De warachtighe fabulen der dieren(1567)–Eduard de Dene– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 62] [p. 62] [Iongleur, Schemijnckel, en mercatte] Natuerlicke daedt, Voor leerijnghe gaet. Galat. 5. Eccle. 9. en 18. STaet, ende en wilt wederomme, ziet Met t'iock der slauernie, ghehouden worden niet Dat zy gheen ydelheyt en zien af-keert dijn ooghen Metter dansseresse gheen ghemeenschap biedt Naer v begheerten te ghaene, en wilt niet pooghen, Keert v af van uwen wille, want wildy ghedooghen Dat ghy uwer zielen gheeft haer begheerlickheden Zoo sal zy v maken (naer twijsemans vertooghen) Tot blijdtschap uwer vyanden in onvreden. [pagina 63] [p. 63] Iongleur, Schemijnckel, en mercatte. EEn Schemijnckel en Meercatte moylick ghepareert By een Iongleur tot tumelen en danssen gheinstrueert Waer duere hy al bet, dan den theercost ghecreegh Zy dansten toer demy toer fraey onghecesseert Ende wisten op t'houdene als de Muzel zweech Als t'Schemijnckel stoop, de Meercatte neech, Al te wackerlick dansten oock bee ouer t'Ey Spronghen oock den sommersault, ieghens eenen weech T'welck best gheleert van al was zoo menich zey End' als de Muzel maecte van alaerme ghescrey Met Poengiaerden ghijnghen elck anderen te keeren Maer als de Meester teecken ghaf, elck zyn gheweere af ley: Dicwils zietmen bet een beeste, dan een mensche leeren. ¶ t'Ghebuerd eens zoo t'Schemijnckel een venue maecte Een Wijf zadtter, die wt haer schoot noten craecte Hy keeck, iueckschoerde, zach op zijn Meester zwaer Emmers ten eynde van zijn consten staecte Liep naer t'Wijf metten noten, de Meercatte naer, t'Wijf eylaes, die maecter zeer groot mesbaer De Meester goyd'int hoopken, met de Muzelstock stijf, t'Volck traen-ooghde van lachen, zoo zy zaghen daer Die Beesten om de noten vechten, lijf om lijf Ia zochten onder de schoot noch van t'aerme wijf De Meester schooter tusschen, zulck zey doe int vertrecken Gheen cleederen connen der natueren aerdt bedecken. Sghelijcx eist ooc metten aermen of metten Rijcken Die dwaes of zot zijn, nochtans moylic ghecleede Zijnen aerdt en sal hy niet connen wijcken Hy laet zijn zotkin wter mauwe kijcken Oock sietmen an hem blijcken, meer dan by weet. Vorige Volgende