Nederduitsche tael- en letterkundige lessen voor school- en zelfonderricht(1860)–Emmanuel van Driessche– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 479] [p. 479] Nolet de Brauwere van Steeland. Leeft in Brussel. 13. - Optogtzang der Germanen. Moedig Germanje, te wapen! te wapen! Gord u het reuzenrappier om de leên, 't Pantser om 't lyf en 't helmet om de slapen! Moedig Germanje, de vyand verscheen: Op dan, en grysaerds, en mannen, en knapen! Zonen van 't Noorden in helden herschapen, Sluit uw gelederen duchtig in een! Diep is de zegel der vryheid in 't harte, Diep in het hart van Germanen gegrift; Heilige vryheid! wee hem, die u tarte: Woedend weêrstaen wy zyn woedende drift! Wee hun, die 't erf van Germanen belagen! Nooit heeft het Noorden een keten gedragen; Nooit heeft het Noorden in boeijen getreurd, 't Schandige nypen van kluistrende banden, Heeft het geweld van onze yzeren tanden, Moedig aen bloedige flarden gescheurd. Haet voor den vreemdling verzadigt het dorsten, Dat in den brandenden aderstroom woedt; Kindren die hangt aen de zogende borsten, Zuigt met de melk u dien haet in het bloed. Grysaerds, voor wie reeds de kuilmonden gapen, Eer gy u stort in het eeuwige slapen, Legt op hun rand uwen wrevel niet af; Sleept haer met u in de gronddiepten mede: Vinde, wie dan onze velden betrede, Haet in het leven en haet in het graf! Moedig Germanje, te wapen!... enz. Sluit uw geleedren, o dappere helden! Toont u Germanen by 't moedig bedryf; Sprengt met het bloed van den vyand uw velden, Schenkt hem die velden ten eeuwig verblyf. Laet hem het stof van den bodem verzwelgen: Laet ons zyn heir tot den laetsten verdelgen: [pagina 480] [p. 480] Niemand van hun zie zyn huisgoden weêr; Op dan, Germanen, en reedt u ten stryde! Dat uwe moed zyn verwaendheid kastyde, Velt hunnen hoogmoed en plet hen ter neêr! Zyn hunne horden als stortende vlagen, Op het gebied van Germanje gerukt, Wy staen te weêr; met verdubbelde slagen, Hun onzen strydbyl in 't voorhoofd gedrukt! Hen overrompeld by 't zegepraelschallen; Hen, als een woedende storm, overvallen: Hen, als de orkaen, in hun leger verrast! Hen, met ons slagzwaerd den schedel geklonken! Roodschuimend bloed uit dien schedel gedronk en, Ons aen dien rookenden beker vergast! Moedig Germanje, te wapen!... enz. Tallooze benden bezoedlen uw beemden: Toont u, Germanen, der vaderen waerd; Wraekt den onzinnigen uitval der vreemden, Strydt voor uw leven, uw vryheid, uw haerd! Treedt in ons midden bevallige scharen: Stemt uw gezang by het spelen der snaren, Voedt gy het krygsvuer dat reeds in ons blaekt; Eerst zal de vyand ons bolwerk vertrappen, Eerst zal hy over ons ligchamen stappen, Voor hy uw vrouwengelederen naekt! Eer zal de tyd onzen stamboom vernielen, Eer sleep' ons 't wisselend noodlot ten val, Dan een Germaen voor den vreemdeling knielen, Dan een Germaen zich vernederen zal! Eer moog' Germanje ons ten grave verstrekken, Eer moog' zyn puidhoop onz' beenderen dekken, Dan ons een heerscher ten dwingeland zy! Eer zullen raven ons lyken verslinden, Eer vliege onze asch met de stormende winden; Slaef leve 't Zuiden, het Noorden sterft vry! Moedig Germanje, te wapen!... enz. ‘Ambiorix.’ Vorige Volgende