De warachtighe fabulen der dieren

[p. 124]

[t'Lammeken ende Vvulf]

Wat ghy handelt,

Metten goeden wandelt

2. Corint. 6. ende 14.

MEt d'ongheloouighe trect gheen iock noch een seel
Want wat ghemeenschap heeft de rechtueerdighe
Met dit ongherechticheyt, of wat ghezelschap en deel
Heeft dat licht, metter duysterhede?
Ofte Christus, met Belial oock mede?
Gheenssins om hebben vrede, en machmen zulcx angaen,
Wat twee contrarien, en moghen niet tsamen staen.

Prouer. 24.

VOlght quade Lieden wt liefden niet naer
Ende weynschter oock niet by te zijne
Huerlieder herte dijnct schade zwaer,
En van bedroch spreken haer lippen ten fijne.

[p. 125]

t'Lammeken ende Vvulf.

ZOo den Wulf wandelde t'zijnder auonthuert
Bloedghulseghe luere
Cam hem een Gheete met een Lam int ghemoet
t'Welck (als met zyn bewaerder) hy zach gaen duere
Heeft dat mespresen, als niet zijnde goet
Dat zulck een ionck reyn onnoosel bloet
Met eenen vuyl stijnckenden Buck zou ghaen:
Wulfaert haddet lieuer zelf ghehadt in zijn behoedt
Maer t'Lammeken en wilder niet toe verstaen,
Die lichtelick ghelooft, wort bedroghen zaen.

¶ Nochtans hadhy gheerne t'Lammeken ghehadt

Veynsende dat hijt veel bet zou bewaren
Ieghens de ghuene die hem mochten leedt doen wat
t'Lammeken andtwoorde hem cort en plat
Dattet de Gheete gheenssins zou laten varen
De Wulf en costet dies niet ontparen
Zijn eerste bewaerstersse bleef sterckelick by
Door welck by een blijuen, heeftt moeten sparen
Ende zonder mesdoen bee ghelaten hy
Een vast eendrachtich accoort, niet wel scheedenlick zy.

Dus metten goe wandelen, zult duechdelick keeren

Maer metten snoo boose menschen quaet
Zult duechdelick point niet leeren
Dan dat alle dedene gheheel versmaet
Niemandt die laet
Hem gheensins van quaet ghezelschap verleeden,
Zij wandelen meest deel al boose weghen:
Van uwen ghetrauwen vriendt wilt niet scheeden
Beter oude vriendtschap, dan nieuwe vercreghen.