De warachtighe fabulen der dieren(1567)–Eduard de Dene– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 170] [p. 170] [Catte en t'Hane-kiecken] Gheen oorzaecke zoucken, Om quaet doen roucken. Iob. 36. LAet v van die gramschap niet verwinnen Dat ghy met die quade zinnen Om yemandt verdrucken, yet zoudt beghinnen Roma. 2. GRampschap ende onweerdichede Tribulatie ende banghicheyt mede In alle ziele vanden mensche die quaet doet Maer glorie, eere, ende vrede, Alle de ghuene die doen goet. [pagina 171] [p. 171] Catte en t'Hane-kiecken. EEn Catte heeft t'Hanekiecken bespiedt Met opene claeuwen ghegrepen vast Zeyde t'hadde ghesneeft Oneerlick gheleeft, Dies moestet verdriet Daeromme lijden, ende zijn anghetast, Hebbende ghedaen als onredenlick ghast Dickwils zyn moer en zijn zusters bespronghen: Met craeyene oock doende den slapers groot last Dies t'eynde veers moest van hem zijn ghezonghen Die in ts'vyandts handen es, die es zeere bedwonghen. ¶ t'Hanekiecken badt Zeere op dat pas Op dat gracie zoude moghen ontfaen Want t'zeyde plat Ende daerlick dat Zijn natuere was, t'Ghuent hy ghedaen hadde, ende dies niet mesdaen, t'Crayen baeterder al niet, maer t'moeste aenstaen De Catte hielder vast voor een snoo ketijf Zou beet t'kiecken de neck in, ten mochts niet ontghaen Want zatter vp met huer claeuwen te stijf: Zonder schult behoortmen niemandt te nemene t'lijf. Insghelijcx ghebuert daermen den nick op crijcht Men t' verwoede op tijcht t'Zij beschuldich, onbeschuldich, es inde ooghe groot Ten baetter vooren ghebeden, of datmer nijcht, Weder by claeght, ofte dat zulck zwijcht: Elck roupt bloetghierichst, hem t'hebbene doodt. Vorige Volgende