Coralliophage, m. Koraalschuit, f. Bateau corailleur, m., coraillère, f. Koraalslang, f. Coralle, f. Koraalstam, m. Corallodendron, m. Koraaltakkig, adj. Corallin. Koraalversteening, f. Corallinite, m. et f. Koraalvervig, adj. v. Koraalrood. - Koraalvisscher, m. Corailleur, m. || Bateau corailleur, m. Koraalvisscherij, f. Pêche du corail, f. Koraalvormig, adj. Coralliforme. Koraalwerk, n. Ouvrage de corail, m. Koraalwortel, m. Corallorhize, f. Ko-

[p. 346]

raalzaad, n. Coralloïde, f., polype coralligère, m. Koraalzee, f. Mer de corail, f. Koralen, adj. De corail, corallin, rouge comme le corail.

Koran, m. Alcoran, m.

Korbeel, m. (Archit.) Corbeau, m.

Kordaat, adj. Résolu, courageux. Kordaatheid, f. Fermeté, f., courage, m.

Kordelier, m. Cordelier, m.

Koren, v.n. Avoir des nausées, vomir.

Koren, n. Blé, m., grains, m. pl. || Seigle, m. Dat is k- op zijn molen, cela va au-devant de ses désirs. || Turksche k-, maïs, m. || Het kaf van het k- scheiden, séparer l'ivraie du bon grain. Korenaar, f. Épi de blé, m. Korenaard, m. Champ de blé, m. Korenachtig, adj. Grenu, grené. Korenakker, m. Champ de blé, m. Korenbaard, m. Barbe d'épi, f. Korenberg, m. Grange remplie de blé, f. Korenbeurs, f. Bourse des négociants en grains, f. Korenbijter, m. (H.n.) Charançon, m. || Accapareur de grains, m. Korenblauw, adj. Bleu foncé. Korenbloem, f. Bluet, aubifoin, m. Korenbrand, m. Nielle, f. Korenbrander, m. Distillateur d'eau-de-vie de grains, m. Korenbranderij, f. Distillation d'eau-de-vie de grains, distillerie, f. Korenbrandewijn, m. Eau-de-vie de grains, f. Korendorscher, m. Batteur en grange, m. Korendorsching, f. Action de battre le blé (ou) de battre en grange, f. Korengaffel, f. Fourche à blé, f. Korengarf, f. Gerbe de blé, f. Korengewassen, n. pl. Céréales, f. pl. Korenhalm, m. Tige de blé, f. Korenhandel, m. Commerce de grains, m. Korenhandelaar, m. Marchand de blé, blatier, m. Korenharp, f. Crible, m. Korenheul, f. Coquelicot, m. Korenhoop, m. Monceau de blé, m., meule de blé, f. Korenhuis, n. Halle aux blés, f. Korenhulze, f. Balle de blé, cosse, f. Korenjaar, n. Année où le blé abonde, f. Korenkever, m. Charançon, m. Korenkooper, m. Marchand de grains, m. Korenland, n. Champ de blé, m. Korenlichter, m. Allège à transporter le blé, f. Korenloof, n. Pampe, f. Korenmaaler, m. Moissonneur, m. Korenmaat, f. Mesure pour les grains (ou) de grains, f. Korenmarkt, f. Marché aux grains, m. Korenmeter, m. Mesureur de grains, m. Korenmolen, m. Moulin à grain, m. Korenmot, f. Ver du chapelet, m. Korenoogst, m. Récolte des grains, f. Korenopkooper, m. Accapareur de grains, m. Korenpakhuis, n. Magasin de blé, m. Korenroos, f. Coquelicot, m. Korensla, f. Salade de blé, f. Korenschaal, f. Balance aux blés, f. Korenschelf, f. Meule de grains, f. Korenschip, n. Vaisseau à blé, m. Korenschoof, f. Gerbe de blé, f. Korenschuur, f. Grange, f. || (fig.) Grenier, m. Korensikkel, f. Faucille, f. Korentang, f. Tenette, f. Korentiende, f. Dîme des blés, f. || Champart, m. Korenveld, n. Champ (semé) de blé, m. Korenverschieter, m. Remueur, m. Korenvink, f. Ortolan, m. Korenwan, f. Van, m. Korenwanner, m. Vanneur, m. Korenworm, m. Charançon, m., calandre,

● Zijn koren groen eten, manger son blé en herbe.

f. Korenzeef, f. Crible, m. Korenzeis(en), f. Faux, f. Korenzifter, m. Cribleur, m. Korenzolder, m. Grenier à blé, m.

Korent, f., etc. v. Krent, etc.

Korf, m. Panier, m., corbeille, manne, f. (Ooft)k-, cueilloir, m. || (Rug)k-, hotte, f. Hij leeft uit den k- zonder zorg, il a son pain cuit. Korfdraagster, f. Hotteuse, f. Korfdrager, m. Hotteur, m. Korfflesch, f. Dame-jeanne, bouteille clissée, f. Korfje, n. Petit panier, m., petite corbeille, f., corbillon, m. || Chancelière, f. Korfmaker, m. Vannier, m. Korftabak, f. Canastre, m. Korfvlechter, m. Vannier, m. Korfvol, m. Corbeillée, panerée, f. Korfvormig, adj. En forme de panier, corbiculé.

Korhaan, m. Francolin, m. Korhen, f. Gelinotte, f. Korhoen, n. Francolin, m.

Korint, etc. v. Krent, etc. Korinthisch, adj. Corinthien. C-e bouworde, ordre corinthien, m.

Kork, f. et n. Bouchon, m., etc. v. Kurk, etc.

Kornel, f. Grosse farine de son, recoupe, f.

Kornet, f. (Mus.) Cornet, cornet à bouquin, m. || (Mil.) Cornette, f., guidon, étendard, m. || Cornette, f. || -, m. Cornette, m. Kornetmuts, f. Cornette, f. Kornetplaats, f. Place de cornette, f. Kornetregister, n. (Mus.) Clairon, m.

Kornis, f. Corniche, f. Kornisschaaf, f. Bouvement, m.

Kornoelje, f. Cornouille, f. Kornoeljeboom, m. Cornouiller, m. Kornoeljen, adj. De cornouiller. Kornoeljenhout, n. Bois de cornouiller, m.

Kornuit, m. Ami, associé, m. || Farceur, drôle, noceur, libertin, m. || Assesseur, m.

Koroester, f. Grosse huître, f.

Korporaal, m. Caporal, m. Korporaaldoek, n. Caporal, m. Korporaalschap, n. Grade de caporal, m. || (Peint.) Ronde de nuit, f. Korporaalsstrepen, f. pl. Galons de caporal, m. pl.

Korre, f. Filet à prendre des huîtres, m., drague, f.

Korrel, f. Grain, pepin, m. || (Comm.) Décigramme, m. Korrelachtig, adj. Granuleux. Korrelen, v.a. Granuler, grener. || -, v.n. Se grener. Korrelig, adj. Grenu, plein de grains. Korreling, f. Granulation, f., grelonnage (de la cire), grenage (de la poudre), m. Korrelijzer, n. Grainetoir, m. Korrelklieren, f. pl. Glandes conglomérées, f. pl. Korrelkruit, n. Poudre grenue, sans fumée, f. Korrellak, n. Laque en grains, f. Korreltje, n. Petit grain, m., granule, f. Korrelvormig, adj. Granuliforme. Korrelzeef, f. Grainoir, m.

Korren, v.a. Prendre des huîtres au filet.

Korren, v.n. Roucouler.

Korsettenmaakster, f., korsettenmaker, m. Corsetière, f., corsetier, m.

Korst, f. Croûte, f. || (Méd.) Escarre, f. Korstachtig, adj. Qui ressemble à une croûte, qui a une croûte. Korstbreker, m. Casse-croûte, m. Korsten, v.n. Se couvrir d'une croûte. || Se changer en croûte. Korstgebak, n. Croquette, f. Korstig, adj.

[p. 347]

Qui a une croûte, couvert de croûte. Korstigheid, f. Qualité de ce qui a beaucoup de croûte, f. Korstje, n. Croustille, f., croûton, m. Korstkoraal, n. Cellépore, f. Korstmos, n. Lichen, m. Korstmosachtig, adj. Lichéneux, lichéniforme.

Kort, adj. Court, raccourci, bref. K-er maken, raccourcir. K-e ribben, fausses côtes. || Hij is k- van gezicht, il a la vue basse. || K- van stof zijn, avoir la tête près du bonnet; (fig.) être laconique. || (Cuis.) Tendre. || K- en klein slaan, casser, briser. || Succinct, concis, précis, rapide. K- begrip, sommaire, abrégé, précis, m. K- verhaal, relation succincte, f. || -, adv. Court, bref, brièvement, succinctement. Kort en goed, bref. || Te k-, trop court, trop peu. Te k- schieten bij iemand, être inférieur à q. Er is twee centimes te k-, il y manque deux centimes. Bij iets te k- komen, perdre à qc. Te k- doen, faire tort à. Zich zelven te k- doen, se faire tort à soi-même; se suicider. Een hoofd k-er maken, décapiter. || Binnen k-, dans, sous peu, bientôt. || K- houden, tenir la bride courte (ou) haute à. || Het k- maken, abréger. Maak het k-! finis, cesse! Kortachtig, adj. Un peu court. Kortademig, adj. Asthmatique. Kortademigheid, f. Asthme, m. Kortaf, adv. Tout net. || Succinctement.

Kortage, f. Courtage, m.

Kortarmig, adj. Qui a les bras courts. Kortbeenig, adj. Qui a les jambes courtes. Kortbek, m. Brévirostre, m. Kortbekkig, adj. Brévirostre. Kortbondig, adj. Laconique, succinct, concis. || -, adv. Laconiquement, succinctement. Kortbondigheid, f. Laconisme, m., concision, f. Kortborstig, adj. Asthmatique. || (Vétér.) Poussif. Kortborstigheid, f. Asthme, m., courte haleine, f. Kortbrekig, adj. Cassant, fragile.

Kortegaard, f. Corps-de-garde, m.

Kortelas, f. Coutelas, m.

Kortelijk, adv. Bref, brièvement, sommairement, succinctement. Korteling, m. Bâton court, boulin, m. Kortelings, adv. Depuis peu, récemment, dernièrement, nouvellement. Korten, v.a. Raccourcir, accourcir. || Couper, rogner, retrancher. Den tijd k-, passer (ou) tuer le temps. De nagels k-, rogner les ongles. De vleugels k-, rogner les ailes. || (Mar.) Het anker k-, mettre le vaisseau plus près de ses ancres. De bezaan k-, carguer l'artimon. Den kabel k-, recouvrir le câble. || (Comm.) Rabattre, retrancher, escompter, retenir. || -, v.n. Se raccourcir, s'accourcir. || -, n. Accourcissement, raccourcissement, m. Korthalzig, adj. Qui a le cou court, microtrachèle. Kortharig, adj. Qui a les cheveux (ou) les poils courts. K-e wol, basses laines, f. pl. Kortheid, f. Qualité de ce qui est court, f. || Courte durée, brièveté, f. || Concision, f. || Petitesse, f. || (Cuis.) Tendreté, f. Kortheidshalve, adv. Pour abréger, pour couper court. Korthoornig, adj. Qui a les cornes courtes.

Kortijd, m. Saison de la pêche aux huîtres, f.

Korting, f. Accourcissement, m. || (Comm.) Déduction, retenue, f., rabais, escompte, m. Kortjan, n. Couteau de poche, m. Kortmes, n. Couteau pour enlever le miel et la cire des

● Hij trekt aan het kortste eind, il tient le mauvais bout.

ruches, m. Kortnat, n. Genièvre, m. Kortneuzig, adj. Au nez court. Kortom, adv. Bref, en pen de mots, en un mot. Kortoor, m. Chien essorillé, cheval bretaudé, m. Kortooren, v.a. Essoriller, écourter, bretauder. Kortoorig, adj. Qui a les oreilles courtes.

Kortrijk, n. (Geogr.) Courtrai, m. Kortrijksch, adj. Courtraisien.

Korts, adv. Depuis peu, récemment, dernièrement. Kortschaaf, f. Riflard, m. Kortschaven, v.a. Rifler. Kortsel, n. Rognure, f. Kortsilbig, adj. (Poés.) Bref, composé de syllabes brèves. Kortstaart, m. Courtaud, m. Kortstaarten, v.a. Couper la queue à, courtauder. Kortstengelig, adj. Brévicaule. Kortstondig, adj. Court, bref. Kortswijl, f. Plaisanterie, facétie, f., badinage, passe-temps, m. Kortswijlen, v.n. Plaisanter, rire, badiner, s'amuser. Kortswijler, m. Railleur, plaisant, m. Kortswijlig, adj. Badin, plaisant, facétieux, gai, divertissant, amusant. || -, adv. Facétieusement, plaisamment, gaiement. Kortvleugelig, adj. Brévipenne. Kortvoer, n. Liqueurs, f. pl. || Fourrage, m., mangeaille, f. Kortvoetig, adj. Brévipède. Kortweg, adv. Brièvement, simplement. Kortwieken, v.a. Couper les ailes à. Kortzicht, n. (Comm.) Brève échéance, f. Kortzichtig, adj. Myope. || (fig.) Aveugle. || -, adv. Aveuglément. Kortzichtigheid, f. Vue courte (ou) basse, myopie, f. || (fig.) Aveuglement, m., imprévoyance, f.

Korven, v.a. v. Kerven.

Korven, v.a. Mettre en corbeille, en ruche.

Korzel, adj. Vif, irascible, prompt, peu endurant. || -, adv. Passionnément, avec colère. Korzelheid, f. Vivacité, promptitude, f., emportement, m. Korzelhoofd, m. et f. Tête chaude, f. Korzel(hoofd)ig. v. Korzel. - Korzel(hoofd)igheid, f. v. Korzelheid.

Kossem, m. Fanon, m.

Kost, m. Aliment, manger, m., table, nourriture, alimentation, f., aliments, m. pl. In den k- zijn bij iemand, être en pension chez q. Halve k-, demi-pension. Den k- winnen, aan den k- komen, gagner sa vie. Den k- geven, entretenir, nourrir. K- en kleederen, la nourriture et les vêtements. || (Comm.) Frais, dépens, m. pl., dépense, f., coût, m. Zonder k-, sans frais, exempt de frais. Ten k-e van, aux dépens de. Iemand op k-en jagen, constituer q. en frais. Kostbaar, adj. Coûteux, cher, dispendieux, précieux. K- gesteente, pierre précieuse, f. || Magnifique, superbe, somptueux, splendide. || -, adv. Magnifiquement, somptueusement, splendidement. Kostbaarheid, f. Cherté, qualité d'une chose précieuse, f., prix, m. || Magnificence, somptuosité, splendeur, f. || Chose précieuse, f., objet de prix, m. Kostbaas, m. Hôte, m. Kostelijk, adj. v. Kostbaar. || Excellent, exquis, beau, riche. || Excellent, exquis, délicat, délicieux, recherché. || -, adv. Magnifiquement. || Délicieusement, délicatement. Kostelijkheid, f. v. Kostbaarheid. || Qualité exquise, excellence, délicatesse, f. Kosteloos, adj. Exempt de tous frais, gratuit. || -, adv. Sans frais, gratuite-

[p. 348]

ment. Kosten, v.n. Coûter, revenir à. Wat kost u dit huis? à combien vous revient cette maison? Kost wat kost, quoiqu'il en coûte, à tout prix.

Koster, m. Clerc, sacristain, m. Kosteres, kosterin, f. Femme du sacristain, sacristine, f. Kosterij, f. Habitation du sacristain, f. Kostersambt, n. Fonctions f. pl. de clerc. Kosterschap, n. Office de clerc (ou) de sacristain, m.

Kostganger, kostgast, m., kostgangster, f. Pensionnaire, m. et f. Kostgeld, n. Pension, table, f. Kosthuis, n. Pension, f. Kostjuffer, f. Pensionnaire, f. || Femme qui tient un pensionnat, f. Kostkind, n. (Jeune) pensionnaire, m. et f. Kostleerling, m., -e, f. Èlève pensionnaire, m. et f. Kostschip, n. Navire de réserve, m. Kostscholier, m. Pensionnaire, m. Kostschool, f. Pension, f., pensionnat, m., institution, f. Een kind naar de k- zenden, mettre un enfant en pension. Kostschoolhouder, m. Directeur (ou) maître de pension, m. Kostschoolhoudster, f. Directrice de pension, f. Kostschoolleven, n. Vie de pension, f.

Kostuum, n. Costume, m. || -, f. Coutume, f. Kostuumboek, n. Coutumier, m. Kostumierland, n. Pays (de droit) coutumier, m. Kostumierlijk, adv. Coutumièrement. Kostumierrecht, n. Droit coutumier, m.

Kostvrij, adj. Sans frais, sans dépens. Iemand k- houden, défrayer q. Kostvrouw, f. Femme qui prend des pensionnaires, f. Kostwinner, m. Celui qui gagne le pain pour lui et pour d'autres. Kostwinning, f. Gagne-pain, m.

Kot, n. Taudis, trou, galetas, m. || Chenil, m. || Cachot, m., prison, f. Hij zit in het k-, il est en prison. || (Mar.) Retranchement, m. || K- in eene haringbuis, cabane, f.

Koteren, v.a. Curer. De tanden k-, se curer les dents. || -, v.a. et v.n. Attiser. Kotering, f. Action de curer, f. || Action d'attiser, f. || Raclée, f. Koterhaak, m. Tisonnier, m. Koterstang, f. Attisoir, m.

Kotsen, v.n. (bas) Vomir, dégobiller.

Kotter, m. (Mar.) Cutter, m.

