De warachtighe fabulen der dieren

[p. 122]

[Hert inde Fonteyne speghelende]

Eeghin goet, dijncken

Redene doet, zijncken.

Eccle. 15.

VAn t'beghin heeft God de mensche ghestelt int aertsch bewelt
Ende hem ghelaten hier
In die handt zijns raedts, ende voor hem ghestelt
Water ende vier,
Waer toe dat hy wil schier, mach wt steken d'handt:
Maer niemant beuolen in tsweerelts landt
Ongodlick te doene, hoe hooghe verheuen,
Ende niemandt tijt om zondighen ghegheuen
Zoo hier int leuen, d'hemel winnen of verliesen:
End' elck prijsen of mesprijsen mach, naer zijn verkiesen.

[p. 123]

Hert inde Fonteyne speghelende.

ZOo een Hert hem reghelde, en streeck
t'Eenen lusteghen pleyne
Daer hy hem zeluen speghelde, en keeck,
In een clare Fonteyne:
Hem vijndende alleyne
Heeft wt-gherect aldaer
Zijn Hoorens vry niet cleyne
Die prijsende openbaer
Datse hooghe waren, maer
Zijn beenen, magher int wesen
Heeft hy (als onzien) voorwaer,
Schamperlick veracht, en gheel mespresen:
Zulck mesprijst, d'welck hem mach van druck ghenesen.

¶ Dus verwaent staende, moedich

Onvoorzien ende bloot
De Iaeghers commen gaende // spoedich
Ten Bosschewaerts hy vloodt:
Maer midts zyn ghetuughe groot,
Haperde hy an eenen tack
Dies cam hy inden noodt
Daer hy bleef ende stack
Tot dat daer met ghemack
De Iaeghers hem vijnghen
Dit ziende, hy doen sprack
Dat wy beminnen bouen alle dijnghen,
Zietmen ons dickmael t'onder brijnghen.

Insghelijcx als wy meenen

Te hebben gheluck
Contrarie, wy weenen
En vijnden ons in druck.