De warachtighe fabulen der dieren

[p. 116]

[Ackerman ende Houaere]

De goe commen by tijden

Met de quae in lijden.

Prouerb 24.

VOlght gheen quade mannen, noch wiltse gheloouen
Begheert met hemlieden te zijne t'gheender steden
Want haerlieder herte, dijnckt op roouen:
End' huer lippen spreken bedriechlicheden.

Prouerb. 3. Eccle. 7. ende 13.

VOlght een ongherechtichs menschen weghen niet naer
Wandelt metten rouckeloosen te gheender hueren
Schuut die twist ende archeyt voortbrijnghen daer
Die t'peck gheraect, die salder hem an besmueren,
Die t'perijckel schuut, hem sal gheen dangier ghebueren.

[p. 117]

Ackerman ende Houaere.

EEn Ackerman coene, auendt ende noene
Pijnde neersticheyt te doene
En om veel te vanghen wt-spreede zyn net
Reyghers en Zwanen,
Gansen en Cranen,
Die ten saeyzoene
Sterckelick af aeten zyn coorneken groene:
Creecher een deel ghevanghen, zom magher, zom vet,
Een Houare heefter niet op ghelet
Huer daer of niet ontzet
Es dies doen mede ghevanghen metten hoop
Hier excuserende, maer en haddes te bet
Weder platvoet of gheplet,
Zou moeste me helpen gelden den coop
Want naer ts'Vueghelaers wet
Gheen van alle tsamen daer een ontloop,
Die gheuanghen es, es in een vaste knoop.

Sghelijcx die quaet ghezelschap anthieren

En rouckeloos tieren
Int roouen pillieren
Onvoordachtich eens ghecommen maer inde bende
Stellen hem zeluen in veel dangieren
Hoe goe manieren, Met ghetemperde nieren
Te vooren gheweest nochtans de bekende
't Ghebuerd ende t'comt al eens ten eynde
Dat zij t'saemen ghelijck gheraeken in handen:
Ten baet watmer bidt, of wien mer aen zende
De goe metten quae gheraecken in schanden,
Daer lusticie faelgiert, wee daer de Landen.