De warachtighe fabulen der dieren

[p. 158]

[d'Houeerdighe Mule]

Int weeldich beseffen

Zult v niet verheffen.

Eccle. 6.

INt ghedacht verheft v niet te gheender hueren
Als een Stier, dat v macht by auenthueren,
Niet omghesteken worde, duer dwaeshede
Dat die v blaederen ete, en tot meerder besueren,
Dijn vrucjten bederue, ghy verlaeten wort mede:
Ghelijck een dorre boom, inder woestijnen stede.

Iacobi. 4.

DEn houeerdighen menschen God wederstaet
Ende den oodtmoedighen gheeft hy gratie
d'Houeerdie es walghelick, stijnckende en quaet
Voor God en den mensche t'elcker spatie.

[p. 159]

d'Houeerdighe Mule.

EEn Mule wel ghecoestert in goeden passe
Onder Bona dies casse
t'Stalle staende, van graen end' hoy wel ghestoffeert
Huer zeluen een ghemaeke doende, weeldich wasse
Onghewuene te gaene tot haren tasse
Dan rijden ten ghebrasse,
Heeft dies in huer zeluen gheglorieert
Dijnckende ick bem ghegenereert
Van een schoon Peert, edel ende crachtich
Vol clouckheyt, snel om loopen gh'ordonneert
Als icker toe verzocht waere, bem ickt machtich
Die hem te hooghe verheffen zietmen dalen clachtich.

¶ t'Eender tijt huer houdende dus in weerden

Was ghebrocht tusschen de lichte Peerden
Om een coursse te loopene lichtelick en snel
Hadde t'herte, maer de beenen dat niet begheerden
Noch consten aenveerden,
Om eenichsins te vulbrijnghen huer zot voorstel
Dies bleef int ghequel
Het ouermoedich vel:
Doe bekennende dat zou van niemandt el
Dan van eenen Esele was voortghebrocht
Beschaemt onder de Peerden, ende wilde wel
Zulcke verwaentheyt, noyt t'hebben ghedocht
Onder d'hooghmoedeghe, diendt gheen oodtmoedt ghezocht.

Fortune maect de meneghe int weluaeren

Zoo moedich, dat hy hem zeluen niet kent
Noch tselfs wil niet weten wie zijn voorders waren
Zoo ziende blent
Worden zij int weeldich aerdtsch regiment.