Kou, f. v. Koude. - Koubeitel, m. Ciseau à froid, m. Koud, adj. Froid. K-worden, refroidir. Het is k-, il fait froid. In den k-en grond planten, planter en pleine terre. Een k-e bakker, un boutiquier qui vend du pain. Een k- vuur aanleggen, préparer le feu. || Qui touche peu, qui ne touche point. || Insensible, flegmatique. || -, adv. Froidement, à froid. Koudachtig, adj. Un peu froid. Koudbloedig, adj. Qui a le sang froid. Koudbreukig, koudbros, adj. Cassant à froid, rouverin. Koude, f. Froid, m. K- hebben, avoir froid. Koudekeuken, f. Viandes froides, f. pl. Koudemeter, m. Psychromètre, m. Koudepis, f. (Méd.) Strangurie, rétention d'urine, f. Koudeschaal, f. Soupe froide de pain avec de la bière ou du babeurre, f. Koudheid, f. Froideur, f. Koudjes, adv. Un peu froid. Koudmakend, adj. Réfrigérant. Koudslager, m. Écorcheur, m. Koudvochtig, adj. Flegmatique, froid. || (fig.) Insensible. ||

● Zij is al vroeg in de kousen, elle est tôt sur pied.

-, adv. Froidement, insensiblement. Koudvochtigheid, f. Insensibilité, f., flegme, m. Koudvuur, n. Gangrène, f. Koukleum, m. et f. Personne frileuse, f., frileux, m. Koukrimpen, v.n. Frissonner, avoir froid.

Kous, f. Bas, m. K-en en schoenen aantrekken, chausser, se chausser. (Opper)k-, haut-de-chausses, m. || (Prov.) Met de k- op het hoofd te huis komen, revenir avec sa courte honte. || (Mar.) Braie, f., bargouillet, m. || Mèche, f., bec, m. Kouseband, m. Jarretière, f. Kousenbreien, n. Tricotage des bas, m. Kousenbreier, m. Tricoteur de bas, m. Kousenbreister, f. Tricoteuse de bas, f. Kousenfabrikant, m. Fabricant de bas, chaussetier, m. Kousenhandel, m. Commerce de bas, m. Kousenhandelaar, kousenkooper, m. Marchand de bas, bonnetier, m. Kousenkoopster, f. Marchande de bas, f. Kousenlapper, m., -lapster, f. Ravaudeur, m., -euse, f. Kousenmaker, m. Tricoteur de bas, m. Kousenlint, n. Jarretière, f. Kousenstopper, m. Ravaudeur, m. Kousenstopster, f. Ravaudeuse, f. Kousenweefgetouw, n. Métier à bas, m. Kousenweven, n. Métier de celui qui fait des bas, métier de chaussetier, m. Kousenwever, m. Chaussetier, bonnetier, m. Kousenweverij, f. Métier de chaussetier, m., fabrique de bas, f. Kousenwinkel, m. Boutique de chaussetier, f.

Kout, m. Conversation, f., entretien, discours, m. Kouten, v.n. Causer, parler, s'entretenir. Kouter, m. Causeur, parleur, m.

Kouter, n. Coutre, soc, m. Kouterhout, n. Soupeau, m.

Koutgezel, m. Interlocuteur, m. Kouting, f. Causerie, f. Koutster, f. Causeuse, f.

Kouw, f. Cage, f.

Kouwelijk, adj. Frileux. Kouwelijkheid, f. Trop grande sensibilité au froid, f.

Kozak, m. Cosaque, m. Kozakkendans, m. Cosaque, f. Kozaksch, adj. Cosaque.

Kozijn, m. Cousin, cousin germain, m.

Kozijn, n. Croisée, f.

Kraag, m. Collerette, fraise, f., collet, m. || Cou, chignon, m. || Iemand bij den kr- nemen, prendre q. au collet. Elkander bij den kr- vatten, se colleter. In zijn kr- slaan, boire, manger. Een stuk in zijn kraag hebben, être ivre. || (fig.) Het zal hem zijnen besten kr- kosten, il lui en coûtera la vie. || (Mar.) Collet, collier, m., raie (de mât), f. Kraageend, f. Canard histrion, m. Kraaghop, m. Épimaque, m. Kraagjas, f. Carrick, m. Kraagje, n. Collerette, f., petit collet, m. Kraagmantel, m. Carrick, m. Kraagmanteltje, n. Pèlerine, f. Kraagsteen, m. Corbeau, m., console, f. Kraagtrap(gans), f. Outarde huppée, f.

Kraai, f. Corneille, f. || (Mar.) Crayer, m. || (Prov.) Hij heeft kind noch kr-, il n'a rien au monde qui le gêne. Kraaien, v.n. Croasser. || Chanter, coqueliner. || (Prov.) Geen haan komt er naar kr-, personne ne s'en doutera jamais. Zijn haan kraait koning, il a le dessus. || Crier. || -, v.n. et v.a. Rapporter. || -, v.a. Oproer kr-, exciter une sédition, pousser des cris séditieux. Kraaienbloem, f. Lychnis, m.

[p. 349]

Kraaienmarsch, m. Den kr- blazen, déguerpir, jouer des talons; mourir. Kraaiennest, n. Nid de corneilles, m. Kraaienoog, n. OEil de corneille, m. || (Bot.) Noix vomique, f. Kraaievoet, kraaiepoot, m. Pied de corneille, m. || (Bot.) Pied-de-corneille, m. Kraaier, m. Celui qui croasse (ou) chante. || Rapporteur, m. Kraaiheide, f. (Bot.) Camarine, f. Kraaister, f. Celle qui croasse (ou) qui chante. || Rapporteuse, f.

Kraak, f. (Mar.) Caraque, f. Kraak, m. Craquement, m. Kraakamandel, f. Amande cassante, f. Kraakbeen, n. Cartilage, m. Kraakbeen(acht)ig, adj. Cartilagineux. Kraakbeenbeschrijving, f. Chondrographie, f. Kraakbeenbreuk, f. Porocèle, f. Kraakbeenontsteking, f. Chondrite, f. Kraakbeenverbinding, f. Synchondrose, f. Kraakbeenvisschen, m. pl. Chondroptérigiens, m. pl. Kraakbeenvlies, n. Périchondre, m. Kraakbes, f. Mûre sauvage, f. Kraakporselein, n. Porselaine très fine, f. Kraakschoon, adj. Très propre. Kraaksteen, m. Noyau, m. Kraakster, f. Celle qui casse. Kraakwater, n. Eau seconde, f. Kraakzindelijk, adj. Très propre, propre à l'excès.

Kraal, f. Corail, m. || -, f. Kraal, village, m. Kraalboom, m. Sorbier, m. Kraalrand, m. (Mar.) Chapelet de cabestan, m. Kraalschaaf, f. Mouchette, doucine, f.

Kraam, f. Boutique, échoppe, f. || Petites marchandises, f. pl., quincaillerie, f. || (fam.) Leelijke kr-, mauvaise affaire. || Bagatelles, f. pl.

Kraam, f. Accouchement, m., délivrance, f., couches, f. pl. In de kr- komen, s'accoucher. Kraambed, n. Lit d'accouchée, m. Kraambewaarster, f. Garde-couche, f. Kraambezoek, n. Visite faite à une femme en couches, f. Kraamgoed, n. Merceries, f. pl. || Layette, f. Kraamheer, m. Mari d'une accouchée, m. Kraamkamer, f. Chambre d'accouchée, f. Kraamkind, n. Nouveau-né, m. Kraampje, n. Petite échoppe, f. Kraamsch, adj. Accouchée récemment. Kraamster, f. Vendeuse, f. Kraamstoel, m. Chaise de l'accouchée, f. || Fauteuil, m. Kraamvrouw, f. Accouchée, f. Kraamvrouwenkoorts, f. Fièvre puerpurale, f. Kraamvrouwengasthuis, n. Hospice de la maternité, m. Kraamwaren, f. pl. Petites marchandises, f. pl. Kraamzuivering, f. Lochies, f. pl.

Kraan, m. (H.n.) Grue, f. || (fig.) Een kr- van een vent, un homme crâne, un aigle. || Grue, f., crône, m. || Kr- eens vats, robinet, m. Kraanbalk, m. (Mar.) Bossoir, bosseur, m. Kraanbek, m. (Bot.) Bec-de-grue, géranium, m. || (Méd.) Bec-de-grue, m. Kraanboom, m. Arbre de grue, m. Kraangeld, n. Droit de grue, m. Kraanhals, m. Cou de grue, m. Kraankind, n. Ouvrier qui travaille à la grue, m. || Encaveur, m. Kraanladder, f. Échelier, m. Kraanmeester, m. Maître de grue, directeur de la grue, m. Kraanoog, n. OEil de grue, m. || Noix vomique, f. Kraanoogen, v.n. Dormir les yeux à moitié ouverts. Kraanrad, n. Roue de grue, f. Kraanrecht,

● Het kindje kraait in zijn wiegje, le bambin gazouille (de joie) dans son berceau.

n. Droit de grue, m. Kraansleutel, m. Clef d'un robinet, f. Kraantap, m. Robinet, m. Kraantje, n. Petite grue, f. || Petit robinet, m. Kraanvalk, m. Faucon gruyer, m. Kraanvogel, m. Grue, f. Kraanzaag, f. Scie de scieur de long, f. Kraanzomer, m. Derniers jours d'été, m. pl.

Krab, f. (H.n.) Crabe, cancre, m.

Krab, f. Action d'égratigner, de gratter, f. || Égratignure, f. Krabbedieven, v.a. Chiper. Krabbekat, f. (fig. et fam.) Celle qui aime à gratter. Krabbel, f. Égratignure, f. || Écriture illisible, f., pattes de mouche, f. pl. Krabbelaar, m., -ster, f. Celui, celle qui égratigne (ou) gratte. || Griffonneur, m., griffonneuse, f. || Graveur qui ne connaît pas son métier, m. || Patineur maladroit, m. || Grague, f. Krabbelarij, f. Griffonnage, m. Krabbelen, v.a. et v.n. Gratter, égratigner. || Griffonner. || Op de viool kr-, racler. || Patiner maladroitement. Krabbelig, adj. Mal écrit, mal dessiné, griffonné, barbouillé. Krabbeling, f. Action d'égratigner, etc., f. || Griffonnement, griffonnage, barbouillage, m. Krabbelschrift, n. Griffonnage, m., pattes de mouches, f. pl. Krabbelvuisten, v.n. Se battre à coups de poing. Krabben, v.a. Gratter, égratigner. || (fig. et pop.) Achteruit kr-, se dédire. Krabbeneter, m. (H.n.) Crabier, m. Krabbenhaak, m. Breveux, angon, m. Krabber, m. Celui qui égratigne, égratigneur, m. || Grattoir, m. || Racloir, m., ratissoire, f. || (Mil.) Tire-bourre, m. || Pelle recourbée, f. || Barque de pêcheur de crabes, f. || (fam.) Griffonneur, barbouilleur, mauvais ouvrier, m. Krabbeschuit, f. Barque de pêcheur de crabes, f. Krabbetje, n. Petit cancre, m., petite crabe, f. Krabijzer, n. Paroire, ratissoire, f., grattoir, m. Krabbing, f. Action de gratter, etc., f. Krabsel, n. Raclure, f. Krabspin, f. Thomise, f. Krabster, f. Gratteuse, égratigneuse, f.

Kracht, f. Force, vigueur, f. Al zijne k-en inspannen, faire tous ses efforts. Kr- eens geneesmiddels, vertu (ou) efficacité d'un remède, f. Kr- van vleesch, jus de viande, m. || Pouvoir, m., puissance, f. Uit kr-e van, en vertu de. || Autorité, f., pouvoir, m. Van kr- zijn, être en vigueur. || Violence, f. Met kr- uitspreken, prononcer avec énergie (ou) force, appuyer sur. Krachtdadig, adj. Efficace, puissant, énergique, fort. || -, adv. Efficacement, énergiquement. Krachtdadigheid, f. Efficacité, vigueur, énergie, vertu, f. Krachtelijk, adv. Avec force. Krachteloos, adj. Faible, débile, impuissant, affaibli, sans force, inefficace, sans vertu. || Nul. K- maken, affaiblir, annuler. K- worden, s'affaiblir. || -, adv. Sans force, sans vigueur, faiblement. Krachteloosheid, f. Faiblesse, impuissance, débilité, f., affaiblissement, épuisement, m., inefficacité, nullité, f. Krachtens, prép. En vertu de. Krachtig, adj. Fort, vigoureux, puissant, énergique, actif. K- geneesmiddel, remède énergique (ou) efficace. K- gebed, prière ardente. || K- betoog, démonstration solide, f. || Nourrissant. || -, adv. Fortement, vigoureusement, puissamment, énergiquement, activement, effica-

[p. 350]

cement. Krachtmeter, m. Dynamomètre, m. Krachtseenheid, f. Unité de force, f. Krachtsinspanning, f. Effort, m. Krachtvol, adj. v. Krachtig.

Krag, f. Île flottante, f.

Krak, interj. Crac! || -, m. Craquement, fracas, m. || Crevasse, fente, fêlure, f. || Affaiblissement, m., brèche, f. Zijne gezondheid kreeg een kr-, sa santé reçut une atteinte.

Krak, f. (Bot.) Bruyère, érice, f.

Krakeel, n. Querelle, rixe, f. Krakeelachtig, adj. Querelleur. Krakeelen, v.n. Quereller, se quereller, se disputer. Krakeeler, m. Querelleur, chicaneur, m. Krakeelig, adj. Querelleur. Krakeeling, f. Querelle, f. Krakeellust, m. v. Krakeelziekte. - Krakeelster, f. Querelleuse, f. Krakeelziek, adj. Querelleur. Krakeelziekte, krakeelzucht, f. Humeur querelleuse, envie de quereller, f. Krakeelzuchtig, adj. Querelleur.

Krak(eend), f. Ridelle, f., chipeau, m.

Krakelbezie, f. Myrtille, f. Krakeling, m. Craquelin, m. Kraken, v.a. Croquer, casser. Noten kr-, casser des noix. || (fig.) Kwade noten kr-, augurer mal, prédire des malheurs. Dat is eene harde noot om te kr-, cela est difficile (ou) épineux. Zijne nootjes wel kr-, faire ses foins. || Vider, boire. || Manger, croquer. || Dévorer. || -, v.n. Craquer, craqueter. || Het vriest dat het kraakt, il gèle à pierre fendre. || (Chim.) Détonner. || (fig.) v. Knakken. - Krakend, adj. Craquant, craquetant, croquant. || (Prov.) Kr-e wagens loopen het langst, les pots fêlés durent le plus longtemps. Een kr-e wagen, une personne maladive; une affaire peu sûre. || -, adv. Kr- zindelijk, très propre. Kraker, m. Celui qui casse (ou) croque. || (Noten)kr-, casse-noix, casse-noisette, m. Kraking, f. Craquement, m.

Krakken, v.n. Recevoir une brèche.

Kralen, v.n. Pétiller (dans un verre).

Kram, f. Crampon, m. || Gond, m. || (Rel.) Fermoir, m.

Kramen, v.n. Accoucher.

Kramen, v.n. Vendre en détail. Kramer, m. Mercier, petit marchand, détaillant, débitant, m. || Colporteur, m. Kramergeest, m. Esprit mercantile, m. Kramerij, f. Mercerie, quincaillerie, marchandise, f., métier de détaillant, petit trafic, m. || Accouchement, m. Kramerin, f. Petite marchande, mercière, marchande, f. Kramerskans, f. Bonne fortune, f. Kramer(s)latijn, n. Latin de cuisine, m. || Argot, m. Kramersmars, f. Banne, malle f. (ou) panier de colporteur, m. Kramersstiel, m. Colportage, m. Kramerswaar, f. Mercerie, quincaillerie, f., petites marchandises, f. pl.

Krammat, f. Couche de paille, pour protéger la digue contre les flots, f.

Krammen, v.a. Cramponner, attacher avec des crampons. || (fig.) Attacher. Krammer, m. Raccommodeur m. de vaisselle, f. Krammetje, n. Cramponnet, m. Krammetsvogel, m. Grive, f. Kramming, f. Action de cramponner, f., etc.

Kramp, f. Crampe, f., spasme, m., convul-

● Dit gebouw is een oude krak, ce bâtiment est une masure.

sion, f., mouvement convulsif, m. Krampachtig, adj. Spasmodique, convulsif, nerveux. || -, adv. Par des mouvements spasmodiques. Krampachtigheid, f. Mouvement spasmodique, m. || Caractère de la crampe, m. Krampader, f. Varice, f. Krampaderbreuk, f. Varicocèle, f. Kramphoest, m. Toux convulsive, quinte, f. Krampig, adj. Spasmodique, convulsif. || Sujet à la crampe. Kramplach, m. Rire convulsif, rire sardonique, m. Krampmiddel, n. Remède antispasmodique, m. Kramppijn, f. Douleur spasmodique, f. Kramprog, m. Torpille, f. Krampstillend, krampwerend, adj. Antispasmodique, calmant. Krampvisch, m. Torpille, f. Kramster, f. Raccommodeuse f. de vaisselle. Kramsvogel, m. Grive, f. Kramwerk, n. Action de garnir les digues de paille (ou) de paillassons, f.

Kranig, adj. Crâne, fameux, admirable, chic. || -, adv. Crânement, admirablement, chiquement. Kranigheid, f. Excellence, crânerie, f., chic, m.

