De warachtighe fabulen der dieren

[p. 126]

[Esel ende t'cleen Hondeken]

Niet te doene bestaen,

Dan van elck dient ghedaen.

Psalm. 94.

EEn breydel den Ezel, Een ghessel den Peerde,
Dauid begheerde, (Prophetelick prijsen)
Ende een roede, tot voorspoede,
Op de rugghe vanden onwijsen.

Roma. 1.

Zy zijn in haer ghedachten worden ydel mespresen
Haer onwijs herte, es verdonckert vertorden:
Want zegghende hem zeluen wijs te wesen
Door de verwaentheyt, zijn dwazen gheworden
Wanen bedrieght, daer veel om wtghaen porden.

[p. 127]

Esel ende t'cleen Hondeken.

EEn cleen Hondekin toufde zijn Meester end Heer
Quicsteertede met dobbelen keere
Danssende, springhende zeer playsant,
Hy streeckt, custe, leckte, ende troeteldet zeere,
t'Bedreef zijn duentkins lancx te meere
Tot dat hem inden schoot zijns Meesters vandt:
Dit ziende den Ezel door zijn beestich verstandt
Dochte zoo ghecrijghen met danssen goe daghen
Wildes hem oock vermeten voor d'handt
Om verlost te zijne van werckens plaghen:
Tes wel ghedaen, daer yeghelick in heeft behaghen.

¶ t'Ghebuerde zoo zyn Meester was thuus ghecommen

Den Ezel volghd'hem t'zijnder slaep-camer naer
End' heeft hem bynaest op den schouders gheclommen
Zoo hy stondt ouer eynde, en wilde hem berommen
Aen t'aenschijn te troetelen zijnen Meester daer
Hij spranck hem op t'lijf metten beenen zwaer
Lude tierende, docht hem wel hebben ghequeten
De dienst-knechts wierden gheware t'mesbaer
Dies hy naer zijn werck voorwaer
Met clippels stranghelick wiert wt ghesmeten,
Onbequame dienst t'doene, sal hem niemant vermeten.

Zoo die hem yet te doene wil onderwijnden

Ende heeft gheen gratie int beleeden
Sal hem confuus en versteken vijnden.
En moeten t'zijnder oneere met schanden scheeden:
Hoe int becleeden, hem de zulcke meent stijuen
Die een Ezel es, in al zijn bedrijuen,
Sal een Ezel blijuen.