De warachtighe fabulen der dieren(1567)–Eduard de Dene– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 90] [p. 90] [Elephant ende Draecke] Alle quaet, hoe beromt, Van elcx daet, eerst zelue comt. Prouerb. 11. b 18. Esa. 57. DEr godloosen aerbeyt Sal faulte slaen: Maer die inder waerheyt Recht henen gaen, Zullen goed ontfaen. Esai. 32. ARgher ghereedtscepen en zijnder gheen Dan alder quaetst, die de bedriegher can verweruen Want hy heeft ghedachten gheraemt by een Omme de zachtmoedighe te moghen bederuen [pagina 91] [p. 91] Elephant ende Draecke. DE bloedtghulzighe blaeckende venineghe Draecke Houdt altijts waecke Den Elephant vervolghende om zijn bloet: Als door een gheduereghe nijdeghe wraecke Om t'zijnder wille crijghen, dees practijcke doet Den steert knoopt hy ontrent des Elephants voet d'Elephant dat ontdoende met zijn snauel dan Zoo vliecht de Draecke den Elephant met eenen moedt In d'Ooghe ende Nuese, daer zy an gheraken can, Die hem niet helpen mach, moet zijn verwonnen man. ¶ Dus den Elephant hebbende te wille ghecreghen Es dan gheneghen Zijn bloet gheheel wt te zughene daer Zoo datse bloetdronckich wort zadt bedeghen Nochtans Naturalisten te zegghen pleghen Een Elephants bloet es haer een tueghe maer: Dus dan ouerdroncken zijnde, t'ghebuert daer naer Dat zy valt ter eerden door zulcken noodt Den Elephant zijnde onmachtich ende zwaer Valt de Draecke dicwils dan zelue doodt, Zulck waent ander deeren, comt zelf in lijden groot. Sghelijcx zijnder menschen bloedghulsigh en venijnelic Die naulistich Zoucken t'vleesch ende bloet van d'onnoosel dach nacht Hem zeluen verzaedende, werden verdwijnelic Huer zoet wert ten eunde bitter en pijnelic Haest onderworpen ligghende versmacht: Vermoorden huers selfs, daer den vyandt om lacht, Alleene gheel tsweerelts pacht, wilden wel beiaghen, Hem meer op laedende, dan zij connen draghen. Vorige Volgende