Krank, adj. Malade. || Faible, débile, petit, insignifiant, mince. Krankachtig, adj. Maladif. Krankbed, n. Lit de malade, m. Kranke, m. et f. Malade, m. et f. Krankenbewaarder, m. Infirmier, garde-malade, m. Krankenbewaarster, f. Garde-malade, f. Krankenbezoek, n. Visite de malade, f. Krankenbezoeker, m. Visiteur des malades, m. Krankenbezorger, krankenoppasser, m., krankenbezorgster, krankenoppasster, f. Garde-malade, m. et f. Krankheid, krankte, f. Faiblesse, f. || Maladie, indisposition, infirmité, f. Krankhoofd, m. Aliéné, m. Krankhoofdig, adj., -heid, f. v. Krankzinnig, -heid. - Krankzinnig, adj. Fou. || -, adv. Comme un fou. Krankzinnigheid, f. Folie, démence, aliénation mentale, f., délire, m. Krankzinnigengesticht, -huis, n. Hôpital des fous, m., maison des aliénés, f.

Krans, m. Anneau, rond, m. || Guirlande, couronne (de fleurs), f. || Cercle, m. v. Kransje. || (Prov.) Goede wijn behoeft geen kr-, à bon vin point d'enseigne. || (Anat.) Mésentère, m., fraise, f. || (Arch.) Corniche, f. || (Mar.) Collier, m. || (fig.) Grandeur, splendeur, gloire, f. Kransader, f. Veine coronaire, f. Kransbloem, f. Griel, polygala, m. Kransen, v.a. Couronner (de fleurs, etc.), orner de guirlandes, enguirlander. Kransje, n. Petite guirlande, f. || Société, compagnie, f., cercle, m. Kransijzer, n. Chapelet, m. Kransing, f. Action de couronner, etc., f. Kranskruid, n. (Bot.) Marjolaine, f. Kranslijst, f. Listel, entablement, m., corniche, f. Kransnaad, m. Suture coronale, f. Kransprop, f. Valet erseau, m. Kransvlechter, m. Celui qui tresse des guirlandes. Kransvormig, adj. Coronoïde. Kranswerk, n. Festons, m. pl., guirlandes, f. pl. Kranswijze, adv. En forme de guirlande, en festons.

Krant, f. Gazette, f., journal, m. Krantenbericht, n. Nouvelle de journal, f. || Annonce, f. Krantendrukker, m. Gazetier, m. Krantendrukkerij, f. Imprimerie de

[p. 351]

journaux, f. Krantenjongen, m. Porteur de journaux, m. Krantennieuws, n. Nouvelles du jour, f. pl. Krantenombrenger, m., krantenombrengster, f. Celui, celle qui distribue les journaux à domicile. Krantenschrijver, m. Gazetier, journaliste, m. Krantier, m. Gazetier, m. Krantenvrouw, f. Porteuse de journaux, f.

Krap, f. (Bot.) Garance, f.

Krap, f. (Rel.) Fermoir, m.

Krap, f. (Cuis.) Côtelette de porc, griblette, f.

Krap(jes), adj. adv. Trop juste, à peine, étroit, serré. Ik zit er kr- bij, je suis à court d'argent. Kr- toekomen, avoir de la peine à nouer les deux bouts.

Kras, adj. Fort, robuste, agile, vigoureux. || Fort, exagéré. Dat is wat kr-, c'est un peu fort, c'est raide. Krasse middelen, remèdes énergiques. Kras, f. Raie, égratignure, rayure, f. Kras, interj. Kr-roepen, croasser. || Bij kris en bij kr- zweren, jurer par tous les diables. || -, m. Croassement, m. Krasborstel, m. Boësse, f. Krasduivels, m. pl. Pigeons à la crapaudine (ou) rôtis sur le gril, m. pl. Krasgat, n. Fente de poche dans une jupe, f. Krasheid, f. Vigueur, énergie, f. || Exagération, f. Krasijzer, n. Tire-bourre, m. || Décrottoir, m. || Frisoir, paroir, m. Krasje, n. Trou de poche, m. || Petite raie, f. Krasselaar, m. Celui qui apprend à patiner. Krasselen, v.n. Dépérir, manquer de santé. || Apprendre à patiner. Krassen, v.a. Gratter, égratigner, rayer, faire des raies sur. || -, v.n. Croasser. || Crier. || (Mus.) Racler. Krasser, m. Celui qui gratte, etc. || Tire-bourre, m. Krassing, f. Croassement, m.

Krat, n. Manne d'osier, f.

Krater, m. Cratère, m.

Kratwagen, m. Voiture à fond mobile, f.

Krauw, f. Coup de griffe, m. Krauwage, f. Gale, f. Krauwel, m. Fourche recourbée, f. || Ongle, m., griffe, f. Krauwen, v.a. Gratter, égratigner. || (fig.) Iemand kr-, laver la tête à q. || Rafler, faire rafle sur. Krauwer, m. Celui qui gratte. || Râteau, m. || (fig.) Maltôtier, m. Krauwerij, f. Action de gratter, égratignure, f. || (fig.) Extorsion, exaction, f. Krauwsel, n. Gale, f. || (fig.) Argent extorqué, m. Krauwster, f. Celle qui gratte (ou) égratigne, égratigneuse, f.

Kreb, f. Crèchie, f. v. Krib.

Kreeft, m. Écrevisse, f. Zoo rood als een kr-, rouge comme un homard. || (fig.) Looze kr-, femme rusée, f. || (Astron.) Cancer, m. Kreeftdicht, n. Palindrome, m. Kreeftenbeschrijving, f. Carcinologie, f. Kreeftengang, m. Marche de l'écrevisse, f. || (fig.) Marche rétrograde, f. Den kr- gaan, reculer, aller à reculons, aller de mal en pis. Kreeftennat, n. Bisque d'écrevisses, f. Kreeftennet, n. Balance, f. Kreeftenval, f. Cassin, m. Kreeftenvangst, f. Pêche aux écrevisses, f. Kreeftsbloem, f. Tournesol, m. Kreeftskeerkring, m. Tropique du cancer, m. Kreeftsoog, n. OEil d'écrevisse, m. Kreeftschaal, f. Carapace, f. Kreeftsschaar, f. Pince d'écrevisse, f. Kreeftvers, n. Palindrome, m. Kreeftwoord, n. Mot palindrome, m.

● Daar zit eene krauw op, il s'agit de nettoyer (ou) de corriger cela.

Kreek, f. Canal sinueux, m. || Crique, f.

Kreel, f. Cordon, petit galon, m. Kreelen, v.a. Border, galonner.

Kreen, adj. Difficile, emporté, maussade.

Kreet, m. Cri, m.

Kreeuwen, v.n. Crier, criailler, pleurnicher. || Quereller.

Kregel(ig), adj. Hargneux, acariâtre, opiniâtre, irascible, querelleur, vif. || -, adv. D'une manière chagrine. Kregel(ig)heid, f. Humeur chagrine, opiniâtreté, f. Kregelkop, m. Homme opiniâtre (ou) peu endurant, m.

Kreits, m. Cercle, m. || (Astron.) Orbite, f. Kreitsbrief, m. (Lettre) circulaire, f.

Krek(t), adv. Précisément, justement.

Krekel, m. Grillon, cri-cri, m., cigale, f. || Caracol, m. Krekelen, v.n. Grillotter. Krekelig, adj., -heid, f. v. Kregel, etc. - Krekelzang, m. Chant du grillon, m.

Krem, m. (H.n.) Passeret, emerillon, m.

Kreng, n. Charogne, f.

Krengen, v.a. Tourner (avec une voiture). || (Mar.) Caréner. || -, v.n. Naviguer en penchant sur le côté, crocher. || Marchandailler. Krenging, f. Action de tourner, etc.

Krenken, v.a. Nuire à, faire tort à, altérer, affaiblir, blesser. Eene wet kr-, déroger à une loi. Iemand in zijne eer kr-, léser q. dans son honneur. Gekrenkte hersenen, cerveau malade (ou) dérangé, m. Krenkend, adj. Dérogatoire, dérogeant. || Blessant, injurieux. Krenker, m. Celui qui nuit, etc. Krenking, f. Affaiblissement, m., altération, dérogation, f. || Action de blesser, atteinte, f. || Mortification, f. Krenkster, f. Celle qui nuit, etc.

Krens(el)en, v.a. Passer au crible, cribler. Krensen, m. pl. Criblures, f. pl.

Krent, f. Raisin de Corinthe, m. Krenteboom, m. Groseiller des Alpes, m. Krentenbrood, n. Pain aux raisins de Corinthe, m. Krentekakker, m. (pop.) Homme timide, m., poule mouillée, f. Krentenkoek, m. Gâteau aux raisins de Corinthe, m. Krenterig, adj. Poltron, couard. || Ladre, chiche, avare. Krenterigheid, f. Couardise, f. || Avarice, f.

Krep, n. Crêpe, m. v. Krip. - Krepijzer, n. Fer à crêper, m. Kreppen, v.a. Crêper.

Krets, f. Gale, f. Kretsborstel, m. Gratteboësse, f. Kretse, f. Carde, f.

Kreuk(el), f. Pli, faux pli, m., ride, f. || Caracol, m., escargot, m. || (fig.) Tache, f. Kreukelen, v.n. v. Kreuken. - Kreukelig, adj. Qui se chiffonne aisément. Kreuken, v.a. Chiffonner, froisser. || Creuser des rides. || Abattre, décourager. || (fig.) Nuire à, tacher. Kreuker, m. Celui qui chiffonne, etc. Kreuking, f. Action de chiffonner, etc. Kreukster, f. Celle qui chiffonne, etc.

Kreunen, v.n. Gémir, soupirer. || - (zich), v. réfl. S'embarrasser, se soucier.

Kreupel, adj. et adv. Boiteux, estropié. Kr- gaan, boiter, clocher. || K-e dichter, mauvais poète, poétereau, m. Den kr-en waard slaan, jeter tout sens dessus dessous; faire un trou à la lune. || Zich kr- lachen, se tordre. || -, adv. K- schrijven, écrire mal. || De betaling

[p. 352]

komt kr- aan, le payement arrive lentement. Kreupele, m. et f. Boiteux, m., boiteuse, f. || (Prov.) De kr- wil voordansen, les moins habiles veulent devancer les autres, c'est gros-Jean qui veut en remontrer à son curé. Kreupelachtig, adj. Un peu boiteux. Kreupelbosch, n. Taillis, m., broussailles, f. pl. Kreupelgras, n. Renouée, f. Kreupelheid, f. Clochement, état de celui (ou) de celle qui boite, m. || Défectuosité, f. Kreupelhout, n. Broussailles, f. pl. Kreupelstraat, f. Petite rue fort sale, f.

Kreus, f. Jable, m. || Rouanne, f. || Trognon de pomme, m. Kreusmes, n. Jabloire, f. Kreuzentrekker, m. Vide-pommes, m.

Krevel, f. Démangeaison, f. Krevelen, v.n. Démanger, chatouiller. Kreveling, f. Démangeaison, f. Krevelkruid, krevelzaad, n. Herbe (ou) semence qui cause des démangeaisons, f. Krevelziekte, f. Danse de Saint-Gui, raphanie, f.

Krib(be), f. Crèche, mangeoire, f. || Crèche, f., petit lit (d'enfant), m. || Clayonnage, m., fagotaille, f.

Krib, f. Xantippe, femme acariâtre, f. Kribbebijten, v.n. Tiquer, avoir un tic. || Souffrir, endurer beaucoup. || -, n. Tic, m. Kribbebijter, m. Cheval qui a le tic, tiqueur, m. || (fig.) Homme hargneux, m. Kribbebijting, f. Tic, m. || Humeur hargneuse, f. Kribbebijtster, -kat, f. Femme hargneuse, f.

Kribbelen, v.a. Griffonner. || -, v.n. Se quereller sans cesse. Kribbeling, f. Griffonnage, m. || Altercation, f. Kribbelschriit, n. Griffonnage, m. Kribben, v.n. Se quereller. || (Archit.) Faire des épis. Kribberij, f. Dispute, f. Kribbig, adj. Querelleur, hargneux. || -, adv. Avec humeur. Kribbigheid, f. Humeur querelleuse (ou) hargneuse, f.

Kriebelen, v.a. et v.n. Griffonner. || Chatouiller, etc. v. Krevelen, etc. Kriebelkrabbelen, v.n. Griffonner. Kriebelmuggetje, n. Simulie, f. Kriebelschrift, n. Griffonnage, m.

Kriek, f. (Bot.) Cerise, f. || K-en over zee, coqueret, alkékengi, m. || (H.n.) Grillon, m. Kriekeboom, m. Cerisier, m. Kriekeboomgaard, m. Cerisaie, f. Kriekeend, f. Sarcelle d'hiver, f. Krieken, v.n. Poindre. || Grilloter. || -, n. Aube du jour, point du jour, m. Kriekensap, n. Jus de cerises, m. Kriekensop, n. Soupe aux cerises, f. Kriekentaart, f. Tarte aux cerises, f. Kriekesteen, m. Noyau de cerise, m.

Kriel, n. Rebut, m., petites pommes, etc., f. pl. || -, m. et f. Petit homme, bout d'homme, nain, m., petite femme, naine, f. || -, f. Panier, m. || Bord, m., bordure, f. Kriel, adj. Volage, folâtre, léger. Krielen, v.n. Fourmiller, grouiller. Krielhaan, m. Cochet, m. Krielheid, f. Pétulance, f. Krielhen, f. Petite poule, f. Krieling, f. Fourmillement, m. Krieltje, n. Bout d'homme, m. || Cochet, m., poule naine, f.

Kriemelaar, m., -ster, f. Lambin, barguigneur, m., barguigneuse, f. Kriemelen, v.n. Lambiner, barguigner. Kriemelig, adj. Lambin, lent, barguigneur. Kriemelschrift,

● Ik zal hem wel onder de knie krijgen, je le ferai plier.

n. Pattes de mouches, f. pl., griffonnage, m.

Kriepen, v.n. Gémir, geindre, se lamenter.

Krieuwel, etc. v. Krevel, krauwel, etc.

Kriezel, f. Brin, m., petite parcelle, f.

Krijg, m. Guerre, f. || (fig.) Dispute, f.

Krijgel, etc. v. Kregel(ig).

Krijgen, v.a. Prendre, saisir. || Prendre, s'emparer de, attraper. || Atteindre, joindre. || Recevoir, obtenir, acquérir, avoir, gagner, parvenir à, venir à bout de. Brieven kr-, recevoir des lettres. Geld kr-, toucher de l'argent. Tanden kr-, faire des dents. Eene ziekte kr-, gagner une maladie. Jongen kr-, mettre bas, avoir des jeunes. Knoppen kr-, pousser (ou) jeter des bourgeons. Aan den gang kr-, mettre en train. Dicht kr-, fermer. Om de ooren, (op zijn baadje), (op zijn broek) kr-, recevoir une raclée. Den zak, (den bons) kr-, recevoir son paquet, être congédié. Eene bediening kr-, obtenir un emploi. Eenen schrik kr-, s'effrayer. Woorden kr-, se disputer. Het te kwaad kr-, avoir le dessous. Ik kreeg lust (of) trek, il me prit envie. Zijne jaren kr-, avancer en âge, se faire vieux. Hoop kr-, concevoir de l'espoir. Eenen kogel kr-, être frappé d'une balle. Iemand lief kr-, prendre de l'inclination pour q., aimer q. Te kr- zijn, se trouver, être. Gedaan kr-, pouvoir finir; être renvoyé. Iets in het hoofd kr-, se mettre qc. dans la tête. Het in het hoofd kr-, perdre la tête; (fig.) devenir fier, vain. Het in het hoofd kr- iets te doen, s'aviser de faire qc. Op de been kr-, mettre sur pied. Iemand tot iets kr-, déterminer q. à faire qc. Men kan hem niet naar de stad kr-, il ne veut pas aller à la ville.

Krijgen, v.n. Faire la guerre, guerroyer. Krijger, m. Guerrier, homme de guerre, m. Krijgertje, n. Jeu de barres, m. Krijgsaangelegenheid, f. Affaire militaire, f. Krijgsadel, m. Noblesse d'épée, f. Krijgsambt, n. Charge militaire, f. Krijgsartikel, n. Article de guerre, règlement militaire, m. Krijgsbanier, f. Bannière de guerre, f. Krijgsbedrijf, n. Exploit, fait d'armes, m. Krijgsbehoeften, f. pl. Munitions, provisions de guerre, f. pl., matériel de guerre, m. Krijgsbeleid, n. Tactique, f. Krijgsbende, f. Troupe, f. Krijgsbestuur, n. Direction de la guerre, f. Krijgsbevelhebber, m. Commandant en chef, m. Krijgsbeweging, f. Évolution, manoeuvre, f. Krijgsbode, m. Courrier de l'armée, m. Krijgsbouwkunde, f. Architecture militaire, fortification, f., génie, m. Krijgsbouwkundige, krijgsbouwmeester, m. Ingénieur militaire, m. Krijgsch, adj. Guerrier, militaire, martial, belliqueux. Krijgsdaad, f. v. Krijgsbedrijf. - Krijgsdeugd, f. Vertu militaire, f. Krijgsdienst, m. Service militaire, service, m. Krijgseed, m. Serment militaire, m. Krijgseer, f. Honneurs militaires, m. pl. Krijgsfakkel, f. Flambeau de la guerre, m. Krijgsgebruik, n. Usage de la guerre, usage militaire, m., coutume (ou) règle de la guerre, f., lois de la guerre, f. pl., raison de guerre, f. Volgens kr-, militairement, selon les usages de la guerre. Krijgsgedruis, n. Bruit de guerre, m. Krijgsgereedschap, n. Machines de guerre, f. pl., attirail, m.

