Wan monki fri. Bevrijding en strijd

[p. 10]

2 De burgerlijke revolutie

[p. 11]

Ik denk dat Frank ook eens over die periode een soortgelijke beschrijving heeft gegeven (nu kliekt hij met dezelfde mensen samen).

Kijk er was een tijd in ons land, zo tijdens en na de tweede wereldoorlog, toen onze politieke bewustwording begon. De mensen die toen de bovenlaag in de maatschappij vormden! Je werd stapelgek van de aanduidingen: Malata, Kaboegroe, Mostici; gelukkig is door onze generatie dit soort onderscheidingen uitgeroeid. De zwarte elite, zo moet je ze noemen, was echter gewoon in de plaats gekomen van de witte man uit Europa van daarvoor. Het verschil was niet erg groot. Ik bedoel hun kultuur was (is nog) de kultuur van Europa hoor. Maar het waren Surinamers en zij kwamen op voor de Surinaamse zaak. Baas in eigen huis. Het waren en zijn allen nog voor 90% doodgewone oranjeklanten. Den nanga koningin te na dede baja. Anyhow, zij maakten de school uit in die dagen. Je kan gewoon geen kommissie noemen waar één van ze niet in zit en ze hebben allemaal een ridderorde.

Tot nu toe fokken ze dat land nog op.

Hoe aardig ze ook zijn geworden na Johan, hij heeft ze baldadig mishandeld. Zoals David (ook zo eentje) eens schreef over een zekere Eddy (een andere van ze): Johan heeft hem gemaakt tot boodschappen-jongen. In elk geval deze stadhouders van Holland, besloten op een goed moment de volksjongen Johan binnen te halen. Hij leek ze een verstandige. Hij had talenten. Geen domme jongen. Ha, het laatste zouden ze wel merken. Ze hadden het paard van Troje binnengehaald. Die volksjongen van Frimangron heeft ze stuk voor stuk eruit geschopt, uit de NPS is dat, de één tegen de ander gebruikend, tot de laatste was opgehoepeld met al zijn geestverwanten. Goed, Johan heeft een heleboel van ze weer binnen gehaald en aan het werk gezet. Tenminste die het konden nemen. Toch hebben zij het nooit helemaal kunnen uitstaan. Een heleboel van hen zijn, nu hij is gevallen, dolgelukkig.

[p. 12]

Maar het proletariaat, de arbeider, de landbouwer heeft gezicht gekregen. Zij waren de underdog. Met Johan, onder Johan zijn zij naar boven gekomen. Vóór hem kon niet iedereen direkteur worden. Kantoor was voor die anderen. Ik heb diverse ‘zoute betjes’ horen klagen (nog erbij tegenover mij) over die Neger die een Neger blijft. Ik verwijderde me maar snel. Smoesjes van de moesjes van David. O, ze waren zo teleurgesteld in deze, toen hij met Johan regering ging maken! Ze gingen allemaal naar, ze zijn nu allemaal bij Frank in de PNP. Nu is de PNP rechts geworden. Iets wat het subkader in die partij nog niet heeft ontdekt, geloof ik.

Die burgerlijke revolutie heeft zich in elk geval onder Pengel voortgezet. Ik denk, zonder dat hij die heeft zitten analyseren. Neen, daar ben ik zeker van, anders zou hij wel weten dat diezelfde groepen zitten te wachten op de werkelijke revolutie. De echte.