De warachtighe fabulen der dieren(1567)–Eduard de Dene– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 198] [p. 198] [Raue ende Schorpioen] Die wreken wil alle zaecken, Crijght veel wederwraecken. Deutero. 32. Leui. 19. Eccli. 26. DE wraeke es mijne (zeght d'Heere) in alle faeyzoen Ick salt loonen in tijde, en bouen desen Ouer mijn volck, zoo sal ick recht doen Ende met mijn dienaers bermhertich wesen Zouckt dies gheen wraeke, t'es zeere mespresen: Zoo hy my ghedaen heeft, zeght gheensins niet Zoo sal ick hem oock doen, want zoo ghy muecht lesen Wie ghewroken wil zijn, wraecke wort hem gheschiet Zoo Christus biedt,, loont quaet met goet Vergheeft uwen naesten die v hinder doet. [pagina 199] [p. 199] Raue ende Schorpioen. Een Raeue Die scheen Te zijne slaeue Van t'veninich schorpioen Wasser zeer af ghepijndt En totter doot by ghevenijndt In zekere voorleden faeyzoen, De Raue die dochte // datse mochte t' Dier causen huere weder wrake doen Heeft t'schorpioen // clouck coen // ghegrepen vast Maer wracke (als zommich) brocht huer zelf int last. ¶ Want quaet ieghens quaet // t'Meeste quaet verwint t'Schorpioen wtschoot // Zijn venijn terstont Raue heuet ghevaett // De moedt wiert ghedint In flau grooten noodt // Zou vp-zwal rondt Van cleen noch groot // Wiste hulpens vondt, Zou bleef in smerten // Sufelende dweers: Veel weere boodt // Eerst zijnde ghezondt t'Venijn track ter herten // Zangh huer eynde veers, Den steert schorpionich // Doorsneet huer als een scheers. t'Sghelijcx eist loos ieghens vind wel een loosere De vrome vindt wel een stercker dan hy Een snoo boos ketijf, vindt een schelm wel loosere Een wouckeraer, vindt hem een banckeroute by Een dief comt wel daer een roouere zij, De vechtere vindt hem bij de moordenare De gheck gaet vande quae beschimpers niet vrij, Ionghe diefkens vinden, datmer gheen coorde spaere. Vorige Volgende