[p. 353]

Krijgsgerecht, n. Conseil de guerre, m., cour martiale, f. Krijgsgeroep, krijgsgeschreeuw, n. Cri de guerre, m. Krijgsgerucht, n. Bruit de guerre, m. Krijgsgetier, n. Bruit de guerre, m. Krijgsgevaar, n. Danger de la guerre, m. Krijgsgevaarte, n. Machine de guerre, f., engin, m. Krijgsgevangen, adj. Prisonnier. Krijgsgevangene, m. Prisonnier de guerre, m. Krijgsgevangenschap, f. Captivité, f. In kr- geraken, tomber entre les mains de l'ennemi. Krijgsgewaad, n. Appareil militaire, uniforme, m. Krijgsgeweer, n. Arme de guerre, f. Krijgsgeweld, n. Force des armes, f. Krijgsgezang, n. Chant de guerre, m. Krijgsgezel, m. Frère d'armes, m. Krijgsgezind, adj. Guerrier, belliqueux. Krijgsgod, m. (Myth.) Dieu de la guerre, Mars, m. Krijgsgodin, f. (Myth.) Déesse de la guerre, Bellone, f. Krijgsgoed, n. Conquête, f. Krijgshaftig, adj. Guerrier, belliqueux. || Brave, vaillant, courageux. || -, adv. En guerrier. || Courageusement. Krijgshaftigheid, f. Humeur guerrière, f. || Bravoure, f., courage, m. Krijgshandel, m. Maniement des armes, art de la guerre, art militaire, m. Krijgshaven, f. Port militaire, port naval, m. Krijgsheir, n. Armée, f. Krijgsheld, m. Guerrier, héros, m. Krijgsheldin, f. Héroïne, guerrière, f. Krijgshoofd, n. Général, chef d'armée, m. Krijgsjongen, m. Goujat, m. Krijgskans, f. Sort de la guerre, sort des armes, m. De kr- is veranderlijk, les armes sont journalières. Krijgskas, f. Caisse militaire, f. Krijgsklaroen, f. Trompette guerrière, f. Krijgsknecht, m. Soldat, troupier, m. Krijgskosten, m. pl. Frais de la guerre, m. pl. Krijgskunde, krijgskunst, f. Art militaire, art de la guerre, m., tactique, stratégie, f. Krijgskundig, adj. Stratégique, expérimenté, habile. Krijgslasten, m. pl. Impositions de la guerre, f. pl. Krijgsleger, n. Armée en campagne, f. Krijgsleven, n. Vie militaire, f. Krijgslied, n. Chanson guerrière, f. Krijgslieden, m. pl. Gens de guerre, soldats, m. pl. Krijgslist, f. Ruse de guerre, f., stratagème, m. Krijgsloon, n. Paye, solde, f. Krijgsmacht, f. Armée, f., forces, f. pl. Krijgsmakker, m. v. Krijgsgezel. - Krijgsman, m. Homme de guerre, soldat, m. Krijgsmansachtig, adj. Comme un guerrier, guerrier. Krijgsmansdeugd, f. Vertu guerrière, f. Krijgsmanseer, f. Honneur militaire, m. Krijgsmansstand, m. Vie militaire, profession des armes, f. Krijgsmantel, m. Casaque (ou) capote de soldat, f. Krijgsmuziek, f. Musique militaire, f. Krijgsoefening, f. Exercice, exercice militaire, m., évolution, f. Krijgsorde, f. Discipline, f. || Ordre militaire, m. Krijgsordening, f. Ordonnance militaire, f., constitutions militaires, f. pl., règlements militaires, m. pl. Krijgsoverste, m. Chef d'armée, général, m. Krijgsplicht, m. Devoir militaire, m. Krijgsplichtig, adj. Conscrit. Krijgsplichtigheid, f. Conscription, obligation de servir, f. Krijgsraad, m. Conseil de guerre, m., cour martiale, f. Krijgsrecht,

● Rood gekreten oogen, des yeux rougis par les larmes.

n. Droit de la guerre, m., loi martiale, f. Krijgsrechter, m. Juge militaire, m. Krijgsroem, m. Gloire militaire, f. Krijgsrok, m. Tunique, f. Krijgsrumoer, n. Bruit de la guerre, m. Krijgsrusting, f. Armement, appareil de guerre, équipement militaire, m., machines de guerre, f. pl. Krijgsschool, f. École militaire, f. Krijgsstraf, f. Punition infligée par le conseil de guerre, f. Krijgstocht, m. Expédition militaire, f. Krijgstoerusting, f. Armements, préparatifs pour la guerre, m. pl. Krijgstooneel, n. Théâtre de la guerre, m. Krijgstrompet, f. Trompette guerrière, f. Krijgstucht, f. Discipline militaire, f. Krijgstuig, n. Machines de guerre, f. pl., attirail, m. Krijgsvaan, f. Drapeau, étendard, m. Krijgsverbond, n. Ligue, alliance, f. Krijgsverrichting, f. Exploit, m., manoeuvre, f. Krijgsvloot, f. Flotte, armée navale, f. Krijgsvolk, n. Guerriers, soldats, m. pl. Krijgsvoorraad, m. Munitions de guerre, f. pl. Krijgswerving, f. Enrôlement, m., levée, f. Krijgswet, f. Loi de la guerre, loi martiale, loi militaire, f. De kr- afkondigen, proclamer (ou) décréter l'état de siège. Krijgswetenschap, f. Science militaire, f. Krijgswezen, n. Département de la guerre, m., guerre, f. Krijgswoord, n. Mot d'ordre, mot du guet, m. || Terme de guerre, m. Krijgszaak, f. Affaire militaire, f. Krijgszang, m. Chant m. de guerre. Krijgszucht, f. Humeur martiale, f., penchant pour la guerre, m. Krijgszuchtig, adj. Martial, belliqueux.

Krijsch, m. Hurlement, m., cris, m. pl. Krijschen, v.n. Crier, criailler, hurler. Krijsching, f. Hurlement, m., cris, m. pl.

Krijt, n. Arène, f., cirque, m. In het kr- treden met iemand, entrer en lice avec q.; (fig.) accepter la discussion avec q.

Krijt, n. Craie, f. Rood kr-, sanguine, rubrique, f. Spaansch kr-, blanc d'Espagne, m. Bij iemand in het kr- staan, devoir à q. Met dubbel kr- schrijven, écorcher un compte, grossir le compte. || (Teeken)kr-, crayon, m. Krijtaarde, f. Terre crétacée, f. Krijtachtig, adj. Crétacé, crayeux, crayonneux. Krijtberg, m. Roche crétacée, f. Krijten, v.a. Enduire de craie.

Krijten, v.n. Pleurer, crier, pleurnicher. Krijtend, adj. Pleureur. || Criant. Kr- onrecht, injustice criante, f. Kr-e schuld, dette criarde, f. Kr-e tiende, dîme criante, f. Krijter, m. Criard, pleureur, m. || (H.n.) Effraie, f. Krijtertje, n. Petit pleureur, m. || Petite effraie, f. || (Mus.) Poche, pochette, f.

Krijtgrond, m. Terrain crétacé, m. Krijtkust, f. Falaise, f. Krijtmijn, f. Carrière de craie, f. Krijtrots, f. v. Krijtberg.

Krijtster, f. Criarde, pleureuse, f.

Krijtstrand, n. Falaise, f. Krijtteekening, f. Dessin à la craie, m.

Krijtwaarder, m. Gardien de la lice, m.

Krijtwit, adj. Blanc comme la craie. || -, n. Blanc de craie, m. Krijtziekte, f. Craie, f.

Krijzelen, v.n. Grincer, v. Knarsen. - Krijzeltanden, v.n. v. Knarsetanden.

[p. 354]

Krik, interj. Crac! cric! Krikkemik, f. Cabre, m., chèvre, f., cric, m. Krikkrakken, v.n. Craquer, craqueter. Krikman, m. Eau-de-vie, f.

Krim, f. (Géogr.) (La) Crimée, f.

Krimp, f. Manque, m., disette, f. Er is nog geene kr-, il y en a encore beaucoup. Krimp, adj. Frais. Krimpdarm, m. et f. Affamé, m., -e, f. || Personne frileuse, f. Krimpelen, v.n. Se recroqueviller. Krimpen, v.n. Se rétrécir, se retirer, se raccourcir. || (Charp.) Se tourmenter, travailler. || Devenir rare, diminuer. || Se contracter. || (Mar.) Changer, tourner (du vent). || Souffrir. Hij krimpt van pijn, il souffre de grandes douleurs. || -, v.a. Mouiller. Laken kr-, décatir du drap. Krimper, m. Homme frileux, m. Krimperd, f. Poisson frais, m. Krimpig, adj. Frileux. Krimping, f. Rétrécissement, retirement, m., contraction, contorsion, f. Kr- der darmen, tranchées, f. pl., colique, f. Kr- der zenuwen, crispation des nerfs, f. Krimpkabeljauw, f. Cabillaud frais, m. Krimpkous, f. Femme frileuse, f. Krimpschelvisch, m. Aiglefin frais, m. Krimpsel, n. Etrécissure, f. Krimpster, f. Femme frileuse, f. Krimpvisch, f. Poisson frais, m. Krimpvrij, adj. Irrétrécissable. Krimpzalm, m. Saumon frais, m.

Kring, m. Cercle, rond, m. || (Astron.) Orbe, m., sphère, orbite, f., halo, m. || (Hist.) Période, f. || (fig.) Sphère (d'activité), f. Huiselijke kr-, famille, f., sein de la famille, m. Hoogere kr-en, classes supérieures, f. pl. In de hoogere kr-en verkeeren, aller dans le monde. || (Mar.) Kr- des kabels rondom de spil, enfilement du câble autour du cabestan, m. Kringachtig, adj. Circulaire, rond. Kringetje, n. Petit cercle, petit rond, m. Kringloop, m. Mouvement rotatoire (ou) circulaire, m. || Périodicité, f., retour périodique, m. Kringmeetkunde, f. Cyclométrie, f. Kringswijze, adj. Circulaire, rond. || -. adv. Circulairement, en cercle. Kringvormig, adj. Circulaire, orbiculaire.

Krinkel, m. Sinuosité, f. || -, f. Maladie des feuilles qui se recroquevillent, cloque, f. Krinkelen, v.n. Serpenter, couler en serpentant. || -, v.a. v. Krenken. - Krinkeling, f. Action de serpenter, f. Krinkelvloed, m. Rivière sinueuse, f.

Krinsen, v.a. Nettoyer, cribler.

Krioel, n. Fourmillement, frétillement, m. Krioelen, v.n. Fourmiller, frétiller. || Faire des raies (ou) des traits sur une ardoise.

Krip, n. Crêpon, crêpe, m. || (Cuis.) Tranche, f. Kripfloers, n. Voile de crêpe, m. Krippeltje, n. Miette de pain, f. Krippen, adj. De crêpon, de crêpe. Krippen, v.a. Friser.

Kris, f. Criss, poignard, m.

Kris, v. Kras. - Kriskrassen, v.n. Grincer, crier.

Krispelen, v.a. Crépir (le cuir).

Krissen, v.n. Pétiller, craqueter. || -, v.a. Tuer à coups de criss.

Kristal, n. Cristal, m. Kristalachtig, adj. Cristalloïde, cristallin. Kristalbeschrijver, m. Cristallographe, m. Kristalbeschrijving, f. Cristallographie, f. Kristalbewerking, f. Cristallerie, f. Kristal-

● Het krioelde van menschen, il y avait foule.

blaasken, n. Cristallin, m. Kristalfabriek, f. Cristallerie, f. Kristalhelder, adj. Cristallin. Kristalkunde, f. Cristallonomie, f. Kristalkundige, m. Cristallographe, m. Kristalleer, f. Cristallographie, f. Kristallen, adj. De cristal. Kristallens, f. Cristallin, m. Kristallig, adj. Cristallin. Kristallijn, n. Cristal, m. || Cristallin, m. Kristallijnen, adj. Cristallin. || (fig.) Cristallin, transparent, diaphane. Kristalmijn, f. Cristallière, f. Kristalschieting, f. Cristallisation, f. Kristalsnijder, m. Cristallier, m. Kristalsnijderij, f. Cristallerie, f. Kristalverzameling, f. Cabinet de cristaux, cristallier, m. Kristalvormen, m. pl. Figures des cristaux, f. pl. Kristalvorming, f. Cristallisation, f. Kristalwaren, f. pl. Cristaux, m. pl. Kristalwerk, n. Cristaux, m. pl. Kristalzweertje, n. Cristalline, f.

Kristelijk, etc. v. Christelijk, etc.

Kritiek, adj. Critique.

Krits, m. v. Kreits. || Apogée, f., comble, éclat, m., fleur, f. De weelde is in haren kr-, le luxe est à son comble.

Krochen, v.n. Geindre, gémir.

Krocht, f. Grotte, crypte, f.

Krodde, f. (Bot.) Ivraie, folle avoine, f.

Kroeg, f. Cabaret, m., taverne, f. || (fam.) Local d'une société d'étudiants, m. Kroegachtig, adj. De cabaret, cabarétique. Kroegen, v.n. Fréquenter les cabarets, aller au cabaret. || Tenir cabaret. Kroeger, m. Pilier de cabaret, m. || Tavernier, m. Kroeghouder, m. Tavernier, cabaretier, m. Kroeghoudster, f. Cabaretière, tavernière, f. Kroegjool, f. Guindaille, f. Kroeglooper, m. Pilier de cabaret, ivrogne, soûlard, m. Kroegvlieg, m. Biberon, ivrogne, m. Kroegwaard, m. Tavernier, m.

Kroep, f. Croup, m.

Kroes, m. Gobelet, m., coupe, f. || Creuset, m.

Kroes, adj. Crépu, crêpé, frisé. || Ridé. || (fig.) Fâché, chagrin. || Déconcerté, égaré. Kroeshaar, n. Cheveux crépus, m. pl. Kroesharig, adj. Qui a les cheveux crépus. Kroeskarper, m. Corassin, m. Kroeskop, m. Tête frisée, f., cheveux crépus, m. pl. || Celui (ou) celle qui a les cheveux crépus.

Kroeskrabber, m. Tion, m. Kroesvormig, adj. En forme de godet.

Kroezelen, v.n. Se crêper, (se) friser. Kroezelig, adj. Crépu, cotonneux. Kroezen, v. Kroezelen. || (pop.) Gobelotter.

Kroft, f. Crypte, f. || Colline pierreuse, f.

Krok, f. (Bot.) Vesce, orobe, f.

Krokodil, m. Crocodile, m. Krokodillentranen, m. pl. Larmes de crocodile, larmes feintes, f. pl.

Krokus, m. Crocus, m. Krokusbloem, f. Fleur de safran, f.

Krol, n. Maisonnette, f., taudis, m.

Krol, f., etc. v. Krul, etc.

Krol, f. Corbeau, m. v. Kraagsteen.

Krollen, v.n. Miauler.

Krollig, adj. Kr- huis, maison à petites chambres, f.

Krolneut, f. Volute, f.

Krolsch, krolziek, adj. En chaleur.

[p. 355]

Krolschheid, krolziekte, f. Chaleur, f.

Krolsteen, m. Diglyphe, m.

Krom, adj. et adv. Courbe, courbé. Kr- maken, courber. Kr- worden, se courber. || Sinueux, tortueux, tortu, anfractueux. || Kr-me beenen, jambes croches (ou) arquées. Kr-merug, dos voûté, m. Eene kling kr- buigen, fausser une lame. Kr- loopen, aller en serpentant, serpenter. || (Charp.) Kr- trekken, travailler, se déjeter. || Tordu, tortillé, courbé. || (fig.) Kr-me gangen, détours, m. pl. Kr-me redeneering, raisonnement absurde. Hij heeft te weinig geld om kr-me sprongen te maken, il est trop pauvre pour faire des escapades. Hij heeft het weer kr- gemaakt, il a de nouveau fait des siennes. Kromme wegen inslaan, se détourner du bon chemin. Kr-me vingers hebben, avoir les doigts crochus, aimer à dérober. || (Prov.) Het geld dat stom is, maakt recht wat kr- is, l'argent fait tout dans le monde. Kromachtig, adj. Un peu tortu, tortueux, sinueux. Krombeen, m. et f. Personne qui a les jambes tortues, f., bancal, m. Krombeenig, adj. Bancal, cagneux. Krombek, m. (Bot.) Haricot courbe, m. || (H.n.) Curvirostre, m. Krombekkig, adj. Curvirostre. Krombladig, adj. Curvifolié. Krombochtig, adj. Tortueux, sinueux. Krombochtigheid, f. Tortuosité, sinuosité, f. Kromdarm, m. Iléon, m. Kromgevingerd, adj. Aux doigts crochus, voleur. Kromhals, m. Torticolis, m. || -, f. (Chim.) Retorte, cornue, f. Kromhalzig, adj. Curvicolle. Kromheid, f. v. Kromte. - Kromhoorn, m. Corne recourbée, f. || (Mus.) Cromorne, m. Kromhout, n. Bois tortu, m., arbres rabougris, m. pl. || (Archit.) Courbe, f. || (Mar.) Courbe, f. Kromhouwer, m. Sabre recourbé, m. Kromliggen, v.n. S'imposer des privations, tirer le diable par la queue. Kromlijnig, adj. Curviligne. Kromloopen, v.n. Marcher courbé. || Dévier, ne pas marcher (ou) couler en ligne droite. Kromme, m. et f. Celui, celle qui est courbé(e), bancal(e), etc. Krommen, v.a. Courber, recourber, cambrer, infléchir, rendre courbe. || -, v.n. Se courber, s'infléchir, se déjeter, se replier, s'arquer. Krommer, m. (Mar.) Courbaton, m., courbe, f., éperon, m. Krommerplaat, f. Épaisse planche de chêne, f. Krommes, n. Serpette, f., aisseau, m. || Tranchet, m. Kromming, f. Action de (se) courber, courbure, inflexion, f. v. Kromte. - Kromneus, m. et f. Celui (ou) celle qui a le nez recourbé, aquilin (ou) tortu. Kromsluiten, v.a. Lier pieds et poings. Kromsnavel, m. Bécard, m. Kromsnavelig, adj. Curvirostre. Kromspreekster, f., kromspreker, m. Baragouineuse, f., baragouineur, m. Kromstaartbier, n. Petite bière, f. Kromstaf, m. Crosse, f. Kromsteven, m. Vaisseau à proue recourbée, m. Kromtaal, f. Jargon, baragouin, m. Kromtalen, v.n. Baragouiner. Kromte, f. Courbure, cambrure, sinuosité, anfractuosité, curvité, tortuosité, inflexion, f. Kromtong, m. et f. Bègue, m. et f., baragouineur, m., baragouineuse, f. Kromtongen, v.a. Bégayer, baragouiner. Kromtongig, adj. Bègue. Kromtrekken, v.n. Se cambrer, se coffiner.

