De warachtighe fabulen der dieren

[p. 166]

[Schaepheerder lueghenare]

Die hem ghewendt tot lieghen zoomen ziet,

Als hy waer zeyt, men ghelooues niet.

Prouerb. 10. ende 21.

VVie zyn mondt en tonghe bewaert met vreden
Die bewaert zyn ziele van benautheden
In veel sprekens t'allen steden
Zullen faelen gheen ghebreken of zonden
Maer die zyn lippen regiert, is voorsichtich gevonden.

Prouerb. 29.

EEn Prince de ghuene die gheerne hoort
Der lueghen woort
Al zijn dienaers sal hy hebben ongoddelick voort.

[p. 167]

Schaepheerder lueghenare.

OP een gheberghte van zoeter aerdt
Een schaep-heerder heeft zyn schaepkens bewaert
Neerstich by een ghepaert
End' oock voor zyn Lammerkens had'hy ducht
Maekende dickwils zyn ghebuerkens vervaert
Als een meester ioncker lueghenachtich clucht
Roupend, tierende, hooghe inde lucht,
Datter den Wulf was onder de Schaepen
Zy camen doe gheloopen, door dit gherucht
Gheen Wulf ziende, mochten te vergheefs staen gaepen:
Zulck ghecken, comt hem zeluen tot schimpe betraepen.

¶ Dickwils speeld'hy met lueghenachteghen becke

Hemlieden dees kecke,
t'Ghebuerde, den Wulf cam eens ter plecke
Hongherich, bloet-ghierich, verwoet, en verstoort,
Eer dat d'Heerder zach, greep een Schaep bijder necke,
Schoyde wech een verre recke
Dat ziende, riep om hulpe doe rechtevoort
Maer al had'hy gheropen brant, cracht, en moort,
Zy dochten t'was clucht, diesser niemandt cam
Van zijnen ghebueren heefter niemandt ghehoort,
De Wulf ghecreegh noch t'beste thiende Lam
Te vele verbiet, lueghens maken t'volck gram.

Sghelicx hoe warachtich een mensche in zyn spreken

Heeft hy ander tijt met lueghens om gheghaen
Men sal hem niet gheloouen, maer versteken:
Zulck loon van zijn voor-ghebreck sal ontfaen.