De warachtighe fabulen der dieren

[p. 140]

[t'Peert ende Hert]

Tot hinderlicke zaeken,

Wilt v niet onderdaen maeken.

3. Ioan. Epistel. Psalm. 74.

Myn alderliefste waer ghy gaet
Gheensins wilt naervolghen t'quaet
Maer dat goet es: Wie wel doet,
Die es wt God, ende in uwen staet
Wilt niet hooghe verheffen uwen moedt.

Iere. 49.

VWer herten houeerdichede
Ongheboghen,
End uwe verwaentheyt mede
Heeft v bedroghen.

[p. 141]

t'Peert ende Hert.

EEn Peert heeft ieghens een Hert ghestreden
De welcke vulwassen was grof van leden
t'Peert ziende dat ieghens den Hert niet vermochte
Heeft een Ackerman t'zijnder hulpe ghebeden
Die wter steden
Met hem zadel ghetughe, ende breydel brochte,
Hy zaelde breydelde, alzoo t'Peert zochte
Zatter op en vervolghde den Hert openbaer,
Wterlick die, den Ackerman duerstekende rochte
t'Peert verblijde, ghaf hem zeluen de victorie daer,
Somtijts tromptmen strijdt ghewonnen, daer slaghen volghen naer.

¶ t'Peert bedanckte den Man der adsistencie

Biddende met grooter reuerencie
Van hem willen afzitten, ende vrij laten ghaen
Maer daer toe te verstaene, hads gheen intentie
t'Peert ghebreydelt was en t'mijnder obedientie
Sprack den Ackerman, moet ghy voort aen nv staen
t'Peert neyde, t'beet, t'schraefde, t'wilde slaen,
Als oft den man grammoedich hadde willen ontlijfuen
Maer moest voor ydel glorie zwaer dienst ontfaen
Want hy sprack naer een ghemeene scrijfuen,
Die hem eerst willich slaue maeckt, sal slaue blijfuen.

Derghelijcke, de ghuene vrij zijnde ghestelt

Willende vervolghen, en den aermen deeren
Omme die verwinnen, vergaderen t'ghelt
Met loosheyt, bedroch, ende met ghewelt
Ende dan ghecommen t'huerlieder begheeren:
Worden zelue verwonnen in zulck gheneeren
Van een wreedt monstre, ten eynde beschaemt,
Honghereghe ghiericheyt ghenaemt.