De warachtighe fabulen der dieren

[p. 150]

[Stier ende Muus]

Van uwen vyandt wacht,

Hoe cleene hy is gheacht.

2. Regum. 3. a 9. Eccle. 12. b 15. Iere. 41. 2 6.

EEn Vyandt met zyn ooghen weenijnghe doet
End' v ionstelick groet:
Maer eist dat hy tijt vijndt voorwaer
Zoo en sal hy niet worden verzaedt van bloet
En eist dat v qua auenthueren volghen naer,
Zoo es hy d'eerste inde weere daer
Ende onder t'schijn van v t'helpen wt der noodt
Zoo brijnght hy v zeluen in de doodt.

[p. 151]

Stier ende Muus.

DEn Stier
Zeere fier
Hem verhief maectet breet
Zijns ghelijcke niet quansuus
Eene Muus
Hem beet
Inde voet
Was gram // datse cam // hem zoo doen leedt,
Wiert verdaermt // ende verwaermt // zeer heet,
Wreedt
In zyn bloet.
Zou vloodt // ter noodt // met neestegher spoedt
Vroedt // sterck ghemoedt // naer huer olleken, vrij,
Vol toornen // met zyn hoornen // hadse gheern ghegroet:
Maer mochte // zoo hy zochte // yet,
Niet
Met zyn bolleken, by,
Voor t'hol staende
Verwaende
Hem zeere dat hy
Eens huer // int ghetruer // door rancuer // zou brijnghen
t'Hol huer decte // met hem ghecte // zeghende twy
Die ghy teent
Eer ghijt meent
Niet zou moghen besprijnghen
t'Zijn oude dijnghen // moet verstaen
Dan mueght ghaen
Bleuen // ghescreuen // met ghemeene, pennen,
Hoe sterck // in zijn perck // yemandt int omrijnghen,
Niemandt sal zijnen vyandt te cleene, kennen.