De warachtighe fabulen der dieren

[p. 172]

[t'Schemijnckel en zijn Ionghen]

Ghy zult v gheensins spoeden,

Om Kinderen leckerlick voeden.

Eccle. 16.

EN vervruecht v in vele kinderen niet zeere
Eist dat zy zijn tot ongoddelicheyt gheneghen
Een alleen dat God vreest, es meer weert voor den Heere
Dan duzent ongoddelicke kijnderen vercreghen
Beter eist oock in d'aerdtsche weghen
Zonder kijnderen steruen, hoe hooghe van staeten,
Dan ongoddelicke kijnderen achter laeten.

Collo. 3. b 21. Ephe. 6. a 4.

GHy Vaders en tercht v kinderen niet
Ende verwectse niet tot gramschap zeere
Op datse niet moeloos commen in verdriet,
Maer voedse op in d'woordt van God den Heere.

[p. 173]

t'Schemijnckel en zijn Ionghen.

DE Simme hadde twee Schemijnckel ionghen
Deen hadse lief, op t'dandere drouchse eenen haet
Met t'liefste heeft zy ghehubbelt, ghespronghen
Inden aermen ghewronghen:
t'Verstekelijngh onweerdich van huer ghedwonghen
t'Welck an huer niet en vandt troost noch toeuerlaet:
t'Bederuelijngh ghecoestert en delicaet
Was goed, goet, lief ghetal, ghevleyt, en ghestrecken,
Wat t'een dede t'was al goet, wat d'ander de quaet:
t'Verstekelijnghe bleef fraey, t'Liefste creech veel ghebreken
Eyndelijnghe voorzien heeft de moort ghesteken
t'Was vol quae treken, en t'wilde elck hinderen

Sghelijcx pooghen douders druck te bestedene

Dat zij niet discretelick hemlieden vermijden
Huer kijnderen lief t'hebbene buter redene
Hoe pitsigher zij zijn, zelue daer in verblijden
Leckerlick op-voeden, ende niet castijden
Maer laeten als boomen onghesnoyt opgroeyen
Midtswelcken, eer de volwaßen iaeren lijden
Iusticy pluct de vrucht van huer ionckheyts bloeyen,
Dies en sal niemandt het castijden vermoeyen
Want redelick ghedruuct, en doet haer gheen grief:
Wie de roe spaert an zijn kijnders, heeftse niet lief.