● Dat zet er de kroon op, cela comble la mesure.

Kromvoet, m. et f. Pied bot, m. Kromweg, m. Chemin tortueux, m. Kromwulf, n. Voûte courbe, f. || (Mar.) Revers d'arcasse, m.

Kronen, v.a. Couronner. || Met eenen knuppel kr-, rouer de coups. Kronengoud, n. Or de bas titre, m.

Kroniek, f. Chronique, f., annales, f. pl. Kroniekachtig, adj. En forme de chronique. Kroniekboek, n. Chronique, f. || (Bib.) Paralipomènes, m. pl. Kroniekschrijver, m. Chroniqueur, annaliste, m.

Kroning, f. Couronnement, m. Kroningseed, m. Serment d'un roi à son couronnement, m. Kroningsfeest, n. Fête du couronnement, f. Kroningsplechtigheid, f. Cérémonie du couronnement, f.

Kronkel, m. Pli, faux pli, repli, m. Kr-s en bonkels, anfractuosités, f. pl. || (Méd.) Kr- in de darmen, miséréré, m., passion iliaque, f. Kronkelachtig, adj. Entortillé, plein de faux plis. || Qui va en serpentant. Kronkeldarm, m. (Anat.) Colon, m. Kronkelen, v.a. Faire prendre de mauvais plis, chiffonner, froncer. || -, (Zich), v. réfl. Se replier, s'entortiller. || -, v.n. S'entortiller. || Serpenter, aller en serpentant. Kronkelig, adj. Entortillé, serpentant. Kronkeling, f. Entortillement, m. v. Kronkel. - Kronkelkoord, n. et f. Corde entortillée, f. Kronkelpad, n., kronkelweg, m. Sentier tortueux, détour, m. || (fig.) Détour, m., ruse, f.

Kroon, f. Couronne, guirlande, f. || Kr- van vorsten, couronne, f., diadème, m. || (fig.) De kr- spannen, l'emporter (sur), exceller, primer. Iemand naar de kr- steken, rivaliser avec q. || (fig.) Couronne, f., trône, m. || Royaume, empire, pays, m. || (Archit.) Couronnement, m., corniche, f. || Lustre, chandelier à branches, m. || (Bot.) Ombelle, corolle, f. || (Monn.) Couronne, f., écu, m. || (Chass.) Bois, m., cornes, f. pl. Kroonachtig, adj. En forme de couronne. || (Anat.) Coronaire. || (Bot.) Corollacé. Kroonader, f. Veine coronaire, f. Kroonbalk, m. Poutre de fermeture, f. Kroonband, m. Ligament coronaire, m. Kroonblad, n. Pétale, m. Kroonbloem, f. Fleur coronale, f. Kroonboog, m. Archivolte, f. Kroondragend, adj. Couronné, qui porte une couronne. Kroongewei, n. Tête couronnée, f. Kroongoed, n. Bien (ou) domaine de la couronne, m. Kroonhaar, n. Poils de la couronne du sabot, m. pl. Krooninkomsten, f. pl. Revenus de la couronne, m. pl. Kroonkandelaar, m. Candélabre, m., girandole, f. Kroonkruid, n. Coronille, f. Kroonleen, n. Fief de la couronne, m. Kroonlijst, f. (Archit.) Corniche, f. Kroonluchter, m. Lustre, m. Kroonprins, m. Prince royal, héritier présomptif de la couronne, m. Kroonprinses, f. Princesse royale, f. Kroonrad, n. (Horl.) Roue de champ, f. Kroonranonkel, f. Griel, m. Kroonras, n. Ras à couronne, m. Kroonroover, m. Usurpateur, m. Kroonstuk, n. Chapiteau, couronnement, m. Kroonswijze, adj. (Bot.) En couronne, en ombelle. Kroontjeskruid, n. Persil de montagne, m. Kroonvormig, adj. Coronoïde, coroniforme. || (Bot.) Corolliforme. Kroonwerk, n. (Archit.) Cou-

[p. 356]

ronnement, m. || (Fort.) Ouvrage couronné, m. Kroonwesp, f. Stéphane, m.

Kroos, n. (Bot.) Lentille d'eau, f. || Intérêt, m. || Entrailles, f. pl., fraise, f. Kroosje, n. Petite prune, f. Kroosijzer, n. Jabloire, f.

Kroost, n. Entrailles, f. pl., abattis (d'oie), m. || (Bot.) Lentille d'eau, f. || Herbes marines, f. pl. || Traits du visage, m. pl. || Enfants, m. pl.

Kroot, f. Betterave, f. Krootsuiker, f. Sucre de betterave, m.

Kroozen, v.a. Enlever les lentilles.

Krop, m. Jabot, m., poche, f. Den kr- vullen, remplir sa panse. || (Méd.) Goître, trachéocèle, m. || (fig.) Poitrine, f. || Sein, m., gorge, f. || (Anat.) Orifice, col, m.

Krop, n. Farine de blé non blutée, f.

Krop, f. (Bot.) Laitue pommée, f.

Kropaas, n. Pâton, m. Kropachtig, adj. (Méd.) Goîtreux. Kropader, f. Veine jugulaire, f. Kropbeen, n. Os de la poitrine, m. Kropbrood, n. Pain fait avec de la farine de blé non blutée, pain de ménage, m. Kropduif, f. v. Kropperd. Kropgans, f. Oie grasse, f., pélican blanc, m. Kropgezwel, n. Goître, m. Kropgezwelachtig, adj. Goîtreux. Krophout, n. Bois bombé, m. Kropkool, f. Chou pommé, m. Kroplap, m. Gorgère, gorgerette, f. || Gorgerin, m. Kropmensch, m. Crétin, goîtreux, m. Kroppeer, f. Poire d'angoisse, f. Kroppen, v.a. Remplir le gosier (ou) le jabot. || Engouer. || Boucher, remplir. || (fig.) Leed kr-, souffrir en silence. || Droge aardappels kroppen, les pommes de terre sèches sont difficiles à avaler. Hij zal dat niet kr-, il n'en viendra pas à bout. Hij kan het niet langer kr-, il ne peut plus l'endurer, il n'y tient plus. || Engraisser. || -, v.n. Pommer. Kropper, m. Laitue pommée, f. || Goîtreux, crétin, m. Kropperd, m. Pigeon de grand gosier, m. || (fig.) Homme haineux, m. Kroppig, adj. Sec, qui engoue (ou) étrangle. Kr-e peer, poire d'angoisse, f. || (fig.) Entêté, vindicatif. || (Méd.) Goîtreux. Kropsalade, f. Laitue pommée, f. Krop-uit-den-zak, n. v. Kropbrood. - Kropvogel, m. Oiseau grand gosier, m. || Butor, m. || Oiseau engraissé, m. Kropwangen, f. pl. (Mar.) Guirlandes, f. pl. Kropziekte, f. Crétinisme, m. Kropzweer, f. v. Kropgezwel.

Krot, n. Trou, taudis, m. || -, f. Boue, crotte, f. || Perte, f., déficit, m. Hij zit vol kr-, il est accablé (ou) obéré de dettes.

Krotenstroop, f. Sirop de betterave, m. Krotensuiker, f. Sucre de betterave, m.

Krozen, v.a. Jabler.

Kruchen, v.n. Gémir, se lamenter. Krucherd, m. Geigneur, malade imaginaire, m.

Kruias, f. Vindas de moulin, m.

Kruid, n. Herbe, plante, f., végétal, m. Eetbare kr-en, herbes potagères, f. pl., légumes, m. pl. K-en zoeken, herboriser. || (Méd.) Simple, m., herbe, f. || (Cuis.) Drogue, épicerie, f., épices, f. pl. || (Prov.) Kwaad kr- vergaat niet, mauvaise herbe croît toujours. Ik ken dit kr-, je sais à quoi m'en tenir. Kruidachtig, adj. Herbacé. Kruidafdruksel, n. Herborisation, pierre herborisée, f. Kruidbed, n. Carreau d'herbes, m., planche, f. Kruidbe-

● Dat zit hem in den krop, il ne parvient pas à digérer cela.

schrijver, m. Botanographe, m. Kruidbeschrijving, f. Botanographie, botanologie, f., herbier, m. Kruidboek, n. Herbier, livre de botanique, m. Kruidebrood, n. Pain dans lequel on a cuit de la muscade et de la cannelle, m. Kruiden, v.a. Épicer, assaisonner. Kruidenaftreksel, n. Extrait m. (ou) décoction f. d'herbes. Kruidenbad, n. Bain aromatique, m. Kruidenazijn, v. Kruiderazijn. - Kruidendrank, m. Boisson aromatique, f. || Décoction d'herbes, f. Kruidenhandel, m. Herboristerie, f. Kruidenier, m., -ster, f. Épicier, m., épicière, f. Kruideniersvak, n. Épicerie, f. Kruidenierswaren, f. pl. Épiceries, f. pl. Kruidenierswinkel, m., -zaak, f. Épicerie, f. Kruidenlezer, m. Herboriseur, m. Kruidenlezing, f. Herborisation, f. Kruidenverzameling, f. Herbier, m. Kruiderazijn, m. Vinaigre aux herbes, m. Kruideren, v.a. Appliquer de l'ellébore, sur le poitrail du cheval. Kruiderij, f. Épicerie, f., épices, f. pl. Kruid(er)kaas, f. Fromage vert, m. Kruiderthee, f. Thé médicinal, m. Kruiderwijn, m. Vin d'herbes, m. Kruidetend, adj. Herbivore. Kruideter, m. Herbivore, m. Kruidgroen, adj. Couleur d'herbe. Kruidhandelaar, m. Herboriste, m. Kruidhof, m. Jardin botanique, m. Kruidig, adj. De haut goût, épicé. || (fig.) Net, propre. Kruidigheid, f. Haut goût, m. Kruidje, n. Petite plante, petite herbe, f. Kruidje-roer-mij-niet, n. Sensitive, f., noli me tangere, m. || (fig.) Homme pointilleux, m., femme irascible, f. Kruidkaas, v. Kruiderkaas. - Kruidkenner, m. v. Kruidkundige. - Kruidkoek, m. Pain d'épices, gâteau épicé, m. || Gâteau aux herbes, m. Kruidkunde, f. Botanique, f. Kruidkundig, adj. Qui a rapport à la botanique, versé dans la botanique. Kruidkundige, m. Herboriste, botaniste, m. Kruidleer, f. Botanique, f. Kruidlezer, m. v. Kruidenlezer. - Kruidmaag, f. Herbier, m. Kruidmarkt, f. Marché aux herbes, m. Kruidmenger, m. Pharmacien, m. Kruidmengerij, kruidmengkunde, f. Pharmacie, pharmacognosie, f. Kruidnagel, m. Clou de girofle, m. Kruidnagelboom, m. Giroflier, m. Kruidnagelolie, f. Essence de girofle, f. Kruidnoot, f. Muscade, noix muscade, f. Kruidpeer, f. Poire d'été parfumée, f. Kruidplukker, m. Herboriseur, m. Kruidplukking, f. Herborisation, f. Kruidtuin, m. Jardin botanique, m. Kruidverkooper, m. Droguiste, m. Kruidvervig, adj. De couleur d'herbes. Kruidverzamelaar, m. Herboriseur, m. Kruidvoortbrengend, adj. Herbifère. Kruidvormig, adj. Herbiforme. || Arborisé. Kruidvorming, f. Herbification, f. Kruidwijn, m. Hypocras, vin aromatique, m. v. Kruiderwijn. - Kruidworm, m. Chenille, f. Kruidworst, f. Saucisson, cervelas, m. Kruidzakje, n. (Méd.) Sachet d'herbes employé comme remède externe, m. Kruidzoeker, m. Herboriste, herboriseur, botaniseur, m.

Kruien, v.a. Brouetter, transporter dans une brouette. || (fig.) Pousser, protéger. Iemand

[p. 357]

tot een ambt kr-, procurer un emploi à q. || -, v.n. Brouetter, charrier. Het ijs kruit, la rivière charrie. Kruier, m. Brouettier, crocheteur, portefaix, m. Kruiersgild, n. Corps des crocheteurs, m. Kruiersloon, n. Salaire de crocheteur, m. Kruierswerk, n. Ouvrage de brouettier, travail pénible, m. Kruihaspel, m. v. Kruias. - Kruiing, f. Action de brouetter, etc. || Débâcle, f.

Kruik, f. Cruche, urne, f. Eene kr- vol, une cruchée, f. || (Prov.) De kr- gaat zoolang te water, totdat zij breekt, tant va la cruche à l'eau, qu'à la fin elle se brise. || (fig.) Ergens de kr-en bestellen, diriger une affaire, se mêler de tout.

Kruikar, f. v. Kruiwagen.

Kruiken, v.a. Mettre dans des cruches. Kruikje, n. Cruchon, m. || Petite urne, f.

Kruil, f. Farce, f. Om de kr-, pour rire.

Kruilen, v.n. Roucouler.

Kruiling, m. Petite pomme, f.

Kruiloon, n. v. Kruiersloon.

Kruim, f. Mie, f. || (fig.) Moelle, f., esprit, m., quintessence, f. Daar zit kr- in, cela est plein de force; cela est plein d'esprit. Kruimachtig, adj. Plein de mie, qui ressemble à de la mie (de pain). Kruimel, f. Miette, f. || (fig.) Un peu, tant soit peu, m., miette, f. || (Prov.) De broodkruimels steken hem, il est pétulant, la fortune lui fait perdre toute retenue. Kruimelaar, m., -ster, f. Celui, celle qui émiette (du pain). || (fig.) Avare, m. Kruimelarij, f. Mesquinerie, f. Kruimelen, v.a. Émietter. || -, v.n. S'émier. || (fig.) Agir en avare, être avare. Kruimelig, adj. Qui s'émie aisément. Kr-e aardappelen, pommes de terre farineuses, f. pl. || (fig.) Avare. Kruimeling, f. Action de s'émier, f. v. Kruimel. - Kruimelsuiker, f. Glucose, f. Kruimen, v. Kruimelen. - Kruimig, adj. v. Kruimachtig. || (fig.) Plein d'énergie. Kruimzijde, f. Baisure, f. (du pain). Kruimpje, n. Petite miette, f.

Kruin, f. Couronne, tonsure, f. De kr- scheren, tonsurer. || Sommet de la tête, sinciput, m. || Tête, f. Het schort hem in de kr-, il a le timbre fêlé. || Sommet, m., cime, f. Kruinpunt, n. Zénith, m. Kruinschering, f. Tonsure, f. Kruinstip, f. Zénith, m. Kruintje, n. Petit sommet, etc. || (Bot.) Nombril, m.

Kruipelings, adv. En rampant, à la dérobée. Kruipen, v.n. Ramper, se traîner. Op handen en voeten kr-, marcher à quatre pattes. || Avancer avec peine, aller lentement. || Ramper, s'abaisser. Iemand in 't gat kr-, ramper servilement devant q., flatter bassement q., flagorner q. || Se glisser. Naar bed kr-, se glisser dans son lit. Hij kruipt in alle hoeken en gaten, il se faufile partout. || (Bot.) Ramper. Kruipend, adj. Rampant, reptile. Kr- dier, reptile, m. Kr-e plant, plante rampante. || (fig.) Servile, bas. Kruiper, m. Celui qui rampe. || Mauvais marcheur, m., mazette, f. || (fig.) Homme rampant, adulateur, flagorneur, m. Kruiperwt, f. Pois nain, m. Kruiphaantje, n. Cochet, m. Kruiphennetje, n. Petite poule, f. || Femme petite, f. Kruiphol, n. Trou, m., caverne, f., antre, m. Kruiping, f. Rampement, m. || (fig.) Soumission servile, bassesse, f.

Kruiplank, f. v. Schuierdeel.

● Kruis noch munt hebben, n'avoir ni sou ni maille.

Kruipster, f. Celle qui rampe, etc.

