Nederduitsche tael- en letterkundige lessen voor school- en zelfonderricht
(1860)–Emmanuel van Driessche– AuteursrechtvrijD. Sleeckx,
| |
[pagina 300]
| |
toor? heeft iemand uw lesten bundel verhalen geabimeerd. Zyt de ziek? Komaen, verklaer u.
felix.
- Toch niet, ik verzeker u...
frans.
- Zooveel te beter, want 't is dat ik u kwam halen. 'k Weet, dat ge dezen namiddag vry hebt; uw patroon laet met den heiligdag niet werken... Eene voortreffelyke gewoonte... voor de klerken. We gaen zamen naer buiten wandelen, naer de Gietschotel en t' avond... Ge weet niet: 'k heb een roman af.
felix.
- Af! Is 't waer?
frans.
- Wel zeker, in dry deelen. Hy heet: De Romeinen in België. 'k Heb hem uit onze oude geschiedenis getrokken. Ge weet, dat is tegewoordig de mode sedert dat de Geuzen zoo zeer versleten zyn. Hoe vindt de myn titel?
felix.
- Goed. Ik wensch u geluk. Wanneer zult gy er my iets van voorlezen?
frans.
- Voorlezen! Ja, zoo ver zyn we nog niet. Wanneer ik zeg, dat hy af is, dan bedoel ik daermede, dat ik het plan teenemael heb, hier, in myn hoofd. Maer, dat is het voornaemste, ziet de, en nu zal het ding spoedig klaer wezen.
felix.
- Zoo; maer, bedrieg ik my niet, Frans, dan hebt gy zoo reeds verscheidene romans af gehad, waervan nooit iets is gekomen. 'k Meen zelfs dat er by waren, waervan gy het prospectus hebt laten uitgaen?
frans.
- Kan ik er aen doen? 't Is myne schuld niet, maer wel die van myne talryke lettervrienden. Ge weet, 'k heb een groot gemak... voor het maken van plans, het vinden van titels en het opstellen van prospectussen. Als ik zoo 'n goed plan en een chicachtigen titel heb, dan ben ik genegen dat aen iedereen te vertellen. Die gene van myne vrienden, welke zoo veel vinding niet hebben als ik, maken daer misbruik van. Ze nemen myn onderwerp voor zich, werken op myn plan, laten my niets dan myn titel en... myn werk blyft liggen. Dat is me reeds meermalen gebeurd, en daerby komt het, dat ik veel prospectussen, maer nog geene romans in de wereld heb.
felix.
- En gy wordt zelfs een arme bloed. | |
[pagina 301]
| |
frans,
lagchende.
- 't Is waer, het geen nogthans niet belet...
felix
glimlagchend.
- Dat ge toch den naem van vlaemsch schryver hebt.
frans.
- En te regt. Want... Hoe heet hy ook weêr de wysgeer, die eens beweerde, dat zich onder de menigte die niets doet, vele menschen bevinden, die nog wat meer genie hebben, dan de vermaerdste kunstenaers en letterkundigen, wier naem door heel de wereld is gekend. Ik hoor tot die menschen, en daer iedereen myn gemak van werken, myne ryke verbeelding kent, heb ik niet noodig te werken... Zie, de roman, die ik nu af heb, in plan... is zeer ingewikkeld. Ha! eene intrigue van belang. Welnu, 'k heb er maer twee dagen aen gewerkt, en... de prospectus is af, zonder nog een artikel te rekenen, waerin ik het publiek op myne uitgave voorbereid, en myn onderwerp uitleg, om inschryvers te lokken. Ge zult het lezen. 't Zal straks in de gazet staen. 'k Heb het daereven naer het bureel gedragen.
felix.
- En zoo men u nu weder uw onderwerp steelt?
frans,
vrolyk.
- Dan maek ik weêr een ander. O, 'k heb te veel gemak. Als ik aen 't werken kom, gaet het als van zelve. 'k Vind al wat ik wil, de treffendste tafereelen, de fraeiste karakters. Doch ik moet u zeggen, dat ik me zeer vermoei ook..... Ik denk veel te gauw...
felix,
glimlagchend.
- 'k Geloof het geerne.
Uit het blyspel geld of naem, 3de tooneel.
|
|