De warachtighe fabulen der dieren

[p. 128]

[Den Vos t'Hase vleesch prijsende]

Zulck met valscheyt en lieghen,

Zouct ander te bedrieghen.

Prouer. 6.

EEn afvallende mensche, een onnut man
Met eenen verkeerden mondt hy gaet
Hij wijnct metten ooghen, daer naer dan,
Wrijft metten voeten, ende zoo hy best can
Spreect metten vijngheren, zoo hy staet
En met een verkeert herte, leght quaet op quaet
Wachter v vooren in alle paasaygen:
Want t'allen tijden, zaeyt hy kijfuaygen.

[p. 129]

Den Vos t'Hase vleesch prijsende.

DEn Vos zijnde gheiaeght van een grooten hofhondt
Rulockich en bondt
Int vluchten en const hy hem niet ontrijsen
Den Hondt die ghijnck hy zelue an terstont
Met een smeeckende grondt
Zegghende, zyn vleesch was niet van zijnder spijsen
Maer beloofde, hy zoude hem goet Haze-vleesch wijsen
Weerdich om prijsen,
Dat zoet ende lieuelick es van smaken:
Hy wees een, den Vos bleef, d'Hondt lieper naer bijsen
Maer midts der Hazen snelheyt, conster niet an raecken
Tes prijselick alst t'lijf doet, wel connen dappercaken.

¶ Den Haze noch zijnde in ghezonden lijfue

Ghemoette den Vos naer drie daghen en vijfue
Waeromme (vraeghd'hy) dat hy hadde ghepoocht
Hem t'accuseren, zonder waerschuwen by motijfue
Maer met verradelicken bedrijue
Den hof-Hondt hadde van verre ghetoocht?
Hoe (zeyde den Vos) dat danckelick ghedooght
Ick prees hem v vleesch, veel beter dan t'mijne
Had ick v veracht versmaedt, t'mywaerts gheooght
Mocht ghy hebben cause dan gram te zijne,
Men paeyter wel twee met een dobbelen grijne.

Zoo insghelijcx onder een vriendionstich schijn

Zommighe menschen prijsende zijn
Zaecken voortstellende om hem t'omrijnghene
Aerbeyden om andere helpen int ghepijn
Ende met een zoet ghemijnghelt venijn,
In pericle des doodts te brijnghene
t'Welck zij zelue weten t'ontsprijnghene.