De warachtighe fabulen der dieren

[p. 112]

[Beer ende tvvee Vrienden]

Wilt ter noodt in gheen staeten,

V Vrienden verlaeten.

1 Iohan. 2. Mathej. 5. Eccle. 13.

CHristus heeft wt liefden t'leuen voor ons ghestelt
Dies sullen wy voor ons broeders oock stellen t'leuen
Werende dat wy ouergheuoert zyn ghetelt
Vander doodt tot t'leuen, die dus lieflick aencleuen
Hebt lief dan uwen naesten, gheel zonder begheuen:
Alle die met zijns ghelijcke can lieflick verblijden
Reden waert dan dat de menschen niet achterbleuen
Zy en hadden haers ghelijcke lief oock t'allen tijden.

Leuiti 19.

VWen Vriendt met ghestadighe zinnen,
Zult ghy als v zeluen beminnen.

[p. 113]

Beer ende tvvee Vrienden.

ZOo twee handtghezellen, vrienden tsamen ghetelt
Passeerden ouer t'veldt
Es hemlieden eenen Beer int ghemoet ghecommen
Den eenen vreesende voor doodelick gheweldt
Verliet zyn Vriendt, end' es eenen Boom op gheclommen:
d'Ander wild hem van gheen stercte berommen
Noch ieghens den Beer hem te stellen begheerde,
Maer lijfelick wild'hem buughsamich crommen
End'heeft hem ghevelt plat ieghens de eerde
Doodtschinich lagh, dies hem de Beer niet deerde
Roock hem ontrent t'hooft, hem docht hy was doodt:
Den Beer dies vertrocken es zijnder veerde
Om weten de weerde:
t'Goudt prouftmen int vier, maer den Vriendt in noodt.

¶ Zijn medeghezelle doe vanden Boom daelde

Bad, dat d'ander hem taelde
Waer af hem (in zyn oore) den Beer de vermaen,
Andtwoordende zey, wat goets hem verhaelde
Dat niemant zoude zeer licht wtghaen
Zoo hy hadde ghedaen,
Met vrienden, die andren ter noodt niet bystaen
Want Vrienden metter tonghe, zijn Vrienden dinne,
Maer Vrienden metten wercke, die dalmen ontfaen
Ghelijck leuen, ghelijck steruen, van eenen zinne:
Vriendtschap dient totten eynde, zoo vanden beghinne.

Oock zoo wie op vrienden stelt zijn verlaet

Ende voor hem zeluen niet en zij
Op een ydel hope, te nieten ghaet
Eer hy bijstant ontfaet:
Elck zij zijns selfs vriendt, die staet wel bij.