Kruis, n. Croix, f. St-Andrieskr-, croix de St-André, f., sautoir, m. || Crucifix, m. || Signe de la croix, m. || (fig.) Croix, affliction, peine, tribulation, f. || (Prov.) Elk huis heeft zijn kr-, chacun a ses croix dans ce monde. || Over kr- leggen, croiser. Aan het kr- slaan, crucifier. || (Mus.) Dièse, m. Noot met een kr-, dièse, note diésée, f. || Kr- eens paards, croupe, f. || Kr- eener broek, fond, m. || (Venster)kr-, croisée, f. || Kr- van den rug, reins, m. pl. || (Anker)kr-, croisée, f. || (Artill.) Croix, étoile, f. || (Mar.) Over kr- varen, chevaucher. Kruisaanbidders, m. pl. Staurolâtres, m. pl. Kruisaanbidding, f. Staurolâtrie, f. Kruisafneming, f. Descente de la croix, f. Kruisarm, m. Croisillon, m. Kruisband, m. Contre-fiche, f. || Bande, f. Kruisbeeld, n. Crucifix, m. || Toile ouvrée, f. Kruisbeeldwerker, m. Celui qui fait des crucifix. || Tisserand qui fait de la toile ouvrée, m. Kruisbeitel, m. Bec de côté, m. Kruisbek, m. (H.n.) Bec-croisé, m. Kruisberg, m. Calvaire, m. Kruisbes, f. Gadelle, groseille verte, f. Kruisbesseboom, -struik, m. Groseillier épineux, m. Kruisbessenkost, m. Compote de groseilles, f. Kruisbeting, f. (Mar.) Taquet à cornes, m. Kruisbezie, f. Gadelle, f. Kruisbloem, f. (Bot.) Polygale, f. || K-(ig)en, crucifères, f. pl. Kruisboek, n. Main cordée, f. Kruisboelijn, f. Boulinette, f. Kruisboog, m. Arbalète, f. Kruisboogschutter, m. Arbalétrier, m. Kruisboom, m. Croix, f., arbre m. de la croix. || (Bot.) Ricin, m. Kruisboter, f. Beurre de mai, m. Kruisbramsteng, f. Mát de perruche, m. Kruisbroeder, m. Croisé, m. Kruisdagen, m. pl. Rogations, f. pl. Kruisdistel, f. (Bot.) Panicaut, m. Kruisdood, m. Mort sur la croix, f., supplice de la croix, m. Kruisdoorn, m. (Bot.) Nerprun, m. Kruisdragend, adj. Crucifère, crucigère. Kruisdrager, m. Porte-croix, m. Kruisdraging, f. Portement de la croix, m. Kruiselings, adv. En croix, en forme de croix, en travers. Met de beenen kr-, les jambes croisées. Kruisen, v.a. Croiser. || Crucifier, attacher à une croix. || (fig.) Mortifier, chagriner, tourmenter. || Contrarier. Met eene booze vrouw gekruist zijn, être affligé d'une méchante femme. || - (Zich), v. réfl. Faire le signe de la croix. || -, v.n. (Mar.) Croiser. Kruiser, m. Croiseur, m. Kruisgalg, f. Croix, potence, f. Kruisgang, m. Procession, f. Kruisgetuige, m. et f. Martyr, m., martyre, f. Kruisgewelf, n. Arc de cloître, m.; voûte en crête, f. Kruisgewijze, adv. En croix, en sautoir. Kruisgezant, m. Apôtre, m. Kruisharing, m. Hareng caqué après la fête de l'Invention de la Croix (3 mai), m. Kruishaspel, m. Tourniquet, m. Kruishechting, f. Crucifiement, m. Kruisheer, m. Frère de la croix, cellite, m. || v. Kruisridder. - Kruishoek, m. Croisière, station, f. Kruishout, n. Bois de la croix, arbre de la croix, m. || (Charp.) Croisée, f., trusquin, m. || (Impr.) Étendoir, m. || (Mar.) K-en, barreaux, bétons, m. pl. || Pispannes, f. pl. Kruisigen, v.a. Crucifier. Kruisiging, f. Crucifiement, m. Kruising, f. Course,

[p. 358]

croisière, f. || Crucifiement, m. || (Mar.) Étrive, f. || Croisement, m. Kruisjassen, v.n. Jouer aux cartes. Kruisje, n. Petite croix, f., dièse, m. || (fig.) Zij heeft al de drie kr-s achter den rug, elle a déjà dépassé la trentaine. Kruiskazijn, n. (Menuis.) Croisée, f. Kruisken-A, n. Abécédaire, m., croix de par Dieu, f., ABC, m. Kruiskensboek, n. Abécédaire, m. Kruiskensdag, m. Mercredi des cendres, m. Kruiskerk, f. Eglise bâtie en forme de croix, f. Kruisklamp, f. v. Kruisbeting. - Kruiskool, f. Charbon de bois, m. Kruiskruid, n. Seneçon, m., jacobée, f. Kruislaan, f. Allée en croix, allée croisée, f. Kruislat, f. Traverse, f., tassiot, m. Kruisleer, f. Doctrine de la croix, f. Kruislint, n. Cordon noué en croix, m. Kruismast, m. Mât d'artimon, m. Kruisnet, n. Ableret, carrelet, m. Kruisnetspin, f. Fileuse, f. Kruisoffer, n. Sacrifice de la croix, m. Kruispad, n. Carrefour, m. Kruispaal, m. Croix, f. Kruispas, m. Croisé, m. Kruispijn, f. Mal de reins, m. Kruisplanten, f. pl. (Bot.) Crucifères, f. pl. Kruispoorten, f. pl. (Mar.) Sabords de l'arrière, m. pl. Kruispunt, n. Point d'intersection, m. Kruisra, f. Vergue d'artimon, f. Kruisraam, n. Croisée, f. Kruisrad, n. Tourniquet, m. Kruisridder, m Chevalier qui porte une croix, croisé, m. Kruisriem, m. Surdos, surfaix, m. Kruisschei, f. Entretoise croisée, f. Kruisschijf, f. Entretoise croisée, f. Kruisschip, n. Croiseur, m. Kruissjorring, f. Bridure, f. Kruissnavel, m. v. Kruisbek. - Kruissnede, f. Incision cruciale (ou) transversale, f. Kruisspin, f. Araignée porte-croix, f. Kruissprong, m. Entrechat, m. Kruisstag, f. (Mar.) Vergue de perroquet d'artimon, f. Kruissteek, f. Point croisé, m. Kruissteng, f. Perroquet d'artimon, m. Kruisstengwant, n. Haubans du perroquet d'artimon, m. pl. Kruisstraat, f. Carrefour, m. Kruisstrepen, f. pl. Hachures, f. pl. Kruisstuk, n. (Cuis.) Longe, f., aloyau, m. Kruisteeken, n. Croix, f., signe de la croix, m. Kruistocht, m. (Hist.) Croisade, f. || (Mar.) Croisière, course, f. Eenen kr- doen, aller en croisière. Kruistoppenant, f. Balancine du perroquet de fougue, f. Kruisvaan, f. Bannière d'église, f., étendard de la croix, m. || (Hist.) Labarum, m. Kruisvaarder, m. (Hist.) Croisé, m. || (Mar.) Croiseur, m. Kruisvaart, f. v. Kruistocht. - Kruisvenster, n. Croisée, f. Kruisverband, n. Bandage en croix, m. || Contre-fiche, f. Kruisverheffing, f. Exaltation de la Croix, f. Kruisvinding, f. Invention de la Croix, f. Kruisvormig, adj. Cruciforme, crucifère. Kruisvos, m. Renard porte-croix, m. Kruisvuur, n. Feux croisés, m. pl. Kruisweek, f. Semaine des Rogations, f. Kruisweg, m. Carrefour, m. || Chemin de la croix, m. Kruiswortel, m. Croisette, gentiane, f. Kruiswijs, adv. En croix, en forme de croix, croisé. Kruiszeel, n. Bretelles croisées, f. pl. Kruiszeil, n. Voile de perroquet de fougue (ou) d'artimon, f.

Kruit, n. Poudre, poudre à canon, f. || Hij heeft al zijn kr- verschoten, il a vidé son car-

● Hij kan geen kruit ruiken, il craint l'odeur de la poudre, c'est un couard.

quois. Kruitbak, m. Sébile, f. Kruitbalie, f. (Mar.) Baille d'office, f. Kruitbus, f. (Mil.) Poudrière, f. Kruitdamp, m. Fumée de la poudre, f. Kruitfabriek, f. Poudrière, f. Kruithoren, m. Poire à poudre, f. Kruithuis, n. Poudrière, f. Kruitkamer, f. Soute aux poudres, Sainte-Barbe, f. || Chambre d'une bouche à feu, f. Kruitkist, f. Coffre à poudre, m. Kruitkoker, m. Etui à poudre, m. Kruitlading, f. Charge de poudre, f. Kruitlantaren, f. Lanterne sourde, f. Kruitlepel, m. Chargeoir, m. || Coupelle, f. Kruitlucht, f. Odeur de la poudre, f. Kruitmaat, f. Mesure à poudre, coupelle, f. Kruitmagazijn, n. Poudrière, f. Kruitmeel, n. Pulvérin, m. Kruitmolen, m. Moulin à, poudre, m., poudrière, f. Kruitproef, f. Épreuve des poudres, f. || Éprouvette, f. Kruitreuk, m. Odeur de la poudre, f. Kruitschip, n. Vaisseau à poudre, m. Kruitstof, n. Poussier, m. Kruitstoof, f. Séchoir, m. Kruitton, f. Baril à poudre, m. Kruittoren, m. Poudrière, f. Kruitwagen, m. Caisson, m. Kruitworst, f. Saucisson, m. Kruitzak, m. Sac à poudre, m. Kruitzeef, f. Tamis à poudre, égalisoir, m.

Kruiwagen, m. Brouette, f. || (Pap.) Ambalard, m. || (fig.) Protecteur, m. Hij zit op een goeden kr-, il est bien appuyé. Kruiwagenstraf, f. Peine de la brouette, f., travaux forcés, m. pl. Kruizeel, n. Bretelles, f. pl.

Kruizemunt, f. Menthe crépue, f.

Kruk, f. Béquille, anille, potence, f. Op krukken springen, marcher avec des béquilles, béquiller; (fig.) aller très mal. || (Vogel)kr-, chevalet, m. || (Deur)kr-, bouton, m. || -, m. Béquillard, homme qui marche avec des béquilles, m. || (fig.) v. Knoeier. - Krukas, f. Arbre (ou) axe m. coudé. Krukboor, f. Vrille, tarière, f. Krukbout, m. Boulon à potence, m. Krukje, n. Petite béquille, f., etc. || Tabouret, m. Krukken, v.n. Marcher avec des béquilles, béquiller. || Languir, être maladif, gémir. || (fig.) v. Knoeien. - Krukkend, adj. Maladif, valétudinaire. Krukkenkruis, n. (Blas.) Croix potencée, f. Half kr-, croix cramponnée, f. Krukker, m. Béquillard, homme maladif, m. Krukkig, adj. Maladif, valétudinaire. || Maladroit, médiocre. || -, adv. Languissamment. || En mazette, médiocrement. Krukkigheid, f. Langueur, f., état maladif, m. || Qualité de ce qui est bousillé, médiocrité, f. Krukman, m. Béquillard, m. Krukstang, f. Bielle, f. Krukster, f. Femme f. avec des béquilles. || Femme maladive, f.

Krul, f. Boucle, f. Valsche kr-len, boucles postiches. Er zit geene kr- in dat haar, ces cheveux ne frisent pas. || Copeau, m., planure, f. || (Archit.) Volute, f. || (Call.) Ornement, cadeau, m. || Caprice, m. || -, f. pl. (Rhét.) Fleurs, f. pl. Krulbol, m. (Jeu) Boule à deux faces parallèles plates, f. Krulhaar, n. Cheveux frisés, bouclés (ou) crépus, m. pl. || Poil frisé, m. Krulhond, m. Barbet, m. Krulhout, n. Bilboquet, m. Krulijzer, n. Fer à friser, m. Krulkool, f. Chou frisé, chou de Milan, m. Krulkruis, n. (Blas.) Croix recercelée, f. Krulkop, krullebol, m. et f. Personne f. (ou) enfant m. et f. qui a les cheveux bouclés.

[p. 359]

Krullen, v.a. Boucler, anneler, friser, crêper. Fijn kr-, frisotter. || (fig.) Een zacht windje krulde het water, un vent doux ridait l'eau. || -, (Zich), v. réfl. Se friser, se crêper, se rider. || -, v.n. Moutonner, se rider. De zee krult, la mer moutonne. Krullenjongen, m. Apprenti charpentier, m. Krullenmaakster, f. Friseuse, f. Krullenmaker, m. Friseur, m. Krullenmand, f. Panier à copeaux, m. Krullenwijn, m. Vin de copeaux, m. Krulletter, f. Lettre entourée d'ornements, f. Krullig, adj. Aux cheveux frisés (ou) bouclés. || (fam.) Bizarre, fantasque. Krulligheid, f. Qualité de ce qui est frisé, etc. Krullijn, f. Spirale, f. Krulling, f. Frisure, f. Krulmos, n. (Bot.) Ulote, m. Krulpriem, m. Fer à friser, m. Krulsalade, f Romaine, f. Krultabak, m. Tabac frisé, m. Krultang, f. Fer à toupet, m. Krultrek, m. (Call.) Entrelacs, m. Krulwerk, n. Ornements en spirale, m. pl

Kub(be), f. Nasse, f. Kubboot, f. Bateau de pêche à l'anguille, m.

Kubiekgetal, n. Cube, nombre cubique, m. Kubiekinhoud, m., kubiekmeting, f. Cubage, m., cubation, cubature, f.

Kuch, f. Toux sèche, f. || -, n. Pain de munition sec, m. Kuchen, v.n. Tousser. Kucher, m. Tousseur, m. Kuching, f. Toux, f. Kuchster, f. Tousseuse, f.

Kudde, f. Troupeau, m. || (fig.) Troupe, f., ouailles, f. pl. Kuddeboter, f. Saindoux, m. Kuddehoeder, m. Berger, pâtre, m. Kudderoof, kudderoover, m. Abigeat, m. Kuddevoerder, m. Sonnailler, m.

Kuds, f. v. Knots, kodde.

Kuf, f. Cabaret borgne, m.

Kuier, m. Promenade, f., tour, m. Kuieraar, m. Causeur, m. || Promeneur, m. Kuieren, v.n. Se promener, flaner. || Causer. Kuiering, f. Promenade, flanerie, f. || Causerie, f. Kuierstok, m. Canne, f. Kuierweg, m. Promenade, f.

Kuif, f. Huppe, f. || Toupet, m. || Coiffe, coiffure, f. Kuifaap, m. Macaque, m. Kuifduiker, m. Grèbe huppé, m.

Kuifel, m. Coquin, vaurien, m.

Kuifhen, f. Poule huppée, f. Kuifleeuwerik, m. Mauvis, m. Kuifmees, f. Mésange huppée, f. Kuifmuts, f. Coiff(ur)e, f.

Kuiken, etc. v. Kieken, etc. || Mèche de vilebrequin, f.

Kuil, m. Trou, m., fosse, f. || (Jeu) Noyau, m. || (Pêch.) Sac, fond, m. || (Chass.) Tanière, f. || (Mar.) Coffre de navire, m. || Fondrière, f. Kuildek, n. Second pont, m. Kuilen, v.a. Creuser, faire une fosse. || Enterrer, couvrir de terre, mettre dans une fosse. Aardappelen (aan)k-, butter des plantes de pommes de terre. || Enterrer. || -, v.n. Jouer à la fossette. Kuilganger, m. Vidangeur, m. Kuilig, adj. Plein de fosses. Kuiltje, n. Petite fosse, f. || K- in de wang (of) in de kin, fossette, f.

Kuip, f. Cuve, f. Kleine k-, tine, f. K- om vleesch in te zouten, saloir, m. || (Prov.) Hij weet wat vleesch hij in de k- heeft, il sait à qui il a affaire. || K- eener stad, enclos d'une ville, m. || Aan de kuip staan, ouvrer (ou) lessiver.

● De kuif opsteken, monter snr ses ergots. Op den kuier, en promenade.

Kuipen, v.a. Relier (des tonneaux), faire. || -, v.n. Faire le métier de tonnelier. || (fig.) Briguer, intriguer. || -, n. Métier de tonnelier, m., tonnellerie, f. Kuiper, m. Tonnelier, m. || Intrigant, m. Kuiperij, f. Métier de tonnelier, m., tonnellerie, f. || (fig.) Brigue, cabale, intrigue, f. Kuipersambacht, n. Métier de tonnelier, m. Kuipersbaas, m. Maître tonnelier, m. Kuipersbank, f. Colombe, f. Kuipersblok, n. Trochet, m. Kuipersboor, f. Amorçoir, m. Kuipersdissel, m. Erminette, doloire, f. Kuipersdisseltje, n. Aissette, f. Kuipersdrilijzer, n. Rouane, f. Kuipersgereedschap, n. Outils de tonnelier, m. pl. Kuipersgild, n. Corps des tonneliers, m. Kuipershaak, m. Davier, sergent, m. Kuipershamer, m. Maillet de tonnelier, m. Kuipersleerling, m. Apprenti tonnelier, m. Kuipersloon, n. Tonnelage, m. Kuipersschaaf, f. Colombe, f. Kuiperstang, f. Tiretoire, f. Kuipersvrouw, f. Tonnelière, f. Kuiperswerk, n. Tonnelage, m. Kuiperswerkplaats, f. Tonnellerie, f. Kuiphout, n. Douvain, m. Kuiphuis, n. Tonnellerie, f. Kuipje, n. Cuvette, f. Kuiploon, n. Salaire du tonnelier, m. Kuipvol, f. Cuvée, f.

Kuis, f. Massue, f. v. Knods. || Bille, f.

Kuisch, adj. Net, propre, pur. || Chaste, pudique. || -, adv. Proprement. || Chastement. Kuischboom, m. Agnus castus, m. Kuischen, v.a. Nettoyer, purifier, épurer, corriger. || -, n. Nettoyage, nettoiement, m. Kuischer, m. Celui qui nettoie. Kuischheid, f. Chasteté, pudeur, f. Kuischkalf, n. Jeune veau femelle, jeune taureau, m. Kuischmolen, m. Moulin à épurer, m.

Kuisen, v.a. Assommer.

Kuit, f. Mollet, gras de la jambe, m.

Kuit, f. (Pêch.) Frai, m., oeufs, m. pl. K- schieten, frayer. || Ik zal er noch k- noch haring van hebben, je n'en aurai rien. Kuitader, f. Veine surale, f. Kuitbaars, f. Perche oeuvée, f. Kuitbeen, n. Péroné, m. Kuitbot, f. Plie oeuvée, f. Kuitendekker, m. Longue redingote, f. Kuitenflikker, m. Entrechat, m. Kuiter, m. Poisson oeuvé, m. Kuitharing, m. Hareng oeuvé, m. Kuitkarper, m. Carpe oeuvée, f. Kuitkramp, f. Crampe au mollet, f. Kuitspieren, f. pl. Jambiers, m. pl. Kuitvisch, f. Poisson oeuvé, m.

