De warachtighe fabulen der dieren

[p. 102]

[Zvvijn ende Oorlooghs peert]

Om eere lieuer t'lijf waeghen,

Dan schande beiaeghen.

Galat. 6.

EEn yeghelick prouue zijn tselfs werck
Zoo sal hem zeluen zijn glorie behaghen
Ende neme van gheen andre gheen ooghe-merck,
Want een yeghelich sal zijnen last draghen.

Prouerb. 30. Trenorum 1.

EEn gheslachte esser dat hem zeluen dijncken laet
Zuuer te zijne, inde aerdtsche stede
Ende nochtans en eist in zijnen staet
Niet ghewasschen van vulichede:
Maer zoo de Prophete beclaghijnghe dede
Sprack van die noch daeghlicx in zonden wroeten
Haer vulicheden zijn noch an haren voeten.

[p. 103]

Zvvijn ende Oorlooghs peert.

LVstzinnich een oorlooghs Peert clouck ghemaniert
Wel toegherust, ghearnascht, rustich verchiert,
t'Hooft vul plumaidgen, blijde van gheeste,
Naer een Legher te trecken gheel gheviert
Onder zijnen Meester in d'handt ghebaniert
In coraidgen dochte t'zijne dies d'alder meeste:
Dit ziende een Zwijn, sprack: O zotte beeste
Bereedt ghy v ten strijde? Dijn principael feeste,
Wert, dat ghider mueghelick sult laten t'lijf:
Die niet en auentuert crijght cleen beclijf.

¶ t'Peert dit aenhoorende by goeder moeten

t'Zwijn in zyn vulicheyt ziende wroeten
Sprack tes beter t'lijf met eeren gheauentuert
Dan zoo te ligghen onder de voeten
Als mesch-vercken beslijct, end' onreyn besmuert
Eyndelick ghy (wiens tijt onlanghe gheduert)
Zult ghekeelt zyn, ende den rouper af ghesteken
Als ick voor mijnen Heere (alst zoo ghebuert)
Met prijs en lof, hebben sal t'lijf bezweken:
Vileyns connen van gheen edelheyt spreken.

Insghelijcx zijn veel vileynighe Ketijuen

Rechts mackelijuen
Die niet eerlicx noch oorboorlicx bedrijuen
Dan alleenlick ter tijcke wrijuen,
End' als mesch-verckens naer den vleessche leuen
Niet auentuerende, Noch yet bezuerende,
Totter doodt gheduerende:
Dan dat zij tot eeren zouden moghen werden verbeuen.