Het leven van Frank Rozelaar

aant.Donderdag, 17 Februarie 1898, ochtend

⁺Het is mij nu zoo wonderlijk iets koels of twisterigs te schrijven. O, altijd, altijd maar in de buurt van het mooye blijven. Den heelen dag - en den heelen droomen-nacht -, altijd maar leven in gedicht.

*

⁺Het mooye te gevoelen is de aantrekking eener bekoring te gevoelen met daarbij de wetenschap dat men er zich aan mag overgeven. Denk U een leven, waar de heerlijkste dingen U van alle kanten verleidelijk aankijken en gij er U aan móógt

+ *

+ *

[p. 242]

overgeven. - Dat zoû de hemel zijn. - Juist, en dat leven, dat is nu uw leven.