Nederduitsche tael- en letterkundige lessen voor school- en zelfonderricht

[p. 461]

Lezingen uit moderne Vlaemsche dichters.

J.F. Willems.
(Zie bladzyde 126 en 266).
1. Aen de Belgen.

...................
Het voegt u, Belgen, niet voor anderen te wyken.
Uw tael draegt van uw' aerd de onloochenbaerste blyken;
Zy is uw eigendom, een ongeleende schat
Die onuitputlyk heeft al wat den geest bevat.

Uwe ouders hebben die, voor eeuwen reeds gesproken,
Haer regten voorgestaen of haren smaed gewroken.
Toen Romes wolventeelt, op Caesaers wenk geleid,
Dit land bedreigen kwam met tol en dienstbaerheid,
Klonk hier hun aenvalkreet, in nederlandsche toonen,
Den dwingeland in 't oor; en toen die vryheidszonen
Hem 't vuer toeslingerden het geen zyn tent verslond,
Galmde in die zelfde tael hun zegelied in 't rond.
Het was ook in die tael dat Wodens harpenaren
Den krygszang hooren deên, waerdoor de vrouwenscharen
Zich troostten in het uer van slagting en van moord,
En 't hart van 't magtloos kind ten stryd wierd aengespoord.

Gelyk men eenen stroom, neêrstortend van de rotsen,
In 't lage steenig woud hoort bulderen en klotsen;

[p. 462]

 

Zoo klinkt ze in oorlogstyd den vyand te gemoet.

 

Maer, even als die stroom meer landwaerts is gespoed,

 

Zagt, lieflyk murmelt in de schaêuw van jonge loovren.

 

Zoo kan die tael ook met de zoetste klanken toovren.

 

Waer is het schepsel dat in 't woud of 't luchtruim leeft,

 

Wiens spraek, wiens zang zy niet, als de echo, wedergeeft?

 

Zich altyd stemmend met den toon, de snaer van 't harte,

 

Verwezenlykt zy toorn, haet, liefde, wellust, smarte;

 

Schept woorden, beelden met eene onbepaelde magt;

 

Is rein en zedig als het heilig voorgeslacht;

 

Gaet met een vasten tred, mag vreemde hulp verachten;

 

Geeft klem aen wat zy zegt en vuer aen haer gedachten;

 

Is ernstig, liefderyk, der vryheid aenverwant,

 

In alles, ja gelyk het volk van Nederland!...

 

 

 

(Fragment.)