Kuivig, adj. Huppé.

Kuizel, m. Pelote, f. Kuizelen, v.a. Peloter. || -, v.n. v. Keuzelen, etc.

Kuizen, v.a. Assommer.

Kukkel, m. Baiser, m. Kukkelen, v.a. Embrasser.

Kul, f. Flauwe k-, calembredaines, f. pl.

Kulbaars, f. Perche à tête ronde, f.

Kulder, m. v. Kolder.

Kulkoek, f. Farce, mystification, f. K- verkoopen, débiter des plaisanteries. Kullage, f. Mystification, raillerie, f. Kullebroer, m. Plaisant, farceur, m. Kullekenskruid, n. (Bot.) Orchis, m. Kullen, v.a. Mystifier, attraper. Kuller, m. v. Kullebroer.

Kunde, f. Savoir, art, m., science, f., connaissances, f. pl. Kundig, adj. Qui sait. || Informé, instruit, au fait. Der zake k- zijn, con-

[p. 360]

naître (ou) savoir l'affaire. || v. Bedreven. || -, adv. Avec connaissance de cause, savamment. Kundigheid, f. Connaissance, science, f., savoir, m.

Kunne, f. Sexe, m.

Kunnen, v.n. Pouvoir, savoir. Het kan zijn, il se peut. Hij kan dat weten, il est à même de savoir cela. Hij kan dat niet maken, il n'est pas en état de faire cela. Ik kan het niet langer uithouden, je n'en puis plus. Ik kan er niet uit, je n'en sors pas. Ik kan er niet tegen, je ne le supporte pas. Dat kan er niet door, cela est inadmissible, cela dépasse les bornes. || -, v.a. Savoir. Kunst, f. Art, m. Vrije k-en, arts libéraux. Meester in de vrije k-en, maître-ès-arts, m. Zwarte k-, nécromancie, f.; (peint.) manière noire, f. || Adresse, habileté, science, f. Dat is geene k-, cela n'est pas difficile. || Métier, m. || OEuvre d'art, f. || Tour d'adresse, m. Kunsten vertoonen (of) maken, faire des tours. || Truc, m., ruse, mauvaise habitude, f. Ik zal hem die kunsten wel afleeren, je le corrigerai bien de ces mauvaises habitudes. Kunstarm, m. Bras artificiel, m. Kunstazijn, m. Vinaigre artificiel, m. Kunstbewerking, f. Opération, f. Kunstbewoording, f. Terme d'art, terme technique, m. Kunstbloem, f. Fleur artificielle, f. Kunstdraaien, n. Tabletterie, f. Kunstdraaier, m. Tabletier, m. Kunstelen, v.n. Raffiner sur qc. || -, v.a. Faire qc. avec recherche (ou) avec un art raffiné. || -, n. Maniérisme, m., recherche, affectation, f. Kunstelijk, adj. Artificiel, fait avec art, ingénieux. || -, adv. Artificiellement, avec art, ingénieusement, artistement. Kunsteloos, adj. Simple, naturel, sans art. || -, adv. Sans art, simplement, naturellement. Kunsteloosheid, f. Atechnie, qualité de ce qui est sans art, simplicité, f. Kunstenaar, m. Artiste, m. || Ouvrier habile, artisan habile, m. || (Muziek)k-, virtuose, m. Kunstenaarsleven, n. Vie d'artiste, f. Kunstenares, f. Artiste, virtuose, f. Kunstenarij, f. Artifice, m., finesse, subtilité, adresse, f., tour d'adresse, m. Kunstenmaker, m. Baladin, jongleur, m. Kunstgalerij, f. Galerie d'art, galerie de tableaux, f. Kunstgebit, n. Dentier, m. Kunstgeheim, n. Secret artistique, m. Kunstgenoot, m. et f. Confrère, membre d'une société d'artistes (ou) de savants, m. Kunstgenootschap, n. Société de savants (ou) d'artistes, académie, f. Kunstgevoel, n. Sentiment de l'art, m. Kunstgewrocht, n. Production de l'art, oeuvre d'art, f., ouvrage (d'un artiste), m. Kunstgreep, f. Adresse, subtilité, finesse, f., artifice, savoir-faire, m. || Tour, truc, m. Kunsthandel, m. Commerce d'objets d'art, m. Kunsthandelaar, m. Marchand d'ouvrages d'art, marchand de tableaux, m. Kunstig, adj. Fait avec art, ingénieux. || Très habile, très adroit. || -, adv. Avec art. ingénieusement, artistement. || Artificiellement. Kunstigheid, f. Habileté dans l'art, f. || Qualité de ce qui est fait avec art, f. Kunstiglijk, adv. v. Kunstig. - Kunstijs, n. Glace artificielle, f. Kunstje, n. Tour d'adresse, m. Kunstkabinet, n. Cabinet d'objets d'art, m. Kunstkenner, m. Con-

● Er kan niemand meer bij, il n'y a plus de place pour personne.

naisseur, amateur, m. Kunstkennis, f. Connaissance des beaux-arts, f. Kunstkeurig, adj. Extrêmement exquis (ou) délicat. || -, adv. Excellemment. Kunstkeurigheid, f. Qualité de ce qui est extrêmement exquis, etc., f., goût délicat en matière d'art, m. Kunstkooper, m., -koopster, f Marchand d'objets d'art, brocanteur, m., brocanteuse, f. Kunstlicht, n. Lumière artificielle, f. Kunstliefde, f. Amour des beaux-arts, m., philotechnie, f. Kunstliefhebber, m. Amateur d'art, m. Kunstlievend, adj. Qui aime les beaux-arts, connaisseur, philotechnique. Kunstlievendheid, f. Amour des arts, goût pour les beaux-arts, m. Kunstmatig, adj. (Fait) suivant les règles de l'art. || Artificiel. || -, adv. Conformément aux règles de l'art. || Artificiellement. Kunstmatigheid, f. Conformité aux règles de l'art, f. || Recherche, absence de naturel, f. Kunstmest, m. Engrais artificiel, m. Kunstmiddel, n. Moyen (ou) remède artificiel, m. Kunstminnaar, m. v. Kunstliefhebber. - Kunstminnend, adj. v. Kunstlievend. - Kunstnijverheid, f. Art industriel, m. Kunstoog, n. OEil de verre, m. Kunstpok, f. Bouton de vaccin, m. Kunstprent, f. Estampe, f. Kunstrechter, m. Critique d'art, aristarque, m. Kunstregel, m. Règle de l'art, f. Kunstredenaar, m. Rhétoricien, m. Kunstreis, f. Voyage d'apprentissage artistique, m., tournée artistique, f. Kunstrijder, m. Écuyer, m. Kunstrijdster, f. Écuyère, f. Kunstrijk, adj. Artistique. Kunstschilder, m. Artiste peintre, m. Kunstschool, f. Académie des beaux-arts, f. Kunstspringer, m. Voltigeur, m. Kunstsprong, m. Saut de voltige, m. Kunststuk, n. OEuvre d'art, f., chef-d'oeuvre, m. || Tour d'adresse, m. Kunsttaal, f. Langage technique, m., termes techniques, m. pl. Kunsttand, m. Fausse dent, f. Kunsttuig, n. Machine, f., instrument, m. Kunstvaardig, adj. Habile, adroit. Kunstvaardigheid, f. Habileté, adresse, f. Kunstvermogen, n. Art, génie, m. Kunstvlijt, f. Industrie, f. Kunstvoortbrengsel, n. Production artistique, oeuvre d'art, f. Kunstvriend, m. Amateur, connaisseur, m. Kunstvuur, kunstvuurwerk, n. Feu d'artifice, m. Kunstvuurwerker, m. Artificier, m. Kunstwerk, n. Ouvrage d'art, m. Kunstwerktuig, n. Machine, f., instrument, m. Kunstwoord, n. Mot (ou) terme technique, m. Kunstwoordenboek, n. Dictionnaire technologique, m. Kunstzaal, f. Musée, muséum, m. Kunstzin, m. Goût artistique, m. Kunstzweer, f. Cautère, m.

Kuras, f. Cuirasse, f. Kurassier, m. Cuirassier, m.

Kuren, v.n. Cligner des yeux.

Kurenmaker, m. Bouffon, m.

Kurk, n. Liège, m. || -, f. Bouchon, m. Kurkachtig, adj. Liégeux, subéreux. Kurkboom, m. Liège, m. Kurkegeld, n. Droit de bouchon, m. Kurkeik, m. Chêne liège, m. Kurken, adj. De liège. Kurken, v.a. Boucher. Kurkenmandje, n. Panier à bou-

[p. 361]

chons, m. Kurkensnijder, m. Fabricant de bouchons de liège, bouchonnier, m. Kurketrekker, m. Tire-bouchon, m. Kurkijp, kurkolm, m. Ypereau, m. Kurksnijder, m. Bouchonnier, m. Kurkstof, f. Subérine, f.

Kurkuma, f. Curcuma, m., concourme, f.

Kurkvijl, f. Lime en queue de rat, f. Kurkvuurmaker, m. Allume-feux m. de liège.

Kus, m. Baiser, m. Kushandje, n. Baisemain, m. Kusje, n. Petit baiser, m. Kussebaard, kussebek, m. et f. Personne qui aime à donner et recevoir des baisers, f. Kussen, v.a. Embrasser, donner un baiser à. Wakker k-, éveiller par des baisers. De tranen van de wangen k-, essuyer les larmes par ses baisers.

Kussen, n. Coussin, carreau, bourrelet, m. || (fig.) Op het k- geraken, arriver au pouvoir. || (Oor) k-, oreiller, m. || (Mil.) Chevet, coussin, m. Kussenblok, n. Coussinet, m. Kussensloop, f. Taie d'oreiller, f. Kussenstuk, n. Coussinet, m. Kussentje, n. Coussinet, m. Kussenzetel, m. Sofa, m., ottomane, f.

Kust, f. Te k- en te keur, facilement, à souhait, sans peine, sans la moindre difficulté.

Kust, f. Côte, rive, f., bord, m., plage, f., rivage, m. Langs de k- varen, côtoyer, caboter. Steile k-, côte escarpée, côte accore. Eene k- aandoen, aborder une côte. || (fig.) Alle k-en bezoeken, fréquenter toutes sortes de gens. Er zijn kapers op de k-, on nous épie. Kustbatterij, f. Batterie de côte, f. Kustbewaarder, m. Garde-côte, m. Kustbewoner, m. Riverain, m. Kusteiland, n. Ile près de la côte, f. Kusthandel, m. Cabotage, m.

Kusting, f. Hypothèque, f. Kustingbrief, m. Acte d'hypothèque, m.

Kustland, n. Littoral, m. Kustlicht, n. Phare, m. Kustlijn, f. Ligne de la côte, f. Kustloods, m. Pilote côtier, m. Kustrivier, f. Fleuve côtier, m. Kuststreek, f. Côtière, f. Kustvaarder, m. Caboteur, cabotier, m. Kustvaart, f. Cabotage, m. Kustwacht, f. Garde de la côte, f. Kustwachter, m. Garde-côte, m.

Kuun, f. (Bot.) Sarriette, f.

Kuur, f. Boutade, lubie, f., etc. v. Gril.

Kuur, f. Guérison, cure, f.

Kwaad, adj. Mauvais. || Méchant, pervers. Kwade jongen, mauvais garnement, méchant gamin, m. || Pernicieux. || Difficile. || Kw- maken, fâcher, irriter. Kw- worden, se fâcher. || Kwade trouw, mauvaise foi, f. Te kwader ure, malheureusement, par malheur, à contre-temps. Kw- jaar, mauvaise année, f. || Offensant. || (Méd.) Incurable, malin. Kwade koorts, fièvre maligne. Kw- vuur, feu m. Saint-Antoine. Kw- bloed, mauvais sang, m. || Het te kw- hebben, avoir bien de la peine à subsister, être malheureux; ne pas être d'accord. Het te kw- krijgen, avoir le dessous, devenir malheureux. || Iemand een kw- hart toedragen, avoir de la rancune contre q., en vouloir à q. || Dat is zoo kwaad niet, cela n'est pas trop mal. || Hoeveel is er te kw-? combien devons-nous? || -, adv. Mal, méchamment, d'un air fâché. Kwaad, n. Mal, m. || Méchanceté, perversité, f. Kw- doen, mal faire, faire du mal, pécher. || Mal, malheur, m. Dit kan geen kw-, cela ne peut mal, il n'y a rien à craindre. || (Prov.)

● De roede kussen, accepter la punition. Den grond kussen, mordre la poussière.

Van twee kwaden het beste kiezen, de deux maux il faut choisir le moindre. Waar kw- is, komt kw- bij, un malheur ne vient jamais seul. || Kw- van iemand spreken, médire de q. || Injure, offense, f. Ten kwade duiden, prendre en mauvaise part. || Kw- brouwen, avoir de mauvais desseins, tramer quelque méchanceté. || Mal, tort, dommage, m. Iemand veel kw- doen, faire beaucoup de tort à q., nuire beaucoup à q. Kw- van iemand stoken, calomnier q. || (fig.) Diable, m. Kwaadaardig, adj. Méchant, malin, pervers. || -, adv. Méchamment, malignement. Kwaadaardigheid, f. Méchanceté, malignité, malice, perversité, f. Kwaadbloedig, adj. (Méd.) Cacochyme, cacochymique. Kwaadbloedigheid, f. Cacochymie, f. Kwaaddenkend, adj. Soupçonneux. Kwaaddoende, adj. Méchant, malfaisant. Kwaaddoener, m. Méchant, malfaiteur, m. Kwaaddoenster, f. Méchante, femme méchante (ou) malfaisante, f. Kwaadgezind, adj. Malveillant, malintentionné. Kwaadgrond, n. (Méd.) Pityriase, f. Kwaadheid, f. Méchanceté, malignité, malice, f. || Ressentiment, m., colère, f. Kwaadkrijgs, adj. Difficile à avoir. Kwaadsappig, adj. (Méd.) Cacochyme, cachectique. Kwaadsappigheid, f. Cachexie, f. Kwaadschiks, adv. Mal gré. Kwaadspreekster, f. Médisante, calomniatrice, f. Kwaadspreken, v.n. Médire. || -, n. Calomnie, médisance, f. Kwaadsprekend, adj. Médisant, calomnieux. Kwaadsprekendheid, f. Médisance, calomnie, f. Kwaadspreker, m. Médisant, calomniateur, m. Kwaadstoker, m., -stookster, f. Calomniateur, m., -trice, f.; celui, celle qui attise les querelles. Kwaadvochtig, adj. etc. v. Kwaadbloedig. - Kwaadwillig, adj. Malveillant, malintentionné. || Indocile. || -, adv. Avec malveillance. Kwaadwilligheid, f. Malveillance, malignité, malice, mauvaise volonté, f. Kwaadzeer, n. Teigne, f. Kwaadzeerig, adj. Teigneux.

Kwaakeend, f. (H.n.) Garrot, m.

Kwaal, f. Mal, m., maladie, douleur, f. || (fig.) Peine, f., chagrin, tourment, m. || Fléau, m., peste, f. Hij beschouwt het kapitaal als eene kwaal, il tient le capitalisme pour une plaie.

Kwaart, interj. (Mar.) Au quart!

Kwab(be), f. (H.n.) Lotte, f., têtard, m.

Kwab(be), f. Gros morceau, m. || Fanon, m. || Lobe, m. || v. Kropgezwel.

Kwabaal, m. Lotte, f. Kwabbig, adj. Lobulé.

Kwajongen, m. Gamin, vaurien, m. Kwajongensachtig, adj. Comme un gamin. Kwajongensstreek, f. Gaminerie, f.

Kwak, m. Chute, f. || Bruit, m. || Crachat, m. || Bagatelle, f. || Conte, m., sornette, f. || Monceau, m. Een kw- geld, un tas d'argent. || Restes, m. pl. || Eau-de-vie, f. || Goutte, f. || Élève d'une classe latine; ignorant, m. || -, f. Espèce de barque de pêcheur, f.

Kwak, m. (H.n.) Pouacre, m.

Kwaken, v.n. Nasiller. || Siffler. || Coasser. || Caqueter, bavarder.

Kwaker, m. Quaker, quacre, trembleur, m. || (fig.) Fanatique, visionnaire, m. Kwa-

[p. 362]

kerdom, n. Quakerisme, m. Kwakerij, f. Fanatisme, m. Kwakerin, f. Quakeresse, f. Kwakerskerk, f. Église des Quakers, f.

Kwakje, n. Bagatelle, f., etc. v. Kwak.

Kwakkel, m. (H.n.) Caille, f. Jonge kw-, cailleteau, m. || Doove kw-, sourd, m. Kwakkelaar, m. Babillard, m. Kwakkelbeentje, n. Appeau, courcaillet, m. Kwakkelen, v.n. Carcailler, margotter. || Chasser aux cailles. || Être maladif (ou) valétudinaire, v. Sukkelen. || Geler peu. || v. Babbelen. - Kwakkelgeld, n. Menue monnaie, f. Kwakkeling, f. Action de carcailler, f. || Sornettes, f. pl., bavardage, m. Kwakkelkoning, m. (H.n.) Râle, m. Kwakkelnet, n. Tirasse, f. Kwakkelslag, m. Courcaillet, m., rappeaux, m. pl. Kwakkelvorstje, n. Gelée de courte durée, f. Kwakkelwinter, m. Hiver où il gèle et dégèle souvent, m. Kwakkelziekte, f. Maladie chronique, f.

Kwakken, v.n. Faire du bruit (en tombant). || Cracher. || Coasser. || v. Kwakkelen. || -, v.a. Jeter (avec force).

