De warachtighe fabulen der dieren(1567)–Eduard de Dene– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 180] [p. 180] [Van tvvee Ratten] In aermoeden zede, Es groote gherustichede. Eccle. 4. BEter es een handt vul met rusten Dan bee d'handen vul met smerten Des aerbeyts, der pijnlicker onlusten Vander herten. 1. Iohan. 2. DE Weerelt lijdt met al huer goedt Hoe weeldighe voorspoedt End' huer begeerlicheden zyn oock vergaende Maer so wie de wille Gods doet, Die blijft inder eeuwicheyt staende. [pagina 181] [p. 181] Van tvvee Ratten. EEn steedtsche Ratte huer eens te vermeyene stelde Buter poorten te velde, Een Landts-ratte vindende onder hem beeden Zijn vergaerdert, en om huer te touuen versnelde Van graentkens en mortelkens t'bancket bereeden Hoe (sprack de steedtsche Ratte) laet ons van hier scheeden Tes hier magher, ick sal v andersins festieren In myn weeldich Pallaeys, v int vette cot leeden Daer lecker vette spijse es, van veel manieren Zou ghijncker me logieren // end' huer ghezegghen liet: In weelde, ligt de meeste gherusticheyt niet. ¶ De steedtsche thuus ghecommen, t'samen vp een hopen Van inde vaulte moghen vroylick triumpheren Hebben heymelick ende listelick binnen gheslopen En de steedtsche ghijncker huer bancket ordoneren: Van broot, speck, ghebraden smout, vetlick stofferen, Van vleesch, boter caes, end' ander cost fraey fijn t' Ghebuerde (dus meendende gherust bancketeren) De kelder-cnape cam daer halen haestelick wijn Vreese dede doe der Landts-ratte ghepijn Dies moeste vluchtich zijn, niet vreesende leden, Hy leeft grootelicx gherust, die met t'cleen es te vreden. De Landts-ratte sprack doe zij was vertrocken Niet langhe by de steedtsche blijuen ghemoedt Om zoo ongherust leuen by de vette brocken Wilde wech van daer zou cam, haestich metter spoet Lieuer met huer magher cost t'zijne gheuoedt Dan in sulck bedwanck, vettelick etende, bleuen Ende eens onvoorsien, mueghen commen in sneuen Ofte laeten t'leuen. Vorige Volgende