De warachtighe fabulen der dieren

[p. 206]

[Esel en zijn drie Meesters]

Die wel leeft met vreden,

Zoucke gheen nieuwicheden.

1. Corinth. 7.

EEn yeghelick blijf inden roup daer hy
In gheroupen zy
Indien een slaue gheroupen zijt ghy
En acht dat niet in dijn beluucken
Maer oock al mocht ghy worden vrij
Lieuer die knechtschap wilt ghebruucken.

Prouerb. 27.

GHelijck een Voghel ouervliegende bestaet
Van zijnen neste, tsghelijcx de daet
Van een man die zijn plaetse verlaet
End' een Zot zonder raet,, of reden te verstaene,
Wert verandert, ghelijck de Mane.

[p. 207]

Esel en zijn drie Meesters.

EEn Esel wiert van dienen moede
Flau van bloede,
Wiens Meester een Hofman was int anthieren
Dat hy hem te zeere hieldt onder de roede
Nochtans redenlick voede:
Cruut, loof, daghelicx draghen by manieren
Aen Iupiter heeft hy ghaen suppli ieren
Om met een ander Meester te zijne bleuen
t'Ghebuerde, ende dat hy die zoude obedieren
Eenen leir-tauwere heeft hem ghegheuen
Daer wrochte buter screuen // dat hem boghen de rebben,
Zulck can in zochten dienst, gheen pacientie hebben.

¶ Den Esel zach dat zijnen dienst bezwaerde

Stout als d'onvervaerde,
Hiesch een ander Meester door Iupiter ghenaden
Een voor al, gaf hem een loot-ghieter ionck gheiaerde
Wat ondiscreit van aerde
Die hem daghelicx heeft zyn vulte gheladen:
Eerst drouch hy bijnaest plumen, nv t'zijder schaden
Hadde bughende last, van groot zwaer ghewichte:
Den Esel grimde, greynsde, niemant cam hem in staden
Hy mocht daghen zijn eselachtich aenzichte,
Van een cleen last, comt zommich an t'groote lichte.

Insghelijcx can zommich gheen weelde verdraghen

d'Een staet is te zochte, ende d'ander te stranck
Die vredich leefden, hem zeluen veriaghen
Van goe in quade daghen
Commende in meer zwaerder bedwanck
Gheel slauen blijuende, huer leuen lanck.