Wan monki fri. Bevrijding en strijd

[p. 48]

8 Boketi

[p. 49]

Vrouwen. Weet je hoelang het heeft geduurd voor ik de schoonheid van een Negerin kon zien? Het kolonialisme heeft dingen met ons gedaan, mi Gado. ‘Het is een zwart meisje, maar ze is mooi’. Als kleine jongen voelde je je beledigd als je werd aangeduid als de zwarte jongen. Je was niet zwart, je was bruin. Je was kleurling, Kreool, geen Neger. Je huilde, als je vrienden je een zwart meisje als geliefde toeschreven. Je schaamde je voor een donkergekleurde nicht van eenvoudige komaf. Het was niet zo erg als het meisje uit de zwarte elite stamde. Dan nam je het wel. Ik denk dat het tot Nola Hatterman heeft geduurd, voor wij de schoonheid van een Neger ontdekten. Vóór Nola werd de karikatuur van de Neger getekend of geschilderd. Nola's eerste tentoonstelling was voor velen een openbaring. Eindelijk was een Neger mooi. Ik zei het al, onze idealen zaten in Europa. Het Europese schoonheidsideaal, de Griekse kop, was ook het onze. Nola vertelde mij van een reaktie op één van haar eerste Negerkoppen ‘African Majesty’, een mooie trotse kop van een schone Negerin. Het wàs een Negerin. Dikke lippen. Brede neus. Donkere ogen, die jouw eeuwenlang vertrapte negerziel laten neerbuigen als voor een vorstin. Het is een vorstin. Kon je je eerder niet indenken. Negers en Negerinnen waren slaven. De reaktie (een pikzwarte Surinaamse uit de elite): ‘net mijn dienstmeisje!’

Ik weet nog hoe ik eens een aardig Negermeisje adviseerde om d'r haar te pressen. Dan zou ze mooier worden. Dan pas zou ze mooi zijn. Ik vond het jammer dat ze te arm was om het te betalen. Zo een mooi kind.

Tot nu toe zal je protesten horen van de Kreoolse meisjes. Je moet durven één van ze te zeggen om niet te strijken of te pressen. ‘Je bent gek geworden. Kijk hoe het er uitziet. Het is niet omdat ik me schaam voor m'n haar, maar het is veel makkelijker te behandelen als het is gestreken.’ En als je ze dan foto's laat zien van de nieuwe Negerin in de Verenigde Staten van Amerika, dan vinden ze het afschuwelijk. Ook dit is een kwestie van

[p. 50]

het schoonheidsideaal, dat niet eigen is.

Suriname moet de mooiste vrouwen ter wereld hebben. Zij maken ons volk tot een ruiker. Elke dag zie je een nieuwe. Nog mooier. Je krijgt er gewoon wakawaka-ai van. Vandaag zie je er één waarvan je zegt: ha, laat nu Uw dienstknecht gaan in vrede, want hij heeft Uw heerlijkheid aanschouwd. En een moment daarna zie je een andere, nog mooiere.

Ik schaam me niet om het te zeggen: Ik heb wakawakaai. Ik zie de schoonheid van mijn eigen volk. Mi ai opo a tap a pipel.

Ik heb wakawaka-ai ja. Ik kan het niet helpen hoor. Ik denk dat ik zo ben geboren. En buitendien, wie zal het een jonge Surinamer kwalijk nemen, dat hij wakawaka-ai heeft? De meisjes zijn zo mooi. En ze worden met de dag mooier. Tegenwoordig moet je zien hoe de Hindostaanse meisjes zich opmaken. Om dan maar te zwijgen over de Javaanse meisjes. Vroeger waren het slechts de Mulattenmeisjes die zich opmaakten, of de Kreoolse meisjes met rijke ouders. Maar tegenwoordig komen de schonen uit de erven, uit de dessa's, uit de polders. Wanneer zou je vroeger een Hindostaans meisje b.v. in mini zien, om de huidige mode te noemen. A ben moes foe prefoeroe! Tegenwoordig moet je de Hindostaanse meisjes zien dansen! Boegaloe. Dan den pkin foe moi no...... van de bloemen, man,

De Javaanse meisjes vind ik prachtig. Ze hebben altijd zo'n schone als het ware gepolijste huid en stevige goedgevormde benen en altijd heupen man...... soso sari j' kan sari.

Voor de Kreoolse meisjes ga ik steevast door de knieën. Voor hun fiere houding: lang, slank, trots en donker. De kapsterszaken spruiten uit de grond als paddestoelen. Maar het haar staat hen toch leuk, zo met de faja isri behandeld. Wat je altijd bij de Kreoolse meisjes vindt is bille baja; God heeft ze een ‘special brand’ gegeven. Net een komki so. Sommigen hebben te veel, maar dat zal ook zijn nut hebben, denk ik. Chinese meisjes zijn

[p. 51]

tegenwoordig niet meer zo ‘in’. Vroeger! Vroeger was je geweldig als je een Chinese vriendin had. Dan zouden je kinderen goed haar krijgen, en een betere kleur. In die tijd waren de Chinese meisjes ‘star’. Maar nu niet meer. Nu zijn ze als het ware overspoeld door de opkomst der andere rassen. Ja, er was een tijd dat je Mulat of Chinees moest zijn om hoge posities in het land te bekleden. Direkteur, kantoorhoofd dat soort dingen. Je moest je kleur mee hebben. Nu niet meer. Nu zijn ook de Negers en de Hindostanen aan de macht. Sedert Lachmon en Pengel.

In elk geval, al die meisjes zijn mooi. Hoe meer moksiwatra, hoe mooier. En ik, sinds ik klein was had ik er oog voor. Het buurmeisje, dat ik als kleuter had uitgekozen om er moeder-en-kind mee te spelen, is tot nu toe de mooiste van allemaal gebleven. Henna. Ze heeft nu al vijf kinderen, maar je moet d'r zien. Nog altijd mooi, man. Kleine jongens schreeuwen pssssssssst voor haar op straat. Tot nu toe. Haha, ik denk aan de tijd dat ik schuiltje met haar speelde. We gingen altijd op de vliering schuilen. Urenlang. Ik kan er echt niets aan doen dat ik wakawaka-ai heb hoor. De meisjes zijn tegenwoordig te mooi. Je kan in de stad op zaterdagmorgen om de haverklap een aanrijding maken. De één is nog mooier dan de ander. Je weet gewoon niet welke kant je uit moet kijken, op bepaalde uren van de dag.