d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
Auteursrechtvrij
[pagina 92]
| |
Stemme: Rosemondt waerje vliedt.
HIer is Gras voor ons Vee,
Yeder maeck sijn Hutjen ree,
Om te houden wacht volgens onse plicht,
Tot dat de Son ons padt verlicht.
't Is gemack en lust
Voor een herders Kindt,
Die hem getrouw be-
| |
[pagina 93]
| |
 vindt,'t Maeckt sijn Heer gerust,
't Geeft hem winst, en ons goe lof,
't Beschaemt de Luyaerts van het Hof.
2. Lieve Godt! hoe dus licht!
Het verdonckert ons gesicht:
Wat wil dit doch zijn, in dees nare nacht
Dus helder, en soo onverwacht?
Hoe wil dit vergaen?
Wacht U Bethlehem,
My dunckt ick hoor een stem;
Komt Gods Dienaer aen,
| |
[pagina 94]
| |
Niet te loopen, houwe stal,
Elck hoore wat hy seggen sal.
3. Herders weest niet bevreest,
'k Ben van Godt een goeden Geest;
't Is een tijdt van Vree; staet een wynigh stil,
En hoort het geen ick seggen wil:
't Raeckt doch elck geslacht,
Iood' en Heyden mee,
't Is voor haer beyde Vree:
Want in dese nacht
Uyt een Maeght ter Werelt quam
De Vrede-Vorst van Davids stam.
4. Wat een vreught komt daer voort!
't Is een Goddelijck accoort:
Wat een groote Schaer uyt des Hemels Hof,
Singht haren Heer en Schepper Lof?
| |
[pagina 95]
| |
Eer die eeuwigh leeft,
Die den mensch bemint,
Door 't nieuw gebooren kindt,
Lof en danck hem geeft.
Daer mee streven sy om hoogh,
Verr'boven 's Hemels mantel-boogh.
5. Haestigh op, gae we voort,
Om te sien des Heeren Woort.
Ras dit hoeckjen om, hier in dese Stal,
Licht onse Heylandt wesen sal.
Hier hier leydt de Heer
In dees Voeder-back;
't Is soo den Engel sprack,
Lof en dobbel eer
Sy de Vader die ons geeft
Sijn Soon, waer door men eeuwigh leeft.
|
|