De warachtighe fabulen der dieren

[p. 64]

[Vande bevreesde Hasen]

Eenen stercken moedt

Is ieghens vreese goet.

Eccle. 7. Matth. 10. Esa. 8.

VVilt niet cleenmoedigh wesen in uwen moedt
Den Heere der heyrscharen vreesijnghe doet
Ende zy v vervaertheyt, die ouer al ghebied:
T'sal v wesen tot een helichmakijnghe goet
En die t'lichaem dooden, wiltse vreesen niet
Maer veel meer vreest (zoo Christus ghebiet)
Die de ziele ende t'lichaem ten ghequelle:
Eewich verdommen mach inder helle.

[p. 65]

Vande bevreesde Hasen.

ZOo int Bosch veel Hazen zouden vergaderen
Esser op-gheresen wijnd, tempeest inde lucht
Doende ruuschen en waeyen, loouers en bladeren,
Midswelcken bevreest zijnde, naemen de vlucht
Cort in een ghecrompen, heeft elck gheducht
Vluchtende ghecomen zyn (zeere bezwaert)
Tot aen een marasch, daer op d'houuer onverzucht
Veel Puden zaeten, die al wierden vervaert
Dies spronghen zy totten gronde diep nederwaert
Naer haerlieder aerdt, om secretelicxt berghen:
Die bevreest es, weet niet watmen hem mach verghen.

¶ Hoe (zeyde een Haze) wat sals gheschieden?

Wie mach ons mesbieden?
Zelue zien wy nv, dat t'onsen trooste goet
Die groten hoop Puden tsamen van ons vlieden
Laet ons lieden
Hebben vrome coraidge, en huyschen moedt:
Wy zijn ghelijft bequame, snel, licht te voet
Noet anders dan coraidge, can ons nv ghebreken
Coraidge somtijts meeste verwinninghe doet
En zijn weder ten Bosschewaerts in ghestreken
Die moedeloos es, hem sal Fortune versteken.

Sghelijcx sal niemandt seer lichte versaeghen

Maer blijuen ghestaedigh in sijn plaetse daer
Altijts wel ghemoedt ieghens alle plaeghen:
Clouck zonder omme kijcken, niet wanckelbaer,
Die volstandich blijft, sal verwinnen eenpaer.