Nederduitsche tael- en letterkundige lessen voor school- en zelfonderricht

[p. 473]

J.M. Dautzenberg.
Leeft in Brussel.
8. - Horatius.
Eerste ode, eerste boek.

aen maecenas.

O Maecenas, gy loot edelen koningstams,
Die my schut en beschermt, tevens my streelend siert!
Dees zyn bly', wen ze stof boven de olympische
Renbaen zwymelen doen, waer het van gloeijenden
Wiele omvlogene doel, waer de vereedlende
Palmtwyg hen - de gewestheerschers - tot goôn verheft.
Die 's bly', wen des gemeens wanklende schare hem
Tot driedubbeler eerkroone te hyschen poogt.
Bly' is de andere, wen de eigene zolder tast
Wat op lybische dorschvloeren vergaderd wordt.
Wie graeg woelt met de hark in den geërfden grond,
Die wordt, biedt gy hem ook schatten van Attalus,
Daerdoor nimmer verleid, dat hy in cyprischen
Vaertuig, schroomende, ziele op de Myrtoërzee.
Als met Icarus vloed Africus woedend strydt,
Dan pryst vreezend de koopman der gerustlyke
Landstad velden; en toch bouwt hy de lekke kiel
Straks nieuw, wyl hy het lot vreest der behoeftigheid.
Ginds zwelgt by den bokael massischen ouden wyns
Nog die andere en slyt menige stond des dags,
Nu zyn leden gestrekt onder des hagedoorns
Groen, dan 't hoofd op den rand eener gewyde bron.
Lust is velen het veldleger, en horenklang
Van bazuinen verzeld, oorlog - der moedren vloek -
Schynt hun lust. Er vertoeft buiten in koude nacht
Wie graeg jaegt, en vergeet zyne nog jonge gâ,
Als zyn reuën hem trouw speuren een hertekoe,
Of als 't marsische zwyn breekt door het jagernet.
My bindt eppegerank, kroonend der dichtren hoofd
Aen d'onsterflyken; my scheiden het koele bosch,
Saterdansen en 't licht zwevende nymphenchoor
Van d'onheiligen drom: als me de fluit maer niet

[p. 474]

 

Door Euterpe is ontzegd, als Polyhymnia

 

Maer goedwillig me stemt 't lesbische snarenspel;

 

Als gy my in de ry lyrischer zangren stelt,

 

O, dan heft zich myn kruin fier tot den sterrenkrans.