De warachtighe fabulen der dieren

[p. 76]

[Vvoluen ende Schapen]

Den verzoenden Vyandt,

Betraut gheen bystandt.

Eccle. 12.

BEtraut uwen vyandt inder eeuwicheyt niet
Want ghelijck coper zoo verroest zyn erchede:
End' al ist dat hy veroodtmoedicht yet
Stelt daer op v herte gheensins ziet
Maer wacht v voor hem tot elcker stede:
En stelt hem by v niet, noch oock mede
Laet hem niet zitten t'uwer rechter zijde
Dat hy omghekeert zijnde, naer vyandts zede,
Niet en stae in v plaetse met nijde
En by auenturen uwen stoel bescrijde.

[p. 77]

Vvoluen ende Schapen.

DE Woluen van langhe beghonnen tijden
Wilden ieghens d'onnosel schaepkens oyt strijden
Dus de Schapen hem vindende te cranck ghepaert
Naemen d'Honden t'haerder hulpe, voor een zeker bevrijden
Op dat zy ieghens de Woluen zouden zyn bewaert
De Woluen rechten op oorlooghschen standaert
t'Wiert strijdt, maer wilden niet langhe twistich slauen
Schijn van paeyse wiert ghetrompt, dus met loozer aert
De Wolfs haer ionghe Woluen in ostayge gauen
En lietense zoo met de Schapen henen drauen
Zulck queeckt die hem naermaels groot hinder doet.
In Lijf ende goedt.

¶ De Schapen t'goeder trauwen ongheveynst van gronden

Ghauen in ostaygen zom vant haer vroomste Honden
t'Legher brack op, Paeys wiert ghezeghelt bescreuen:
Zeker tijt daer naer, de Wolfs sterck vergadert stonden
t'Vendel ontwonden,
En hebben den Crijch wederom op gheheuen
De ionghe Wolfs sterck werden int leuen
Hebben zelue de Schapen t'meeste hinder ghedaen,
d'Honden eerst voor de Schapen, hebber op ghedreuen
Te velde conster qualick niet een ontghaen
De vetste moesten aenstaen, vriendschap was vergheten:
Zulck gheeft den stock, daer hy zelue me wert ghesmeten.

So wie met sijn vyant paeys of bestandt accodeert

Hoe hijt tracteert,
Sal hem niet ontblooten van zijn stercste verweeren:
Want die eens vyandt was, wert haest ghemoueert
Omme op t'craneste wederomme te deeren,
Verzoende vyandts trouwt, sult gheensins begheeren.