De warachtighe fabulen der dieren

[p. 174]

[Den Esel gheladen met spijse]

t'Goedt dat v toebehoort,

Ghebruucket voort.

Iacobi int eerste.

YEghelick es ghetempeert ende laet hem bevanghen
Ende wort toeghestooct, by zijn eeghin begheeren
Als die begheerlickheyt daer naer heeft ontfanghen
Baerst zou zonde in huer gheneeren
Lastich groot:
Maer die zonde vuleyndt zijnde, die can deeren
Is qualick om weeren,
Windt de doodt.

Psalm. 61.

INdien dat v rijckdom toe-vloeydt,
Dijn herte daer op niet te stellene moeyt.

[p. 175]

Den Esel gheladen met spijse.

EEn Rijcquaert boer en bijnghel hebbende groot rijckdom
Onghelijck meer dan zom
Buucksparich magher, gaende met een rabauts cleet
Vul zoorghen hem verlaedende vp d'eerdtsche dijck, crom
Die met blijder herten noyt een sne broots sneet
Noch goe bete beet
Altijts soberlick pappende, anders waert hem leet
Wie ghelijckt alzulck een? Eenen Esel groot
Zijnde slaue van t'goedt, met bloet ende zweet
Nauwe durfuende oorbooren, dat ander ouerschoot
Drijnckt lieuer water, ende eidt beschimmelt broot
Ketijuich totter doot:
Want zoo als een Ezel, een slaue van aerden
Met spijse en dranck gaet gheladen tot anders noot
Ghaet zelue int velt eten dissels en caerden,
Wort dickwils haest verquist, dat de voorders verspaerden.

Tsghelijcx als een die metten vinnighe paerden

Een Esel int beluucken
Wel wesen moet
Die niet darf ghebruucken
Zijn tselfs eeghin goedt:
Maer vinnich onvroet
Dat sparich besteedt
Veel zoorghen doet
Ende magherlick eidt,
Hoe meer ghecouffert, ghezackt,
Hoop vp hoop ghepackt
Ghaende, staende, drouftroostich gheleidt:
Nemmermeer ghevreidt.