De warachtighe fabulen der dieren

[p. 52]

[Leeu Esel ende Vos]

Hem zeluen hy wel reghelt

Die an anderen speghelt.

Math. 22.

GHheeft dat den Keysere toebehoort
Ende t'ghuent dat God behoort gheuet hem voort.

1.Regum. 15. Prouerb. 21.

VEel beter es onderdanicheyt ghebleken
Dan offerhande,
Een onderdanich man sal victorie spreken
Zonder schae of schande.

Roma. 13.

VVeest de Ouerste machten (waer ghy gaet)
Onderdanich, naer goede vsancie
Want zoo wie, de macht wederstaet
Die wederstaet Gods ordenancie.

[p. 53]

Leeu Esel ende Vos.

DEn Leeu, den Esel, en den loosen Vos tsamen
Den iaght aen-namen:
Door velden, bosschen, bramen, en beloouerde weghen
Hendelick iaghende, so verre camen
Dat zy een goet wildtvangh hebben creghen
Den verwaenden Esel wiert terstont gheneghen
Die te bedeelne, zoot hem best dochte:
Den Leeu wiert verstoort, al heeft hy ghezweghen
En daerom den Esel verschuert, en tonderbrochte
Met t'lijf hijt becochte door zijn botte manieren
T'ghaet wel daer de minste de meeste obedieren.

¶ De Vos die zach watter was bedreuen

Stondt in vreese van te laten t'leven
Den Leeu gaf hem last vander gheughen beeste
Tusschen hem tween zou hy de deelijnghe gheuen
Op dat elck met t'zijne mocht houden feeste,
De Vos gaf den Leeu het alder meeste
Ende t'minste voor hem zeluen heeft hy ghehouden daer:
Den Leeu dit ziende, vraeghde met blijden gheeste
Wie hem die wete gheleert hadde openbaer
De Vos andtwoorde claer, naer den Esel ghekeert:
Vooren bewesen, es naer gheleert.

Zoo sal oock niemandt ieghens die sijn machtich

Hem stellen, of te stoutelick wandelen ontrent
Maer onderdanich wesen gheschietlick voordachtich,
Hooren, zwijghen verdraeghen, eendrachtigh;
Ende daer zij ouer hebben regiment
Niet te doene sonder consent
Want claer ist bekent, naer d'oude leere:
Daer gheen bedwanck es, en es gheen eere.