Nederduitsche tael- en letterkundige lessen voor school- en zelfonderricht

L.F. David.
Leeft in Aeltre.
9. - Het Kind en het Roosje.

By het zoompje van een stroompje

Stond een mooije lenteroos,

Seraphientje, 't lieve kindje,

Dat langs daer zyn wandling koos,

Zag het roosje met zyn bloosje,

En verrukt bleef er op zien,

Om de geuren en de kleuren,

Die zoo mooije roosjes biên,

Nader, nader te beschouwen.

- ‘ô, Wat is dit bloempje schoon!’

Sprak het kindje, Seraphientje,

Op geheel naïven toon.

‘Niet een ander, ook hoe schrander,

‘Dan de Schepper van 't heelal,

‘Ware in staet om zulke kleuren

‘By die geuren bovenal,

‘Te doen pralen in de zalen

‘Van het ondermaensche dal.

‘Godes werken dragen merken,

‘Die geen kunst ooit geven kon;

‘Alles wykt voor 's Scheppers bron,

‘Ja, de werken, die wy merken

‘Op onze aerde, zonder waerde,

‘Zyn geen enkel vonkje vuer,

‘By de Schepping der Natuer.

't Kindje las in 't schoone bloempje

De Almagt van den Opperheer,

Door aenbidding aengedreven

Boog't voor Godes werken neêr.

‘Fabelen en zedelyke gedichten.’