d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
AuteursrechtvrijStemme: Soo dickmael als ick werdt gedreven.
ALs 't alles heeft een eynd' genomen,
Als de Propheten sijn volbracht,
Als het ghetal van alle vromen,
Vervult is, daer het al nae wacht,
Als hier Godts Kerck heeft uyt-gestreden
| |
[pagina 166]
| |
 Met veel verdriet,
Sal Christus in't gerechte treden,
En toeven niet.
2. Dan sal hy als een Heer der Volcken
Verschijnen, en als Rechter staen,
Dan sal hy komen in de Wolcken,
En laten de Basuyne slaen,
Dan sullen de Trompetten brommen,
Ghy dooden al,
Staet op, en wilt voor 't Oordeel kommen
In groot getal.
3. Dan sullen stracks des Hemels Scharen,
In aller yl, nae 's Meesters last,
| |
[pagina 167]
| |
De booden van rontom vergaren,
En stellen haer daer naeckt en vast:
Voorts sal de Heer sijn groote Boecken
Dan open slaen,
En op het naust gaen onder soecken
Hoe 't is gegaen.
4. Hy salse alle by haer namen
Aen-spreecken, sonder onder-scheyt;
En haer haer doen en laten t'samen
Voor stellen in rechtveerdigheyt;
Hy sal sijn uyt-verkoorne stellen
Ter rechter-handt;
Maer d'and're moeten als Rebellen
In lager standt.
5. De Schaepjes aen sijn rechter zijde,
Die sullen hooren al-gelijck,
| |
[pagina 168]
| |
Komt hier ghy mijn gebenedijde,
Be-erft dat eeuwigh Koninghrijck,
Daer toe u Godt heeft uyt-verkooren
Van eeuwigheyt;
Wie soud' niet wenschen om te hooren
Dit goedt bescheyt.
6. Maer tot de Bocken, die versteken,
Verschoven staen ter slincker zy,
Sal hy in sijn gramschap spreken,
Gaet ghy vervloeckte wegh van my;
Ghy sult mijn vreughdigh aen-schijn derven
Met groot verdriet,
En uwen Worm en sal niet sterven,
Noch gaen te niet.
7. De boose willen dat niet weten,
En achten dat maer rasery,
| |
[pagina 169]
| |
't Is laet ons drincken, laet ons eeten,
Met dese tijdt is't al voorby:
Nu sijn de daegen als voor-leden,
Soo goedt soo quaet,
De Heer en siet niet wat beneden
Al omme gaet.
8. Ghy dwase, stelt u dit niet vooren:
Hy die de oogen ooren maeckt,
Soud' die niet sien, en oock niet hooren,
Die nimmer slaept, maer altijdt waeckt;
Wiens wijsheyt alles kan door-gronden,
Oock 's menschen hert;
Hoe boos en op-gepropt van sonden
't Bevonden wert.
9. Staet ons dit alles te verwachten,
Gelijck het in der waerheyt doet,
| |
[pagina 170]
| |
Laet ons de sonden dan verachten,
En jagen altijdt nae het goedt:
Lat ons nae Godt van herten vragen,
En doen sijn raed,
Dan sal hy meed ons swackheyt dragen
Door sijn genaed.
10. O! Heere Godt, verhoort ons smeken,
Wy bidden u, hebt doch gedult
Met onse sonden en gebreken,
Vergeeft ons onse sware schult:
Regeer ons door u Geest genadigh,
Maeck ons bereyt
Te prijsen uwen naem gestadigh
In eeuwigheyt.
|
|