d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym–
AuteursrechtvrijStemme: Adieu Europia.1. AL wat dit groote rondt
Om-vat vergaet terstondt,
Het sinckt als in de grondt,
En loopt te niet
Besiet de Son in Maen
Aen 't hoogh gehemelt staen,
En alle Sterren aen // Een yeder vliet
Al draeyende om een effen baen;
| |
[pagina 88]
| |
Want onse Iaren,
Nae haer vergaren // Ten eynde gaen.
2. Daelt ghy u oogen wat,
Daer hebtge vier en nat
Door 't wolckigh mistigh padt,
De Donder schiet;
De Windt drijft gins en weer,
De Wolcken op en neer.
Hy toont hem als een Heer // Met sijn gebiet;
Waer door de Lucht al drijvende sweeft
Rondt om der Aerde,
Van grooter waerde // Daer door men leeft.
3. Hier in dit Aerdsche dal
Woonen de menschen al,
Wiens over groot getal
My wonder gaf,
| |
[pagina 89]
| |
Dat d' een geboren wort,
En d'ander weder stort,
Vermidts de doodt hem port // In 't nare Graf:
Hoe rijck hoe machtigh, hoe kleen van staet,
Geen mensch heeft voordeel,
Want des doodts oordeel // Haer alle slaet.
4. Al wat op Aerden leeft,
Al wat de Lucht door sweeft,
Al wat het water geeft,
Dat loopt of staet,
Het groot en kleyne Vee,
Het Paert, het Schaep, de Rhee;
En al 't gevogelt mee // Dat vlieght of gaet,
De Steur, de Salm, de Haringh, het Sout,
En wat wy wenschen,
Dient alle menschen // Tot onder-houdt.
| |
[pagina 90]
| |
5. Uyt dese swarte schoot
Veel vruchten komen voort,
Als Appels, Peeren groot,
De Rogh, de Weyt,
De Kool, de Peen, de Hop,
De Wortels dor van sop,
De Neut die in haer dop // Verborgen leyt:
Oock Moes-kruyt, Beet, Latou, Dragonschel,
Kos, Petersely,
Pry, Komsely // En pimpernel.
6. Noch vindt men tot vermaeck,
(Wat is 't een groote saeck?)
Meed, Suycker soet van smaeck,
Kaes, Boter, Melck,
De Oly vers en goet,
Die 't aenschijn blincken doet,
| |
[pagina 91]
| |
Mijn die het droef gemoet // Verheugt van elck:
Het Goudt, de Peerel, de Diamant,
Zyd', Wol, Katoenen,
Van alle fatsoenen // Vintmen in't Landt.
7. O! groot en eel gebou,
Wie van ons allen sou
U lof nae waerd en trouw,
Recht spreken uyt?
Nochtans is 't niet geraen,
Om u te hangen aen,
Want ghy moet haest vergaen.
Dies ik besluyt,
U te besitten als een vreemd man
En met mijn ooge
Te sien om hooge // Dat duren kan.
|
|