d'Enchuyser Ybocken

[p. 162]

Doode in't Graf.

Op de Wijse: Hoe legh ick hier in mijn Elende.

1. DUs langh heb ick de Aerd' betreden,
Snel sijn mijn Iaren heen gegaen:
Nu legh ick in haer schoot beneden,
Het nare Graf heeft my om-vaen;
Hier legh ick tot een spijs der dieren,
Die door mijn gantsche leden swieren.

2. Hier legh ick, komt wilt my aen-schouwen,

Hier legh ick sonder gelt en goet:
Hy is een dwaes, die meynt te bouwen
Op 't geen hy eens verlaten moet:
Hier legh ick, en sal weder-komen
Tot Aerd', daer van ick ben genomen.

[p. 163]

 

3. Hier legh ick nu alleen ter zijden,

 

Mijn Vrienden dencken niet om my;

 

Die ick wel eer placht te verblijden,

 

Die komen my in t' Graf niet by:

 

Maer als de Doodt haer port te sterven,

 

Dan moeten sy dees plaets be-erven.

 

4. Al legh ick hier seer wijt verschoven,

 

t' Is voor het Lichaem maer alleen;

 

Mijn ziel is by mijn Godt hier boven,

 

Daer meed' ick wederom ver-een:

 

Als dit verderflijck is vergangen,

 

Dan sal ick eerst dit deel ontfangen.

 

5. Ick heb voorwaer gantsch niet te klagen,

 

Want 't is oock mijn Voor-ouders lot

 

Hoe Rijck, hoe Wijs, hoe Oudt van dagen,

 

Iae Christus ware Mensch en Godt,

[p. 164]

 

Het Graf oock hebben moeten erven,

 

En oock die nae my sullen sterven.

 

6. Ick wil op mijnen Godt bertrouwen;

 

Want dese oogen sullen klaer,

 

Mijn Salighmaker noch aenschouwen;

 

En dese Huyt sal eens hier naer

 

Noch wederom mijn vleesch bekleeden,

 

Schoon 't al nu is tot stof vertreden.

 

7. Die wel doet, sal voor 't Graf niet vreesen,

 

Ons Lichaem wordt hier maer gezaeyt,

 

En 't sal daer nae verheerlijckt wesen,

 

Dan wordt d'onsterflijckheyt gemaeyt,

 

't Verderffelijck wordt hier gegeven;

 

Om onverderffelijck te leven.

 

8. O! Heere Iesu, wilt doch komen,

 

Verlos my uyt dees leege stant,

[p. 165]

 

Dat ick mach worden op-genomen

 

Daer boven in mijn Vader-landt,

 

En weder met mijn ziel versamen,

 

Om eeuwigh u te prijsen, Amen.