De warachtighe fabulen der dieren(1567)–Eduard de Dene– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 188] [p. 188] [Ghier ende cleen voghelkens] Onder dueghedelick ghelaet Schuult dicmael bedroch en quaet. Psalm. 5. ende 13. DIe bloetghierich en bedrieghelick zyn van zede Sal den Heere verachten t'alder stondt: Met huer tonghen, daeden zy bedriechlichede Een open graf es haerlieder keel oock mede Vol vermalendidijnghe is haerlieder mondt: Slanghe venijn is onder huerlieder tonghen grondt Vol bitterheyts ende quaets zijn zy int ghemoedt Huer voeten zijn rasch om wt te sturten bloedt. Iere. 2. TBloedt van d'onnoosel zielen voorwaer, By stonden, Es in uwe vlueghelen openbaer Gheuonden. [pagina 189] [p. 189] Ghier ende cleen voghelkens. DEn Ghier (zoot scheen) met een blijd aenschijn Wilde houden een festijn, Daer toe hi hadde veel cleen ghevoghelte ghenoodt De vergaderijnghe zoude in een tempel zijn, Die daer toe bereet, ende beschickt was fijn: Datser op een zeker termijn Commen zouden, hy vriendelick ontboodt Zoo hebben zy ghecommen in ghetale groot Ter maeltijt by hem blijuende, hebben zij ghe'eten Vele goe beten: Maer den Ghier doen terstont de duere toe sloot En brachter vele ter doodt: d'Een vooren, d'ander naer, zonder vergheten, Zulck waent wesen by Vriendt es by vyandt ghezeten. Insghelijcx onder t'dexel van een schoon ghelaet Schuult valschen raet Aerch feninich quaet Heymelick nijdt haet Om wt zaeyen boos zaek Ten zijn oock niet al vrienden, die vrienden schijnen Weest voorsienich, ziet wie ghy in uwen staet En ghezelschap ontfaet, Hoe dat ghier mede ter trauwe ommegaet: Zulck lacht, t'herte is vul bitter brijnen Laeghen legghende om de simpel te pijnen En om die teenemael te crijghen ten valle Elck zij op zijn hoede, voor die veel grijnen Worpende, quetsen zij met een zochten balle, Zoet zeem can zulck wel mijnghelen met bitter galle. Vorige Volgende