Kwakzalfster, f. Vendeuse d'orviétan, f. Kwakzalven, v.n. Faire le charlatan, charlataner. || Se vanter. || (fig.) Employer beaucoup de remèdes domestiques (ou) de bonne femme. || Tromper. Kwakzalver, m. Charlatan, marchand d'orviétan, m. || Fanfaron, m. Kwakzalverachtig, adj. Charlatanesque. || -, adv. Comme un charlatan. Kwakzalverij, f. Charlatanerie, f., charlatanisme, m. Fanfaronnade, f. || Remède de charlatan, m.

Kwalie, f. Bavarde ennuyeuse, f. Kwalieachtig, adj. Lent et ennuyeux, rabâcheur. || -, adv. Lentement, d'une manière ennuyeuse. Kwaliemoer, f. Vieille rabâcheuse, f. Kwaliën, v.n. Parler lentement, traîner ses paroles, se répéter, rabâcher. || Jaser.

Kwalijk, adj. Malade, faible, maladif. Kw- te pas, indisposé. Kw- worden (of) vallen, s'évanouir, tomber en défaillance. || Difficile. || -, adv. Mal. Kw- tevreden zijn, être mécontent, n'être pas content du tout. Kw- verstaan, mal comprendre, se méprendre. Kw- varen, être malade (ou) avoir du malheur. Er kw- aan zijn, être en mauvais état. || Iets kw- nemen, s'offenser, se formaliser de qc. Kw- gezind, malintentionné (ou) de mauvaise humeur. || Avec peine, à peine, difficilement. Hij kan kw- leven, il a de la peine à vivre. Kw- handelen met iemand, mal agir envers q. || Het gaat hem kw-, il a du malheur, ses affaires vont mal. Kw- gezien zijn, être mal vu. Kwalijkheid, f. Défaillance, faiblesse, pâmoison, syncope, f. Kwalijkvaren, n. Malheur, guignon, m., infortune, f. || Indisposition, f.

Kwalle, f. (H.n.) Méduse, f., acalèphe, m.

Kwalm, m. Vapeur épaisse, f. Kwalmen, v.n. Exhaler (ou) répandre une vapeur épaisse.

Kwalster, m. Flegme, m., glaire, f.

Kwalsterboom, m. Cormier, m.

Kwalsteren, v.n. Jeter des flegmes.

Kwalsterhout, n. Bois de cormier, m.

Kwansel, m. Troc, échange, m. || Mélange, m. Kwanselaar, m., -ster, f. Troqueur, m., troqueuse, f. Kwanselachtig, adj. Qui aime

● Dat hebt gij aan uwen kwast, à vous la faute.

à troquer. Kwanselachtigheid, f. Envie de troquer, f. Kwanselarij, f. Action de troquer, f., troc, échange, m. Kwanselen, v.n. Troquer, échanger. || Chipoter. || Employer toutes sortes de remèdes. Kwanselig, adj. Qui aime à troquer. Kwanseling, f. Action de troquer, f., troc, échange, m. Kwanselzucht, f. Envie f. de troquer.

Kwansuis, adv. Comme si, faisant semblant de, en apparence.

Kwant, m. Drôle, éveillé, drille, gaillard, m.

Kwapsch, adj. Malade, maladif, indisposé. Kwapschheid, f. Indisposition, f.

Kwar, kwarre, f. Noeud, m. Kwarrel, m. Chose rabougrie, f. || Fruit rabougri, m. Kwarrel(acht)ig, adj. Rabougri.

Kwart, n. Quart, quartier, m. Kw- uurs, quart d'heure, m. || (Mus.) Quarte, f. Kwartaal, n. Trimestre, quartier, m. Kwartanker, n. Onze bouteilles, f. pl. Kwartboek, n. In-quarto, m. Kwarteel, n. Quartaut, m.

Kwartel, m. Caille, f. Kwartelen, v.n. Aller à la chasse aux cailles. Kwartelfluitje, n. Appeau, m. Kwartelkoning, m. Râle de genêts, m. Kwartelkooi, f. Cage de caille, f. Kwartelnet, n. Tirasse, f. Kwartelslag, m. Cri de la caille, courcaillet, m. Kwartelvalk, m. Lanier, m.

Kwartier, n. Quart, quartier, m., quatrième partie, f. Kw- over vieren, quatre heures et quart. Vijf kw-s plank, planche f. d'un pouce et un quart. || (Blas.) Quartier, m. || Quartier, m., canton, m. || Quartier, logement, appartement, m. || Quartier, pardon, m. Kw- geven, faire quartier. || (Mar.) Quart, m. Kw- maken, faire le quart. Kwartierdag, m. Assemblée des députés d'un quartier, f. Kwartieren, v.a. Diviser en quartiers (ou) en quarts, écarteler. Kwartiermaker, m. Fourrier, m. Kwartiermeester, m. Quartier-maître, maréchal des logis, m. || (Mar.) Quartier-maître, esquiman, m. Kwartiermuts, f. Bonnet de police, m. Kwartiersvergadering, f. v. Kwartierdag. - Kwartierziek, adj. (Mil.) Malade à rester au quartier. Kwartijn, m. In-quarto, m. Kwartje, n. Quart de florin, m. || v. Kwartanker. - Kwartjesvinder, m. Escroc, m. Kwartnoot, f. (Mus.) Noire, f. Kwartrust, f. (Mus.) Soupir, m.

Kwarts, n. Quartz, m. Kwarts(acht)ig, adj. Quartzeux, quartziforme. Kwartshoudend, adj. Quartzifère.

Kwassiehout, n. Quassie, f., quassia, m. Kwassiehoutboom, m. Quassier, m.

Kwast, m. Brosse, f. || (Wijwater) kw-, goupillon, m. || Houppe, campane, bouffette, f. || (fig. et fam.) Homme bizarre, fat, drôle, prétentieux, m. || (Prov.) Voor een harden kw- moet een scherpe beitel zijn, à vilain, vilain et demi. || Dissipateur, m. Kwast, m. Noeud, m. Kwast(acht)ig, adj. Noueux. Kwasten, v.a. Dissiper. Kwast(er)ig, adj. Noueux. || Orné de houppes. || Fantasque, fat, capricieux, prétentieux. || Entêté. Kwast(er)igheid, f. Nodosité, f., noeuds, m. pl. || (fig.) Bizarrerie, fatuité, f., caprices, m. pl. || Entêtement, m. Kwastje, n. Petite brosse, etc. v. Kwast. - Kwaststok, m. Manche de brosse, m.

[p. 363]

Kwee, f. (Bot.) Coing, m. Wilde kw-, cognasse, f. Kweeappel, m. Coing, m. Kweeappelboom, kweeboom, m. Cognassier, m. Kweedoorn, m. (Bot.) Épinevinette, f. Kweegelei, f. Cotignac, m.

Kweek, f. (Bot.) Chiendent, m. Kweek, f. Élevage, m. || Lieu où on élève, m., pépinière, f. Kweekboom, m. Plantard, m. Kweekeling, m. et f. Nourrisson, m., élève, m. et f. Kweeken, v.a. Cultiver, élever, nourrir. || (fig.) Cultiver. Kweeker, m. Celui qui élève, etc. Kweekerij, f., kweekhof, m. Pépinière, f. Kweekgras, n. Chiendent, m. Kweekhouder, m. Pépiniériste, m. Kweeking, f. Culture, f. || Éducation, f. Kweekplaats, f. Lieu où l'on élève, etc. Kweekschool, f. Pépinière, école normale, f. Kw- voor priesters, séminaire, m. Kweeksel, n. Culture, f. || Plante cultivée, f. Kweekster, f. Celle qui cultive, etc. Kweektuin, m. Pépinière, f. Kweekvisch, m. Alevin, nourrain, m.

Kweelen, v.n. Gazouiller, ramager. || (fig.) Chanter. Kweeling, f., kweeltje, n. Gazouillement, ramage, m.

Kweeltje, n. Petite tache (ou) souillure, f.

Kweemoes, n. Cotignac, m., marmelade de coings, f.

Kween, f. Vache stérile, f.

Kweepeer, f. v. Kweeappel. - Kweepereboom, m. v. Kweeboom. - Kweepit, f. Semence de coing, f.

Kweer, adj. Douceâtre.

Kweerhout, n. Chape, f.

Kweern, f. Moulin à bras, m. Kweernen, v.a. Moudre avec un moulin à bras. || Ruminer.

Kweesten, v.n. Courtiser. Kweester, m. Amoureux, m. Kweesterij, f. Cour, f.

Kweestroop, f. Sirop de coings, m. Kweewijn, m. Vin (ou) cidre de coings, m. Kweevleesch, n. Confiture de coings, f.

Kwek(k)en, v. Kakelen et Kwaken.

Kwel, f. Chagrin, tourment, m. Des eenen kwel doet d'ander wel, le malheur de l'un fait le bonheur de l'autre.

Kwel, f. Source, place f. qui suinte l'eau.

Kwelachtig, adj. Qui aime à tourmenter, fâcheux. Kwelachtigheid, f. Esprit moqueur, m., moquerie, humeur fâcheuse, f. Kwelbast, m. Moqueur, fâcheux, taquin, m.

Kweldam, m. Digue, intérieure pour retenir l'eau de source et de filtration, f. Kwelder, f. Terres situées à l'extérieur d'une digue, f. pl Kweldergras, n. Herbe qui croît à l'extérieur d'une digue, f.

Kwelduivel, kwelgeest, m. Diablotin, lutin, farfadet, m. || (fig.) Fâcheux, moqueur, m.

Kwelen, v.a. Chanter doucement. || -, n. Chant, ramage, m.

Kwelen, v.n. Languir, v. Kwijnen. - Kweling, f. Langueur, f.

Kwellage, f. Vexation, f., chagrin, m., peine, f. Kwellen, v.a. Tourmenter, importuner, incommoder, vexer, tracasser. || - (Zich), v. réfl. Se tourmenter, s'affliger. Kwellend, adj. Tourmentant, incommode. Kweller, m. Celui qui aime à tourmenter (ou) à vexer, importun, homme tracassier, moqueur, m. Kwelling, f. Chagrin, tourment, m.,

● Eene kwijnende ziekte, une maladie de langueur.

affliction, vexation, peine, f. Kwelster, f. Celle qui aime à tourmenter (ou) à vexer.

Kwelwater, n. Eau de source, eau qui s'infiltre par les digues, f.

Kwelziek, adj. Qui aime à tourmenter, fâcheux, tracassier. Kwelziekte, kwelzucht, f. Envie de tourmenter, humeur tracassière, f.

Kwendel, f. (Bot.) Thym sauvage, m.

Kwengelen, v.a. Water kw-, répandre de l'eau en agitant le seau.

Kwetelen, v.n. v. Kwetteren.

Kweter, f. (Méd.) Filet, m. Zij is goed van de kw- gesneden, elle a le filet bien coupé, c'est une fameuse langue.

Kwets, f. (Bot.) Prune, f.

Kwets, f. v. Kwetsing. - Kwetsbaar, adj. Vulnérable. Kwetsbaarheid, f. Vulnerabilité, susceptibilité, f. Kwetsen, v.a. Meurtrir, froisser. || Blesser. || Flétrir, porter atteinte à. || Offenser. Kwetsing, f. Meurtrissure, f. || Blessure, plaie, f. || Offense, f. Kwetsuur, f. Blessure, plaie, f.

Kwetteraar, m., -ster, f. Jaseur, m., bavarde, f. Kwetteren, v.n. Caqueter, jaser, bavarder. || Gazouiller, gringotter.

Kwetteren, v.a. v. Kwetsen. - Kwetterig, adj. Meurtri. Kwetterigheid, f. Meurtrissure, f. Kwettering, f. Action de meurtrir, f.

Kwettering, f. Caquet, bavardage, m.

Kwezel, f. Beguine, religieuse, dévote, f. || Fausse dévote, sainte-nitouche, hypocrite, f. Kwezelachtig, adj. Dévot, bigot, cagot. || v. Futselachtig. - Kwezelaar, m. Dévot, bigot, hypocrite, m. || v. Futselaar. - Kwezelarij, f. Bigoterie, cagoterie, hypocrisie, superstition, f. Kwezelen, v.n. Être devot(e), faire l'hypocrite. || v. Futselen.

Kwibus, m. Nigaud, sot, m. || Girouette, f.

Kwidam, m. Quidam, fou, m.

Kwijl, f. Bave, salive, f. Kwijlaard, m. Enfant baveux, m. Kwijlachtig, adj. Baveux. Kwijlbaard, m. Baveux, m. Kwijlbab, f. Bavette, f. || -, m. et f. Baveur, m., -euse, f. Kwijldoek, m. Bavette, f. Kwijlen, v.n. Baver, saliver. Kwijlend, adj. Baveux, qui bave. Kwijler, m. Baveux, m. Kwijling, f. Bave, salivation, f. Kwijlklier, f. Glande salivaire, f. Kwijllap, m., -slab, f. Bavette, f. Kwijlster, f. Baveuse, f. Kwijlvloed, m. Flux de bouche, sialisme, m. Kwijlwortel, m. (Bot.) Pyrèthre, m.

Kwijn, m. Langueur, f. Kwijnen, v.n. Dépérir, languir. Het gesprek kwijnt, la conversation languit. Kwijnend, adj. Languissant, qui dépérit. Kwijning, f. Langueur, f.

Kwijt, adj. et adv. Débarrassé, exempt. Kw- zijn, avoir perdu, n'avoir plus. Zich van iemand kw- maken, se débarrasser de q. Kw- of dubbel, quitte ou double. Kwijtbrief, m. Quittance, décharge, f., acquit, reçu, m. Kwijtbrieven, m. pl. Lettres de grâce, f. pl. Kwijten (Zich), v. réfl. S'acquitter de, faire son devoir, tenir, remplir, se comporter. Zich dapper kw-, se battre avec courage. Zich van zijnen plicht kw-, faire son devoir. Zich van eene belofte kw-, tenir une promesse. Kwijting, f.

[p. 364]

Action de s'acquitter (ou) de faire son devoir, f. || Acquit, reçu, m., quittance, f. Kwijtraken, v.a. Perdre. Kwijtschelden, v.a. Remettre, pardonner, absoudre. Eene somme kw-, tenir quitte d'une somme d'argent. || (Prov.) Borgen is geen kw-, ce qui est différé n'est pas perdu. Kwijtschelding, f. Rémission, décharge, f., pardon, m., amnistie, absolution, f. || Acquit, m. Kwijtschrift, n. Quittance, f.

Kwik, f. Plaisanterie, bagatelle, f.

Kwik, n. Vif-argent, mercure, m. Kwik, adj. Vif, éveillé. || -, adv. Vivement, gaiement. Kwikachtig, adj. Gentil, mignon, galant. || -, adv. Galamment. Kwikbad, n. Bain mercuriel, m. Kwikbakje, n. Cuvette, f. Kwikchloruur, f. Calomel, m.

Kwikhaag, f. Haie vive, f. Kwikje, n. Petit noeud de rubans, m. Kw-s en strikjes, affiquets, m. pl., fanfreluches, f. pl. || Coquette, f.

Kwikkebil, f. Fille qui est toujours en mouvement, f. Kwikkebillen, v.n. Être toujours en mouvement, aimer à trotter. Kwikkelen, v.n. Balancer. Kwikken, v.a. Soupeser. || -, v.n. Branler.

Kwikmelk, f. Lait mercuriel, m. Kwikmiddel, n. Remède mercuriel, m. Kwikpil, f. Pilule mercurielle, f.

Kwikstaart, m. Hochequeue, m., bergeronnette, f. Kwikstaarten, v.n. Hocher la queue.

Kwikuitslag, n. Exanthème mercuriel, m. Kwikvizier, n. Jauge de vapeur, f. Kwikzalf, f. Onguent mercuriel, m. Kwikzand, n. Sable qui contient du mercure, m. || Sable mouvant, m. Kwikzilver, n. Mercure, vifargent, m. Kwikzilverachtig, adj. Mercuriel. Kwikzilverchloride, n. Sublimé, m.

Kwinkeleerder, m. Chanteur, gai compagnon, m. Kwinkeleeren, v.n. Gazouiller, ramager. || Chanter gaiement. Kwinkeleering, f. Gazouillement, ramage, m. || Chant joyeux, m. Kwinkeleerster, f. Chanteuse, femme qui chante gaiement, f.

Kwinken, v.n. Remuer, vibrer. Kwinker, m. Pinson, m. Kwinkerd, m. Louche, m. Kwinkslag, m. Saillie, f., bon mot, m.

Kwint, f. Ruse, finesse, f. || Quinte, f. || (Mus.) Quinte, f. || Chanterelle, f. || (Jeu) Cinquième, f. Kwint(acht)ig, adj. Quinteux, capricieux. Kwintappel, m. Coloquinte, f.

Kwipsch, adj. Maladif, languissant. || -, adv. Er kw- uitzien, avoir l'air malade. Kwipschheid, f. Indisposition, f.

Kwispe(l)door, n. Crachoir, m.

Kwispel, m. Houppe, f. || Aspersoir, m. || Brosse, f. || Fouet, m. Kwispelen, v.a. Passer le goupillon sur, brosser. || Fouetter, fustiger. || v. Kwispelstaarten. - Kwispeling, f. Action de brosser, etc., caresse, f. || Fustigation, f. Kwispelstaarten, v.n. Remuer la queue.

Kwistekool, f. Femme dépensière, f. Kwisten, etc. v. Verkwisten. - Kwister, m. Prodigue, m. Kwistgeld, kwistgoed, m. et f. Prodigue, m., dissipatrice, f. Kwistig, adj. Prodigue, libéral. || -, adv. Libéralement, largement. Kwistigheid, f. Prodigalité, dissipation, f. || Grande libéralité, largesse, f. Kwistpenning, -schotel, m. et f. Prodigue, m., femme prodigue, f.